logo-millennium-visie.jpg

kb

 

Bericht
  • EU e-Privacy Richtlijnen

    Wij maken gebruik van cookies, om onze website te verbeteren, en om het verkeer op de website te analyseren. Door op akkoord te klikken, geef je toestemming voor het plaatsen van alle cookies zoals omschreven in onze privacyverklaring. Ga voor meer informatie naar Privacy pagina.

    Bekijk Privacy Richtlijnen

Dromen - deel I, Augustus 2015

Dromen - deel I

1.0 Inleiding

'De sleutel tot kennis van het bewustzijn is gelegen in het onbewuste'
'Dromen betekenen .............. een APK-keuring van het zenuwstelsel'

In allerlei culturen wordt de droom [1] opgevat als een verschijnsel dat te maken heeft met geestelijke verruiming. Van dromen wordt dan ook  beweerd, dat ze een hulpmiddel voor de 'geest' zijn. Om wijs te worden over uiteenloppende informatie die hij in de nachtelijke uren krijgt te verwerken. Maar in de volksmond zijn dromen bedrog.
Voor de meeste mensen van ons bezit de droomwereld dan ook geen concrete realiteit. Ook in de psychoanalyse blijft de droom een abstract begrip; de droom is niets anders dan een (bio-chemisch) (bij)product van de grote hersenen. [Nieuwsbrief 'Het probeleem bewustzijn', maart 2015]

bloem1aIn dromen doen we geestelijk van alles: we fantaseren, associëren, verwerken, telepathische signalen, nemen een al of niet vluchtig kijkje in de toekomst, komen tot creatieve oplossingen en denken terug aan gebeurtenissen uit het verleden.
In de regel ziet men de droom als een 'subjectief gebeuren'. Dat betekent dat in een droom materiaal verwerkt wordt dat, om het zo maar te zeggen, al in het hoofd van de dromer zit. Dat kunnen aangeboren ideeën zijn of elementen uit de dagelijkse ervaringen zijn. Het 'objectieve', de buitenwereld, dringt tijdens de droom niet tot de dromer door. Hoogstens wordt bijvoorbeeld een geluid in de nabijheid van iemand die slaapt, verwerkt in de droom maar daar houdt het wel bij op.
Toch is dat niet helemaal waar. In dromen kan men telepathisch in contact staan met iemand die heel ver weg is. Als dat gebeurt, heeft de dromer wel degelijk concact met de buitenwereld, zij het op buitenzintuigelijke wijze. Voor de sjamanen bijvoorbeeld zijn de alledaagse wereld en de droomwereld met elkaar verweven en is de droom-ervaring wel een concrete beleving. Juist omdat in dromen veel paranormale ervaringen [Nieuwsbrieven: 'Buikgevoel of toch intuïtie', mei 2009 & 'Paranormaal begaafdheid', dec. 2012] gemeld worden, hebben parapsychologen [2] zich op de droom gestort. De vraag die hen bezighoudt is: 'In hoeverre kunnen we in dromen terug gaan in de tijd? Komen er wel eens herinneringen boven aan vroege incarnaties? Kunnen we tijdens het dromen - als men er zich bewust van is - de droom positief of negatief beïnvloeden?'

Veel mensen kennen wel het Bijbelse succesverhaal van de zoon van Jakob, Jozef die door zijn broers als slaaf verkocht werd aan de Egyptenaren waar hij in een twintigtal jaren opklom tot onderkoning: Jozef, de meesterdromer. De vraag die me bezig houdt, is of we wel of niet er van uit moeten gaan dat dromen iets te betekenen hebben.


[1] Van Dale woordenboek: 'werkzaamheid van de geest tijdens de slaap, waaronder levendige voorstellingsreeksen, meest in grillige afwisseling, gevormd worden zodat de persoon meent dat alles te beleven'.
[2] Het wetenschappelijk droomonderzoek kreeg weliswaar in de romantiek nieuw leven ingeblazen, maar pas met de Weense zenuwarts Freud werd de droom in de psychologie opgenomen. Freud gaf daarmee de eerste aanzet tot een intensieve wetenschappelijke studie van de bizarre beelden, waardoor mensen in hun slaap worden beheerst. De exacte wetenschap zaait nog steeds twijfels aan de 'successen' van psychoanalitici en psychotherapeuten die zich bezig houden met dromen van patiënten.

2.0 Populaire mythen over het dromen

bloem2aVeel mensen zijn ervan overtuigd dat ze nooit in kleur dromen, maar het moderne onderzoek kan bewijzen dat ze het mis hebben. Experimenten hebben uitgewezen dat wanneer proefpersonen onmiddellijk ná het wakker worden uit een REM-periode [1] ondervraagd worden, meer dan 80% rapporteert dat hun droom gekleurd was. De bomen zijn groen, de hemel is blauw, de voordeur is grijs - de dromen kennen dezelfde kleuren als die wij gewoonlijk in het dagelijks leven waarnemen.
Eén van de verbazingwekkende feiten die als resultaat van de eerste onderzoeken aan het licht kwamen, was het grote aantal dromen dat ieder van ons in elke nacht van normale slaap heeft. De doorsnee-volwassene heeft minstens drie REM-periode per nacht en waarschijnlijk meer, wat betekent dat hij per jaar zo'n duizend dromen produceert waarvan hij zich maar een klein deel herinnert.
Het vergeten van dromen is altijd wel iets vreemds voor de mensen geweest, maar daarvoor zijn meerdere aanneembare redenen voor. Nu volsta ik met de opmerking, dat in aanzienlijke mate de proefpersonen hun dromen wel kunnen herinneren als ze ná een REM-periode direct gewekt worden.

Zo leeft bij velen nog steeds het idee, dat dromen zich in een flits afspelen. Dat idee wordt geïllustreerd met de befaamde guillotinedroom van de Fransman A. Maury in de negentiger jaren van de vorige eeuw. In zijn droom werd hij tijdens de Franse Revolutie ter dood veroordeeld en door de straten naar het schavot gevoerd. Zijn hoofd werd op het blok gelegd en het mes van de guillotine viel. Hij voelde hoe zijn hoofd van zijn lichaam gescheiden werd en hij ontwaakte in grote angst. Maury redeneerde, dat de klap de droom had doen ontstaan en dat de hele droomverbeelding was samengeperst in het korte ogenblik tussen het eerste voelen van de prikkel en het wakker worden.
Herhaalde metingen toonden meestal een nauwe relatie aan tussen de lengte van het verslag van de droom en de lengte van de REM-periode, vóór de dromer ontwaakte. Soms - wanneer de droom een simpele actie beschrijft zoals een gedeelte van een tenniswedstrijd, is er een directe relatie tussen de tijd dat de wedstrijd duurde en de tijd van de REM-periode. In andere gevallen kan het lijken alsof het verhaal van de droom zich uitstrekt over uren, dagen of jaren, maar ook dan schijnt er een verband te bestaan tussen de duur van de REM-periode en de tijd die het de wakker geworden dromer kost om het gebeurde opnieuw als een filmscenario voor zijn oog te laten voorbijrollen. Er is nauwelijks bewijs, dat er dromen voorkomen, gecomprimeerd in een fractie van een seconde zoals Maury beweerde.
Wat de juiste uitleg ook mag zijn, alle bewijzen geven aan dat bij normale volwasenen het dromen automatisch begint als de REM-periode begint én eindigt als de REM-periode eindigt!

Samen met het idee 'ik-droom-nooit!' is er door de nieuwste onderzoekmethoden een einde gekomen aan vele andere populaire mythen over het dromen. Dromen hebben een betekenis! De droom betekent iets voor de dromer, al was het maar een chaos van beelden. Dromen hebben op één of andere manier een functie!


[1] REM-periode = snelle beweging van de ogen.

3.0 De functie van de REM-en NREM-slaap
'Non rapid eye movement = 'orthodoxe' slaap; N(niet)REM
REM-slaap = 'paradoxale' slaap; snelle beweging van de ogen.

Meer dan twee slaapfase, nl. vijf slaapfasen

bloem4aIn 1937 ontdekten we door de uitvinding van de elektro-encefalograaf [EEG] dat de kleine elektromagnetische golven in de hersenen kwantificeerbaar waren. Toen werd er ontdekt dat de vorm van de hersengolf tijdens het slapen veranderde. Vervolgens stelden Aserinsky en Kleitman in 1953 de stadia tijdens het slapen vast waarin sprake was van het snel heen en weer bewegen van de ogen (Rapid Eye Movement of REM) en in 1957 werd REM-slaap (droomslaap) in verband gebracht met dromen.
Het bleek, dat REM als een soort scan van de hersenen functioneerde. Tijdens het waken is de hersenacitviteit laag, maar de frequentie is hoog. Als we ontspannen zijn, produceren de hersenen alfagolven, die tijdens het eerste stadium van de slaap vervolgens overgaan in de langzamere thèta-golven. Op deze manier werd er een groter inzicht verkregen in de samenhang tussen slapen en dromen, tussen een goede slaap en positieve (noodzakelijke) veranderingen in het autonome zenuwstelsel [1].

Jarenlang wist men alleen maar dat er twee soorten slaap zijn: diepe en lichte slaap. Men dacht dat we kort na het in slaap vallen terechtkwamen in een diepe slaap, die geleidelijk lichter werd, en dat we pas kort voor het ontwaken even droomden. De onjuiste opvatting over slaap lag ten grondslag aan de nu verouderde opvatting, dat één uur slaap vóór middernacht twee uren ná middernacht waard zijn. Om te beginnnen zijn er niet slechts twee fases, maar minstens vier die nu bekend staan als EEG-fases 1, 2, 3 en 4. Elke van deze fases van de slaap heeft een eigen herkenbaar patroon van hersenactiviteit, dat op de EEG [2] wordt vastgelegd als golvende of zigzaglijnen. Fase 1 wordt beschouwd als de lichtste slaap. Als iemand in slaap valt, doorloopt hij de 'afdalende' fase vlug - deze duurt meestal slechts vijf minuten - om daarna snel de fases 2 en 3 te passeren naar de diepste slaap. Hij kan een half uur of langer in fase 4 verkeren, eer hij via de fases 3 en 2 terugkeert naar de periode van de 'opstijgende' slaap van de eerste fase. Meestal blijft hij niet langer dan een paar minuten in dit stadium voor hij opnieuw wegzinkt in een diepere slaap. Dus we komen 's nachts niet één keer uit een diepe slaap naar 'boven', maar wel vier of vijf keer!

bloem5aDeze kringloop van 'wegzinken en opstijgen' herhaalt zich gedurende de nacht in cycli van elk ongeveer negentig minuten. De periodes van slaap in fase 1 worden toenemend langer en de stadia 3 en 4 worden korter naarmate de ochtend naderbij komt. Uiteraard is dit een globaal beeld van de slaapcyclus. De slaapcylcus wordt beïnvloed door de tijd waarop we naar bed gaan, wanneer deze van avond tot avond min of meer dezelfde is. Tijdens een nacht van zeven tot acht uur slaap brengen we ca. 12% van deze tijd door in slaapfase 4 (diepe slaap) en 25% in slaapfase 1 (lichtste slaap) . Alle dromen doen zich in stadium-2 voor!
Tachtig van de proefpersonen die tijdens een REM-periode werden gewekt, gaf een levendig en gedetailleerd verhaal over hun droom tegenover slechts 7% van hen dien uit N(niet)REM-periodes van de slaap waren geweest.

Om verschillende redenen wordt de REM-slaap ook wel 'paradoxale' slaap [3] genoemd; stadium 2. Ten eerste schijnt het een fase van grote ontspanning te zijn, althans wat betreft de tonus (de natuurlijke gespannenheid van de weefsels) en de activiteit van de spieren. Ten tweede: de hoge 'wekdrempel' van de REM-slaap geeft aan dat de slaper in een stadium van diepe slaap is. In dit stadium is het heel moeilijk de slaper wakker te maken, hoewel de hersenen zelf alert en actief zijn. Het is bijna alsof die twee delen van onszelf zich hebben 'ontsloten'. Het lichaam is vrijwel verlamd, aangezien alle willekeurige spieractivitiet is opgehouden. De hersenen geven nog steeds de boodschappen door, maar er is een 'remmer' in actie die de boodschappen onderdrukt. In deze fase doen zich in diverse delen van het lichaam waar zich veel zenuwuiteinden bevinden (zoals oor, de oogballen, de penis, etc.) korte uitbarstingen van acitviteit voor. Gedurende de REM-periode wordt ook in andere delen van het lichaam verhoogde activiteit geconstateerd. Het autonoom zenuwstelsel vertoont grote onregelmatigheden in het ritme van de polsslag en de ademhaling, en in de bloeddruk. Er is een hoger zuurstofverbruik in de hersenen en bij de mannen treden volledig of gedeeltelijke erecties op. Met andere woorden, in deze fase heeft het dromen wel iets van een APK-keuring!
Daarentegenover wordt de NREM-slaap soms 'orthodoxe' slaap genoemd. Terwijl het wakker maken in deze fase meestal geen levendige en gedetailleerde droomverslagen oplevert, is de geest (het bewuste, het verstand) in die perioden toch verre van werkeloos. NREM-droomverslagen zijn doorgaans korter, minder beeldend en minder levendig dan die uit de REM-perioden en de proefpersonen hebben vaak het gevoel meer gedacht dan gedroomd te hebben. Om die redenen duiden vele onderzoeken de geestelijke inhoud van droomrapporten uit NREM-perioden aan als 'denken', om ze te onderscheiden van de echte 'dromen' uit de REM-periode. Dit is en blijft een onderwerp van discussie. Er zijn er die staande houden, dat elke geestelijke activiteit waarvan bij het ontwaken uit de slaap verslag wordt gedaan het etiket 'dromen' verdient.

'Wat is de functie van de droom ook mogen zijn - alle het theoretiseren ten spijt toch blijft het een mysterie - is het waarschijnlijk, dat de subjectieve ervaring die wij dromen noemen, slechts  een nevenproduct van een essentieel fysiologisch proces is dat op één of andere manier in verband staat met leren en herinneren', aldus Ann Faraday [4]
Dit betekent niet, dat dromen geen waarde hebben en dat we er geen notitie van moeten nemen. Ze zouden integendeel heel goed van waarde kunnen zijn voor de instandhouding van het menselijke soort in zijn huidige fase van de sociale evolutie, doordat zij de mens voorzien van informaties over zichzelf die anders verborgen zouden blijven. Zo kunnen dromen de vele fundamentele ongerijmdheden en inconsequenties van onze persoonlijkheid die voortdurend ons leven dreigen te bederven, onder onze aandahct brengen. Dus dromen heeft zin en betekenis, aldus Ann Faraday!


[1] Autonome zenuwstelsel, dat deel van onszelf dat automatisch functioneert en dat de ademhaling, de bloeddruk en de hartslag bestuurt.
[2] EEG = elektro-encefalograaf
[3] Paradoxale slaap = men slaapt weliswaar, maar het patroon van de hersenactiviteit stemt overeen met een waaktoestand. Soms is de hersenactiviteit zelfs intenser dan wanneer iemand wakker is.
[4] Ann Faraday, boek 'De positieve kracht van dromen'

4.0 Fysieke gevolgen van de slaap
'APK-keuring van het zenuwstelsel'
'Herstel van het hersenweefsel?'
'Het 'bijwerken' van de hersenen'

bloem7aHet menselijke brein en een computer - de 'informatiebank' - voeren vergelijkbare processen uit: het verwerken, sorteren en opslaan van gegevens. Dit gaat gepaard met elektrische hersenactiviteiten; zwakke elektrische impulsen die bekend staan als hersengoven (béta-, théta-, gamma-, en delta-golven). De elektrische activiteit van de hersenen is het grootst als er sprake is van mentale inspanning, concentratie of waakzaamheid (béta-golfactiviteit). In een staat van ontspanning neemt de elektrische activiteit af; alfa-golven variëren van acht of negen tot elf of twaalf trillingen per seconde [1]. Maar ...... de bestanden van een computer moeten regelmatig worden 'afgezocht' en gegevens die niet langer nodig zijn, moeten worden gewist. Voor dit 'opschonen' van de bestanden worden de andere functies van de computer tijdelijk uitgeschakeld.
De Engelse psycholoog C. Evans wees er op dat in de slaap een vergelijkbaar proces plaatsvindt.

De eerste befaamde experimenten van 'droom-beroving' werden in 1960 in het Mount Sinaï Hospital te New York door dr. William Dement uitgevoerd. Zijn methode bestond hierin, dat hij proefpersonen verscheidenen nachten achtereen telkens wakker maakte als zij een REM-periode ingingen. Twee belangrijke resultaten werden genoteerd.
Ten eerste hadden de proefpersonen zonder uitzondering meer REM-perioden dan gewoonlijk, zo zelfs dat sommigen van hen in de vijfde nacht van 'droomberoving' 20 tot 30 maal wakker gemaakt moesten worden. Na tien dagen was het onmogelijk de experimenten voort te zetten, omdat de proefpersonen elke keer dat ze gewekt waren, terugvielen in REM-slaap.
Ten tweede: in de nachten van het experiment, toen de proefpersonen zich mochten herstellen door een ongestoorde slaap, bleek hun REM-tijd opvallend toegenomen te zijn. Soms maakte deze 40% van de totale slaaptijd uit. Het leekt, alsof de proefpersonene trachten de verloren gegane REM-slaap in te halen. Dr. Dement en zijn collega's merkten op, dat de van hun REM-slaap beroofde proefpersonen de neiging vertoonden meer gespannen en angstiger te worden, naarmate het experiment voortging. De volgende dag hadden ze moeite om zich te concentreren en zij vertoonden tekenen van vermoeidheid, groter prikkelbaarheid en een licht geheugenverlies. Dr. Dement redeneerde, dat deze symptomen niet alleen maar aan het verstoren van de slaap konden worden toegeschreven, want een andere groep proefpersonenen vertoonden een volmaakt normaal gedrag. Alle symptomen verdwenen op het moment dat het de proefpersoon werd toegestaan weer normaal te slapen. Dr. Dement was van mening, dat een langere en rigoureuze beroving van de REM-slaap zou uitlopen op een 'ernstige ontreddering van de persoonlijkheid'.

bloem8aAndere experimenten wezen uit, dat atleten die 's middags geoefend hadden, de erop volgende nacht meer slaap van fase 3 en 4 hadden dan gewoonlijk. Nog een experiment heeft aangetoond, dat mensen die het schildklierhormoon missen (dit hormoon heeft hetzelfde effect op de verbranding van lichaamsweefsels als fysieke oefeningen) géén slaap van fase 3 en 4 hadden, maar zich in dat opzicht herstelden zodra hun het hormoon was toegediend. En Dr. Ian Oswald en zijn collega's van de universiteit van Edinburgh hebben ontdekt, dat wanneer het schildklierhormoon in te hoge mate aanwezig is, de duur van de slaap van fase 3 en 4 enorm toeneemt. Oswald concludeerde hieruit dat wanneer lichaamsweefsel is opgebruikt door lichamelijke oefeningen of andere activiteiten, de NREM-slaap helpt om de normale toestand te herstellen. Verdere ondersteuning van deze theorie levert de waarneming dat het klierstelsel tijdens de NREM-slaap groeihormonen in het bloed brengt en wel in het bijzonder in de fasen 3 en 4. Groeihormoon vermeerdert de opbouw van eiwit en helpt bij de groei, de instandhouding en het herstel van het lichaam! Worden we van de slaap beroofd, dan neemt de hoeveelheid groeihormonen in het bloed af, zodat het herstel en de vernieuwing van de cellen er onder lijden.
Dit kon wel eens de oorzaak zijn van veel schadelijke effecten bij totale slaaploosheid en het hangt samen met het feit dat de totale tijd die de gemiddelde mens elke nacht aan NREM-slaap besteedt, het hoogst is in de jeugd en de adolescentie wanneer het lichaam in de groei en zeer actief is. De algemene mening is, dat gebrek aan behoorlijke slaap de groei van een kind kan belemmeren!

Oswald draagt overtuigend bewijsmateriaal aan, dat, precies zoals de NREM-slaap dient om de algemene lichaamsweefsels te vernieuwen, de REM-slaap belangrijk is voor de groei én de vernieuwing van de hersenen! De observatie van te vroeg geboren baby's heeft aangetoond, dat in een periode van twee maanden voor de geboorte tot 80% van det totale slaaptijd wordt gespendeerd aan REM-slaap. De hersenen groeien het snelst zeer kort voor de geboorte, de grijze stof van de hersenschors wordt dubbel zo dik en plooit zich in de laatste maand voor de geboorte in dicht opeenliggende kronkels.
Seniele mensen hebben heel weinig REM-slaap en het is gebleken, dat hun hersenen letterlijk verschrompelen omdat de normale processen van hersencel-vernieuwing achterwege blijven. Geestelijke gestoorden hebben ook weinig REM-slaap, wat erop wijst, hoe enorm belangrijk het is dat het hersenweefsels in goede staat blijft, zodat de hogere functies als denken, leren en herinneringen op efficiënte wijze uitgeoefend kunnen worden. Experimenten hebben uitgewezen dat preparaten die de opbouw van eiwit voor de hersenen belemmeren, de vorming van blijvende herinneringen kunnen voorkomen.

bloem9aHet lijkt er dus wel op, dat de REM-slaap een zeer belangrijke rol speelt bij het leren en herinneren. Een goede conditie van het hersenweefsel is van groot belang. Wanneer het dus één van de functies van de REM-slaap is om de hersenen in staat te stellen gecompliceerde chemische synthese uit te voeren in verband met het 'doubleren van herinneringen en programma's', kan niet verwacht worden dat verstoring van de REM-periode gedragsstoornissen teweeg zal brengen - althans niet voor zeer lange tijd. De hersenen zouden toch doorgaan met de vervulling van hun functies, zoals het bewaren van herinneringen uit het 'waakleven'; het dagelijks leven. We mogen dan ook verwachten dat de hersenen in de herstelperiode overwerk maken om de 'doublere-capaciteit' te restaureren en zichzelf weer tot de volle efficiëntie terug te brengen. Wanneer de hersenen een zware 'herscholingstaak' krijgen opgelegd - een overmaat aan alcohol, drugs of medicijnen - kan eveneens een toename van de REM-slaap verwacht worden om opgewassen te zijn tegen deze totale omkering van de programmering. Evenzo zullen pasgeboren baby's zeer grote quota REM-slaap nodig hebben om de overweldigende massa nieuwe prikkels uit hun leefwereld aan te kunnen.


[1] Men heeft ontdekt dat als er een signaal van 18.000 Hertz in de hersenen wordt ingevoerd dit mystieke gevoelens opwekt!

5.0 De functie van dromen

Dromen hebben in principe twee functies. Eén van die functies is het juist sorteren en opbergen van informatie. De andere functie is het aanbieden van informatie die de dromer nodig heeft om met succes te kunnen functioneren in de wereld waarin hij leeft. Naarmate de 'innerlijke computer' krachtiger wordt, kost het hem minder tijd en moeite om de binnenkomende informatie uit te zoeken en heeft hij meer tijd om te zoeken naar relevante informatie die hem in staat stellen effectief te functioneren.

bloem11aDromen putten uit de informatiebank van herinneringen, ervaringen, inzichten en culturele opvattingen, en vormen nieuwe ideeën en concepten! Ze verschaffen ons ook een manier om problemen op te lossen waarvoor we op bewust niveau onmogelijk een oplossing lijken te kunnen vinden. Als de beperking die ons (dag)bewustzijn aan het gedachteproces oplegt, worden opgeheven, kan de ziel - het innerlijke zelf - in alle vrijheid ronddwalen. Ongehinderd zal hij scenario's en stituaties scheppen waar de logische kant van de persoonlijkheid met geen mogelijkheid een verklaring voor zou kunnen vinden.
In onze pogingen een verklaring te vinden, moeten we creatiever en opener worden bij het zoeken naar kennis. We kunnen daarbij niet alleen putten uit onze eigen 'opslagplaats van beelden', maar ook uit een subtieler niveau van informatie waartoe iedereen toegang heeft. Car Jung noemt dit het collectieve onbewustte [1]. Het woord 'onbwust' duidt op de vele dimensies en aspecten van het zelf!


[1] Het collectieve onbewuste, Carl Jung: veel van wat wij - C. Jung - het onbewuste noemen, bestaat uit een aantal fundamentele fysiologische en psychologische functies; onze manier van overleven. Het is ook een verzameling van overgeërfde (?) gedragsnormen, overtuigingen en idealen.
Lees meer informatie over 'het collectieve onbewuste' in Nieuwsbrief 'Het bewustwordingsproces' - deel I, maart 2015 en 'Pychiatrie en Pseudowetenschapen'- deel II, juini 2013.

6.0 Een droom kan verschillende doeleinden hebben

In het moderne droomonderzoek gaat men ervan uit dat men zes verschillende soorten dromen kent. [Amerikaanse psycholoog Calvin S. Hall -[1]].

Individuele verschillen in dromen.

bloem12aAllereerst kan een droom ons laten zien, waar we op dit moment in het leven staan. Zo kunnen deze dromen vaak antwoord geven op vragen die gedurende de dag gerezen zijn. Het gaat hier dus om problemen, waar we ons gedurende de dag bewust mee bezig hebben gehouden. Uiteraard zullen dat heel vaak geen grote problemen zijn. De dromen die zich met deze soort problemen bezig houden, noemen we 'alledaagse dromen'. Het kan echter ook zo zijn, dat de droom zich bezig houdt met problemen waar we ons niet bewust mee hebben bezig gehouden. Ja, die we ons mogelijkerwijs helemaal niet bewust zijn. Dergelijke dromen willen als het ware de geestelijke achtergronden tonen die mee hebben gewerkt tot de probemen die we ons wel bewust zijn geworden. Ook zijn er dromen die wijzen op eigenschappen, die de dromer verder dient te ontwikkelen. Zij wijzen de weg naar levensveranderingen die ons onderbewustzijn absoluut noodzakeiljk voor ons vindt om tot een beter leven [2] te komen. Deze twee laatste groepen noemt men de 'belangrijke dromen'.
Daarnaast hebben we nog de zgn. 'grote dromen'. Hierbij gaat het niet zozeer om persoonlijke, meer alledaagse zaken doch om dingen die heel diep uit ons onderbewustzijn komen. Deze dromen laten meestal ook een grote diepe indruk achter. Veelal voelt men zich gedwongen om er nog eens goed over na te denken of het aan iemand te vertellen; ze zijn geheel en al in de symbooltaal [de droompsychologie, hfdst. 6.1] en moeilijk te analyseren zijn.
Verder kennen we nog de 'oorzakelijke dromen', d.w.z. dromen die zijn ontstaan door een bepaalde oorzaak zowel van lichamelijke aard [Hfdst. 9.0] als van buiten af. 'Wanneer men zijn maag voor het slapen gaan heeft overladen, dan is de boete daarvoor meestal een nachtmerrie'. Werkdromen, dromen over seksualiteit, dromen die steeds terugkeren .... wat men droomt en wat men ervan ook vindt uit onderzoeken is gebleken dat mensen sterk variërende droomgewoonten kunnen hebben. 'Grote dromers' zullen langer, levendiger en dramatischer REM-dromen hebben. DE NREM-dromen van de 'grote dromer' zullen korter zijn, minder levendig, minder beeldend, minder dramatisch, minder uitgewerkt, minder emotioneel, minder actief, logischer, meer verband houdend met actuele problemen, rijker aan conversatie en veel lijkend op denken! De 'kleine dromer' daarentegen zal de intensiteit van hetgeen hij in de slaap ervaart gewoonlijk beneden het 'gemiddelde' blijven.
Nog een andere moeilijkheid is, dat zowel REM- als NREM-ervaringen de neiging vertonen tegen het einde van de slaapperiode langer te worden en 'droomachtiger' eigenschappen te hebben. Een duidelijk onderscheid is dan ook moeilijk te maken.

Samengevat: de REM-droom is gewoonlijk levendiger en overheersend beeldend van aard en zijn kalmere meer op denkend lijkende tegenhander, de NREM-droom.


[1] Waarschuwingsdromen, voorspellende-, een roepingsdroom, terugkerende droom, heldere droom, lucide dormen, nachtmerries. Boek 'slapen en dromen' van A.C. Lemmers
[2] Nieuwsbrief 'Bewust(er) leven , deel I + II, juli en aug. 2013

6.1. De droompsychologie
'De eenzijdigheid van de psychologie' [1]

bloem13aEr wordt wel eens gezegd, dat het verklaren van dromen zoiets is als het leren van een nieuwe taal. Omdat de mens van nature holistisch is (d.w.z. een heel wezen), is het verklaren van dromen daarom geen exacte wetenschap en er moet dus rekening gehouden worden met het inzicht dat de dromer in zichzelf heeft! Misschien is hij niet op zoek naar een psychologische of spirituele verklaring, maar eenvoudigweg naar een gemakkelijke uitleg van de droom.
A.C.A. Lemmers omschrijft het in zijn boek 'Slapen en dromen' als volgt: 'We mogen niet vergeten, dat alle psychologische therapieën van dit moment, lijden aan quasi-wetenschappelijke agnosticisme van Freud die in zijn therapieën geen enkele plaats wist in te ruimen voor religie of godsdienst. Bij veel therapeuten die werken aan het herstel van het beschadigde 'IK', bestaan onduidelijke ideeën over wat een werkelijk, authentiek 'IK' nu eigenlijk is. Ze zouden schrikken van de gedachte dat een 'heel mens' per definintie ook een 'heilige' is. In de armoede van hun beeldtaal komen ze dan niet verder dan een stijf heiligenbeeld, wel ongeveer het tegenovergestelde van wat met een 'heilige' wordt bedoeld'.

In onze cultuur worden we steeds meer bewust van een 'tekort aan spiritualiteit' en ons verkeerde misvattingen en ideeën over 'IK'; over |Wie-ik-ben|. En het kan niet worden ontkend dat met name de 'officiële' ideeën van de rooms-katholieke kerk daarover boekdelen spreekt. In de laatste twintig jaren heeft de Kerk zich verwijderd van een sterk spirtiuele traditie en krampachtig de nadruk gelegd op 'gezag', wet, orthodoxie en de 'gevaren' van de moderne wereld. Ann Faraday verwijt de christelijke kerken, dat ze met dromen niets weten aan te vangen voor hun gelovigen en hun communicatie met God. De kerken zijn vaak zo bekommerd om 'geloofszuiverheid' dat ze hun geloven waarschuwen voor alle experimenten die zwemen naar mystiek en charismatische ervaringen.


[1] Nieuwsbrief 'Psychiatrie' -deel I, mei 2013 en 'Pyschiatrie en Psuedowetenschappen' - deel II, juni 2013

7.0 Dromen zijn de beeldspraak van de ziel

'De menselijke ziel is toch iets wonderbaarlijks, en het middelpunt van al haar geheimen is de droom' [Dichter Friedrich Hebbel]

'De droom is het bewijs, dat we niet zo vast opggesloten zitten in onze huid als het lijkt'

De Chinezen dachten vroeger dat een deel van je ziel wordt bevrijd als je droomt!

Dromen zijn de beeldspraak van de ziel. Ze komen voort uit het onbewuste, en als we ze niet opschrijven, raken we ze kwijt. Het kunnen aanwijzingen zijn om ons te kunnen helpen om ons levensproblemen beter de baas te kunnen zijn. Daarom adviseren psychologen en psychoanalytici om potlood en papier op het nachtkastje te hebben. De bedoeling hiervan is dat een ervaren 'droomuitlegger' in hetgeen er in de droom is voorgevallen, bijv. onbewuste psychische angsten die ons ook lichamelijk belasten [Hfdst. 9.0], kan uitleggen.

bloem14aDe natuurwetenschappers zijn van mening dat het droomproces op een heel eenvoudige wijze is te verklaren. 'De geest - het bewuste - is te zien als een gigantische computer; in waaktoestand voeren we in het systeem voortdurend informatie in die lukraak wordt weggeschreven om in een later stadium te worden geordend en in een of ander patroon kan worden ingepast'.
Ook hebben we het vermogen om onze medemens te 'lezen'. We zijn dan ook in staat om vast te stellen wat er in onze directe omgeving gebeurde in het licht van nieuwe informatie beslissingen te nemen en inzichten te verwerven. Zowel de informatie als de inzichten worden opgeslagen om in een later stadium te worden gebruikt en kunnen zich ogenschijnlijk lukraak in dromen voordoen.
Dromen wordt dan ook gezien als een soort van zelfreinigend en zelf-ruimend proces waarbij iedere nacht ruimte wordt gemaakt in de hersenen voor de informatie van de volgende dag.
Maar de vraag doet zich dan direct voor: 'Waar het opgeruimde materiaal of informatie (=energie) dan blijft? Misschien kun je het een beetje vergelijken met een voorjaarsschoonmaak: sommige spullen doe je weg en sommige spullen sla je op ..... op zolder. De gedachte is dat het materiaaal dat in de toekomst van pas kan komen, ergens wordt opgeborgen en waarna er naar gelieven uit kan worden geput.

Anderen zijn van mening, dat de ziel [1] het in de slaap afgezwakte verstandelijke apparaat is, dat via een soort noodaggregaat bij de slapende mens onbewust denkprocessen geleidt. De ziel wordt dan aangeduid als een veld van chemische reacties in onze hersenen. [2,3].


[1] De ziel is een zelfstandig evoluerend schepsel [Hans Zevenboom] [Nieuwsbrief 'ZIel en Geest', aug. + sept. 2010]
[2] Weense arts prof. Kneucker. De ziel is materie (?), iedere andere uitleg is een zaak van persoonlijk geloof en dus natuurwetenschappelijk niet meetbaar. In geesteswetenschappelijk opzicht is het onbewust de materie in naakte toestand. Ze is niet te vatten en toch aanwezig. Haar spoor gaat op in het nevelachtige, het gedroomde. De droom is niets anders dan een product van de grote hersenen. [Boek, Dromen Encyclopedie van Georg Fink].
[3] Nieuwsbrief 'Het bewustwordingsproces' - deel I, maart 2014

8.0 Hoe ontstaat een droom nu eigenlijk?

bloem14aDe meest gangbare tot nu toe bekende gedachte is ....... dat dromen niet meer zijn dan signalen die ontstaan in de hersenen. De hersenen sturen deze signalen door, zodat mensen in hun slaap dingen 'zien'. Tijdens onze slaap blijken in de hersenstam signalen te ontstaan die naar een bepaald deel van de hersenen gaan: de visuele cortex. De visuele cortex ontvangt beelden die onze ogen waarnemen. Deze beelden worden weer omgezet in signalen en doorgestuurd naar een ander deel van de hersenen: de (mediale) frontaalkwab. Dit deel van de hersenen verwerkt deze signalen die voortkomen uit beelden. Hierdoor worden we bewust van wat we zien. Als we slapen gebeurt eigenlijk hetzelfde!
Het signaal voor een beeld komt echter nu niet van uit de ogen, maar vanuit de hersenstam! Dit signaal wordt weer doorgegeven aan de visuele cortex, en verwerkt in de frontaalkwab. Dromen kunnen echter niet ontstaan alléén door signalen, maar ook door signaalstoffen in onze hersenen. Deze signaalstof zorgt ervoor dat de signalen als we slapen alleen aan de volgende hersencel worden doorgegeven. De signalen kunnen niet terug naar de hersencel die het signaal doorgeeft, zoals wel kan als we wakker zijn. Hierdoor kun je als je droomt maar aan één ding tegelijk denken (single-mindedness).

Een geheel andere theorie van de droom is gebaseerd op de fysiologie van de hersenen. Om een nog beter inzicht te krijgen in het droomproces kunnen we ons brein het beste vergelijken met een grote bibliotheek. Keurig staan daar de boeken gerangschikt, onderwerp bij onderwerp. Verder bestaat een overzichtelijk kaartsysteem, waarin de boeken geordend zijn naar nummer, auteur, titel, inhoud en nog veel meer. Wil men iets over een boek weten, dan heeft men alleen maar in dit immense kaartsysteem het betreffende 'trefwoord' op te zoeken en zie: op de betreffende kaart vindt je alle gewenste gegevens bijeen. Dit gebeurt, populair gezegd, ook in ons bewustzijn.
bloem15aHet menselijk bewustzijn van de mens bestaat in grote lijnen uit twee [1] gedeelten: het onderbewustzijn en het bewustzijn of de bewuste geest. In de bewuste geest bevinden zich alle zaken, die we regelmatig nodig hebben op verder alle ervaringen van het moment. Alle indrukken komen hier binnen, die we met één van onze zintuigen kunnen waarnemen (horen, zien, ruiken, voelen, proeven, etc.)
Ons brein is zo mooi ingericht, dat elke indruk hierin bewaard kan worden, zelfs als we deze bijna niet bewust hebben waargenomen! Alle indrukken worden na verloop van kortere of langere tijd opgeborgen in ons onderbewustzijn, alle duidelijk gevormde indrukken komen keurig gerangschikt bij elkaar. Indrukkken die niet voldoende duidelijk zijn, worden echter ergens in een stoffig hoekje in het onderbewustzijn weggedrukt en komen daar zelden meer uit tevoorschijn. Ze zijn zó vaag - omdat we er te weinig aandacht aan hebben besteed - dat ze nimmer meer als bewuste beelden (informatie) terugkomen in onze bewuste geest. Indien ze er toch in terugkeren, worden ze ook niet meer door ons herkend. We 'herinneren' ze ons niet meer, doch krijgen wel het gevoel dat iets ons bekend voorkomt. Op dit unieke verschijnsel berust ook het gevoel, dat men wel eens heeft, wanneer men in een stituatie komt waarvan met zeker weet dat men deze nog nimmer heeft beleefd heeft terwijl men het gevoel heeft dat 'alles zo bekend is'. Het bekende déjà-vu principe [Nieuwsbrief 'Déjà-Vu', 15 maart 2013] wordt hiermee op eenvoudige wijze verklaard. Echter, hierbij wil ik direct een opmerking plaatsen door aan te geven, dat alle ervaringen (gedachten, herinneringen, geoelens) uit alle vorige levens opgeslagen liggen in al het fysieke cel-geheugen van het menselijk lichaam, maar ook opgeslagen liggen in de Akasha-kronieken, in een super Hyperveld, in het universum [Hfdst 8.0]!

In ons bewustzijn [1,2,3] woont als het ware het super-ego of het beter 'IK' ... of nog mooier omschrijving je hogere Zelf. Dit hogere Zelf (je ziel) is bijzonder goed op de hoogte van alles. Ook wat we bijvoorbeeld 'verkeerd' doen; beter dan we vaak zelf willen bekennen. Het hogere Zelf heeft het beste met ons voor en wil ons - de bewuste geest - steeds begeleiden of waarschuwen, waarvan de ziel van menig is dat het verstand (de bewuste geest) een verkeerde keuze of levenspad heeft uitgekozen. De ziel of het hogere zelf wil het wel uitschreeuwen, elke keer wanneer we geestelijk iets doen dat niet zo hoort te zijn. Overdag zwijgt de innerlijke stem, omdat de bewuste geeest de touwtjes in handen heeft genomen. We luisteren vaak niet meer naar onze ingevingen, naar onze intuiïtie, naar ons hart. Bij velen is zelfs het innerlijke stemmetje al 'dood'. Maar 's nachts krijgt het stemmetje - de ziel - de gelegenheid zich toch te doen laten horen. En aangezien zij - de ziel - geen andere mogelijkheden heeft, moet zij gebruik maken van de beeldentaal. Daartoe kan zij uit een rijk archief putten. Immers van onze kinderjaren - en niet te vergeten al onze vorige levens (!) - af zijn daarin een groot aantal ervaringen opgeborgen.
Men is het er niet over eens tot hoe ver we terug in onze jeugd dergelijke ervaringsbeelden uit ons eigen leven bewaard zijn gebleven. Er zijn 'geleerden' die beweren,afb. engelen 29 dat de mens zich heel diep in zijn onderbewustzijn zijn eigen geboorte nog zou kunnen herinneren (het 'geboortetrauma' van Freud). Andere onderzoekers gaan een stapje verder en beweren dat wij nog allerlei ervaringen zouden weten uit de tijd dat we nog in de moederschoot waren. Zelf durf ik te beweren, dat wij te vergelijken zijn met een gigantische innerlijk computersysteem (de harde schijf), die alle ervaringen én alle herinneringen  - dus al onze emoties, onze energiegeschiedenis - hebben opgeslagen uit al onze vorige levens! Maar of dit op dit moment van belang is voor ons doel betwijfel ik. Waar het op aankomt, is dat de ziel - de innerljke kracht in ons, de essentie - uit een rijk arsenaal van herinneringen, gedachten en emoties uit onze eigen ervaringen kan putten. Hiermee zijn we echter aan bronnen nog lang niet uitgeput, want we bezitten in ons onderbewustzijn ook nog een heel magazijn vol herinneringen van onze voorouders, tot in de alleroudste tijden. Deze oerbeelden - of archetypen zoals prof. C.G. Jung ze heeft genoemd - zijn voor alle mensen gelijk. De ziel maakt door middel van de droom - haar wensgedachten - al het wenselijke zichtbaar! Een droom kan daarom verschillen doeleinden hebben en kan uit onuitputteljke (energie)bronnen putten [Bijv. de Akasha-kronineken].


[1] Het (menselijke)bewustzijn van spiritueel (hoog)bewuste(r) mensen opereeert in wezen continu op vier niveaus, te weten:

  1. het onderbewustzin [2]
  2. het bewustzijn [3]
  3. het hoger of super-bewustzijn; het niveau van de ziel!
  4. het bovenbewustzijn; het hogere bewustzijn. Het bewustzijn en het onderbewuste zijn één geworden; drie-in-één niveau van bewustzijn

Om de uitleg niet al te ingewikkeld te maken, beperken wij ons tot het onderbewuste en het bewuste nivweau:

[2] Het onderbewuste niveau is het ervaringsgebied waar je je eigen werkelijkheid onbewust creëert. Onbewust wil zeggen, dat je nauwelijks beseft dat je dit doet, laat staan waarom. Het is een gave, want het staat je toe dingen automatisch te doen, zoals je haar laten groeien, met je ogen knipperen of je hart laten slaan; of een onmiddellijke oplossing voor een probleem te vinden. De onderbewuste geest is dus bestemd om alle automatische taken van het lichaam te besturen en eveneens elke gebeurtenis, elke ervaring, elke indruk, elk gevoel en alle gegevens op te slaan die het wezen door het lichaam via de bewuste geest krijgt aangereikt.
[3] De bewust geest of het bewustzijn (het bewuste niveau) is het ervaringsgebied waar je je eigen werkelijkheid kent en creëert in een gedeeltelijke bewustzijn van je daden. Hoe groot dat bewustzijn is, hangt af van je 'bewustzijnsniveau'. Dat is het fysieke niveau. De bewuste geest is bestemd om de taak van de totale gegevensverzameling op elk moment van het NU te beheren. Hij verzorgt ook de analyse van gegevens uit het verleden, het bevattingsvermogen en de bedreigingsvorming, de toekomstprojectie en alle zintuiglijke feedbackfuncties. Op deze manier brengt hij onze ervaring van het huidige moment voort.
[3,4] Nieuwsbrief 'Het bewustwordingsproces', deel I + II, maart, april 2014

8.1 Het nieuwste inzicht;  de 'innerlijke droomcomputer'
'De Akasha-kronieken'
'Vindt dromen dan toch op een andere manier plaats?'

wolkenpartijDe ziel houdt het in de slaap afgezwakte verstandelijke apparaat (de geest) actief, dat - via een soort 'noodaggregaat' (energiekoord) middels communcatie tussen ziel en geest - bij de slapende mens onbewuste denkprocessen geleidt. De ziel [1] die tijdens het slapen het fysieke lichaam verlaat (!) en astrale reizen maakt, vertoeft aan gene zijde; in een andere dimensie die voor engelen, gidsen en Hogere Wezen toegankelijk zijn. Zeg maar: een neutraal gebied voor onstoffeljke reizigers! De ziel - het innerlijke of hogere zelf (niet de geest of het verstand) - neemt als het ware een time-out; trekt zich terug in de hogere energiesferen (het Hemelrijk, de Kosmos, Akasha's) om te herstellen van de lagere (omgevings-)energieën die  hier op aarde aanwezig zijn. Op die manier wordt er een gelegenheid gecreëerd voor een totale 'body-check', zodat het fysieke herstel mogelijk wordt gemaakt!
'Ze' hebben het daar druk. Zij herstellen niet alleen van de extreem lage trillingsfrequenties hier op aarde (het recuperatie-plan van iedere ziel), maar ook zijn ze bezig met het plannen en voorbereiden van de volgende 'stap'. En niet te vergeten het afgeven van signalen aan de bewuste geest die menig uurtjes in 'dromenland' vertoeft.

Het is algemeen bekend dat de ziel - de zuivere geest - een grote verscheidendheid van middelen gebruikt om met het 'afgezwakte verstandeljke apparaat' (de geeste of het bewuste) te blijven communiceren. De ziel blijft permanent in verbinding staan met de geest en het fysieke lichaam! Dromen zijn dan ook de meeste voorkomende vorm van rechstreekse communicatie tussen ziel en geest! De droom is daarom een uitgelezen kans om een gebied te creëren waar deze werelden elkaar ontmoeten. De onderzoekers Joel Martin en Patricia Romanowski melden in hun boek 'Liefde voorbij het leven', dat de meeste diepgaande en langdurige communicaties zich in deze toestand afspelen! Zij (Patricia) denkt dat de reden hiervoor is dat de geest (het bewuste) tijdens de droomtoestand makkelijker toegankelijker is, omdat onze rationele filters tijdens de slaap niet actief zijn en onze geest flexibeler is en dus meer openstaat voor ongewone ervaringen.
Dromen zijn dus niet zozeer de 'koninklijke weg naar het onderbewuste' zoals Freud meende, maar veel meer continuïteit van het communicatieproces tussen ziel en geest tijdens het waken en slapen. De droom zou je dan ook beter kunnen omschrijven als een tussentijdse visitatie(s) van de ziel!

De vraag is alleen wáár vertoeft de ziel, nadat hij het fysieke lichaam heeft verlaten om te recupereren? Van waaruit stuurt de ziel het 'verlaten' fysieke lichaan aan!

8.1.1 Ervaring met buiten je lichaam treden = slapen

De essentie van |Wie-jij-bent|  - de ziel - heeft dan gewoon het lichaam verlaten. Dat kan in normale dromen gebeuren en vaak ook tijdens meditaties, en geregeld ook op een sublieme manier wanneer het lichaam in diepe, diepe slaap is. Tijdens zo'n excursie kan je ziel gaan waar ze wil!
Vaak hebben de mensen die zulke ervaringen rapporteren géén herinnering aan een bewuste keuze om dit te doen. Ze kunnen het ervaren als iets 'dat me gewoon overkomen is'. Maar géén enkele activiteit van de ziel komt zonder haar keuze tot stand!

8.1.2 Waar verblijft de ziel dan?

blauwe lucht en wolkenHet antwoord kan gevonden worden in een overkoepelend begrip de Akasa-kronieken. Akasha is een Sanskriet-woord dat betekent 'schitterend, schijnend, lichtend'. Het duidt op de komische Geest-Substantie. De Akasha-kronieken zijn een het 'reservoir 'van het Zijn; een inmens grote 'bibliotheek' dat alles bevat wat elke ziel in de loop van zijn bestaan ooit heeft gedacht, gezegd, en gedaan maar waarin ook alles t.a.v. zijn toekomstige mogelijkheden is vastgelegd. Een bewustzijnsdimensie [2] waarin de vibratie van elke ziel en zijn reis ligt opgeslagen. De kronieken [3] zijn dan ook te beschouwen als een 'bemiddelingslichaam' tussen alle verleden, huidige en toekomstige mogelijkheden, waarschijnlijkheden en eventualiteiten! De Akasha-kronieken wordt ook wel vergeleken met een 'kosmisch internet' dat ons in staat stelt specifieke informatie te 'googelen' wanneer we de kronieken 'raadplegen en/ of bezoeken'.
De Akasha-kroniekien zijn constant in verandering, in beweging en uitbreiding. Naarmate onze ziel(en) zich door de tijd heen ontwikkelt, worden de kronieken bijgesteld om onze groei weer te geven. Ze worden voortdurend verfijnd naarmate we meer op één lijn komen om onze volmaakte ziel en die groeiende volmaaktheid zich in ons aardse leven manifesteert.

Het Akasha-veld of het Universele Hyperveld [Nieuwsbrief 'Chakra', okt. 2011] is zo gestructureerd dat het ons mensen in staat stelt in wisselwerking te zijn met de Spirituele Bron, en inzicht, leiding en begrip te verwerven binnen de aardse tijd en ruimte begrippen. Telkens als we de Kronieken raadplegen wordt ons bewustzijn beïnvloed door het Goddelijke Licht van Liefde - de stalende Lichtvibraties - en worden we door 'ver-Licht'.

In het proces van het zich bevinden in de 'Akasha-ruimte' [4] gaan we van de gebruikelijke staat van menselijke bewustzijn over op een staat van goddelijke universeeel bewustzijn, waarin we onze Eénheid met het goddelijke op alle niveaus herkennen. Deze bewustzijnstoestand stelt ons in staat de vibraties van de Kronieken - de blauwdrukken van de ziel - waar te nemen. Vanuit het dagelijks visiteren van de Akasha-kronieken zijn we dus ook in staat om onszelf te genezen, indien we bereid zijn om te leren luisteren en te kijken naar onze dromen!
Dromen worden door de ziel aangestuurd, gedirigeerd en gecontroleerd zodat niet alleen het interne communicatieproces met de geest en het fysieke lichaam wordt voortgezet, maar ook het innerlijke bewustwordingsproces - het groeiproces - permanent wordt geactiveerd. Dromen zijn dan ook te beschouwen als een persoonlijke ontdekkingsreis naar het innerlijke Zelf!
'De menselijke ziel is iets wonderbaarlijks, en het middelpunt van al haar geheimen is de droom', schreeft de dichter Friedrich Hebbel.


[1] De ziel is een goddelijke energiedeel of -lichaam van God met een uitzonderelijke extreem hoge trillingsfrequenties die - zodra de ziel hier op aarde vertoeft - dient aangepast te worden om het fysieke lichaam te kunnen 'bemannen'.
[2] Droomtoestand is een bewustzijnsdimensie tijdens de verschillende fasen van de slaap die mensen kunnen ervaren en identificeren.
[3] Kroniek: een verhaal dat op zichzelf staande feiten vermeld in chronologische orde; jaarboek. Een boek met dergelijke feiten.
[4] Het Oude Testament verwijst naar 'kosmische wateren' - universele en substantiële ruimte, de primaire sustantie waaruit alle dingen worden gevormd; waar  Liefde 'regeert'.

9.0 Dromen en het lichaam

Dromen zijn net als het lichaam de uitdrukking van energieën. Dromen spreken in symbolen; het lichaam spreekt door symbolen.

wolken1aHet lichaam herinnert zich alles dat een mens vanaf de embryonale fase - en zelfs uit vorige levens! - heeft meegemaakt. We kunnen spreken van een cel-geheugen of genetisch geheugen. Mij interesseert vooral hoe je door het lichaamsgeheugen te activeren het genezend evenwicht kunt herstellen. Door bijvoorbeeld het lichaam bij het droomwerk te betrekken, is het langzamerhand wel duideljk geworden dat het lichaam vanuit zichzelf het genezend evenwicht zoekt zodra het hier een kans toe krijgt. Alle onverwerkte verdriet, pijn, angst, teleurstelling, rouw, woede, uit het (verre) verleden is acuut of chronisch in het lichaam - maar ook leesbaar in het elektromagnetische energieveld of aura -  aanwezig!
Verder is het lichaam aan inherente, vernieuwende krachten onderhevig. We weten dat gedurende ieder ogenblijk van ons leven een groot aantal cellen sterft, en dat tegelijkhertijd een even groot aantal nieuwe cellen wordt geboren. Binnen een periode van zeven jaar zijn alle lichaamscellen vernieuwd, zelfs die van onze botten. Oude pijn wordt kennelijk door nieuwe lichaamscellen 'geërfd' en als herinnering gecontinueerd, nadat de cellen die de pijnlijke ervaringen meemaakten, afgestorven zin. Het gaat hier om zowel lichamelijke als psychische pijn. Psychische pijnen kunnen zich zowel psychisch als lichameljike uiten!

9.1 De drang tot expressie
'De drang tot vernieuwing'

Dat de herinneringen van het lichaam in dromen steeds optreden, is voor ons een zegen! Hierdoor wordt voortdurend vanuit het onbewuste - het hogere zelf of de ziel - gepoogd het onderdrukte tot expressie te brengen. Het onderdrukte wil er uit! Het lichaam kan op deze wijze het oude ontladen en loslaten; 'de-emotionalisatie-motor'. Want realiseer je dat vastzittende (energie)blokkades, die een chronisch lichamelijk karakter aannemen, zijn een probleem want zij dreigen zich tot een ziekte te ontwikkelen.
Door onze sterke gerichtheid naar de boven toe - hoog in de geest en in het verstand - is ons lichaamsbewustzijn sterk onderontwikkeld. De meesten worden zich van hun eigen lichaam pas bewust wanneer er klachten optreden. Toch, 'het lichaam is de tempel van de ziel' en verdient daarom onze serieuze aandacht. En juist door onze dromen worden wij voortdurend op de hoogte van onze psycho-somatische gesteldheid gebracht.

9.2 Het helende evenwicht

Een vrouw van middelbare leeftijd droomt dat ze op een zomerdag in de natuur aan het wandelen is. Tot haar teleurstelling voelt ze dat ze door een erge, hinderlijke pijn in haar linker knie niet verder kan lopen. Ze had er zo naar verlangd om op deze vrije dag een lange wandeling te maken, en nu kan dit niet.
Met deze droom gaat ze aan het werk. Op een ruim veld tekent ze de contouren van haar lichaam. Vervolgens staat ze stil bij een duidelijke tegenstelling in haar droom: in dit geval enerzijds het bloeiend weiland en anderzijds de pijn in haar knie. Het weiland betekent voor haar vrijheid, maar de pijnlijke knie blokkeert haar. Behalve in haar knie voelt ze zich ook in haar keel geblokkkeerd. Haar knie kleurt ze agressief met zwart in en vervolgens haar keel met diep rood. Nu voelt ze ook een zwaar hoofd en omhult haar hoofd op de tekening met een bruine kleur (zie figuur1).

Scan0001 Figuur 1
Nu gaat de vrouw zich concentreren op haar lichaam en gaat in verbinding staan - in verbeelding - met haar blokkades. Op haar linker knie legt ze één hand en de andere hand op haar keel. Door nu gericht haar ademhaling naar deze plekken van haar lichaam te laten gaan, merkt ze dat de pijn toeneemt. De pijn concentreert zich in de keel en verplaatst zich daarna naar het midden van haar rug. De pijn neemt toe en wordt ondragelijk. De vrouw die gewoonlijk rustig van aard is en zich timide gedraagt, barst in woede uit. Ze staat op en begint hard te stampen. Haar lichaam uit zich plotseling met behoorlijke kracht. Terwijl ze zich beweegt en stampt, roept ze: 'Altijd heb je mij afgeremd. Nooit heb ik mij kunnen bewegen zoals ik wilde! Altijd ging het erom wat jij wilde'.

De herinneringsbeelden dringen zich op. Eerst had haar vader haar in haar bewegingsvrijheid afgeremd; daarna haar echtgenoot. Hoe meer ze zich herinnert, hoe meer haar woede toeneemt tot het moment dat zij zich bevrijd voelt, krachtiger en meer in balans is. Ze voelt nu de energie weer vrij stromen.

Kenmerkende voor dromen is, dat ze zowel de verstarring als de mogelijke vrijheid uitbeelden. De dromen geven een richting aan, en deze leidt uit de verstarring naar een nieuwe (innerlijke) vrijheid toe. Ook het lichaam wijst de juist richting aan, zodra er de gelegenheid is tot expressie. Door deze non-verbale manier van relateren aan jezelf kun je bij diepliggende lagen in jezelf komen die op een alleen verbale manier niet toegankelijk zijn.

10. Slot

Er zijn verschillende theoriën over het nut van droemn, maar volgens het overgrote deel van wetenschappers hebben dromen te maken met emoties die men de dagen ervoor had. De droom zou werken als een 'de-emotionalisatie-motor'. Emoties worden door te slapen minder heftig. De droom zou dan een soort 'screensaver' zijn terwijl het lichaam rust.
Maar de droom kun je ook als een 'extraatje' of een buitenkansje zien in de vorm van een existentiële boodschap van de ziel die ons precies vertelt waar we staan in onze verhouding tot onszelf, tot de anderen en tot de wereld om ons heen. Freud spreekt liever over een 'goed opening naar het bewust', terwijl voor mijn gevoel het een perfecte opening naar integratie van het hogere zelf is in het energiewezen dat jij bent. Om als het ware de verloren delen van de persoonlijkheid terug te brengen, te hervinden en de totaliteit van jij als energiewezen ervan te herstellen.

  • Dromen duren tussen de 5 en 20 minutenwolken4a
  • We dromen niet alleen in zwart-wit
  • Ongeveer 12% van de mannelijke dromen gaat over seks
  • Je droomt enkele verschillende dromen per nacht.
  • Dromen van blinde mensen worden niet gevormd door kleur en beeld maar geur, geluid, enz.
  • Kinderen hebben vaker nachtmerries dan volwassenen.
  • Mensen die snurken dromen niet
  • We vergeten bijna 90% van onze dromen

Los je probloemen op in een droom

wolken3aIedereen kent wel het gezegde 'ik slaap er nog een nachtje over'. Helpt dat? Ja, maar niet voor iedereen. Niemand weet waarom we een probleem niet wakker kunnen oplossen, terwijl het dromend wel lukt! Mensen die in deze theorie geloven gaan slapen met het beeld van een probleem stevig in het hoofd geprent. In sommige gevallen lukt het om slapend een oplossing te bedenken.
Elias Howe bijvoorbeed, de uitvinder van de naaimachine, had moeite met werking van de naald in de machine. In een droom werd hij omringd door een groep inboorlingen met speren. De speren hadden een gat in de punt. Eenmaal wakker was het hem duidelijk, een machinenaald moest een gat hebben in de punt!
De Russische scheikundige Dmitri Mendeleev loste het probleem van het periodiek systeem van de elementen op in een droom en Beethoven vond inspiratie voor zijn muziek, in zijn dromen.

Dromen hebben dus zeker iets te betekenen. Het is u veel meer een kwestie van: 'Wil je luisteren naar je innerljke 'raadgever'?' Ja of of neen.

'De sleutel tot kennis van het bewustzijn (bewustwordingssproces) is gelegen in het onbewuste!'

Hans Zevenboom

Literatuurverwijzing:

- Droomencyclopedie, Pamela Ball, 1966
- Droomencyclopedie, Georg Fink, 1990
- De positieve kracht van het dromen, Ann Faraday, 1974
- Slapen en dromen, A.C.A. Lemmers, 1997
- Dromen, Tijdschrift Prana, 1994
- Droomboek, Jack F. Chandu, 1983

 

 

 
Millennium-Visie
Tel. 06 – 20834965
www.millennium-visie.org
info@millennium-visie.org

Joomla Templates by Joomlashack