logo-millennium-visie.jpg

kb

 

Bericht
  • EU e-Privacy Richtlijnen

    Wij maken gebruik van cookies, om onze website te verbeteren, en om het verkeer op de website te analyseren. Door op akkoord te klikken, geef je toestemming voor het plaatsen van alle cookies zoals omschreven in onze privacyverklaring. Ga voor meer informatie naar Privacy pagina.

    Bekijk Privacy Richtlijnen

Intuïtie of orgaan Jacobson? Juni 2009 Afdrukken E-mailadres

 

   
     
     
 

Intuïtie of toch het orgaan van Jacobson?

1. Inleiding
Winston Churchill redde ooit zijn leven door van zijn instaproutine in de auto af te wijken. Daardoor liep hij de bom die voor hem bestemd was, mis. 'Ik hoorde een waarschuwende stem', legde de voormalige premier van Engeland later uit. Het was dat verheffende stemmetje in zijn hoofd dat hem heeft gewaarschuwd voor een dreigend gevaar. appelsWat is dat toch? Waarom vertrouw je de ene ingeving onmiddellijk en bij het andere gevoel krijg je zo iets van ........... 'dat klopt niet'! Hoe kunnen de mensen zo zeker weten de ware te zijn tegengekomen en wat veroorzaakt nu weer een onweerstaanbare aantrekkingskracht, dan weer die akelige onheilspellende vibraties?

Ons spreekwoordelijke zesde zintuig schuift een rangnummertje op. Het is eigenlijk het zevende, want sinds een jaar of tien zijn er sterke aanwijzingen dat de mens een echt zesde zintuig heeft, van vlees en bloed volgens de wetenschappers. Het zit in de neus en lijkt een beetje op een reukorgaan. Maar de zintuigcellen ervan nemen géén geuren waar, maar vluchtige stoffen die het menselijke gedrag beïnvloeden.

2. Het orgaan van Jacobson
'Het orgaan van Jacobson, ook wel aangeduid met vomeronasaal orgaan [VNO], bestaat uit twee kleine buisjes gelegen aan de weerszijde van het neustussenschot, zo'n anderhalve centimeter boven de neusgaten. Het orgaan heeft een grootte van circa één centimeter.
Het was de Deense chirurg Ludwig Jasobson die het orgaan zo'n 200 jaar geleden voor het eerst ontdekte. De vele jaren daarna gingen de onderzoekers ervan uit dat het een rudimentair overblijfsel van de evolutie betrof en onwerkzaam was. Pas in 1991 werd door twee onderzoekers - de plastische chirurg Bruce Jafek en zijn microscopist David Moran van de Universiteit van Colorado - een reeks experimenten bij mensen gedaan. Zij onderzochten 200 volwassen proefpersonen en bij een ieder van hen werd het orgaan daadwerkelijk aangetroffen. Voor het eerst werd de activiteit van deze zintuigcellen aangetoond.
Het orgaantje is moeilijk te ontdekken, want het bestaat uit een doodlopend buisje bekleed met zintuigcellen, dat slechts een zeer kleine opening naar de neusholte heeft ( 0,2 tot 2 millimeter in doorsnede) en daarom zeer moeilijk valt waar te nemen.

3. Feromoonsysteem
Nader onderzoek van twee wetenschappers van de Universiteit van Utah, dr. D. Berliner en dr. L. Monti, wijst erop dat het orgaan is bekleed met een bijzonder soort zenuwcellen. Zij vonden verder dat de gevoelige cellen in verbinding staan - via allerlei zenuwverbindingen - met een specifiek gebied in de hersenen. Een gebied dat overigens verschilt van het reukgedeelte.
Het vomeronasaal orgaan [VNO], zo beweerden de onderzoekers, is niet gevoelig voor gewone geuren, zoals feromonen (geurstoffen of lokstoffen, die informatie overbrengen tussen individuen van dezelfde soort). En: het orgaantje communiceert verder met dat deel van de hersenen dat betrokken is bij seksuele voorkeuren en emoties. Dus de overgedragen informatie heeft effect op gevoel, gedrag en vruchtbaarheid.
'Het gaat dus echt om een afzonderlijk (nieuw) zintuig', zo concludeerde dr. D. Berliner. Het zesde! En dat op zijn beurt zou kunnen inhouden dat mensen die beweren een verandering in het weer te kunnen 'aanvoelen', 'ruiken', dat er iets afschuwelijks staat te gebeuren of simpelweg vooruit 'zien' dat er iemand aankomt, wel eens niet zo gek zijn als altijd geroepen wordt. Het orgaantje vertelt ons wat de ogen niet kunnen zien en de oren niet kunnen horen. Het is ook dit orgaantje dat de sleutel vormt tot het mysterie dat liefde heet. Sterker: het zou wel eens het bewijs voor een zesde zintuig bij mensen kunnen zijn, zo beweert de evolutionair bioloog en antropoloog Lyall Watson.

De onderzoeker dr. D. Berliner ontdekte bij toeval, dat een extract van chemische verbindingen die zich op de menselijke huid verzamelen, de stemming van zijn laboratoriummedewerkers beïnvloeden. Analyse van deze extracten leverde een aantal steroïde-achtige moleculen op die verdacht veel lijken op de feromonen uit de dierenwereld. Feromonen of lokstoffen zijn allang in de dierenwereld bekend. Ze bewerkstelligen dat insecten hun toekomstige partners over kilometers afstand kunnen opsporen. Bloemen lokken er hun bestuivers mee en zoogdierenvrouwtjes gebruiken ze om mannetjes te laten weten dat ze vruchtbaar zijn.

perenOnderzoek door medewerkers van de Universiteit van Stanford lieten zien dat bepaalde hersengebieden actief werden tijdens het toedienen van vomeroferines. De elektrische signalen van de cellen in het vomeronasale orgaan werden dus voortgeleid naar de hersenen. Het blijkt dat, anders dan bij geurwaarneming, ieder type feromoon een eigen type zenuwcel in het orgaan prikkelt. Die zenuwcellen zijn extreem gevoelig: een paar moleculen van bepaalde chemische verbindingen zijn al voldoende om een elektrisch signaal op te wekken. Stoffen die niet door het reukorgaan kunnen worden waargenomen. Bovendien zijn er rechtstreekse zenuwverbindingen tussen het vomeronasale orgaan en de hersenen. De ontstane zenuwprikkelingen bereiken een speciaal gedeelte in de reukhersenen vlak achter de ogen, en gaan van daaruit naar andere hersendelen. Daar verzorgen ze voor gedragsveranderingen en beïnvloeden ze de aanmaak van het vruchtbaarheidshormoon.
Uit speciale MRI-opnames bleek dat delen van de prefrontale cortex, de hypothalamus (de hypothamalische kernen), de hippocampus en de amygdala geactiveerd werden door de vomeroferines. Deze gebieden staan centraal in een evolutionair zeer oud deel van onze hersenen - het limbisch systeem - waarin de emoties huizen en waar een aantal activiteiten van het autonoom zenuwstel (bv. hartslagregeling) zijn oorsprong vindt.
Dr. Monti en dr. Berliner constateerden, dat een aantal reukloze vomeroferines - stoffen die alleen op het VNO inwerken, kregen deze naam omdat ze specifiek zijn voor elk soort - via het vomeronasale orgaan de hypothalamus aanzet tot de productie van meer of minder GnRH, een hormoon dat inwerkt op de hypofyse en daar onder meer leidt tot het vrijmaken van het hormoon LH. Dit hormoon heeft effect op de geslachtsorganen en stimuleert bij mannen de productie van testosteron en bij vrouwen de productie van progesteron. Testosteron en progesteron zijn belangrijk voor de vruchtbaarheid bij man en vrouw en beïnvloeden de secundaire geslachtskenmerken als borstvorming, lichaamsbouw en beharing. Maar ze hebben ook invloed op het gedrag en gemoedstoestand. (Volkskrant, 1997/ 2009)

4. Neus-mond-verbinding
Bijna alle dieren, bacteriën en zelfs planten, gebruiken signaalstoffen, feromonen. Met deze chemische communicatie - los van het geurzintuig - meten en beïnvloeden soortgenoten elkaars vruchtbaarheid. Hogere dieren hebben hiervoor een zesde zintuig; het vomeronasale systeem.
In juni 2000 ontdekten onderzoekers een nieuw onderdeel van dit zintuig bij de mensen; een neus-mond-verbinding. kersOmdat nog niet alle onderdelen bewezen zijn, blijven sommigen sceptisch over de rol van chemische communicatie bij mensen. De Amerikaanse McClintock en de onderzoeker dr. Suma Jacob haalden echter één van de sterkste pijlers van de sceptici omver: dat veel onderzoekers het menselijke vomeronasale orgaan niet konden vinden, of steeds het orgaan op andere plaatsen aanwezen. Ja, schrijven de onderzoekers, mensen hebben wel degelijk een vomeronasaal orgaan in beide neusholten, en hoger dan tot nu toe werd verondersteld. De verwarring, ontdekten ze, komt doordat ze ons chemo-communicatiesysteem nóg een onderdeel blijkt te hebben. Onderin alle onderzochte neusholten, vlakbij het neusgat, vonden ze een dun kanaaltje naar de mond. 'De opening in het zachte weefsel is moeilijk te zien. Net als een nieuwe panty zit het in elkaar gedrukt, maar je kunt er makkelijk een staafje in steken', aldus de onderzoekers. Of het kanaaltje bij iedereen echt open is, ook aan de zijde van het verhemelte, moet nog microscopisch worden onderzocht.

Als we inderdaad een open neus-mond-verbinding hebben, dan zou het systeem ook betrokken moeten worden bij de chemo-communicatie. Interessante signaalmoleculen zouden dan via het slijmvlies in het tunneltje naar het vomeronasale orgaan kunnen verhuizen, zoals prof. Bets Rasmussen van het Oregon Gradute Institute of Science and Technology bij olifanten aantoonde. En dan kan het 'gedraai op de dansvloer' de chemische communicatie, waarbij andermans vruchtbaarheid wordt beoordeeld en bijgestuurd - de armen in de lucht om het okselzweet zijn werk te laten doen, de ogen dicht om het zesde zintuig meer ruimte te geven - met de zoen als fase twee om uiteindelijk de chemie te laten kloppen.

5. Bewuste of onbewuste?
In het boek 'Jacobson's organ and the remarkable nature of smell' van Lyall Watson gaat Watson nog een stapje verder: 'Als mensen inderdaad een orgaan van Jacobson bezitten, en als wij inderdaad in staat zijn bepaalde informatie uit de lucht te halen, dan worden onverklaarbare zaken als liefde op het eerste gezicht ineens duidelijk. Want zo beschrijft hij: 'Ofschoon we schoonheid kunnen zien en charme kunnen horen, is er bij de eigenlijke 'chemistry' die aan verliefd worden ten grondslag ligt, een geheel ander veel gecompliceerder proces betrokken'. Een proces dat volgens de bioloog wel eens heel goed vanuit de neus gedirigeerd zou kunnen worden. 'Ieder van ons bezit een eigen specifieke lichaamsgeur, die op bepaalde momenten een sterke reactie bij een ander kan oproepen. Wanneer de geur eenmaal is verwerkt, komen bij de betreffende ontvanger natuurlijke stoffen vrij die een gevoel van euforie teweeg kunnen brengen. En dat nu interpreteren wij als verliefd worden'.
Het VNO houdt zich overigens niet bezig met geuren op zich. Dat doen de reukzenuwen. Wel is volgens de schrijver Watson een interessante samenspel, dat hij samenvat als: 'Reuk informeert het bewuste deel van de hersenen, het Jacobson-orgaan het onderbewuste!

6. Duidelijkheid
bloem1aIeder van ons heeft een innerlijk Geleidingssysteem en iedereen mag het noemen zoals hij of zij dat wil - intuïtie, ingeving, vertrouwen of 'een voorgevoel in je onderbuik' - maar wij kunnen niet ontkennen dat het er is!
Het is een groter Bewustzijn. Het is een doorvoeld besef van zekerheid. Een diep, op cellulair niveau verankerd besef van ons Goddelijk bestaansrecht als 'kind van God'. Hoe meer je vertrouwt op dat groter en hoger bewustzijn, des te meer zul je beseffen dat je erop kunt vertrouwen. En juist dat hoger en groter bewustzijn wordt vertegenwoordigd in en om ons lichaam heen door de aanwezigheid van de ziel; onze ziel!

In de ziel zit je intuïtie. Je intuïtie zit niet in je hersenen; niet in de geest of het verstand. De intuïtie is het gehoor van de ziel. De ziel is het enige instrument dat gevoelig genoeg is om de lichtste trillingen van het leven 'op te pikken', om de energie te 'voelen', om de golven in het veld waar te nemen en ze te kunnen interpreteren. Het bestaan van de ziel: daarvoor is geen wetenschappelijk bewijs te vinden!

Eigenlijk zijn onze vijf zintuigen nogal primitieve receptoren. Ze pikken slechts een tiende op van alle gegevens over de wereld om ons heen. Maar het zesde zintuig pikt veel meer op. Omdat wij slechts vijf zintuigen gebruiken om grip te krijgen op de wereld om ons heen, worden wij beperkt in ons perceptieniveau; onze buitenzintuiglijke waarnemingen. Maar in principe zijn wij allemaal 'paranormaal begaafd'. En wij zijn allemaal in staat om te leren vertrouwen op onze ingevingen; ons gevoel.
Emoties zijn de taal van de ziel en de ziel is de essentie, die een persoon 'levend' maakt!

7. Kattenliefhebbers of 'chocolist'
Kattenkruid bevat verschillende etherische oliën. Een daarvan is nepethalacon, een stof met een mild hallucinerende werking en de belangrijkste bloem2averoorzaker van de typische 'kattenkruid-symptomen'. Nepethalacon prikkelt de receptoren in het vomeronasale orgaan achter in de neus van de kat. Kattenkruid moet daarom worden ingeademd om effect te hebben: grote kans dat uw kat ziet 'flemen', zoals dit wordt genoemd: de lippen worden opgetrokken en het lijkt wel of uw kat lacht. Uw kat drukt daarbij zijn tong tegen zijn verhemelte en perst zo lucht door een kanaaltje naar het vomeronasale orgaan (orgaan van Jacobson). De reukzin van de kat wordt op deze manier verscherpt en de geur in geconcentreerde vorm waargenomen: een soort ruiken-proeven in plaats van alleen ruiken.

Hetzelfde effect kunt u ook bereiken als u de gesmolten chocolade in uw mond zachtjes tegen het verhemelte aandrukt; als het ware uw verhemelte masseert. Het resultaat zou ontspannend, oppeppend, euforisch en lustopwekkend zijn. Dat komt doordat chocolade een product is dat diverse stoffen bevat, die een bewezen effect op de hersenen hebben zoals neurotransmitter ß-fenylethylaminde, dopamine, serotonine en endorfine, de stoffen cafeïne, theobromine en anandamide, een stof die verwant is aan THC, de werkzame component van cannabis.


Hans Zevenboom

 
     
   
     
 
 
Millennium-Visie
Tel. 06 – 20834965
www.millennium-visie.org
info@millennium-visie.org

Joomla Templates by Joomlashack