1.0  Inleiding

De ontrafeling van het menselijk genoom [1] wekte hoge verwachtingen. Toch zijn er nu minder medische doorbraken dan in de jaren zestig. Wat heeft de genoomkennis ons opgeleverd?

Waarom krijgen sommige mensen astma, reuma, ziekte van Parkinson, Alzheimer, kanker, diabetes of migraine? En waarom krijgen anderen het niet? Waarom werkt een antidepressivum bij de ene patiënt met een depressie wel en bij een andere veel minder goed? Hoewel ontelbare onderzoekers over de hele wereld zich al tientallen jaren bezighouden met oorzaken en behandelmogelijkheden van ziekten, is elk van deze vragen nog maar voor een klein gedeelte beantwoord. Ze betreffen dan ook complexe onderwerpen, of beter gezegd: complexe ziekten.
Bij complexe ziekten is er sprake van een samenspel tussen erfelijke factoren - een beetje meer actieve genen of een beetje minder actieve genen - die tezamen bepaalde niveaus van stofwisselingsproducten bepalen. Of bepaalde niveaus van wondgenezing, of meer of minder afweer. Bij een aandoening waarbij verschillende genen betrokken zijn, is het overervingspatroon zo veel complexer dat je de genen veel moeilijker kunt lokaliseren.

‘Het menselijke genoom na twintig jaar eindelijk volledig in kaart gebracht’

In feite is het nog iets ingewikkelder, vervolgens Van Ommen [2]. Neem taaislijmziekte. Dat is een ziekte waarbij maar één gen een rol speelt. Ongeveer de helft van de patiënten in Nederland heeft precies dezelfde mutaties in beide kopieën van het gen voor taaislijmziekte. Toch is het niet zo dat deze groep patiënten met taaislijmziekte op dezelfde manier aan de ziekte lijdt. Ook de ziekte van Huntington wordt veroorzaakt door een afwijking in mee één gen. Ook hier ontwikkelt de ziekte zich bij patiënten verschillend.
Onderzoekers denken dat een aandoening zoals longkanker misschien moet worden beschouwd als een reeks van honderd uiteenlopende zeldzame aandoeningen, die allemaal tumoren in de longen veroorzaakt. En, dat voor al die honderd soorten wellicht een andere behandeling nodig is. Eigenlijk kun je stellen dat puur monogenetische aandoeningen niet bestaan.

’Omgevingsfactoren spelen een belangrijke rol bij complexe ziekten’

Om de zaak nog minder inzichtelijk te maken: ook omgevingsfactoren spelen een belangrijke rol bij complexe zieken. Genen bepalen niet zelf of ze aan- of uitstaan. Dat doet de omgeving. Activering van een gen leidt vervolgens tot de productie van eiwitten. Deze eiwitten verrichten het eigenlijke werk. Van Ommen: ‘Ze activeren bijvoorbeeld weer andere genen, of leggen ze juist stil. Of ze veroorzaken veranderingen in de metabolietspiegels in serum, plasma of weefselextracten. Bij ziekte is het als een doorgeladen pistool en de trekker. Het gendefect, of de constellatie van niet goed functionerende genen, is het pistool. Zonder de trekker is het een vrij onschuldig ding. Maar haalt iemand de trekker over, of - een andere omgevingsfactor - het pistool valt op de grond, dan ontstaat er schade’.

‘Tien jaar genoomkennis’

Meer dan tien jaar geleden publiceerden onderzoekers [3] in Nature en Science de volgorde van het menselijk DNA of celkern-DNA (of nucleair DNA), de analyse van het genoom. Men verwachtte dat de oorzaak van allerlei ziekten zou worden opgehelderd. Wat dan vervolgens zou leiden tot aangrijpingspunten voor de ontwikkeling van nieuwe medicijnen. Bijvoorbeeld voor veelvoorkomende, maar onbegrepen complexe ziektes als diabetes type 2. De verwachting was dat dit zou leiden tot behandelmogelijkheden van allerlei ziekten en tot op de persoon toegesneden geneeskunde. Voorvechters stellen dat er voor veel ziektebeelden verbeterde behandelopties zijn gekomen en nog zullen komen, maar dat het toepassen van de genoomkennis veel tijd en geld kost. Onderzoekers genereren wekelijks gigabytes aan biologische data. En toch kunnen we er weinig mee [4]! Het ophelderen van complexe ziektes vraagt dan ook om flinke investeringen in apparatuur , internationale samenwerking en menskracht.

‘Genetische samenhang’

[1] Genoom is de volledige set van genetische instructies van een organisme. Het genoom omvat zowel de genen als de niet-coderende sequenties (volgordes) van het DNA/RNA. Het menselijke genoom bevat iets meer dan 3 miljard letters. Onze genen zitten op lange DNA-moleculen in onze celkernen. De genetische informatie bestaat uit vier moleculen die basen worden genoemd (C, G, T en A) en die aan het DNA-molecuul zijn geregen.
[2] Van Ommen hoogleraar humane genetica in Leiden; een voorloper en aanjager van het genetisch onderzoek mede op het gebied van de spierziekten [1947-2020]
[3] Systeembioloog Eric Lander [3 febr. 1957 -], hoogleraar aan Harvard, was een van de onderzoekers die op 15 februari 2001 bij de publicatie over de ontrafeling van het genoom betrokken was. Volgens hem heeft genoomonderzoek het mogelijk gemaakt om op systematische wijze genen te identificeren die ten grondslag liggen aan ziekte.
[4] Genetische samenhang. De resultaten van de Genome Wide Association studies (GWAS), die veelvoorkomende gen-variaties proberen te linken aan veelvoorkomende ziektes, vallen in de kliniek tegen. Met GWAS heeft men dan soms tien, twintig of vijftig verschillende risicogenen in kaart gebracht, die ieder afzonderlijk iets van 1,2 procent risicoverhoging geven, aldus Gert-Jan van Ommen.

2.0 Genetische determinisme

‘Alles is op voorhand bepaald door de genen = genetisch determinisme’

De moderne geneeskunde gaat uit (nog steeds) van het denkbeeld dat je gezondheid nauwelijks te beïnvloeden is. De meeste artsen en biologen schrijven het lichamelijk functioneren en de gezondheid van een organisme toe aan het DNA. Celkern-DNA (of nucleair DNA) wordt beschouwd als de architect, de bouwmeester én het centrale krachtstation van het lichaam, waarin de blauwdruk van de eiwitten en aminozuren van het lichaam zit. 

'DNA is de drager van het erfelijk materiaal volgens vele universitaire wetenschappelijke onderzoeken! Het DNA bevat de code waarin al onze erfelijke eigenschappen zijn vastgelegd, zoals je bloedgroep, de kleur van je ogen en haar, de kans op bepaalde erfelijke ziekten .............'.

Sinds de ontdekking van het DNA (1869 door de Zwitsers arts Johan F. Miescher) in de celkernen gaat de wetenschap ervan uit, dat dit de centrale ‘commandopost’ van de cel is en dus van het hele lichaam. Een klein deel van het DNA, de zgn. genen [1], bevat erfelijke informatie. De genen van mensen zouden zowel de bouw en functie van hun lichaam als hun gedrag, dus ook ziekte én gedragsstoornissen, bepalen. Genen (klein stukje DNA dat de code bevat van één eigenschap) worden zelfs gezien als oorzaak van kanker, alcoholisme en criminaliteit. Dit wordt 'genetische determinisme’ genoemd.
Later toen men inzicht had verkregen in hóe erfelijkheid werkt op moleculair niveau, ontstond het 'centrale dogma', volgens welke de informatiestroom in biologische organismen loopt van DNA náár RNA ([2], een kopie van DNA) en vervolgens naar de eiwitten [3] die voor de bouw en functie van het lichaam zorgen. Deze opvatting houdt in dat de celkern het 'brein' van de cel is. Dit zou betekenen, dat een onmiddellijke dood zou ingaan als men zijn 'brein' (de celkern) zou verwijderen of 'verliest'.
Niet is minder waar! Onderzoekers van het UMC Utrecht (juli 2008) hebben ontdekt hoe cellen weer kunnen gaan delen, nádat het DNA is beschadigd door kanker bijvoorbeeld. Cellen waaruit de kern is verwijderd, blijven tenminste nog twee maanden leven. De celkern met zijn DNA kan dus niet het 'brein' van de cel – de Natuurlijke Intelligentie - zijn! De afkorting DNA zou je dan ook veel beter kunnen omschrijven als Divine Natural Awareness; het goddelijk natuurlijk bewustzijn waarmee ieder lichaamscel is geprogrammeerd!

‘De energiestroom rondom een cel’ [4]

Het DNA dat zich in elke celkern (celkern-DNA) bevindt wordt voortdurend omgeven door een werveling van vrij rondzwervende organische moleculen, de fundamentele bouwstenen van het stoffelijke lichaam. Telkens wanneer het actief wil zijn, trekt het DNA deze moleculen naar zich toe en gebruikt ze om nieuw DNA te vormen. Dit is een essentieel onderdeel van celdeling.
Het DNA (= het goddelijk natuurlijk bewustzijn) weet voor alles wat het chemisch wil ‘zeggen’ precies welke informatie het moet selecteren en hoe dat alles samengaat. Maar niet alleen weet het DNA hoe het zichzelf moet opbouwen, het weet ook hoe het het RNA moet opbouwen; het ribonnucleïnezuur dat min of meer identiek is aan DNA en de actieve tegenspeler ervan is. Het is de taak van het RNA om zich te verwijderen van het DNA, met de bedoeling de meer dan twee miljoen eiwitten te produceren waaruit het lichaam is opgebouwd en waarmee beschadigingen worden hersteld.
Het DNA gaat niet te werk op basis van een ‘mechanisch geheugen’ [5]. Het kan indien gewenst nieuwe chemische stoffen bedenken (een nieuw antilichaam bijvoorbeeld wanneer je griep oploopt van een type dat je niet eerder hebt gehad). Hoe dit precies tot stand wordt gebracht, is niet bekend bij de reguliere wetenschap [6], al hebben moleculair biologen ontdekt waardoor de verschillende genomen van elkaar worden gescheiden. Tevens staat vast dat slechts 1 procent van het genetisch materiaal in het DNA wordt gebruikt voor het gecompliceerde codeerwerk; het vermogen om zichzelf te herstellen en het vermogen om RNA aan te maken. Wat de functie is van de overige 99 procent is een vraag die de wetenschap niet kan beantwoorden.

‘Niets gaat verloren in het DNA’

Alle cellen van ons lichaam, of het nu een hoofdhaar is, een neuron of een cel van het hartweefsel, zijn voortgekomen uit de dubbele streng DNA op het moment van de conceptie. Alles waartoe wij in staat zijn – denken, spreken, hardlopen, viool spelen of een land regeren – is gebaseerd op een vermogen dat in ene oorspronkelijke molecuul al was (voor)geprogrammeerd; het Divine Natural Awareness. Wie ervan uitgaat dat een neuron niet in staat is om zichzelf te herstellen, gaat dus uit van een fout in het DNA. In elke lichaamscel bevinden zich altijd alle oneindige (genees-) mogelijkheden van het DNA, van het moment van de conceptie tot het moment van de dood.

[1] Elk gen beschrijft de code van een kenmerk, die (mee)bepaalt hoe iemand er uit ziet of hoe iemands lichaam werkt. Ieder mens heeft circa 20.000 genen: de erfelijke eigenschappen. Een gen is een stukje van het DNA. Genen liggen verspreid op de chromosomen. In normale gevallen draagt een RNA-molecuul de informatie van één gen.
[2] Waar het DNA als blauwdruk kan worden gezien, vertegenwoordigt het RNA de werktekeningen die nodig zijn voor de bouw, terwijl de eiwitten de bouwmaterialen zijn. RNA is een kopie van een kleinstukje DNA dat uit de celkern kan worden gebracht, waardoor andere eiwitten deze instructies kunnen lezen en nieuwe eiwitten kunnen maken. Het grootste verschil tussen DNA en RNA is, dat RNA uit één enkele spiraal bestaat die veel korter is dan het DNA-molecuul.
[3] Eiwitten zijn de bouwstenen die ons lichaam nodig heeft voor iedere functie die het vervult. Eiwitten reguleren de reacties van ons immuunsysteem, vormen de 'steigers' die de structuur van iedere cel ondersteunen, leveren de enzymen die als katalysator voor chemische reacties werken en dragen informatie vanuit de cel naar de andere over.
[4] Lees ook het hoofdstuk ‘De polariteit van wateraders’; linkse- en rechtse spin – draairichting van een cel.
[5] Het mechanisch geheugen: een elektronische puls wordt gegeven totdat het slot wordt ontgrendeld en de deur een keer wordt geopend.
[6] Jij bezit nu wel de kennis hoe het menselijke DNA wordt aangestuurd; elke cel, elk stukje DNA is namelijk voorgeprogrammeerd met een ‘stukje’ natuurlijk, goddelijk bewustzijn dat wordt aangestuurd door je ziel! De ziel vormt het denkbeeld, de geest (= je breinmassa) schept, en het lichaam ervaart.

3.0 Welke soorten DNA zijn er?

De mens heeft twee soorten DNA: celkern-DNA (of nucleair DNA) en mitochondriaal DNA (mtDNA). Elke cel in het menselijk lichaam heeft een celkern. In deze celkern bevindt zich een pakketje chromosomen die elk bestaan uit een lange sliert DNA.

MtDNA volgt een uniek patroon van erfelijkheid omdat bij de bevruchting vrijwel uitsluitend mtDNA van de moeder wordt overgedragen. Hierdoor wordt mtDNA via de moederlijke lijn overgeërfd. Dat wil zeggen mtDNA wordt door de moeder doorgegeven aan alle zonen en dochters, maar uitsluitend de dochters kunnen het mtDNA weer doorgeven aan een volgende generatie (maternale erfelijkheid).

4.0 De rol van DNA bij ziekten

‘De 1 miljoen terabyte aan opslagcapaciteit van het (menselijk) DNA’

DNA bevat heel veel informatie. DNA is een molecuul (polynucleotide) dat al het erfelijk materiaal van een organisme bevat. DNA slaat dus al jouw genetische informatie op (Millennium-Visie: genetische informatie ook uit alle vorige levens, [1]) en hierdoor is het ook mogelijk om deze informatie uiteindelijk weer door te geven aan de volgende generatie. Soms komt een bepaalde aandoening in een familie vaker voor dan gemiddeld. Er kan dan sprake zijn van een erfelijke factor waardoor je genetisch gezien een groter risico hebt op die ziekte of aandoening. Bij ernstige aandoeningen is dit meestal al vastgesteld bij de geboorte, maar veelal komen aandoeningen op latere leeftijd tot ontwikkeling. Door middel van genetisch onderzoek kun je dit in kaart laten brengen.

Er zijn veel verschillende aandoeningen die een mens kan krijgen of ontwikkelen. Per aandoening is de rol die DNA daarin speelt verschillend. Bij sommige aandoeningen kan één mutatie of DNA-foutje al verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van de ziekte. Soms is één defect gen niet een probleem (‘je bent dan drager’), maar als beide genen door een mutatie defect zijn leidt dit wel tot problemen. In deze gevallen is het DNA component bepalend en zorgen de genetische foutjes voor een erfelijke aandoening.

‘Mutaties’

Veranderingen in het DNA hebben mogelijk gevolgen voor de eiwitten. Ziekmakende veranderingen worden ook wel mutaties [2] genoemd. Er bestaan verschillende soorten mutaties met verschillende effecten. Veranderingen in één of meer letters van de DNA-code [3] kunnen er bijvoorbeeld voor zorgen dat een specifiek eiwit niet of minder goed werkt. Het kan ook zijn dat een mutatie ervoor zorgt dat het aflezen van het DNA stopt en er een half eiwit ontstaat. Daarnaast zijn er mutaties die zorgen voor een schadelijk eiwit in de cel dat daar normaal niet thuishoort. Wanneer de betrokken eiwitten een rol spelen bijvoorbeeld in de spieren, kan uiteindelijk een spierziekte het gevolg zijn.

Een afwijking in het DNA (ook wel een ‘mutatie’ genoemd) kan een ziekte veroorzaken of de kans op een ziekte verhogen (in het laatste geval heb je ‘aanleg’ voor een ziekte zo is de algemene opvatting van de wetenschap). Soms is de aandoening al bij de geboorte zichtbaar, maar het kan ook zo zijn dat je pas later in het leven ziek wordt. Ook kan het zo zijn dat je ‘drager’ van een recessieve ziekte bent: je bent dan zelf niet ziek, maar je draagt de DNA-afwijking wél bij je. Deze kun je doorgeven aan je kinderen. Een DNA-afwijking kan ook tijdens het proces van bevruchting of tijdens het leven ontstaan. Bijvoorbeeld wanneer schadelijke stoffen je lichaam binnendringen. Wanneer de afwijking zich in lichaamscellen bevindt, is hij niet erfelijk. Als de DNA-afwijking zich in eicellen of zaadcellen bevindt, wordt deze doorgegeven aan het nageslacht. Vanaf dat moment is de mutatie erfelijk geworden.

‘Ervaringen en genen’

Je kunt niet aan iemands DNA zien hoe vrolijk of gevoelig hij of zij is. Of hoe goed hij/zij zich kan concentreren. Een happy-gen, intelligentie-gen, ouderdoms-gen of zelfmoord-gen bestaan niet. Hoe gezond je bent hangt van veel dingen af: van hoe je leeft, wat je hebt meegemaakt, met wie je omgaat, van toeval én door verschillende genen, etc., etc. alles in combinatie met elkaar.
Bij het kloppen van je hart zijn bijvoorbeeld al tientallen genen betrokken en we weten niet precies hoe die elkaar weer beïnvloeden. Een ander voorbeeld: uit onderzoek is gebleken dat mensen die genetisch gevoelig zijn voor psychoses, eerder een psychose kunnen krijgen als ze cannabis gebruiken.

[1] Stelling Millennium-Visie: DNA is de opslagplaats van al jouw genetische informatie; niet alleen een verzameling van informatie uit dit leven maar ook uit alle vorige levens! Met andere woorden alle denkbare ziektes zijn reeds aanwezig in jouw menselijk DNA; je hebt ongetwijfeld één of meerdere levens gehad in diverse tijdsperiodes. Ziektes als malaria, tuberculose, parasieten, kanker, soa’s, de pest en loodvergiftiging kwamen reeds voor in het Romeinse Rijk. In de tijden van het “ontwikkelde” Egypte [circa 2800/2700 v. Chr.] waren er veel epidemieën. Ziekten die beschreven werden zijn: arteriosclerose, schistosomiasis, trachomen, malaria, nachtblindheid, cataract, artritis, jicht, pokken, pest, lepra, gonorroe (syfilis niet), nier- en blaasstenen, ovarium- en bot-tumoren, levercirrose. Men kende toen ook een uitgebreide Farmacopee (boek met medicinale recepten) met daarin lokale en ook geïmporteerde medicijnen. https://isgeschiedenis.nl/reportage/ziektes-in-het-romeinse-rijk & …… https://www.hunebednieuwscafe.nl/2016/05/volksgezondheid-prehistorie-tot-nu/#:~:text=Ziekten%20die%20beschreven%20werden%20zijn,en%20bot%2Dtumoren%2C%20levercirrose   
Het DNA kan een waanzinnige hoeveelheid gegevens op slaan. In theorie is het mogelijk een exabyte (1 triljoen byte oftewel 1 miljoen terabyte) in DNA op te slaan, met een afmeting die niet groter is dan een zandkorrel. Om een klein beetje een idee te krijgen: we hebben het dan over de hoeveelheid gegevens die op 200 miljoen dvd’s staat. Punt is natuurlijk ook de snelheid waarmee die informatie kan worden uitgelezen; DNA is een organisch materiaal en organisch materiaal heeft de onaangename eigenschap om relatief snel te vergaan. Nu hebben onderzoekers de universiteit van Washington, in samenwerking met Microsoft, en van de universiteit van Illinois aannemelijk gemaakt dat alle digitale informatie op deze aarde op dit moment is op te slaan in negen liter vloeistof met DNA. Die informatie zou in dat DNA-geheugen zeker duizend jaar veilig en zeker zijn, denken die onderzoekers.
Waarom zou een dergelijk opslagcapaciteit niet gelden voor het menselijke DNA? We weten allemaal dat herinneringen uit vorige levens niet voor het oprapen liggen, maar wel degelijk aanwezig zijn.
[2] Mutaties is een verandering die niet geleidelijk maar sprongsgewijs of in korte tijd plaatsvindt; een verandering of wijziging in de volgorde van het DNA of RNA. De code van een gen is dus veranderd.
[3] DNA-code. In elke levende cel van je lichaam liggen opgerolde strengen DNA. De bouwstenen van DNA zijn adenine (of A), cytosine (of C), guanine (of G) en thymine (of T). DNA lijkt een willekeurige aaneenschakeling van A's, C's, G's en T's, maar de volgorde van deze letters vormt in feite de genetische code. Het is een code van letters die aan jouw eiwitten doorgeven wat ze moeten doen.
[2] https://erfelijkheid.nl/sites/default/files/2016-12/Schizofrenie_en_erfelijkheid.pdf

4.1 Zeldzame aandoeningen veelal genetisch

De oorzaken van zeldzame aandoeningen [1] lopen uiteen. In ongeveer 80% van de gevallen is – volgens de medische wetenschap !! - sprake van een genetische oorsprong. Andere oorzaken zijn: infecties (bacterieel of viraal), multifactorieel, omgevingsinvloeden of iatrogene schade door bijvoorbeeld bijwerkingen van medicijnen of medische fouten. Voorbeelden van omgevingsinvloeden zijn (werk-gerelateerde) blootstelling aan een specifiek kracht, werkzame stof of straling. Er zijn ook zeldzame aandoeningen die zowel een verworven als een genetische variant kennen, zoals Trombotische Trombocytopenische Purpura (TTP). 

Genetische afwijkingen komen niet in alle etnische groepen even vaak voor

De genetische variatie in Europa en in Nederland is omvangrijk. Genetische afwijkingen die zeldzame aandoeningen veroorzaken, komen niet in alle etnische groepen even vaak voor zoals bij de ziekte van Pompe. Er worden ook verschillen gevonden binnen de van origine Nederlandse populatie. Zo is een zogenaamde founder-mutatie [2] ontdekt bij een specifieke groep mensen uit Zuid-Limburg. Een founder-mutatie is een afwijking in het DNA waarvan wordt verondersteld dat deze in een gemeenschappelijke voorouder is ontstaan. De foundermutatie bij de specifieke groep Limburgers kan ernstige hartritmestoornissen en plotse hartdood veroorzaken.

[1] https://www.vzinfo.nl/zeldzame-aandoeningen/oorzaken-en-gevolgen
[2] Founder mutatie. Een genetische verandering die vaker voorkomt in een populatie die geografisch of cultureel geïsoleerd is/was.

4.1.1. Zijn nieuwe fouten in het DNA de oorzaak van MS?

Stichting MS research [1]: ‘In de hersenen van mensen met MS gaan wij op zoek naar kleine fouten in het DNA. Wij vermoeden dat bepaalde DNA-veranderingen alleen aanwezig zijn in een deel van de hersencellen en dat juist deze hersencellen bijdragen aan het ontstaan van de ziekte MS’.

[1] https://msresearch.nl/ms-onderzoek/onderzoek/zijn-nieuwe-fouten-in-het-dna-de-oorzaak-van-ms/  

4.1.2 DNA-mutaties werken samen bij het ontstaan van kanker. Maar hoe?

In het DNA van patiënten met kanker komen bepaalde mutaties vaak samen voor, en andere juist zelden. Onderzoekers van o.a. het Antoni van Leeuwenhoek lieten zien dat aan die patronen andere factoren ten grondslag liggen dan altijd is gedacht. Van één foutje in je DNA krijg je geen kanker. Alleen kritische combinaties van samenwerkende DNA-veranderingen (ook wel: mutaties) kunnen een gezonde cel zodanig ontregelen dat hij zich gaat gedragen als een tumorcel. Dát deze mutaties moeten samenwerken staat dus vast, maar hóe ze dat precies doen is grotendeels onbekend. [Lees Hoofdstuk 6.0]
Onderzoekers van het Nederlands Kanker Instituut en de University of California in San Diego hebben nu aangetoond dat de patronen die voorheen toegeschreven werden aan directe verbanden tussen mutaties binnen in de cel vrijwel altijd op andere, indirecte manieren te verklaren zijn. Hierover publiceerden ze een artikel  in het wetenschappelijke tijdschrift Cell [1].

Kanker en erfelijkheid
Kanker wordt veroorzaakt door mutaties. Geschat wordt dat erfelijke mutaties een belangrijke rol spelen bij het ontstaan van ongeveer 10% van alle kankers. De overige 90% wordt dus veroorzaakt door fouten in het DNA die spontaan in de loop van het leven ontstaan [2]. Dit percentage verschilt per type kanker en per type mutatie. Zo heeft een kwart van de vrouwen met eierstokkanker bijvoorbeeld een BRCA mutatie [3]. In ongeveer de helft van de gevallen is dat een erfelijke mutatie.

Kanker is een veelvoorkomende ziekte. De kans dat kanker bij meerdere personen in één familie voorkomt, is dus vrij groot. Kanker kan erfelijk zijn, maar in de meerderheid van de gevallen is dat niet zo: slechts bij ongeveer 5 % (tot 10 %) van alle mensen met kanker speelt erfelijke aanleg een doorslaggevende rol.

[1] https://www.cell.com/cell/fulltext/S0092-8674(19)30503-3   
[2] https://www.biomaatschappij.nl/artikel/wanneer-leiden-dna-afwijkingen-tot-kanker/
[3] https://www.radboudumc.nl/afdelingen/genetica/wat-wij-doen/erfelijkheidsadvisering/erfelijke-aandoeningen/erfelijke-kanker/erfelijke-borstkanker-en-eierstokkanker/gevolgen-brca-mutatie/kans-op-borstkanker-en-eierstokkanker-bij-een-brca-mutatie

4.1.3 Chaos in embryo’s door DNA-schade in sperma

Veel varianten in het DNA [1] worden overgeërfd, maar ze kunnen ook nieuw ontstaan in spermacellen, eicellen of in het vroege embryo zelf. DNA-varianten zijn meestal onschuldig, maar leiden soms tot een miskraam of aangeboren aandoeningen zoals een ontwikkelingsachterstand of autisme.

[1] https://www.umcutrecht.nl/nieuws/chaos-in-embryo-s-door-dna-schade-in-sperma

4.1.4 Genen en diabetische cardiomyopathie

Cardiologen verbonden aan de Universiteit van Wetenschap en Technologie in Wuhan (China) hebben de rol van het gen ZNF593-AS bij diabetische cardiomyopathie bekeken. De uitkomsten van het onderzoek suggereren het gen als behandelmogelijkheid.

Diabetische cardiomyopathie [1] is een beschadiging aan de hartspier, waarvan Diabetes Mellitus (suikerziekte) de oorzaak is. Dit is een steeds meer voorkomende ziekte onder de categorie metabole afwijkingen, waarbij de hartspiercellen beschadigd raken. Daarnaast kan suikerziekte een negatief effect hebben op het immuunsysteem, doordat er een ontstekingsreactie wordt opgewekt. De ontstekingsreactie kan de schade aan de hartspiercellen verergeren.

Epigenetische veranderingen gaan vóóraf aan diabetes

Volgens onderzoekers van het Deutsches Zentrum für Diabetesforschung DZD gaan veranderingen in het DNA-methylatiepatroon de diagnose van diabetes vele jaren vooraf. De onderzoekers vonden 105 genen van welke het mehtylatiepatroon geassocieerd was met latere diabetesdiagnose [2].

[1] Medisch Dossier, 06-06-2023
[2] Blad Voedingsgeneeskunde 5, 2020

4.1.5 Zit schizofrenie in de genen? Is schizofrenie erfelijk?

Uit onderzoek [1] blijkt dat bepaalde gebeurtenissen in het leven gemiddeld voor 11% verklaren waarom iemand schizofrenie krijgt. Het gaat dan bijvoorbeeld om problemen bij de zwangerschap en de bevalling, traumatische gebeurtenissen en cannabisgebruik. Opvallend is dat in families waar veel schizofrenie voorkomt, ook meer mensen de bipolaire stoornis (ook wel manisch-depressieve stoornis genaamd) hebben. Deze aandoeningen hebben mogelijk (deels) dezelfde erfelijke achtergrond. Als uw broer of zus schizofrenie heeft, is de kans dat u het ook heeft of krijgt, 6 tot 9%. Heeft uw vader of moeder schizofrenie, dan is de kans op deze stoornis 6 tot 13%.

[1] https://www.vzinfo.nl/zeldzame-aandoeningen/oorzaken-en-gevolgen

4.1.6 De werking van DNA kan veranderen door jeugdtrauma’s

Er is een verband tussen (epi)genetische factoren en het meemaken van ingrijpend jeugdervaringen. Dit blijkt uit het recente promotieonderzoek van Judith Ensink [1].
Ensink deed onderzoek bij 984 Amsterdamse kinderen. 34% van hen maakte al één of meer ingrijpende gebeurtenissen mee. Naast emotionele en gedragsproblemen rapporteerden ongeveer 14% van de kinderen symptomen die passen bij een posttraumatische stress stoornis.

[1] https://www.augeo.nl/actueel/werking-van-dna-door-jeugdtraumas

4.1.7 Verandert het DNA profiel ná bloedtransfusie of beenmergtransplantatie?

Bij een bloedtransfusie of beenmergtransplantatie (stamceltransplantatie) ontvangt één persoon biologisch materiaal (lichaamsweefsel) van een andere persoon. Aangezien al onze lichaamscellen ons DNA bevatten, betekent dat in theorie dat we als donor ons DNA overgeven aan de ontvanger van ons lichaamsmateriaal.

Bloedtransfusie
Na bloedtransfusie (ontvangen van bloed van een donor) heeft de ontvanger – volgens de wetenschap - géén twee DNA-profielen in zijn lichaam. De rode bloedcellen die worden gedoneerd bij een transfusie, bevatten géén celkern en dus ook géén DNA.

Beenmergtransplantatie (stamceltransplantatie)
Bij een beenmergtransplantatie worden de cellen die bloedcellen aanmaken (de ‘moedercellen’ ofwel stamcellen) van een donor in het lichaam van een ontvanger getransplanteerd. De donorstamcellen zullen in het lichaam van de ontvanger de productie van nieuwe bloedcellen overnemen. Ofwel; de donorstamcellen gaan alle nieuwe bloedcellen in het lichaam van de ontvanger aanmaken. En, omdat de donorcellen de nieuwe bloedcellen maken, zullen de nieuwe bloedcellen ook het DNA van de donor bezitten. 
Bij sommige behandelingen wordt niet het gehele beenmerg van de ontvanger vervangen door donor-stamcellen. Bij de meeste ontvangers zullen de donorstamcellen de gehele bloedproductie overnemen. In enkele gevallen blijven ook de stamcellen van de ontvanger zelf een klein deel van het bloed (met dus het eigen DNA) aanmaken.

4.1.8. Ontdekking gen-mutatie die zeer ernstige voedselallergie veroorzaakt

Onderzoekers van het Erasmus MC hebben een genetische mutatie ontdekt die verantwoordelijk is voor een ernstige vorm van voedselallergie. Het gaat om een mutatie in het gen dat codeert voor het eiwit Stat6. Dit eiwit geeft signalen in de cel door die betrokken zijn bij de productie van stoffen die een rol spelen bij allergieën.

4.1.9. ‘Vikingziekte’ gelinkt aan neanderthaler-DNA.

De ziekte van Dupuytren [1] komt vaker voor in Europa dan in Afrika. Dat komt deels doordat de voorouders van Europeanen zich hebben gekruist met neanderthalers. De ziekte van Dupuytren is een genetische aandoening waarbij zich in de handpalm van patiënten een harde streng van verdikt bindweefsel vormt. In de volksmond ook wel de Vikingziekte genoemd.

[1] https://www.eoswetenschap.eu/zoeken?q=DNA 

5.0 Ziektes en aandoeningen uitzoeken via eigen DNA-onderzoek

Wat kun je met een DNA-analyse?

Op eeneiige tweelingen na, heeft ieder persoon een unieke genetische DNA-code. Bovendien zijn deze DNA-moleculen terug te vinden in iedere celkern van menselijke cellen. Dus met wat speeksel, bloed of haar, kun je het DNA uit de cellen isoleren en laten analyseren. Zo kan men bij forensisch onderzoek aan de hand van DNA-sporen bij een plaats delict, de mogelijke dader(s) achterhalen. Ook familiebanden en afkomst kunnen aan de hand van een DNA-analyse in kaart worden gebracht.
Maar je kunt nog veel meer met een DNA-analyse. Zo kun je met een DNA-analyse achterhalen of je overgevoelig bent voor bepaalde medicijnen of voedingsstoffen. Ook kun je in kaart laten brengen of je een erfelijke aanleg hebt voor specifieke aandoeningen of dat je hier drager van bent.

‘Aanbieders commerciële DNA-tests’ [1,2]

De laatste jaren zijn er steeds meer commerciële partijen bijgekomen die DNA-analyse aanbieden voor persoonlijk gebruik. Aan de hand van DNA-analyse kun je inzicht krijgen in bepaalde gezondheidsaspecten, waarnaar je preventief actie kunt ondernemen. Een DNA-analyse kun je dan ook zien als een ondersteuning van je gezondheid. Ziekten die meestal onderzocht worden bij DNA-onderzoeken zijn: Alzheimer, borstkanker (BRCA1/BRCA2 gen), Diabetes Type 2, darmkanker, coeliakie, hart- en vaatziekten en vitaminetekorten. Maar dat kan per aanbieder [In Nederland meest bekend: Family Tree DNA, MyHeritage en Ancestry, etc.] dus anders zijn!

‘Hoe meer mensen spugen in een buisje, hoe meer dat kan worden doorverkocht aan farmaceuten’

Voor het uitrollen van een grootschalig DNA-analyses wordt inmiddels gesproken met gezondheidseconomen en het ministerie van Volksgezondheid. Daarnaast zijn er discussiegroepen die bekijken hoe ver onderzoeken zijn en hoe iets dergelijks ingepast kan worden. Maar het is een heel ingewikkeld vraagstuk. Moet DNA-afname vanaf de geboorte, tijdens de zwangerschap en/ of als bevolkingsonderzoek screening? En komen bijvoorbeeld bepaalde (geestes-) ziekten voor in de familie, kan de huisarts extra tests beschikbaar stellen. Het afstaan van DNA moet ook geen verplichting worden.

[1] https://www.nifgo.nl/dna-testen-in-de-praktijk/l73c12
[2] https://www.vpro.nl/programmas/tegenlicht/lees/artikelen/2020/weten-voor-dna-test.html

6.0 Genetica [1] ter voorkoming van ziekten

DNA-analyse: ‘Vertel me uw DNA-code en ik zeg welke ziekte u krijgt’

Het is algemeen bekend dat zgn. complexe volksziekten zoals osteoporose, kanker, alzheimer en diabetes niet één gen als oorzaak, maar heel veel genen met daarin verschillende variaties die kleine effecten kunnen hebben. Om die kleine effecten goed en betrouwbaar te kunnen waarnemen, heb je grote aantallen samples en dus internationale samenwerking nodig, aldus hoogleraar André Uitterlinden [Medisch Dossier, febr. Mrt 2023, jaargang 24].

‘Vroegtijdige signalering – het voorspellen - van diabetes, kanker, etc., etc.’

Veel wetenschappers en onderzoekers uit binnen- en buitenland vragen zich al vele jaren af of het mogelijk is om een risico op bijvoorbeeld osteoporose, kanker of diabetes te voorspellen middels een DNA-analyse. Met andere woorden: is het mogelijk middels een veel breder gebruik van DNA-analyse risico’s op ziekten en aandoeningen in een vroeg stadium te ontdekken en dus iets doen om die ziekte te voorkomen. Een breder inzetbaar gebruik zou je kunnen denken aan een DNA-analyse van iedere patiënt voorafgaand aan een opname in een ziekenhuis om te kijken waar mogelijke variaties zitten. Doordat er veel informatie in het DNA zit opgeslagen kunnen risico’s voor heel veel aandoeningen in kaart worden gebracht, diagnoses sneller worden gesteld en medicaties gericht worden toegediend.

[1] Genetica is de leer van de overdracht van erfelijke informatie op het nageslacht. Al deze erfelijke informatie ligt opgeslagen in onze genen. De genen liggen op onze chromosomen. Deze chromosomen bevinden zich in bijna elke menselijke cel en bestaan uit een aaneenschakeling van eiwitten. Epigenetica: de wetenschap die zich bezighoudt met het onderzoek naar de reversibele invloed van omgevingsfactoren op de werking van onze genen. Epigenetische aandoeningen worden veroorzaakt door de invloed van omgevingsfactoren zoals voeding, traumatische ervaringen, prenatale stress of door chemische stoffen.

6.1 Ter voorkoming van ziekten…………

Voorbeeld 1. ‘Elektrohypersensitiviteit’

Dat moet Michael Snyder [1] ook hebben gedacht toen hij aan zijn uniek experiment begon. Doel van dit experiment was om te onderzoeken in hoeverre informatie van het DNA en de niveaus van biomoleculen voorspellend zijn voor het ontstaan van ziektes.
Mike Snyder, 56-jarige professor, University of Rochester California Institute of Technology, is zelf de hoofdpersoon in dit experiment waarbij hij zich veertien maanden op zijn eigen laboratorium heeft laten doormeten. Allereerst werd zijn DNA met ongeëvenaarde precisie in kaart gebracht om vervolgens elke maand alle biomoleculen zoals RNA-moleculen, eiwitten en metabolieten te meten. Bij elkaar miljarden datapunten.

Michael Snyder begon het onderzoek als een gezond persoon, maar werd tweemaal getroffen door een virusinfectie. Het ‘live’ volgen van de virusinfectie d.m.v. het meten van allerlei biomoleculen heeft nieuwe inzichten opgeleverd over de dynamiek van het immuunsysteem.
In Snyders geval gaf de DNA-analyse een juiste voorspelling voor het risico op diabetes, maar misschien heeft Mike Snyders bij toeval diabetes gekregen. De voorspellende waarde van DNA-testen zijn namelijk niet altijd zo zwart-wit. Dit blijkt uit recente studie van eeneiige tweelingen. Zij hebben exact hetzelfde DNA, maar door hun ziektegegevens te vergelijken bleek dat op basis van DNA-informatie veel ziektes zich helemaal niet zo goed laten voorspellen. Misschien heeft Mike Snyders bij toeval diabetes gekregen tijdens het onderzoek. Maar het kan ook zo zijn, dat de omgevingsfactoren – zoals bijvoorbeeld elektrohypersensitiviteit [EHS, [2]] en de MRI-scanner, die een statisch, laagfrequente en radiofrequente elektromagnetische velden produceert – niet in het totale (medisch) onderzoek zijn betrokken!

[1] https://www.science.org/content/article/examining-his-own-body-stanford-geneticist-stops-diabetes-its-tracks
[2] Elektrohypersensitiviteit [EHS] is een aandoening waarbij men overgevoelig is voor straling. De oorzaak van EHS is niet altijd duidelijk en is in Nederland nog geen erkende ziekte, maar in ander landen zoals Noorwegen en Zweden wel. Oorzaak zijn verschillende stralingsbronnen, zoals: computers, lampen, Wi-Fi, wasmachines en magnetrons, mobiele telefoons, zendmasten en printers/ kopieerapparaten. https://www.gezondheidsplein.nl/aandoeningen/elektrohypersensitiviteit/item118750

Voorbeeld 2. ‘Enzym of eiwit dat betrokken is bij afbraak geneesmiddelen’

We nemen wangslijmvlies af en doen een DNA-analyse. Op basis daarvan kunnen we voorspellen of bepaalde enzymen (cytochroom P450 (CYP) enzym: 80% van de geneesmiddelen worden hierdoor afgebroken) al dan niet in de lever aanwezig zijn of maar voor de helft. Daarmee voorspellen we of bepaalde geneesmiddelen bijwerkingen zullen veroorzaken of niet effectief zullen zijn bij een patiënt. Bij de analyses wordt naar verschillende relevante enzymen tot een maximum van 25 stuk gekeken. Eén van de meest relevante is het CYP2D6-enzym. Dat is namelijk betrokken bij de afbraak van 25% van alle geneesmiddelen, waaronder antidepressiva, antipsychotica, pijnmedicatie, bètablokkers en tamoxifen. Opvallend is dat 5 tot 10% van de mensen dit enzym helemaal mist.
Als mensen een DNA-variatie hebben die codeert voor inactief enzym, kunnen zij dit geneesmiddel niet of niet goed metaboliseren. Hierdoor ontstaat een groter risico op bijwerkingen.

Voorbeeld 3. ‘Een eiwit dat diabetes type 2 kan omkeren’

Voor gewichtsverlies en diabetes lag de nadruk tot nu toe altijd op ons witte vet, maar de nieuwe onderzoeken verwijzen naar bruin vet [1], het tweede soort lichaamsvet dat suikers verbrandt om ons te verwarmen als we het koud hebben. Het toevoegen van het eiwit perilipine-5 aan bruin vetweefsel helpt de bloedglucosespiegel voor insuline dat zorgt voor de afbraak van suikers uit de koolhydraten in onze voeding. Het eiwit zorgt ervoor dat het bruine vet nog meer suikers verbrandt dan normaal en de glucosespiegel daalt doordat het bruine vet op de één of andere manier met het witte vet communiceert. Het is nog niet duidelijk hoe het herstel-mechanisme daarachter precies werkt.

In een warme omgeving is bruin vet niet actief (links). Bij blootstelling aan milde kou vindt warmteproductie plaats in het bruine vet (rechts).

[1] https://nl.wikipedia.org/wiki/Bruin_vetweefsel

Voorbeeld 4. ‘Onze voeding bevat minder vitamines en mineralen dan vroeger’ [1]

Het is belangrijk te beseffen dat het voedsel dat we eten in de verste verte nooit in de buurt van onze lichaamscellen komt. 99.9% verlaat het lichaam via onze ingewanden. Ons lichaam moet de spijsverteringsenzymen en bacteriën veranderen om het pH van de spijsverteringssappen te reguleren die verteerd moeten worden. Deze commandoketen behelst een elektrisch proces. De langzame vernietiging van de elektrische functie van de darmketen leidt in veel gevallen tot het onvermogen van de cel om elektrisch signalen uit te wisselen met zijn DNA-code. In wezen raken de cellen het contact kwijt met de handleiding die hen van aanwijzingen voorziet; dit kan zich later in het leven openbaren als de ziekte die wij kanker noemen. [Electrical Nutrition]

‘Bodemverarming als mogelijke oorzaak van voedingstekorten’ [2]

‘De impact van voeding op het ontstaan van kanker’ [3]

‘Onze westerse leefstijl bevat helaas tal van stoffen die de leverdetoxificatie ontregelen’

[1] https://www.ivg-info.nl/voedingssupplementen/mineralen/bevat-onze-voeding-minder-voedingsstoffen-dan-vroeger/
[2] Vakblad Voedingsgeneeskunde; 22e jaargang 2 -2021. Diverse tabellen en overzichten.
[3] Vakblad Voedingsgeneeskunde, 6-2021

Voorbeeld 5. ‘De helft van alle cosmetica bevat gevaarlijke chemicaliën’

Bijna de helft van de cosmetica bevat giftige chemicaliën die verband houden met een reeks ernstige gezondheidsproblemen. Er zijn PFAS (per- en polyfluoralkyl-stoffen) aangetroffen in foundationcrèmes, mascara’s en lipproducten. PFAS is een niet tot nauwelijks afbreekbare chemische stof. Wanneer het in de bloedbaan terechtkomt, blijft het zich daar en hoopt zich op. De chemicaliën kunnen bij kinderen leiden tot nier- en teelbalkanker, hoge bloeddruk, schildklieraandoeningen, een laag geboortegewicht en immunotoxiciteit (een verslechtere werking van het immuunsysteem).

5.0 De oorzaak van DNA-schade en DNA-afwijking

‘De algemene aanvaarde wetenschappelijke leer omtrent DNA-schade’

DNA bestaat uit twee lange strengen (dubbele helix-structuur) die allebei zijn opgebouwd uit vier verschillende bouwstenen. Elke bouwsteen in een streng heeft, in de andere streng, een vaste buurman tegenover zich. De volgorde van de bouwstenen (‘de genetische code’) bepaalt hoe de cel zich gedraagt. Zodra er op één of andere manier een aantasting of enige vorm van schade ontstaat in bouwstenen of in de volgorde van de bouwstenen dan ontstaat er DNA-schade [1]. Het grootste deel van de schade aan het DNA betreft de primaire structuur van de dubbele helix. Dat wil zeggen dat er chemische veranderingen optreden aan de basen [2] in het DNA. Ook de dubbele-helixstructuur zelf kan hierdoor aangetast worden, en uiteindelijk ook de structuur van het chromosoom met als direct gevolg een multifactoriële ziekte [3].

Naar schatting treden er op moleculair niveau in iedere cel per dag duizenden beschadigingen op aan het DNA. Bij de mens kan dit aantal oplopen tot circa 1 miljoen beschadigingen per cel per dag. Veel van deze (‘kleine’) beschadigingen kunnen zorgen voor schade aan de (basis-)structuur van het DNA-molecuul. Daardoor kan de transcriptie [4] van een gen [5] beïnvloed worden. Andere beschadigingen leiden tot potentieel gevaarlijke mutaties [6]. Daarom zijn er constant DNA-herstelmechanismen [7] in werking, zodat zo veel mogelijk schade gerepareerd kan worden.

Ná DNA-schade kunnen er drie dingen gebeuren:

1. De DNA-schade wordt door de lichaamscel perfect gerepareerd. De situatie is weer als voorheen.
2. De DNA-schade wordt gerepareerd, maar niet helemaal goed. Er ontstaat een zogenaamde mutatiein het DNA: ergens in het nieuwe DNA is de genetische code anders dan vroeger. Als deze cel deelt, dan bevat de nieuwe cel dezelfde mutatie. Het foutje wordt dus doorgegeven!
3. De DNA-schade is zo groot dat die niet meer gerepareerd kan worden. Als gevolg daarvan kan de cel niet meer delen. Dat wordt ook wel celdood.

‘DNA-besmetting in HPV vaccins’

[1] https://nl.wikipedia.org/wiki/DNA-schade
[2] De meest voorkomende nucleo-basen zijn cytosine, guanine, adenine, thymine en uracil, respectievelijk afgekort met C, G, A, T en U.
[3] Multifactoriële ziekte of aandoening : een samenspel van meerdere genen en invloeden van buitenaf of bij iemand de aandoening wel of niet tot uiting komt. Voorbeeld: ALS. Diagnostisch DNA-onderzoek naar de C9orf72-repeat-expansie is geïndiceerd bij alle patiënten met familiaire FTD en ALS.
[4] Transcriptie (kopie of ‘omzetten’). De aanmaak van nieuwe eiwitten begint met de transcriptie. Dit is het proces waarbij DNA wordt aflezen en hierdoor een complementaire RNA-kopie wordt gemaakt. Translatie. Op transcriptie volgt translatie. Dit is het proces waarbij RNA wordt afgelezen en hierdoor eiwit wordt gemaakt. https://www.examenoverzicht.nl/biologie/eiwitsynthese en https://biologielessen.nl/index.php/dna/637-transcriptie
[5] Gen. Het DNA bevat codes waarin onze erfelijke eigenschappen zijn vastgelegd. Di zijn de genen. Elk gen beschrijft de code van een kenmerk, die (mee)bepaalt hoe iemand er uit ziet of hoe iemands lichaam werkt.. Ieder mens heeft circa 20.000 genen: erfelijke eigenschappen.
[6] Mutatie is een verandering inde nucleotidesequentie van DNA. Mutaties zijn wijzigingen in de erfelijke eigenschappen van het genoom (het DNA of RNA) van een cel.
[7] DNA-hertelmechanisme. Cellen beschikken over een veel aan eiwitten die ervoor zorgen dat eventuele DNA-schade wordt gerepareerd, zodat de DNA-sequentie (de volgorde van nucleotiden – ‘bouwstenen’- in het DNA zijn vastgesteld) niet verandert.

6.0 Oorzaken van DNA-schade

‘Wat kun jij doen om zo lang mogelijk gezond te blijven?’

Het DNA in onze cellen raakt de hele dag door beschadigd. DNA-schade [1,2] kan ten gevolge van normale biologische processen zoals het metabolisme of stofwisseling [3], maar ook door externe omgevingsfactoren ontstaan. Deze schade kan ontstaan door bijvoorbeeld blootstelling aan ultraviolet zonlicht, ioniserende straling [4], sigarettenrook, röntgenstraling of bepaalde medicijnen (bijv. chemotherapie). Daarnaast kan het ook ontstaan als gevolg van lichaamseigen processen, zoals bij het delen van cellen of door bijproducten van onze stofwisseling. Maar ook door natuurlijke celdeling, virale infecties of stoffen die worden geproduceerd door ons eigen microbioom [5], de micro-organismen die op en in de huid, darmen, longen, etc., etc., leven. Een andere oorzaak van mutaties in het DNA is ouder worden [6]. Hoe ouder je bent, hoe vaker de cellen van je lichaam zich al hebben gedeeld. Bij elke celdeling bestaat de kans dat het erfelijk materiaal niet perfect wordt gekopieerd. Ook die kopieerfouten zijn mutaties. Normaal gesproken is ons lichaam heel goed in staat deze opgelopen DNA schade te herkennen en te repareren [7]. Hierdoor blijven de cellen gezond.

Echter bestudering van het internet – o.a. websites van ziekenhuizen, RIVM en alternatieve websites, etc., etc. – levert weinig concrete of zeer beperkte informatie en kennis op over de ware toedracht van DNA-schade en/ of DNA-veranderingen; ongewenste veranderingen in het DNA van de cel, zgn. mutaties. Wel wordt er ontzettend veel aandacht besteed aan allerlei wetenschappelijke onderzoeken die betrekking hebben op DNA-analyses [8] en het DNA-herstelmechanisme(n). DNA-analyse heeft de afgelopen jaar dan ook een enorme vlucht genomen, maar er is ontzetten weinig wetenschappelijk onderzoek(en) verricht naar de ware toedracht – de vele combinatie mogelijkheden van leef- en omgevingsfactoren [9] - van multifactoriële ziekte of complexe ziekten. Bij complexe ziekten is er – volgens de wetenschap – altijd sprake van een samenspel tussen erfelijkefactoren - een beetje meer actieve genen of een beetje minder actieve genen - die tezamen bepaalde niveaus van stofwisselingsproducten bepalen. Maar mijn vraag is of de oorzaak van complexe ziekten alleen maar een direct gevolg is van erfelijkheidsfactoren.

‘Grootschalig onderzoek’

We weten van één foutje in je DNA krijg je géén kanker. Alleen kritische combinaties van samenwerkende DNA-veranderingen (ook wel: mutaties) kunnen een gezonde cel zodanig ontregelen dat hij zich gaat gedragen als een tumorcel. Dát deze mutaties moeten samenwerken staat dus vast, maar hóe ze dat precies doen is grotendeels – tot vandaag de dag - onbekend.
Om die vraag te beantwoorden zou onder meer grootschalige statistische algoritmes op het DNA van patiënten met complexe ziektebeelden losgelaten moeten worden, waaruit patronen tevoorschijn kunnen komen van mutaties die verrassend vaak samen voorkomen in bijvoorbeeld een kankercel, of van mutaties die juist erg weinig samen worden gezien. Op deze manier worden de belangrijke samenwerkingsverbanden van mutaties blootgelegd die onderliggend zijn aan complexe ziekten.

[1] DNA-schade (‘een type fout in DNA’)zorgt dat de ruimtelijke structuur van het DNA verstoord wordt. Het kan ontstaan t.g.v. normale biologische processen zoals het metabolisme, maar ook door omgevingsfactoren. DNA-schade is een structurele verandering in DNA, terwijl mutatie een verandering is in de nucleotidesequentie van DNA. Mutaties zijn wijzigingen in de erfelijke eigenschappen van het genoom (het DNA of RNA) van een cel. https://nl.wikipedia.org/wiki/DNA-schade en https://www.brainscape.com/flashcards/week-2-hc-1-dna-schade-en-reparatie-deel-11813763/packs/20786504
[2] Haico van Attikum, werkzaam op de afdeling Toxicogenetica van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC). ‘Door chemische stoffen, röntgen en UV-straling kan ons genetische materiaal (DNA) beschadigd raken’. https://www.nemokennislink.nl/publicaties/beschadigd-dna-eerst-uitpakken-dan-repareren/
[3] Metabolisme of stofwisseling is het geheel van biochemische processen dat in de cellen van het organisme plaatsvindt.
[4] Ioniserende straling is een energierijke straling die atomen kan veranderen! https://nl.wikipedia.org/wiki/Ioniserende_straling en https://www.rivm.nl/straling-en-radioactiviteit/blootstelling-en-gezondheidsrisico/gezondheidseffecten-van-ioniserende-straling
[5] Microbioom is de verzamelnaam voor alle kleine organismen in ons darmstelsel. Dit zijn bacteriën, virussen en schimmels die vaak permanent in onze darmen wonen.
[6] https://dikkedarmkanker.bevolkingsonderzoek.be/nl/ddk/wat-kanker
[7] DNA-herstelmechanisme. DNA is de drager van het genetische materiaal. Het DNA wordt voortdurend beschadigd door bijvoorbeeld uv-licht en röntgenstralen. Cellen beschikken over een veel eiwitten die ervoor zorgen dat deze schade wordt gerepareerd, zodat de DNA-sequentie (…..) niet verandert. Als de schade niet worden gerepareerd, leidt dit tot een toename van het aantal mutaties. Deze mutaties kunnen leiden tot de transformatie van een gezonde cel naar een tumorcel.
[8] Soorten diagnostisch onderzoek: SNP array-onderzoek, Genpakket; WES-onderzoek en WGS-onderzoek.
[9] Biologische effecten van straling. Wist u dat meer dan 80% van alle woningen één of meer schadelijke aardstralen of wateraders lopen! Dat we dag en nacht onder Wifi-straling ‘lijden’.

6.1 Samenvatting van (algemeen geaccepteerde) wetenschappelijke kennis omtrent DNA-schade en/of DNA-mutaties

Het grootste deel van de schade aan het DNA betreft de primaire structuur van de dubbele helix. Dat wil zeggen dat er chemische veranderingen optreden aan de basen in het DNA. Ook de dubbele-helixstructuur zelf kan hierdoor aangetast worden, en uiteindelijk ook de structuur van het chromosoom. 

Er kan onderscheid gemaakt worden tussen twee soorten oorzaken van DNA-schade [1]:

• Endogene oorzaken (oorzaken die van binnenuit komen) veroorzaakt door interne biochemische processen, waaronder:

1. Endogene, biologische stoffen: zuurstof, oxidatie. Spontane reacties met zogenaamde reactive oxygen species(‘ROS), dat zijn zuurstofradicalen (zgn. vrije radicaal) en -ionen die ontstaan ten gevolge van normale stofwisselingsprocessen; zgn. oxidatieve DNA-schade.
2. Alkylering van basen (een organische reactie waarbij een alkylgroep (koolstof- en waterstofatomen) aan een molecuul word toegevoegd.
3. Chemische instabiliteit; hydrolyse van basen zoals de-animatie van basen; (een aminogroep verdwenen van de base), depurinering en depyrimidinering (verlies van respec. een amine-, een purine- en een pyrimidinefunctionaliteit) Bijvoorbeeld de spontane mutatie van cytosine (één van de nucleo-basen in DNA  en RNA) tot uracil door een proces dat oxidatieve de-animatie [2] genoemd wordt.
4. Mismatch van basen. Fouten tijdens de replicatie zoals het inbouwen van een verkeerde base, of het overslaan dan wel invoegen van één of meerdere basen.
   
   
• Exogene oorzaken veroorzaakt door externe invloeden zoals:

• 1. Fysische agentia. Verschillende vormen van straling, waaronder uv-straling en ioniserende straling (radioactiviteit, röntgenstraling, kosmische straling [3]). UV-straling kan leiden tot een chemische verbinding tussen naastgelegen cytosine- en thyminebasen (‘crosslinking’) waardoor een pyrimidinedimeer wordt gevormd. Röntgen- en ioniserende straling kan leiden tot ontstaan van breuken in beide DNA-helixen of strengen.
  2. Een hitteschok, waardoor hydrolysereacties (het veroorzaken van een chemische reactie bij water of andere stof, bijv. een zout waardoor een licht zure of alkaline oplossing ontstaat) plaatsvinden in het DNA. Door verhoogde temperaturen wordt de kans op depurinatie en breuk van een DNA-streng groter.
  3. Diverse chemische stoffen, waaronder cytostatica (geneesmiddel werken remmend op de deling van (tumor)cellen), diverse aromatische verbindingen en sommige plantentoxinen. Zij kunnen zorgen voor een grote diversiteit aan DNA-adducten, zoals etheno-basen, geoxideerde basen, gealkyleerde fosfotriesters, etc., etc.
  4. Mutagene stoffen zoals teer, asbest, houtstof, lood, benzeen, kwarts en cytostatica zijn stoffen (chemicaliën) die het DNA ofwel het erfelijk materiaal veranderen en die niet altijd door het lichaam te herstellen is, waardoor ze ook kankerverwekkend kunnen zijn of een miskraam kunnen veroorzaken.

Verbeter je gezondheid met kennis van je DNA, maar is deze 'Wikipedia-kennis' omtrent de ‘veroorzakers of boosdoeners’ toereikend, up-to-date, voldoende wetenschappelijk uitgekristalliseerd of wordt bepaalde kennis verzwegen om wereldwijde paniekreacties te voorkomen?’

[1] https://nl.wikipedia.org/wiki/DNA-schade
[2] De-aminering is een biochemische reactie waarbij een aminogroep van een aminozuur, nucleotide of ander molecuul verwijderd wordt.
[3] https://www.rivm.nl/straling-en-radioactiviteit/blootstelling-en-gezondheidsrisico/gezondheidseffecten-van-ioniserende-straling

Voorbeeld. Elektromagnetische straling verzwegen?

‘Een niet eerder genoemde oorzaak van DNA-schade en DNA-verandering’

Amerikaanse overheidsinstantie – CIA – blokkeerde 35 jaar lang onderzoek uit de voormalige Sovjet-Unie waarin schade door elektromagnetische straling [EMV] werd aangetoond bij de opkomst van de mobiele telefoonindustrie.
Vroeg onderzoek toonde aan dat EMV-straling niet veilig is. In één van de geheime documenten, opgesteld in 1977, bleek uit tests op laboratoriummuizen en –ratten door de Russische natuurkundige N.P. Zalyubovskaya dat er ‘structurele veranderingen’ optraden in de huid, inwendige organen, het bloed en beenmerg van de dieren. In tegenstelling tot andere onderzoekers testte zij de effecten van millimetergolven, die frequenties van 30 – 300 GHz gebruiken. Dit is de bandbreedte die wordt benut door het supersnelle 5G-netwerk dat nu over de hele wereld wordt uitgerold en geavanceerde computertechnologieën zoals een verdere ontwikkeling van kunstmatige intelligentie (AI) zal opleveren.

‘De Wereldgezondheidsorganisatie classificeerde elektromagnetische velden als ‘mogelijk kankerverwekkend’.

Er is misschien géén absoluut ‘hard’ bewijs dat EMV-straling kanker en andere gezondheidsklachten veroorzaakt bij mensen (Overheid, [1]), maar er is zeker genoeg onderzoek gedaan om te suggereren dat met het uitrollen van 5G-netwerk een breed scala aan gezondheidsproblemen veroorzaakt. Van Alzheimer, hersenkanker, cognitieve effecten, gedragsmatig effecten, elektromagnetisch overgevoeligheidssyndroom, cellulaire stressreacties tot zelfs aan DNA-fragmentatie van zaadcellen (onverklaarbare onvruchtbaarheid) toe.
Dr. Andrew Goldsworthy zegt: ‘Straling van mobiele telefoons beschadigt het DNA indirect, hetzij door het lekken van spijsverteringsenzymen uit lysosomen (lysosomen zijn met vocht gevulde blaasjes, die zorgen voor de afbraakprocessen in de cel. Een cel kan enkele honderden lysosomen bevatten. Lysosomen kunnen snel beschadigen, wat kan leiden tot verschillende ziekten), hetzij door de productie van reactieve zuurstofsoorten (ROS, reactive oxygen species) uit beschadigde mitochondriale en plasmamembranen (de buitenwand van een cel). De resultaten zijn vergelijkbaar met die van blootstelling aan gammastraling van een radioactieve isotoop. 
Lekkage van de cellen zorgt ervoor dat er valse signalen naar de hersenen worden gestuurd, wat resulteert in de symptomen van elektromagnetische intolerantie (ook bekend als elektromagnetische overgevoeligheid - EHS)’.

Hoe veroorzaken elektromagnetische velden oxidatieve schade aan een cel:

1. De extreem lage frequentie straling gaat de cel binnen
2. Aanmaak van Reactive Oxygen Species (ROS)
3. Beschermingsproces die de ROS probeert te reguleren wordt gestart 
4. Er wordt te veel ROS aangemaakt, dit schaadt de anti-oxidatieve mechanismen en kan tot veel andere ziekten leiden
5. De EMV’s (de straling van de elektromagnetische velden) treden de celkern binnen
6. De elektromagnetische velden breken de DNA-strengen af. Deze beschadigen de cel en kunnen tot tumoren leiden
7. Stressreacties nemen toe d.m.v. stress-eiwitten.

[1] https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/straling/vraag-en-antwoord/zijn-elektromagnetische-velden-gevaarlijk-voor-mijn-gezondheid

7.0 ‘De Stapel-theorie’

‘Wat stelt een theorie heden ten dage nog voor?’

Bijna iedereen kent de ‘ziektekiemtheorie’ wel van Louis Pasteur. Zijn theorie stelt dat micro-organismen (bacteriën, schimmels, virussen en de rest) die in de lucht, de bodem en het water voorkomen, de primaire oorzaak zijn van alle ziekten. ‘Een steriele omgeving vormt de basis van Pasteurs theorie’. Maar er bestaan twijfels over de kiemtheorie en de daaruit voortvloeiende farmaceutische aanpak van ziekten. Want zo redeneert de farmaceutische industrie: ‘Als je van de kiemtheorie uitgaat, moet jij je natuurlijk verdedigen tegen ziekteverwekkers’. De kiemtheorie is uiteindelijk een dogma geworden, doordat ze de vele andere factoren buitensluiten die een grote rol spelen bij het ontstaan van (complexe) ziekten.
Tegenover de ziektekiemtheorie van Louis Pasteur staat de ‘terreintheorie’ van de Franse arts, chemicus en cel onderzoeker Antoine Béchamp. In zijn visie is ziekte enkel een gevolg van stressfactoren – emotionele, psychische en lichamelijke – die het homeostatisch evenwicht in het menselijk lichaam (het ‘terrein’) verstoren.

‘Lichaamsbeweging verkleint kans op meerdere typen kanker’ [Blad Voedingsgeneeskunde, 6-2021]

Er zijn in de loop der geschiedenis altijd mensen met een alternatieve gezichtspunt geweest, maar als je uitgaat van de dominante ziektekiemtheorie – de farmaceutische visie – dan klinkt dat nogal bizar. Want … als je alleen kijkt naar het uitgangspunt van de ‘terreintheorie’ – namelijk dat een gezond lichaam staat of valt met een gezonde interne en externe omgeving – dan is het moeilijk om de simpele logica ervan te betwisten.

‘Alles trilt’ [Einstein]

Het menselijke lichaam is allesbehalve een steriele omgeving, maar als je daarentegen de Europese code [2] – een initiatief van de Europese Commissie – het ziektebeeld bijvoorbeeld kanker bestudeert, dan valt op dat in het document er twaalf aanbevelingen op basis van wetenschappelijk onderzoek bestaan. Het opvolgen van deze aanbevelingen zou het risico op kanker met meer dan een derde verkleinen [Blad Voedingsgeneeskunde, 6 -2021]. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) voorspelt zelfs een daling van het risico met de helft! Naast voedingsadviezen zijn ook adviezen op het gebied van vaccinatie en screening onderdeel van de aanbevelingen; het gaat om 12 tips! ‘Eén aanbeveling opvolgen, is niet voldoende’.
Een zeer opmerkelijk conclusie van WHO als slechts het grootste deel van de wetenschappelijke onderzoek(en) zich alleen maar richt op voedingsadviezen, vaccinaties en vroegtijdige opsporing van ….. bijvoorbeeld kanker. Waarom is het onderzoekspectrum of onderzoek-gezichtsveld niet verbreed? Welke theorie – ziektekiemtheorie van Pasteur of terreintheorie van Antoine Béchamp - wordt verheerlijkt?

‘Een breder gezichtsveld nodig ……………’

Nu weten we vermoedelijk allemaal wel dat er zijn meer dan honderd soorten kanker zijn, elk met een eigen ontstaan wijze! Hoewel (voedings-)factoren [2], omgevingsfactoren en leefstijlfactoren belangrijk zijn bij het bepalen van het risico op het ontwikkelen van bijvoorbeeld beenmergkanker, diabetes type 2, multiple sclerose, hartinfarct, etc., etc., is het vaststellen van de exacte ‘veroorzakers, boosdoeners c.q. activator’ tot nu toe uitdagend gebleken. Omdat het bijna in alle gevallen gaat om een combinatie van meerdere interne en externe factoren. Factoren die het proces van ziek worden ‘aanslingeren’.

De kern bij het diagnosticeren van een multifactoriële ziekte of alle ‘activators c.q. boosdoeners’ – let wel, alle factoren - die betrekking hebben op wijzigingen (mutaties) aanbrengen in ons DNA en/ of het toedoen van schade aan ons DNA (‘dubbelstrengsbreuk of enkelstrengsbreuk’) werkelijk bekend zijn bij de wetenschappers, onderzoekers of nieuwsgierige mensen. Zijn er dus meerdere ‘activators’ aan te wijzen die door de wetenschap onbekend zijn, worden genegeerd of afgedaan worden als onzin; ‘niet te bewijzen?’ Is een cumulatieve opeenstapeling van factoren, c.q. ‘boosdoeners, activators’ zoals vermeld in Hfdst. 6.1. (leefstijlfactoren en omgevingsfactoren) niet alléén de toedracht van een ziekte, maar zijn er nog veel meer onbekende factoren die een zeer grote rol spelen bij (complexe) ziekten?
Een voorbeeld hiervan is door de mens geïnitieerde mutaties: bijvoorbeeld als onderdeel van genetisch onderzoek, geavanceerde veredelingsmethoden of virussen die mutaties tot stand kunnen brengen. Besef en realiseer je dat mutaties natuurlijke oorzaken kunnen hebben, maar ook experimenteel worden veroorzaakt. En, wat denk je van de effecten op je fysieke gezondheid ten gevolge van elektromagnetische velden; de biologische effecten van straling? Is er ooit een wetenschappelijk verband tussen deze onbekende ‘fenomenen’ aangetoond of diepgaand onderzocht?

Voorbeeld 1. Als twee mensen elkaar aanraken of dicht bij elkaar staan, wordt de informatie die het hart van de ene persoon aanmaakt, overgebracht op het hart van de andere persoon, waardoor diens hartritme en hun hersengolfpatronen worden beïnvloed.

Voorbeeld 2. Het is wetenschappelijk bewezen dat gevoelens frequenties hebben en dat wij met een lichaam dat voor 70% uit water bestaat, meetrillen met frequenties die ons van buitenaf bereiken. Een vak als mesologie [3] is bijvoorbeeld gebaseerd op ons vermogen mee te kunnen trillen met frequenties.

Voorbeeld 3. Licht wordt binnen de kwantumfysica gezien als informatie, als een boodschap dus. Professor Popp ontdekte dat kankerverwekkende stoffen ultraviolet licht absorberen en omvormen tot een voor het lichaam onherkenbare boodschap. Daarnaast zag hij dat elke kankerverwekkende stof reageert op licht met een golflengte van 380nm en daardoor onschadelijk wordt. Het principe van lichtherstel was al bekend: dat cellen voor 99%, en met inbegrip van het DNA vernietigd kunnen worden met ultraviolet licht en deze schade kan herstellen als de betreffende cellen worden bestraald met ditzelfde licht in een zeer geringe sterkte! M.a.w. hoe meer licht in je lichaam, hoe beter het zelf-genezend mechanisme werkt.

Wist u dat meer dan 80% van alle woningen 1 of meer schadelijke aardstralen of wateraders lopen! Dat wij, dag en nacht, onder Wifi straling ‘lijden’!

[1] https://cancer-code-europe.iarc.fr/index.php/nl/over-de-code
[2] https://www.antennebureau.nl/straling-en-gezondheid/effecten-straling-en-gezondheid#:~:text=De%20elektromagnetische%20straling%20van%20antenne
[3] Mesologie verbindt wetenschappelijke medische kennis met kennis uit de traditionele geneeswijze. Hierdoor ontstaat een transparant systeem van kennis, wetenschap en filosofie.

8.0 Enkele voorbeelden van (nog) niet geaccepteerde ‘activators’ bij de wetenschap

‘Biologische effecten bij bepaalde stralingswaarden’
‘Een elektromagnetisch energieveld is een invloedsfeer’

Voorbeeld 1. Wat gebeurt er biologisch gezien bij bepaalde stralingswaarden?

Wetenschappers in Europa en de voormalige Sovjet Unie hebben een verband gelegd tussen radiostraling en een heleboel menselijke aandoeningen, waaronder hoofdpijn, vermoeidheid, concentratie- en geheugenstoornissen, slaapstoornissen, verstoring van het immuunsysteem, hersentumoren en problemen met het hormonale systeem. Professor Magda Havas – milieukunde en natuurlijke hulpbronnen aan Trent University , Peterborough – zegt dat de elektromagnetische velden van ‘vuile elektriciteit’ [1] de bloed-herenbarrière permeabel kan maken en DNA-strengen daadwerkelijk kan afbreken. Radiogolven uit mobiele telefoons zorgen hoe dan ook voor DNA-mutaties. Behalve DNA-schade werden er nog een aantal andere schadelijke effecten op de cellen gemeten.

Een mobiele telefoon op 50 cm afstand geeft 350.000 µW/m². Dit leidt tot 18% reductie van de REM-slaap, die belangrijk is voor geheugen en leerfuncties. Een mobiele telefoon tegen het hoofd geeft >10.000.000 µW/m² tijdens telefoneren. Dit geeft een significant verhoogd tumorrisico. Boven de 50.000 µW/m² is de aangerichte DNA-schade hoger dan de capaciteit van het lichaam om DNA-schade te repareren. De in Nederland maximaal toegestane waarde bedraagt 20.000.000 µW/m².

Bij 20 µW/m², een waarde die heel vaak wordt gemeten in stedelijke gebieden buiten, en binnenshuis bij stralingsbronnen als WLAN, modem, DECT [2], vindt er een sterke daling plaats van de melatonine-spiegel. 10 – 270 µW/m² leidt tot chronische gezondheidsaantasting. Er treedt dan een doorlopende verhoging op van adrenaline en noradrenaline, en een doorlopende daling van dopamine en phenylethylamine.

[1] ‘Vuile elektriciteit’ (de kunstmatige elektromagnetische velden; smartphone, tablet, wifi, meterkast, zendmasten, etc.) is een mengelmoes van elektromagnetische signalen, variërend van radiostraling van basisstations tot stroomstoten uit de elektrische bedrading van apparaten in huis. De elektro-smog verandert de kwaliteit van de lucht omdat elektrisch geladen deeltjes van min in plus veranderen, waardoor de elektromagnetische balans van de luchtsamenstelling verstoort wordt.
[2] www.stopumts.nl

Voorbeeld 2. Gezondheidseffecten van ioniserende straling

Ioniserende straling is van nature aanwezig (bijv. kosmische straling uit het heelal, straling uit de bodem: bepaalde mineralen, radioactief edelgas, radon, in de lucht dat wij inademen en bouwmaterialen), maar kan ook afkomstig zijn van kunstmatige bronnen (röntgen foto’s van het gebit, radiotherapie met radioactieve isotopen bij borstkanker of prostaatkanker en de industrie: sterilisatie van voedingsmiddelen, nucleaire installaties). Ioniserende straling kan weefsel én DNA beschadigen. De schade kan klein of groot zijn. Ioniserende straling heeft – hoe dan ook - directe en late effecten op ons lichaam. Eén van de late effecten is een verhoogde kans op kanker.

9.0 De arrogante houding van de medische wetenschap

‘Een nieuw vals spoor in de geneeskunde’

De medische wetenschap heeft de vervelende gewoonte om een verkeerde schuldige aan te wijzen. Een voorbeeld hiervan is dat jarenlang de overtuiging heerste dat het ‘slechte’ LDL-cholesterol verantwoordelijk was voor hart- en vaatziekten en vooral atherosclerose – het dichtslibben en verstijven van slagaderen door een opeenhoping van plaque. Maar tegenwoordig wordt erkend dat LDL juist genezend werkt, doordat het slagaderbeschadiging probeert te herstellen.
Nu zou de geneeskunde op het punt staan dezelfde fout te maken met ‘ontsteking’. Ontsteking of inflammatie, is de nieuwe slechterik. Volgens de nieuwe theorie (Red. ‘Al weer een theorie’) is inflammatie en niet cholesterol verantwoordelijk voor hartaandoeningen en atherosclerose. Het is ook verantwoordelijk voor de ziekte van Alzheimer en dementie, en speelt een rol bij psoriasis, reumatoïde artritis en zelfs in het hele verouderingsproces.

Net als cholesterol, dat een poging doet om beschadigde slagaders te herstellen, is ook ontsteking – de ‘inflammatietheorie’ – een reactie op een bedreiging. Het is dus een reactie, géén oorzaak. Maar wat valt daar nou door de gezondheidsindustrie aan te verdienen? De farmaceutische industrie zal altijd op zoek blijven naar het volgende, geldverslindende wondermiddel – een nieuwe generatie ontstekingsremmers ontwikkelen, zoals toen ook gebeurd toen statines werden ontwikkeld om het cholesterolgehalte te verlagen.[Medisch Dossier december 2021]

10.0 Millennium-Visie: Overzicht nog meer ‘veroorzakers, activators’ van DNA-schade en/ of DNA-veranderingen

‘Verbeter je gezondheid met kennis van je DNA’

Het hieronder aangegeven overzicht van ‘veroorzakers, boosdoeners of activators’ kan dus in principe toegevoegd worden aan het overzicht dat in hoofdstuk 2.2 is weergegeven en in sommige gevallen zal het de ‘Wikipedia-Medische kennis’ – in het overzicht gekenmerkt met een ster [*] - overlappen!

1. De groep [*]: Parasieten, bacteriën, virussen en schimmels;
2. De groep: De frequenties in elektrosmog hebben allereerst een biologisch effect; zij ‘breken’ de DNA-structuur. Het gaat om enkele of dubbele breuk, toename van micronuclei, verminderd vermogen tot ‘autoherstel’, mutatie of dood van cellen, en verstoring van de eiwitsynthese: toename van stress-eiwitten en vrije radicalen.. Het tweede gevolg is een informatief effect: elektrosmog verandert het bewustzijn van de mens. Hersenen onder invloed van elektrosmog zijn niet meer in staat tot coherent denken. De verbinding tussen de verschillende hersendelen is verstoord. Iemands brein is in een zgn. ‘switched’ staat terecht gekomen. Wanneer iemands hersenen continue in een ‘switched’ staat verkeert, wordt het reptielenbrein van die persoon in steeds mindere mate door het hogere bewustzijn (jouw ziel!!) in toom gehouden. Je hogere zielsuitdrukkingen, weerspiegelt in je ogen, zijn dan weggepoetst.
3. De groep [*]: medicamenten; voorgeschreven medicijnen, chemokuren met bijbehorende medicamenten tot aan een paracetamolletje toe;
4. De groep [*]: Pesticiden en EDC’s. Een mens kan ongemerkt zo’n twintig pesticiden binnenkrijgen op een dag. Jaar in jaar uit. Heeft het stapel- en cocktaileffect van deze stoffen nadelige gevolgen? Ja, zeker! ( Hormoonverstoorders: exogene chemicaliën of mengsels van chemicaliën met een nadelig effect op de hormonale, endocriene, werking in het organisme, populaties of het nageslacht). Stoffen die xeno-oestrogenen bevatten. Vakblad Medisch Dossier, jaargang.........;
5. De groep: Wateraders en aardmagnetisme, Curry en –Hartman lijnen;
6. De groep: Geluidsgolven en trillingen
7. De groep [*]: Genetisch gemodificeerde en gemanipuleerde voedingsmiddelen; (onnatuurlijke), synthetische voeding, industriële verwerkingsprocessen en onzorgvuldig transport van voeding zal ertoe leiden dat de natuurlijke rechtspolariteit wordt omgekeerd, wat leidt tot significant waardeverlies van het organisme! 
   Voedsel in zijn puurste, natuurlijke staat is liefde, energie en levenskracht.
8. De groep [*]: Stress tot (jeugd)trauma(’s) zorgt/ zorgen voor verandering in het DNA
9. De groep: Je energiegeschiedenis én de geest; je gedachten, je emoties, je overtuigingen en je gevoelens uit vorige levens
10. De groep: Ongewenste, obsessieve energievormen zoals auralifters, elementalen, dolende geesten, etc. zorgen voor gedragsveranderingen; dus ook voor veranderingen in het DNA. [Opmerkelijk sinds 2009 is de oude exorcistenschool van het Vaticaan weer in ere hersteld!]
11. De groep: Drinkwater; onvoldoende zuiver drinkwater om uitdroging-verschijnselen en verandering van de pH-waarde te voorkomen; [Boek ‘Water, het goedkoopste medicijn’, van Dr. F. Batmanghelidj]
    De elektromagnetische belasting in het water; hoe hoger deze is, hoe minder coherent, hoe chaotischer de waterstructuur is. Dit is een stoorzender voor intracellulaire communicatie in ons lichaam! [Lees de Nieuwsbrieven ‘Water’ – deel I t/m VI; maart 2012 t/m 15 februari 2013; www.millennium-visie.org]

10.1 Aanwezig zijn in het hier en nu

Het is onmogelijk om alle groepen één voor één of puntsgewijs toe te lichten. Vandaar dat er slechts een enkeling wordt toegelicht die naar mijn persoonlijke opvatting één van de allerkrachtigste ‘activator’ – direct gevolgd door elektromagnetische straling [1]; wifi, modem, meterkast, magnetron, DECT, mobiele telefoon, 5G-netwerk, etc., etc. - is van complexe ziekten! Mijn mening is gebaseerd op het ziektebeeld van kennissen die na mijn advies om eens een wichelroedeloper (Kees van Spijk, [2]) te consulteren en nadien dat ook hebben gedaan. Op basis van zijn bevindingen bleek in alle gevallen, dat er één of meerdere wateraders zich onder of rondom het woonhuis begaven. De kennissen zijn in de tijd vooraf middels medisch onderzoek allemaal geconfronteerd met een ernstige ziekten zoals hersentumor, MS, diabetes type 2, acute reuma, prostaatkanker, beenmergkanker, ziekte van Crohn en vergevorderde artrose, e.d. Zij vroegen zich allemaal af wat kon de ware oorzaak van hun ziektebeeld kon zijn? En, hoe kunnen we het proces eventueel stoppen.

‘Ondergrondse wateraders kunnen bestaande magneetvelden in het DNA verstoren tijdens onze slaap’

[1] Elektrosmog is eigenlijk elektromagnetische straling; een vorm van ‘vuile’ stroom, een vervuiling van het milieu en de leefomgeving en maakt mensen mogelijk ziek. Komt van elektrische apparaten, stroomleidingen, mobiele telefoons, radio, bluetooth en draadloos internet. Eigenlijk alles wat elektrisch is zendt deze straling uit. Jonge kinderen nemen tot 10 x meer straling op omdat hun schedel veel dunner is en de samenstelling van hun hersenen anders is dan bij volwassenen!
[2] Kees van Spijk, https://praktijkkeesvanspijk.nl/reacties-van-clienten/

Ad. 5 Toelichting groep: Wateraders, Curry- en Hartman lijnen

Ad. 5a. Het mysterie van de wateraders en aardstralen

‘Waarom zijn er zoveel moderne ziektes?’ Max Planck zegt: ‘…. er bestaat eigenlijk geen materie, alles bestaat uit straling’.

Grondwater is al het water dat zich in de ondergrond, in bodems en gesteente bevindt. Meestal is dit water afkomstig van neerslag. Grondwaterhydrologie (Geo-hydrologie) behandelt de stroming van water in de ondergrond.

Vroeger waren de mensen waarschijnlijk gevoeliger en vermeden intuïtief negatieve bodemstraling. Men maakte veel gebruik van de kennis en ervaringen van wichelroedelopers, vertrouwde op reacties van (huis)dieren, planten en ‘vervorming’ bomen of hadden een gestampte lemen vloer van 30cm. De kristalstructuur van het leem (silicium-houdend) heeft de eigenschap, bij een dikte van 30 cm, de inoniserende straling van wateraders te neutraliseren. Zelfs waterbronnen of –aders die zich binnen het woonperceel bevonden werden toentertijd op die manier ‘afgeschermd’.
Omdat wateraders nu eenmaal sterke geleiders zijn, sloeg de bliksem vaker in een woning die op een wateraders was gebouwd, dan in een woning die aardmagnetisch goed was geplaatst. Maar ook de meeste gezonde locatie van een schaapskooi werd vroeger door een wichelroedeloper bepaald.
Bovendien leefden de mensen vroeger dichter bij de natuur: zij dronken juist dit bronwater, d.w.z. zij namen daarmee (homeopathisch gezien) de tegentrilling van alle aanwezige stralingen in het lichaam op. Ze gebruikten de bloesem van de vlierbes, die altijd in de waterstraling groeit, om daar een soort pannenkoek van te maken. Ook dronken zij het geperste sap van de vlierbessen. Zij leefden dus regelrecht met hun eigen wateraders en met de producten van diens trillingen!
Na de tweede wereldoorlog werd er in Nederland nauwelijks nog rekening gehouden met aardmagnetische factoren; wichelroedelopen was naïef bijgeloof!

Ad. 5b. Aarden en Geopathische straling [1]

Iedereen kent wel weer iemand – wichelroedeloper [2] - die met een 'stukje ijzerdraad' een waterbron of -ader weet te vinden. De grote vraag over wateraders is dan ook: ‘Hoe kan het dat ondergronds water straling veroorzaakt?’ ’En wat voor invloed het een waterader op onze gezondheid?’

‘Een waterader veroorzaakt de bekendste bodem-stoorstraling!’ 
[De Nederlandse Regering bestempelde eind jaren ’40 het bestaan van aardstralen als ‘flauwekul’].

Wateraders of waterlopen kunnen sterke stoorvelden veroorzaken, hetgeen als volgt kan worden verklaard. Tijdens het regenen sijpelt het water zover weg in de aarde tot het een ondoordringbare laag bereikt. Hier verzamelt het zich en vloeit vervolgens als een traag verlopend mini-stroompje naar een lager gelegen niveau. Vooral in een sterk geaccidenteerd terrein van een variabele samenstelling (Koolstof-, kristal- en ertslagen, [3]) komen aldus diverse stoffen met het water in aanraking.

‘De sterkte van de aanwezige straling is niet doorslaggevend, maar de tijd die je er in doorbrengt’

Vaak is de weg van dit water zeer lang. Soms wel honderden kilometers lang, met als startpunt de Belgische Ardennen of andere hoge gebieden in Midden Nederland. De breedte van een waterader kan variëren van een halve meter tot acht meter breed. De vloeihoogte van een waterader varieert van enkele decimeters tot enkele meters en stroomt altijd door waterdoorlaatbare grondlagen van wit grof zand. De stroomdiepte van wateraders kan variëren van 1 tot 40 meter of zelfs meer. Vaak bevinden diverse wateraders zich op verschillende stroomdieptes, en kruisen boven elkaar. Vooral deze kruisingsvlakken geven de grootste gezondheidsproblemen vanwege hun extra hoge spanningsniveau.

‘De ioniserende lading van een waterader’

De kwaliteit van het water kan per ader verschillen. Meestal bevatten wateraders zeer mineraalrijk water vanwege de mineraalrijke grondlagen waar het doorheen stroomt. Omdat de ondergrondse bedding meestal van leem, klei of gesteenten is en het water hierop ijzer kan afzetten – dat is meegevoerd uit ijzerhoudende grondlagen – kan deze vanwege sterke stroming en wrijving extra magnetisch geladen worden. De ondergrondse waterloop wekt dus een wrijvingsenergie op, doordat de aarde weerstand biedt aan het water. Door de wrijving van de moleculen onderling en tegen de (leem)wanden van de waterader komen er positief geladen ionen (watermoleculen) vrij; naar boven. Deze weerstad wekt volgens de wet van de fysica, zoals bij elke wrijving, een zwak elektrisch (spannings-)veld op. In de meeste gevallen is dat zo’n 10 mV (millivolt; ons centraal zenuwstelsel werkt op 50 tot 70 mV ).
Het spanningsniveau van een invloedzone van een waterader wordt ook mede bepaald door de stroomsnelheid, het ijzergehalte van het ondergrondse water en de ijzerafzetting! Dit positief geladen ionenveld bereikt op een simpele manier ons huis en onze slaapkamers, waar ze een potentiaal verschil (een elektrische spanning) opbouwen ten opzichte van de aarde.

‘De sterkte van de aanwezige straling is niet doorslaggevend, maar de tijd die je er in doorbrengt’

Ad. 5c. Wat zit er allemaal in de bodem?

22% zijn holtes of poriën gevuld met water. 43% zijn mineralen die op de klei, het leem of het zand zitten, of minerale voedingselementen (bv. calcium, magnesium en kalium) die gebonden zitten op kleimineralen en humusbestanddelen. Zij vormen de chemische component van de bodem.

[1] Geo-pathische straling is de straling die uit de aarde komt.
[2] Kees van Spijk, wichelroedeloper; https://praktijkkeesvanspijk.nl/reacties-van-clienten/
Enkele voorbeelden wichelroedelopers: http://www.youtube.com/watch?v=0R6moIY3pjA en http://www.youtube.com/watch?v=VrrN6UYZj38
[3] https://www.geologievannederland.nl/ondergrond/bodems

Ad. 5d. Aardmagnetisme

‘De feitelijke aardmagnetische condities van jouw woonperceel’

Het buitenste deel van de aardkern gedraagt zich als een zichzelf bekrachtigende dynamo. Volgens een gangbare theorie doet de vloeistof waaruit de kern bestaat, via inductieprocessen, magneetvelden ontstaan. De magneetvelden geven de aarde een magnetosfeer, welke gezien moet worden als een schild dat alle levensvormen op aarde beschermt tegen schadelijke straling die vanuit de ruimte op de aarde toestroomt. Zouden er geen invloeden, zoals bijvoorbeeld zonnewinden [1] van buitenaf zijn, dan liepen de magneetlijnen (ook wel aardstralen of Curry- en Hartmann-lijnen genoemd [2]) altijd keurig symmetrisch en met een constante aantrekkingskracht rond de aardbol tussen de noord- en zuidpolen. Combinaties met andere ondergrondse factoren zoals aardbreuken en ondergrondse holtes, koolstof-, erts- en kristallagen, maar ook wateraders en wellen, bepalen uiteindelijk de feitelijke aardmagnetische condities van een (jouw) perceel of gebied. Omdat ze heftiger uitslaan naarmate de spanning van het aardmagnetisch veld groter is, zijn spanningsvelden daardoor eenvoudig meetbaar en worden uitgedrukt in termen als neutraal, matig en sterk.
Omdat wateraders nu eenmaal in beweging zijn en zij daardoor de frequentie van het aardmagnetisme beïnvloeden, dan wel (sterk) verhogen, kan er een hogere (omgevings-) frequentie ontstaan. Een voorbeeld van een sterk geactiveerd spanningsveld is bij volle maan!

‘Kanker-ader: dit is de volksnaam voor een kruisingsvlak van twee wateraders’

Helaas weten nog weinig Nederlanders dat aardmagnetisme schadelijk is voor je gezondheid. Omdat nu eenmaal (ondergrondse) wateraders overal stromen – in dorpen, steden, buitengebieden, onder woonwijken, jouw woonhuis, e.d. - en zij daardoor de frequentie van het aardmagnetisme beïnvloeden, kan de hogere negatieve frequenties diverse onverklaarbare ziekteklachten veroorzaken. Vóóral daar waar twee of meer wateraders, en met zgn. Curry- en/ of Hartmann-lijnen [2] elkaar kruisen, is het frequentieniveau dusdanig hoog dat men dergelijke plekken of (woon)gebieden moet vermijden c.q. moet aanmerken als zeer schadelijk voor onze gezondheid.
Vroeger werden dergelijk plekken ‘duivelsplekken’ genoemd, vanwege verschijnsels zoals onnatuurlijke groei en misvorming van dieren, bomen en planten, vreemde lichtbollen, plotseling omvallen van allerlei voorwerpen, muren die opeens met een luide knal barsten.

‘Verhoging van de aardmagnetische frequentie’

Het stromend (ondergrondse) water zorgt ervoor dat de ‘normale, stabiele’ aardmagnetische frequentie boven de waterader – dus bovengronds - enigszins tot sterk wordt verhoogd! Deze verhoging is o.a. afhankelijk van de stroomsnelheid en de diepte waarop de wateraders in de aarde liggen, maar ook van de breedte van een waterader (kan variëren van een halve meter tot acht meter), de vloeihoogte, het verval en de stroomdiepte van de waterader, die kan van 1 tot 40 meter diep variëren.
Vaak bevinden zich meerdere wateraders op verschillende stroomdieptes, kruisend boven elkaar en vooral deze kruisings- of raakvlakken geven de grootste gezondheidsproblemen vanwege hun extra hoog spanningsniveau. Het stromende water maakt dat de normale aardmagnetisch frequentie boven de waterader enigszins wordt verhoogd. Deze verhoogde frequentie kan bij iedereen anders aanvoelen.

[1] Snel bewegende zonnewinden waaien met acht miljoen kilometer per uur langs de aarde en veroorzaken zeer complexe effecten op het aardmagnetisch veld, die van dag tot dag veranderen! Het Heart Math Institute heeft hier onderzoek naar gedaan.
[2] Hartmann- lijnen zijn de roosterstructuur van het aardmagnetisch veld (de lijnafstand op onze breedtegraad bedraagt ongeveer 2 meter in Noord-Zuid richting en ongeveer 2.40 m in Oost-West richting) dat zich over de hele aarde uitstrekt. Dit veld heeft naast de positieve eigenschappen de zonnewinden van de aarde af te schermen, ook bepaalde negatieve eigenschappen voor de mens. In tegenstelling tot de Hartmann-lijnen is de invloed van het diagonaalnet van de Curry-lijnen veel ‘verradelijker’. Dit systeem loopt over de hele aarde, echter in een hoek van 45 graden. De afstanden in de netstructuur zijn onregelmatig en deels vervormd. De lijnen vindt men in een afstand van 4 x 4 meter en zijn ca. 40 cm breed.
De kruispunten van de Hartmann-lijnen moeten vermeden worden, maar de invloed van de Curry-lijnen op het menselijk lichaam vertoont een breed spectrum. Opvallend is dat de Curry-stralen niet alleen op de kruispunten negatieve gevolgen vertoond, maar de lijnen zelf al een hevige storing in het vegatatieve zenuwstelsel en organen veroorzaken. Eén van de belangrijkste gevolgen is dat de psyche van de mens wordt aangetast.

Afbeelding. Hartman- en Curry-netwerk

Ad. 5^e. Polariteit van de energie van wateraders

‘Waterader verhindert de instraling van de gezonde aardstralen’

Wateraders kunnen energetisch (we hebben het dus niet meer over elektrische ladingen) zowel positief als negatief geladen zijn. Ongeveer 80% van de wateraders is links draaiend en 20% rechtsdraaiend. Linksdraaiende energie is afnemend (gemakkelijker ziek), verzwakkend (sneller vermoeid), verhindert groei, en dehydraterend. Deze energie kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat je niet graag gaat slapen (de zgn. ‘nachtvogels’) boven een dergelijke krachtige waterader.

Rechtsdraaiende energie is toenemend, versterkend, bevordert de groei, behoudt de vorm en is hydraterend. Te veel van deze punitiviteit kan uiteindelijk ook tegen ons gaan werken! Het kan er voor zorgen dat je uiteindelijk moeilijker in slaap komt.

‘Iedere menselijke cel is eigenlijk een microkosmos’

Onze hersenen en zenuwstelsel werken exclusief via bio-elektrische impulsen en biochemische wisselwerking. Wanneer dit systeem elektrische- of magnetische impulsen van buitenaf krijgt, zal het hoe dan ook reageren zonder onderscheid te maken tussen interne- of externe impulsen of informatie! Zo heeft elke gezonde biologische cel, een positief geladen kern (= zgn. ‘rechtsdraaiende kern’), en een negatief geladen (‘linksdraaiende’) celwand [1]! Dit wordt ook wel de cel polariteit [2] genoemd. De cel polariteit is de verhouding tussen de negatieve buitenzijde en de positieve binnenzijde van een cel. Elke gezonde biologische cel heeft dus een positief geladen kern (‘rechtsdraaiend’) en een negatief geladen (‘linksdraaiende’) celwand.

[1] Afbeelding draaiende celkern en celwand

De links draaiing van de celwand zal enerzijds de negatieve, storende linksdraaiende energieën van de buitenwereld (zoals de vrije radicalen) afstoten en anderzijds de positieve, rechtsdraaiende energieën aantrekken. De positieve rechtsdraaiende energieën worden verder doorgevoerd naar de celkern om zo de cel te voeden met o.a. mineralen, vitaminen en antioxidanten, zuurstof, water, e.d..

‘Het elektromagnetisch golfspectrum’

De informatie van elke elektromagnetische golf wordt bepaald door de eigenschappen van haar elementaire bouwstenen. Zo bestaat elke frequentie uit het zichtbaar lichtspectrum uit ‘lichtdeeltjes’ of ‘fotonen’ die bepaalde kenmerken (kwantumgetallen) hebben, waaronder ook een draaiing of ‘spin’. Afhankelijk van de dominantie aan fotonen met links- of rechtsspin, zijn lichtfrequenties als golf, daarom ofwel links (-) ofwel rechts (+) gepolariseerd. Binnen het zichtbaar lichtspectrum zijn de meeste frequenties met een golflengte van 390 nm en 550 nm voornamelijk opgebouwd uit fotonen met een linkspin, de meeste frequenties met een golflengte tussen 550nm en 780 nm voornamelijk uit fotonen met rechtsspin. Bio-fotonen, de lichtdeeltjes die de communicatie tussen onze cellen verzorgen, bezitten hoofdzakelijk een rechtsspin.

‘Natuurlijk evenwicht verstoord: omkering van de cel polariteit’

[1] ‘De lecherantenne’, https://www.janatuurlijk.eu/lecherantenne
[2] Cel polariteit is de verhouding tussen de negatieve buitenzijde en de positieve binnenzijde van een cel. In een gezonde situatie is de cel meer rechts dan links georiënteerd. De verhouding is 19/12 = 1,583 dat verrassend dicht bij het getal dat we inde natuur ‘de gulden snede’ noemen (1,6183).

Ad. 5f. Spin Inversie: ‘draaien in de verkeerde richting’

‘Het komt er op neer dat de cellen in het lichaam ‘verkeerd gepoold’ raken’.

Indien de (hersen)cellen blootgesteld worden aan stralingsvelden, wordt de bio-energetische rechtsspin van de cellen omgezet in een linksspin! Wanneer dit gebeurt, veranderd de pH-waarde (zuurgraad) en is het lichaam niet meer in staat de juiste hoeveelheid – onbalans - rode en witte bloedlichaampjes aan te maken [Afbeelding ‘Gemagnetiseerd bloedbeeld’]. Hierdoor wordt het immuunsysteem, het lymfestelsel, etc., etc. aangetast en de negatieve kettingreactie van ziektes gestart! Bijzonder gevoelige, kritische delen in ons lichaam m.b.t. magnetische velden en straling zijn:

1. Plasma membranen (integraalproteïne en ionenkanalen). Normaal gesproken opent en sluit het ionenkanaal zijn poortjes naar gelang de hoogte van het membraam potentieel. Er zit een bepaalde ‘spanningsregelaar’, die door technische velden en straling ook geactiveerd kunnen worden! [1].
Afbeelding.
2. Zenuwbanen (ionenbalans, ionenpomp).
3. Synapsen (neurotransmitters. Bv. acetylcholin, adrenaline). Normaal gesproken worden neurotransmitters bij het aankomen van een (gedachten)impuls losgelaten. Zo’n impuls kan echter ook door straling en elektrische velden worden opgewekt [1].
Afbeelding.
4. Klieren (hormoonspiegel, bijv. pijnappelklier, schildklier, etc.). Omdat de hoogfrequente magnetische straling zoals licht slechts in geringe mate kan doordringen en de lichtgevoelige pijnappelklier in het centrum van onze hersenen zit, kunnen de door licht opgewekte elektrische impulsen alleen door het netvlies ontvangen worden. Lagere frequenties kunnen echter direct doordringen tot de pijnappelklier vanwege hun grotere doordringingsdiepte! [1].
Afbeelding.

Bij straling met zeer sterke linkse draaiing (bijv. umts, gsm, dect, wifi, wimax, etc.) hebben we zelfs met een omkering van de cel polariteit [2] te maken! Voeding, antioxidanten, mineralen en vitaminen worden afgestoten en de vrije radicalen en toxines worden aangetrokken. De cellen en het lichaamssysteem raken compleet ontregeld en kunnen aanleiding geven tot de ontwikkeling van kanker (=meten overwegend links polair).
Dus technologische straling, industriële verwerkingsprocessen en onzorgvuldig transport van bv. voeding en chemische vervuiling hebben altijd een sterk linksdraaiend effect; links polaire eigenschappen. Met spininversie is het dus goed mogelijk dat je erg gezond eet en drinkt, kwantitatief goede supplementen slikt, maar dat je weinig resultaat bereikt.

‘Waar woon, werk en leef jij?’

‘Kanker is een ziekte van de locatie waar men leeft en wordt o.a. ontketend door aardstralen’, aldus dr. Ernst Hartmann, MD. Aardstralen veroorzaken géén kanker op zich, maar verzwakken wel degelijk ons immuunsysteem geleidelijk aan! We produceren allemaal kankercellen op een regelmatige basis, maar ze worden voortdurend vernietigd door het immuunsysteem van het lichaam. Door geopathische belasting lukt dat niet meer afdoende, met kanker of één van de vele multifactoriële ziekte mogelijk als gevolg. Geopathische invloed is dan ook één van meest verwaarloosde invloeden of veroorzakers van kanker en andere ziekten binnen de complementaire geneeskunde [2].

Afbeelding: Gemagnetiseerd bloedbeeld

‘Geldrollen’ na tien minuten mobiel bellen; het zgn. rouleaux-effect [3]

[1] Boek ‘Stralingsvelden’, van Luise Weidel; Uittreksel van ‘Elektrosmog’ van prof. Dr. Varga.
[2] https://www.magistraal.org/geopatische-straling/
[3] ‘Geldrol’-effect in het bloed door elektromagnetische velden of het rouleaux-effect; https://stralingsleed.nl/blog/5g-en-rouleaux-effect-stapels-van-rode-bloedcellen/ en https://stralingsleed.nl/blog/geldrol-effect-in-het-bloed-door-elektromagnetische-velden-of-het-rouleaux-effect/ en https://www.transitieweb.nl/straling/het-rouleaux-effect-de-echte-oorzaak-van-de-coronacrisis/ en https://magdahavas.com/

Ad. 5g. Wetenschappelijk toelichting van prof. Dr. András Varga

‘Toelichting op het spin-effect; links of rechtsdraaiend’

Wanneer een elektron in zijn baan (E1) door een foton wordt aangeraakt en daardoor op een hoger energieniveau wordt gebracht (E2) is het atoom (molecuul) geprikkeld. Vanaf dit hoger energieniveau (E2) zal het elektron naar zijn oorspronkelijke toestand terugkeren. Het energieverschil E2 – E2 wordt in de vorm van licht uitgestraald (zo werkt bijv. de TL-buis). Dat is de elektrische werking [1].

Afbeelding 1.

In de basistoestand (A) heeft bijvoorbeeld een waterstofatoom gecompenseerde draairichtingen (kern en elektron draaien tegengesteld). Bij een toegevoegde hoeveelheid energie kunnen beide spins dezelfde richting op gaan draaien (B). Wanneer de invloed ophoudt, kantelt de elektronspin weer in zijn basistoestand terug (spininversie) en ontstaat straling in het microgolfbereik. Dat is de magnetische werking [1].

Afbeelding 2.

[1] Boek ‘Stralingsvelden’, van Luise Weidel

Ad. 5i. De invloedzones van wateraders

De invloedzones zijn de bovengrondse zones waarbinnen bijvoorbeeld wateraders en andere ondergrondse veroorzakers hun (aard)magnetische invloeden uitoefenen. Elke wateraders heeft in feite drie storende invloedgebieden of -zones. Eén zgn. primaire zone – de zone die recht boven de wateraders ligt en is net zo breed en lang als de waterader en reikt tot kilometers boven het aardoppervlak en twee secundaire zones. Een andere invloedzone zijn de twee secondaire zones. Deze twee zones liggen direct links en rechts van de waterader of -straling (90 graden) en vertonen een ioniserende (hoek)straling [zie afbeelding hieronder] onder een hoek van circa 45 graden. Deze ioniserende hoekstraling kunnen op hun eigen wijze invloed uitoefenen op je gezondheid.Dus een woning kan naast een waterader (waterstraling 90 graden) ook nog door ioniserende straling worden belast!

Een heel ander type wordt veroorzaakt door een zgn. genees- of meditatiezone; een positieve zone!

Voorbeelden van een woning die belast worden door zeer krachtige wateraders

11.0 Slot

‘Alle levende wezens zijn elektrosensitief’

Het woord geneeskunde bestaat uit twee woorden, te weten genees en kunde. Volgens de Van Dal is kunde: ‘kennis in een vak van wetenschap; is bekwaamheid’. Kennis dus. Om geneeskunde te kunnen bedrijven, is kennis nodig! Bij het ontbreken van voldoende kennis is genezen onmogelijk!
Nu blijkt uit een enquête onder Nederlandse wetenschappers, dat een kleine meerderheid zich te buiten gaat aan twijfelachtige onderzoekspraktijken (QRP’ s). Aan de enquête door de National Survey on Research Integrity namen 6813 onderzoekers deel, van vijftien Nederlandse universiteiten en zeven UMC’ s. Van de onderzoekers gaf 51,3 procent toe zich de laatste drie jaar, teruggerekend van af het najaar van 2020, frequent aan tenminste één QRP schuldig te hebben gemaakt. Daaronder vallen bijvoorbeeld het weglaten van negatieve studies die het eigen verhaal deel kunnen weerspreken, het niet voldoende vermelden van beperkingen aan de studie, e.d. [Blad Voedingsgeneeskunde, 23^e jaargang 2 -2023].
Geldt dergelijk (‘gesubsidieerde’) onderzoeksresultaten ook voor onderzoeken die betrekking hebben op bijvoorbeeld de invloedssferen van elektro-smog of wateraders op het fysieke lichaam; op jouw gezondheid? Wordt er toch selectief gepubliceerd en onderzocht?

‘Genezing ligt in het uitroeien van de boosdoener’.

Maar wat als er nu toch géén duidelijk aanwijsbare ziektekiem – ‘veroorzaker, boosdoener, activator’ – is, althans voor de wetenschap? Zoals bij immuniteitsziektes, kanker, fybromyalgie, diabetes, MS, burn-out en nog veel meer ‘moderne’ ziektes. Nu is het zo dat in het moderne denken over gezondheid er meer nuancering ontstaat en er ook andere inzichten zijn, maar dat de wetenschap nog steeds niet wil accepteren dat ‘alles trilt’, is onbegrijpelijk. Het is wetenschappelijk bewezen dat bijvoorbeeld gevoelens frequenties (trillingen) hebben en dat wij met een lichaam dat voor 70% bestaat uit water meetrillen met frequenties die ons van buitenaf bereiken. Er is dus meer tussen ‘hemel en aarde’, dan alleen maar kennis of weten-op-de-schap. Dus van een ‘farmaceutisch verbeterproces’, naar acceptatie van een holistisch, energie-geneeskunde is onze toekomst.

‘Energie gaat over trilling’

Einstein zie al dat alles trilt! Alles, zichtbaar of niet zichtbaar heeft een bepaalde trillingsfrequentie. Elk levende cel heeft een elektromagnetisch (energie)veld dat trilt. Ook de aarde heeft haar eigen frequentie. Onze hersenen hebben verschillende frequenties, delta-, thèta-, alfa-, bèta- en gammagolven. Deze hangen samen met verschillende bewustzijnstoestanden als slapen, waken, alert-zijn en meditatie.
Energie kan door allerlei gecombineerde invloedfactoren zoals vermeld in Hoofdstuk 10.0 op vele bewustzijnsniveau (o.a. chakra-niveaus) een energieblokkade veroorzaken en er voor zorgen dat de kosmische energiestroom door het fysieke lichaam verstoord raakt. Onverwerkte emoties, als angst of verdriet uit onze jeugd (Millennium-Visie: niet alléén uit onze jeugd, maar uit alle vorige levens) worden krampachtig vastgehouden, waardoor de stroom van energie belemmerd wordt.

Dus als we gezondheid willen beïnvloeden, hebben we dus ten diepste iets met de basis van een gezond leven – dus (energie)trillingen – te doen. Want onze chromosomen en DNA staan ook onder invloed van alle trillingsfrequenties (van kosmische tot aardse trillingen) en daardoor kunnen bij (DNA) schade of DNA-mutaties bijvoorbeeld, auto-immuunziekten, hart- en vaatziekten, e.d. en inflammatoire aandoeningen ontstaan. Bij meer helende frequenties of een hoger bewustzijn kan juist het tegenovergesteld gebeuren en kunnen er meer DNA-herstelreacties optreden!

11.1 Een (mogelijke) verklaring van het ontstaan van complexe ziekten

‘Iemand die jaren lang intensief heeft gerookt, hoeft nog geen longkanker te krijgen’.

De kernvraag bij het ontwikkelen van een complexe ziekte is en blijft ‘wat-was-er-eerst’; ‘het kip of het ei’. In ons geval: ‘wat-was-er-eerst’, bijvoorbeeld straling uit de bodem of straling uit de kosmos die het ziekteproces opgang heeft gebracht; mogelijk een verkeerd voedingspatroon, of een hardnekkige bacteriële darminfectie, onverwerkte emoties, angst, verdriet of stress of …….. zat het ziektebeeld reeds je hele leven in het oorspronkelijke DNA verscholen, opgeslagen, wachtend op een nog onbekend signaaltje van de geest (de hersenmassa) om uit een diepe slaap te ontwaken. Misschien een signaaltje van de ziel zoals genezers van niet-westerse culturen durven te beweren (‘Zielsverlies bij trauma’: artikel van Karlien Bongers, vakblad Natuurlijke & Integrale gezondheidszorg, 18^e jaargang nr.4. juli/augustus 2020) of misschien toch alleen maar die omgevingsfactoren?
Een ziekte kan latent al maanden aanwezig zijn in onze bio-energieblauwdruk (je aura of elektromagnetisch energieveld; sommige mensen kunnen dit ‘zien’) en zich pas later manifesteren als ziekte op het lichamelijke niveau. Het ontstaan van een ziekte wordt door velen dan ook gelokaliseerd in de blauwdruk van het energielichaam van licht (en geluid!).

‘Een wetenschappelijke benadering’

Bekijken we het in eerste instantie vanuit een iets meer ‘wetenschappelijke hoek’, dan zou ik als eerste de interne- en externe factoren (zoals vermeld in Hfdst. 6.1) noemen als dé veroorzakers – de boosdoeners of de activator - van alle (complexe) ziektebeelden! DNA heeft de eigenschappen van een ‘uitvergrotende’ antenne (= kosmische antenne) en studies hebben getoond, dat het DNA juist snel beschadigd wordt door elektromagnetische straling van lage intensiteit. Het gaat bij beschadiging om enkele en dubbele strengbreuken, toename van micronuclei, verminderd vermogen tot autoherstel, mutatie of dood van cellen. Deze straling werkt ook in op de DNA door het verstoren van de eiwitsynthese: toename van stress-eiwitten en vrije radicalen, vermindering van de immuniteit etc. met als uiteindelijke gevolg ‘ziekte’.
Maar het moet duidelijk gezegd worden dat straling (aard-, kosmische-, of elektrosmog) op zich géén ziekte veroorzaakt [1]; in eerste instantie wordt alleen maar het immuunsysteem verzwakt!

‘Een holistische benadering’

Maar …………. bekijken we het meer vanuit een holistische visie, dan komen er veel meer – voor de wetenschap nog onbekende factoren – aspecten om de hoek kijken, zoals wateraders eventueel i.c.m. het aardmagnetisme, (jeugd)trauma’s, je energiegeschiedenis, geluidsgolven en trillingsfrequenties, kwaadwillende energievormen zoals auralifters en dolende geesten, het onbeperkt slikken van (voorgeschreven) medicijnen ….etc., etc.. Al deze genoemde factoren kunnen zorgen voor DNA-schade en/ of DNA-mutaties, met als uiteindelijke gevolg ‘ziekte’. Het immuunsysteem wordt in alle gevallen verzwakt. Maar geo-pathische invloed is volgens dr. Ernst Hartmann (1915 – 1992, arts en publicist: ‘Hartmann-lijnen) één van de meest verwaarloosde invloeden of veroorzakers van kanker én andere ziekten binnen de complementaire geneeskunde. Het wordt nogal eens vergeten, maar het is niet alleen de kosmos die energie op de aarde straalt maar ook de aarde zelf.

‘Een spirituele benadering’

Om voor de wetenschap een niet logische verklaring voor het ontstaan van allerlei ziekten te kunnen geven, zullen we voor mijn gevoel de ziektes ook eens – en dan in haar algemeenheid (van een griepje tot beenmergkanker) - vanuit een spiritueel niveau moeten gaan bekijken. Een compleet andere invalshoek dus, want ziek-zijn gaat onder andere over onszelf: van authenticiteit tot expressie brengen. ‘Ziek-zijn leert me wat gezond is. Ziek-zijn is een onbalans tussen ziel, geest en lichaam. Ziek-zijn is een gevolg van energieblokkade(s)’.
Als we iemand anders zijn dan we wezenlijk zijn – ‘ik ben een (goddelijk) licht- of energiewezen‘ – , heeft dat ook invloed op ons energieniveau; op alle denkbare energieniveaus zoals bijvoorbeeld het chakra- en aurasysteem. Andersom: een vrije energiestroming zorgt ervoor dat we juist ons verbonden voelen met onszelf, met de ander en met de natuur om ons heen. De energie – de aard- en de kosmische energie – kan vrij en onbelemmerd stromen door het fysieke lichaam, door ons chakra-systeem. Niets voor niets kennen we de uitdrukkingen van: ‘iets op je lever hebben’ (bijv. leverkanker), ‘je gal spuwen’ ( bijv. galblaaskanker), ‘tot op je bot gekrenkt zijn’ (bijv. beenmergkanker), ‘iets over het hoofd zien of in je hoofd zitten’ (bijv. hersentumor), ‘iets over het hoofd zien of in je hoofd zitten’ (bijv. hersentumor), ‘iets krampachtig – het leven en/of emoties – vasthouden’ (bijv. darmkanker), ‘stekeblind’, etc.. Misschien interessant om je eens te verdiepen in de chakra-leer [2] en de leer van dr. Hamer [3] om een psychologisch verband te vinden tussen het ontstaan van je ziektebeeld en je onverwerkte emoties of psychologische reacties.

‘Alle ziekten worden gecreëerd door de geest’ [Boeken van Neale D. Walsch]

[1] https://www.despecialist.eu/nl/opinies/elektromagnetische-velden-en-straling-de-biologische-effecten-bestaan-het-voorzorgsprincipe-ook-het-is-hoog-tijd-om-het-te-beginnen-toepassen.html én https://www.verminder-electrosmog.nl/
[2] Handboek Chakrapsychologie van Anodea Judith
[3] https://www.germaansegeneeskunde.nl/home/

11.2 Nieuw inzicht

‘Al weer zo'n theorie ………………..’

Bijna iedereen kent de ‘ziektekiemtheorie’, maar bijna iedereen vergeet dat het slechts een theorie is. De ziektekiemtheorie werd ontwikkelt door Louis Pasteur. Deze theorie stelt dat micro-organismen die in de lucht, de bodem en het water voorkomen, de primaire oorzaak zijn van alle ziekten. Zijn opvatting werd weerlegd door de ‘terreintheorie’ van Antoine Béchamp waarin ziekte een gevolg van stressfactoren – emotionele, psychische en lichamelijke – die het homeostatisch evenwicht in het menselijke lichaam (het ‘terrein’) verstoren.
Tegenwoordig weten we dat het menselijk lichaam dat naar schatting uit zo’n 37,2 biljoen cellen bestaat, minstens tien keer zoveel bacteriën, schimmels, gisten en protozoa bevat. En ze vormen 1 tot 3 procent van ons gewicht. Als je dan ook kijkt naar het uitgangspunt van de ‘terreintheorie’ dan is het moeilijk om de simpele logica ervan te betwisten. [Medisch Dossier, Jaargang 24, Sept./Okt./ 2022]

‘Het menselijke lichaam is allesbehalve een ‘steriele omgeving’.
‘Elk biochemische reactie wordt voorafgegaan door een elektromagnetisch signaal’

Na het lezen van bovenstaande teksten vraag ik me nog steeds af wat is nu de werkelijke activator of boosdoener van ieder ziektebeeld - naast de in Hfdst. 10.0 vermeldde aandachtsgebieden - is? Is dat soms de geest (een samenspel van activiteiten van het breinmassa en cel-geheugen), de ziel (je hoger, goddelijk bewustzijn) of zijn het toch alléén maar interne- of externe factoren zoals eerder beschreven is in Hoofdstuk 6.1 en 10.0. die alle ziekten veroorzaken? Of kan het zo zijn, dat de ziel juist ‘gebruik maakt’ van de omstandigheden en situaties waarin de geest jou heeft gemanoeuvreerd?

‘Emoties, gedachten en overtuigingen beïnvloeden ons DNA’

Als we ons realiseren dat wij voor meer dan 70% uit water bestaan en dat onze cellen nog meer water bevatten dan vraag ik mij af wat het effect van onze gedachten, emoties en overtuigingen is op het DNA en het water waar wij grotendeels uit bestaan.
Nu is uit onderzoeken door o.a. dr. Masaru Emoto, dr. Bruce Lipton en dr. Candice Perth gebleken dat (onderdrukte) emoties, (negatieve) gedachten en (onzuivere) intenties een sterk effect op lichaam-verstand (body-mind) niveau – dus ook op ons DNA – hebben. Negatieve gedachten, onderdrukte emoties en overtuigingen – allemaal een activiteit van de geest – zorgen ervoor dat op celniveau cel-receptoren sluiten, de cel-communicatie vermindert en celstofwisseling wordt vertraagd, DNA wordt verkort (de ‘spiraalveer’ wordt in elkaar gedrukt), en de genetische codes worden afgesloten.
Maar om de complexiteit van dit onderwerp in relatie tot ziel en geest niet groter te maken dan het nu al is, laten we in dit hoofdstukje ‘Nieuw Inzicht’ vooral de thema’s ‘Obsessieve energievormen’ [Nieuwsbrieven ‘Obsessieve energievormen’, 2024], je energiegeschiedenis en je (jeugd)trauma’s buiten beschouwing. We weten misschien allemaal wel dat er een directe relatie tussen het functioneren van je geest en je trauma’s (onverwerkte emoties, overtuigingen, e.d.), je vorige levens en ongewenste, opdringerige energievormen zoals bijvoorbeeld auralifters e.d. bestaat. ‘Ze komen niets voor niets op je af’. Al deze genoemde aspecten hebben grote invloed op ongewenste veranderingsprocessen binnen je huidige leventje, en dus binnenin je DNA!

‘Alle ziekten zijn reeds voorgeprogrammeerd – opgeslagen - in ons DNA’

Zelf ben ik ervan overtuigd dat alle ons bekende (oorspronkelijke, wetenschappelijk bewezen, [1]) ziekten reeds – als het ware vóórgeprogrammeerd, t.g.v. de evolutie van het mens zijn - in ons DNA-geheugen zijn opgeslagen. En, dat het juist de geest en niet de ziel is die in eerste instantie betrokken of zelfs verantwoordelijk is voor het ‘opstarten van elk ziektebeeld’. ‘Alle ziekten worden veroorzaakt door de geest’ [Uitspraak van God: Boeken Neale D. Walsch]. De geest zal jou bijvoorbeeld adviseren c.q. overtuigen dat de aankoop van die ene woning, in die prachtige straat bij dat grote grasveldje het meest ideale woongenot – leefomgeving - zal verschaffen, maar jij had misschien veel beter je ziel om raad kunnen vragen. Dan had jouw hoger bewustzijn (je ziel) vermoedelijk zeer waarschijnlijk jou een heel ander advies gegeven; bijvoorbeeld ‘Kies een andere woonomgeving, in een andere straat of ander dorp’. Omdat bijvoorbeeld achteraf bleek – na het schouwen van een wichelroedeloper – dat het woonperceel ‘doordrenkt’ was met kruisende wateraders én dat de woning ook nog in een straal van 25 meter binnen een transformatorhuisje met hoogspanning van 6 of zelfs 50 kV (meestal 10.000 volt) was gelegen. Het transformatorhuisje creëert een gigantisch krachtig elektromagnetisch krachtenveld. En juist zo’n energieveld i.c.m. het ioniserende energieveld van de wateraders gelegen onder jouw woning kan ervoor zorgen dat er een ongewenste, (verkeerde) spin-reacties (cellen blootgesteld aan stralingsvelden, wordt de bio-energetische rechtsspin van de cellen omgezet in een linksspin) van de celmembraan en celkern ontstaan. ‘Jij – ja jij, je geest en niet je ziel - hebt toch bewust gekozen voor die ene mooie woning met ondergrondse wateraders en in de nabijheid van een transformatiehuisje! En je weigert nu je luxe woning, na constatering van je ziektebeeld (kanker, hersentumor, acute reuma, etc.), in de nabijheid van dat grote grasveldje op te geven en te gaan verhuizen en wel per direct’. Wie is nu de ware boosdoener?

‘Alle ziekten worden veroorzaakt door de geest’
‘Alle vormen van ziekte hebben één grondoorzaak, en wel disharmonie’
‘Disharmonie tussen ziel, geest en lichaam’

Praktijkvoorbeeld 1.

Je weet dat roken slecht is en dat in een sigaret meer dat 70 giftige stoffen zijn verwerkt, die er uiteindelijk voor kunnen zorgen dat je longkanker krijgt. Toch kies jij bewust (een activiteit van de geest; je breinmassa i.c.m. het cel-geheugen) om nog steeds een sigaretje op te steken.

Praktijkvoorbeeld 2.

Er bestaan vele oorzaken van ziekte, maar de ergste is wel de uitspraak: ‘Ik heb een ongeneeslijke ziekte’. Want die indruk – je geest programmeren dan je ernstig en ongeneeslijke ziek bent - is vele malen erger dan ziekte zelf. In werkelijkheid is de ziel van ieder gezond of ziek individu, vrij van pijn of ziekte, en zij is in staat om geest en lichaam onmiddellijk te genezen, en als geest en lichaam geen ziekte schiepen, zou je altijd gezond zijn. Gezond zijn is natuurlijk, en ziekte, pijn en ongemak zijn onnatuurlijk!
Dus ook al ben je gevrijwaard van straling (elektrosmog, wateraders, wifi, etc,), je rookt en drinkt niet, je eet alleen maar pesticidevrije, natuurlijk voedsel, je sport regelmatig, je drinkt voldoende water, etc., etc. ……….. - je bent een rolmodel voor je omgeving - …. alsnog kun je ernstig ziek worden. Bestudeer dan eens de krachtige invloed van je geest op de configuratie ziel-geest-lichaam! [Nieuwsbrief ‘Ziel en Geest’ – Augustus en September 2010, www.millennium-visie.org ]

[1] Ötzi is een ijsmummie van een man uit de Kopertijd. Hij had last van zweepworm (inwendige parasiet) in maag-darm-stelsel, aderverkalking, parodontitis, tandbederf, etc. Ziekten in de Romeinse tijd: malaria, tuberculose, loodvergiftiging, kanker (teveel zwarte gal), Soa’s, de pest, etc.

11.3 Het eeuwige probleem

‘Als de geest de kapitein van het schip is, i.p.v. de ziel wat zijn dan de (gezondheids-) effecten?

Hoe kunnen we het leven ooit in zijn totaliteit begrijpen? Is kennis van de totaliteit van het leven niet precies datgene wat we nodig hebben om ons te bevrijden van alle twijfel en vragen die ons zoveel pijn en onrust bezorgen?

We verlangen ernaar ons te bevrijden van verwarring en onvrede, onze ketenen van onzekerheid en angst te verbreken. Toch beseffen we vaak niet dat het juist de verwarring van onze geest – niet onze ziel, je hogere of vrij bewustzijn – is waarin we gevangen zitten. Helaas zijn er nog steeds mensen die twijfelen aan de negatieve gezondheidseffecten van straling; wateraders en elektrosmog. Er zijn personen met een hoge of een lage immuniteit, d.w.z. ‘straling’ kan voor de één wèl en voor de ander in minder mate schadelijk zijn, maar op den duur zal je immuunsysteem het ‘opgeven’ en je zult ziekte gaan ervaren!
Misschien kun jij jezelf eens afvragen hoe het komt dat de ene persoon een gezondheidsadvies in de wind slaat en de ander wel direct actieve, oplossende maatregelen neemt?

Het is mijn hoop dan ook, dat deze nieuwe inzichten en kennis zullen leiden tot een wereldbeeld waar compassie, energetisch bewustzijn, vrije energie en een besef dat wij niet afgescheiden zijn van ons Goddelijk Natuurlijk Bewustzijn (DNA = Divine Natural Awareness) voorop staan. Verder hoop ik dat we uiteindelijk een non-lokale ‘trillingsgeneeskunde’ op basis van geluid, licht, water en energetische transformatie en –regeneratie kunnen introduceren in onze ‘helingstempels’ [Nieuwsbrief ‘De unieke eigenschappen van DNA, deel III].

Hans Zevenboom