Water - deel III
'Water is natuurlijk meer dan chemisch H2O'.
'Water is een energie met een geheugen'.
'Water is de centrale regelaar van de energie én de osmotische balans in het lichaam'.

1. De trillingsfrequenties in water

Water is in staat trillingsfrequenties (dus informatie) op te slaan, omdat de waterkristallen een geheugen hebben. Dit is bekend en wordt bijvoorbeeld gebruikt in de natuurgeneeskunde, maar is in de medische wereld nog niet algemeen geaccepteerd.
Uit recent wetenschappelijk onderzoek blijkt dat in water, waaruit de schadelijke stoffen door waterzuivering volledig (100%) zijn verwijderd, vóór .... en ná de zuivering nog dezelfde trillingsfrequenties zijn aan te tonen. Deze trillingen blijken precies toegerekend te kunnen worden aan de stoffen die zich vóór de zuivering in het water bevonden. Terwijl het water dus chemsich volledig is gereinigd, is het fysisch nog belast met trillingen van stoffen die in het water aanwezig geweest zijn: het is dan niet de chemische substantie die op het lichaam inwerkt als er water wordt gedronken, maar de erin opgeslagen energetische belasting!
Let wel: water neemt ook de elektromagnetische trillingsfrequenties op van het elektriciteitsnet (50 Hertz), televisie, computerbeeldscherm, mobiele telefoons en communicatienetwerken, radarstraling etc. (de zgn. electrosmog).

We weten, dat de mens voor 70% uit water bestaat. Dit betekent dat allerlei trillingsfrequenties, schadelijk en onschadelijk via het water dat we drinken in ons lichaam terecht komt. De trillingsfrequenties van de ons omringende en steeds intenser wordende electrosmog worden ook rechtstreeks door straling op het lichaam overgedragen en zo in onze lichaamsvloeistoffen opgeslagen. Deze trillingen hebben een belangrijke inlvoed op ál onze lichaamsprocessen! Bekend is ook, dat bepaalde electromagnetische trillingsfrequenties zeer ongunstig zijn voor onze gezondheid.

De vraag is nu: 'Maar welk soort water kunnen we dan nog drinken om schadelijke invloeden te voorkomen?'

2. Hoe gezond is .... kraanwater?

De vraag die mij de laatste jaren behoorlijk bezig heeft gehouden, is wel: hoe zuiver of schoon is ons drinkwater, kraanwater of leidingwater nu eigenlijk? Verantwoord om ongefilterd kraanwater zo maar te gaan drinken? Steeds vaker verschijnen er berichten in de media waarin de bezorgheid wordt geuit omtrent de kwaliteit van ons drinkwater.  Hoe zit dat met onze kwaliteit drinkwater.......... per regio?

Drinkwater wordt geproduceerd uit elke natuurlijke bron zoals grondwater, een meer of een rivier (oppervlaktewater), en zeewater. Maar voordat het voor consumptie geschikt is gemaakt, moet het drinkwater vrij zijn van vaste stoffen in suspensie, micro-organismen en toxische chemicaliën. Dit geschiedt door het zuiveren van het oppervlaktewater met complexe zuiveringsinstallaties die ervoor zorgen, dat het drinkwater aan de gestelde WHO-drinkwaternormen kan voldoen.
Er zijn internationale referentiepunten voor de standaard van veilig drinkwater. De laatste richtlijnen die in Geneve door de WHO zijn opgesteld dateren uit 1993. De Europese Unie heeft naast de WHO-richtlijnen zelf een Europese drinkwaterrichtlijnen opgesteld. De oorzaak van deze Europese aanpak ligt in het feit, dat in de jaren 50 en 60 onnoemelijk veel mest en bestrijdingsmiddelen in de landbouw werd gebruikt. Ook de jaren geleden geloosde afvalstoffen uit de industrie komen nu letterlijk en figuurlijk boven water drijven. Het gevolg van jaren ongewenste dumping van afvalstoffen is, dat de restanten van gifstoffen e.d. nú pas de putten in de waterwingebieden hebben bereikt. Vandaar, dat bijvoorbeeld de Europese richtlijnen op het gebeid van pesticides, koper en lood sinds (pas) 3 november 1998 zijn aangescherpt!

Realiseer je je eens, dat er nu nog maar slechts 2,6 % van het beschikbare oppervlaktewater voor consumptiewater kan worden gebruikt!

Het kraanwater heeft waarschijnljk al ongeveer 70 keer de cyclus van een waterzuivering ondergaan. Het gevolg hiervan is, dat de oorspronkelijke kristalstructuur van het water is aangetast. Water heeft een geheugen en houdt informatie vast, opgeslagen als waterclusters.
De verontreiningen (bijv. zware metalen, geneesmiddelen, bestrijdingsmiddelen, e.d.) zijn er weliswaar in de waterzuiveringsinstallaties uitgehaald, maar de informatie van deze stoffen is nog gewoon aanwezig in het water! Deze energetische informatie kan er niet uitgehaald worden, hetzij door een drinkwaterzuiveringsinstallatie of een (koolstof)waterfilter. Dat resulteert in alle gevallen in water met een veel lagere kwaliteit dan gewenst zou zijn. Water dat eerder het lichaam ziek maakt, dan het ondersteunt. Bovendien wordt al het grond- en oppervlaktewater ook nog eens geconfronteerd met schadelijke stralingen (bij. Dect of gsm telefoon, draadloos internet en zendmasten), die door het drinken van kraanwater in ons lichaam wordt opgenomen. Het water krijgt uieindelijk door chemische- en toxineverontreiniging én straling én zware metalen dis-harmonieuze kristalstructuren.

Foto's harmonieuze kristalstructuren





[www.waterklankbeelden.nl]

3. De gemiddelde samenstelling van drinkwater in Nederland
[ www.lenntech.nl]
De samenstelling van water kunnen we op een snelle manier ook zichtbaar maken in een zgn. taartdiagram. Daarin zijn niet alle stoffen afgebeeld, alleen de stoffen die in hogere concentraties te vinden zijn in het water.

• Waterstofcarbonaat (HCO3)
• Chloride (CL)                                       
  Sulfaat (SO4)
• Nitraat (Na)
• Kalium (K)
• Calcium (Ca)
• Magnesium (Mg) 
  

Wat is hard water?
Wanneer water 'hard' genoemd wordt, betekent dit simpelweg dat het meer mineralen bevat dan gewoon water. Deze mineralen zijn vooral calcium en magnesium. De mate van hardheid van water neemt toe, naarmate er meer calcium en magnesium in het water oplost.
Magnesium en calcium zijn positief geladen ionen. Door hun aanwezigheid zullen andere positief geladen stoffen minder makkelijk in hard water oplossen, dan in water dat géén magnesium of calcium bevat. Dit is de reden waarom zeep niet goed oplost in hard water.

4. Welke fysische en chemische eigenschappen zijn er?
'De pH-waarde: topprioriteit van het lichaam'.
'Meer informatie over het drinken van basisch water in 'Water- deel IV'.

Er zijn verschillende fysische en chemische eigenschappen. We noemen de volgende eigenschappen: dichtheid, thermische eigenschappen, geleidbaarheid, lichtabsorptie, viscositeit, alkaliteit en pH-waarde. De belangrijkste eigenschap die centraal staat in het onderwerp water en een zeer grote invloed uitoefent op onze gezondheid is wel de pH-waarde.
De pH-waarde geeft de zuurgraad van een waterige oplossing aan. De pH heeft zijn eigen schaal, lopend van 1 tot en met 14. De pH laat zien of een stof zuur (pH 1-6), neutraal (pH 7) of basisch (pH 8-14) is. Het aantal waterstofatomen in de stof bepaalt de pH (waarde). Hoe meer waterstofatomen een stof bevat, hoe lager de pH is. Een stof die veel waterstofatomen bevat is zuur!

Het is bekend, dat lichaamsverzuring als gevolg van het huidige voedingspatroon van de westerse mens vaak leidt tot progressieve veroudering én degeneratie, o.a. door ophoping van de zure afvalstoffen. Bij een tekort aan voedingsstoffen worden mineralen onttrokken uit lichaamsweefsels. Dit wordt ook wel verzuring genoemd. In eerste instantie wordt de pH van de urine lager om het zuur uit het lichaam te krijgen; krijgt het lichaam gedurende langere tijd onvoldoende mineralen, dan verzuurt het bloed!
Het degeneratieproces - het verzuringsproces - kan zich uiten in een breed scala van klachten en aandoeningen, dan wel de negatieve effecten van het verouderingsproces versterken.

De pH kan gemeten worden door speciaal gekleurd papier in een stof (urine) te dippen, de kleuren laten zien welke pH de stof heeft. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar een digitale uitlezing; minder kans op fouten door kleurinterpretatie en -afwijkingen.

5. Welke gevaren bedreigen het drinkwater?
Er zijn nóg een aantal zwaar onderschatte gevaren die de kwaliteit van het drinkwater kunnen bedreigen. Gevaren die niet graag door de wetenschappelijke instituten in de media aan het licht worden gebracht: 'Het zou de mens onnodig kunnen verontrusten!'.
Het water kan bijvoorbeeld besmet raken met de coliform bacterie. Het zijn microbiologische verontreinigingen, die doorgaans in oppervlaktewater worden gevonden. Deze bacterie behoort tot een groep micro-organismen die normaliter gevonden worden in menselijke uitwerpselen en in de uitwerpselen van andere warmbloedige dieren én in oppervlaktewater. Wanneer in het drinkwater deze bacteriëen gevonden worden, kan dit erop wijzen dat het water besmet is. Bijvoorbeeld met het water dat gebruikt is om stallen mee schoon te maken.
De aanwezigheid van deze bacteriën in het water wijst erop dat er ook ziekteverwekkende micro-organismen, pathogenen genoemd, op dezelfde wijze in het drinkwater kunnen voorkomen, als er geen actie wordt ondernomen. Daarom moet drinkwater vrij zijn van de coliform bactierie; vrij zijn van parasieten, bacteriën, virussen en schimmels!

Microbiologische verontreinigingen.
Voorbeelden zijn Giardia en Crytosporidium. Gardia is een eencellige die darmproblemen veroorzaakt. Cryptosporidium is een parasiet die gezien wordt als één van de belangrijkste oorzaken van diarree bij mensen. Zelfs bij gezonde individuen met een normaal werkend immuunsysteem duurt de ziekte een paar dagen, terwijl men lijdt aan diarree, overgeven, buikkramp en koorts. Mensen met een verzwakt immuunsysteem kunnen lijden aan veel zwaardere symptomen, zoals een cholera-achtige ziekte.
Legionella is een bacterie die snel groeit wanneer water voor een langere periode een temperatuur tussen de 30 en 40 Graden Celsius heeft. Deze bacterie kan samen met andere luchtdeeltjes ingeademd worden wanneer dit water verdampt wordt. Deze legionellabacterie kan koorts veroorzaken, die ook wel bekend staat als de Pontiac-koorts, daarnaast kan het ook een de dodelijke ziekte Legionella veroorzaken.

Chemische verontreinigingen
Nitraat in drinkwater kan cyanose veroorzaken, een verkleining van de capaciteit van het bloed om zuurstof te dragen. Dit is vooral gevaarlijk bij kinderen jonger dan 6 maanden. Lood kan in het drinkwater terechtkomen, via de koperen pijpleidingen waar het water door vervoerd wordt. Wanneer het water door de pijpen stroomt, lossen kleine deeltjes lood op in het water, zodat het water verontreinigd raakt met lood. Lood is een giftige stof die snel door het menselijke lichaam wordt opgenomen, vooral bij jonge kinderen. Dit leidt tot vormen van loodvergiftiging.

 
6. Hoe wordt de drinkwaterkwaliteit bewaakt?
'Samenstelling en kwaliteit'

Het Nederlandse kraanwater behoort tot de beste ter wereld. Ons kraanwater is aan veel strengere kwaliteitseisen onderworpen dan gebotteld bronwater. Gebotteld mineraal- of bronwater voldoet dus niet altijd aan de drinkwaternormen. Ons drinkwater wordt op grond van wettelijke voorschriften op 65 stoffen gecontroleerd. De kwaliteitseisen voor flessenwater zijn omschreven in het Warenwetbesluit Verpakte Waters. Hierin staat slechts 15 stoffen beschreven wat de maximale of minimale hoeveelheid in het water mag zijn. Zodoende zijn er talloze merken fleswater die niet aan de drinkwaternormen voldoen!

Water bevat allerlei mineralen en elementen. De kwaliteitseisen waaraan drinkwater moet voldoen, zijn omschreven in het Waterleidingbesluit. Hierin is voor een groot aantal stoffen de maximale toegestane concentratie beschreven die in het drinkwater aanwezig mag zijn. Deze normen vallen onder verantwoordeljkheid van het ministerie van VROM. Het ministerie laat zich hierbij adviseren door onder andere de Gezondheidsraad.
Waterleidingbedrijven controleren dagelijks en tijdens alle fasen van het zuiveringsproces de waterkwaliteit. Tijdens de winning, tijdens en na de zuivering, bij aftappunten in het leidingnet en steekproefsgewijs bij consumenten thuis. Als er verhoogde concentraties van een schadelijke stof voorkomen, worden precentieve maatregelen van kracht. Een extra zuivering bijvoorbeeld, of in het uiterste geval sluiten van de bron of inlaat.

Overzicht Vitens Laboratorium-overzicht pompstation Nieuwegein (Utrecht)

Benieuwd waar het water wat jij drinkt vandaan komt? [www.vitens.nl>waterkwaliteit>waterkwaliteit Details>klik provincie aan>klik de naam van de dichtstbijzijnde woonplaats aan]

Ons leidingwater is zodanig behandeld, dat de materiële samenstelling voldoet aan bepaalde criteria. Deze criteria zijn in feite gebaseerd op beperking van gezondheidsrisico's van de mens. Zo als je uit de overzichten kunt lezen, wordt het kraanwater of het leidingwater dusdanig 'gedeformeerd of ontkracht' - mechanisch, biologisch, en chemisch gezuiverd - dat de energetische waarde bijna totaal verloren gaat!
De energetische waarde van het water in een bergbeek heeft een waarde van ca. 8000 Bovis; leidingwater daarentegen een waarde tussen de 100 en ca. 4000.
[Boviswaarde is een eenheid voor levensenergie, die ontwikkeld is door de Fransman Bovis. De Boviswaarden worden vastgesteld door middel van een biometer, kinesiologie of met behulp van een tensor]

7. Bronwater
Oorspronkelijk bronwater is energetisch zuiver water! Energetisch zuiver water is vrij van schadelijke trillingen en heeft een hoge energetische energiewaarde. Het blijkt, dat dit water uitgesproken positief werking heeft op en in het fysiek lichaam én niet te vergeten op het menselijke energieveld of aura. [Nieuwsbrief Aura of het menselijke energieveld, September 2011]
Natuurlijk water 'leeft' veel meer! Water in een bergbeek heeft een bio-energetische waarde die hoger is dan van de mens. Natuurlijk bronwater - denk aan geneeskrachtige bronnen - heeft dat ook. Dit natuurljk water voegt 'iets' extra's toe aan ons energetisch systeem. Ons leiding water wordt mechanisch, biologisch en chemisch gezuiverd en op de lange transportweg naar het aftappunt onder druk door leidingen geperst. De verandering die het water bij dit totale proces ondergaat, maakt dat de energetische waarde bijna totaal verloren is gegaan.

Door middel van radiësthetisch onderzoek kan de (subtiel) bio-energetische waarde van 'levende substanties' en organismen bepaald worden, waarbij de Bovis-waarden de meeteenheid is. De waarde van ca. 6500 Bovis-eenheden kan voor de mens zelfs als de ondergrens voor 'gezond' worden beschouwd. De energetische waarde van het water in een bergbeek heeft een waarde van ca. 8000 Bovis. Voor het water uit zgn. geneeskrachtige bronnen is de Bovis-waarde ca. 42.000, terwijl de waarde van lelidingwater slechts tussen 100 en ca 4000!
Gewoon kraanwater, maar ook gefilterd leidingwater is dus 'energie-arm' te noemen. Je zou het water energetisch 'dood' kunnen verklaren; de vitaliteit van het water ontbreekt. Het water 'leeft'  niet, omdat het leidingwater de schadelijke trillingen van vervuilende stoffen en elektromagnetische stralingen in zich heeft opgeslagen als kennis-informatie. Filteren van het water verbetert daar niets aan!

8. Bron- en mineraalwater

8.1 Mineraalwater
Het drinken van mineraalwater wordt steeds populairder. Vanaf 1980 tot 2002 verdrievoudigde de jaarlijkse consumptie tot ongeveer zestien liter per Nedelander. Koplopers in Europa zijn de Italianen, de Belgen en de Duitsers met een jaarlijks gebruik van 93 - 133 liter mineraalwater per persoon. Mineraalwater is water dat mineralen bevat die de smaak veranderen of het water een therapeutische waarde geven. Zouten, zwavelverbindingen en gassen zijn voorbeelden van stoffen die in het water zijn opgelost.

Volgens de EU mineraalwaterrichtlijn (richtlijn 80/777/EEG) is natuurlijk mineraalwater microbiologisch heilzaam water uit een ondergrondse aquifer (een voor grondwater goed doorlatende laag) dat door natuurlijke of geboorde bronnen worden afgetapt. De enige behandeling die is toegestaan, is de verwijdering van ijzer en sulfides (zwavelverbindingen) én het (opnieuw) toevoegen van koolzuurgas.
Natuurlijk mineraalwater is onderworpen aan een Europese wetgeving (Europese richtiljn 2009/54/CE van 18 juni 2009) die strenge criteria vastlegt waaraan dit water moet voldoen. De voornaamste eigenschappen/ kenmerken waaraan natuurlijk mineraalwater moet voldoen zijn o.a. de originele zuiverheid en stabiliteit van de minerale samenstelling. Elk natuurlijk mineraalwater moet dus aan deze twee criteria voldoen.
Mineraalwater, dat door één van de EU landen is erkend, mag overal in de EU worden verkocht. Bronwater mag in andere EU landen worden tegengehouden, totdat het is gekeurd en in orde bevonden omdat bronwater moet voldoen aan de drinkwaternormen per land!

Zijn natuurlijk mineraalwater rijk aan mineralen? Natuurlijk mineraalwater kan zeer licht (0-50 mg mineralen/ liter) gemineraliseerd zijn tot sterk gemineraliseerd (>1500 mg/l). Het kan ook een specifieke gehalte van één of meerdere mineralen en/ of oligo-elementen claimen. Maar elk natuurlijk mineraalwater is gehouden aan een stabiele fysische en chemische samenstelling en mag claims maken mbt. zijn specifieke mineraalgehalte. Hierbij valt te denken aan: bicarbonaat, sulfaat, calcium, magnesium, fluor, ijzer, natrium, zwak verzuurd e.d.
Voorbeeld. Meer dan 1 mg/ liter tweewaardig ijzer: Vittel, Saint Nectaire, Fores, Passy.

Spa - water (www.spa.com)                                       Perrier (Bron: Vergèze)
Zuurgraad                                   6                                   5,46                                     
Totaal opgeloste deeltjes               33 mg/l                        475 mg/l                           
Calcium                                       4,5 mg/l                        147,3                        
Magnesium                                 1,3 mg/l                             3,4                                                      
Natrium                                      3 mg/l                               9,0                              
Kalium                                        0,5 mg/l                            0,6
Bicarbonaat                                 15 mg/l                          390,0
Chloride                                      5 mg/l                             21,5                           
Sulfaat                                        4 mg/l                             33,0
Nitraat                                        1,9 mg/l                            8,0
Silica                                          7 mg/l                             33,0

[TDS-gehalte: Total Disselved Solids - omgekeerde osmose is bijvoorbeeld in staat om 95-99% van het TDS-gehalte en 94% van alle bacteriën te verwijderen en verschaft op die manier veilig, puur water]

8.2 Gezondheidseffecten van natuurlijk mineraalwater
De effecten op de gezondheid worden erkend door het Ministerie van Volksgezondheid en/ of door de Koninklijke Academie voor Geneeskunde. Zo in de trant van: 'Geschikt voor babyvoeding'. Of .... 'sportlui behalen meer voordeel uit een natuurlijk mineraalwater dat natrium bevat, terwijl mensen met een te hoge bloeddruk best de voorkeur geven aan natrium-arm natuurlijk mineraalwater'.

Natuurlijk mineraalwater bevatten additieven om zijn frisheid te garanderen? Niet waar! Het label 'natuurlijk mineraalwater' legt een originele (chemisch en bacteriologische) zuiverheid op. Deze originele zuiverheid moet bewaard worden tot de fles wordt geleverd aan de consument. Ook bronwater is onderworpen aan een 'label' én aan kwaliteitseisen.

Aanbeveling van 1,5 liter? De richtwaarden voor de totale inname van water voor volwassenen bedragen conform de aanbevelingen van de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA), 2 lier voor vrouwen en 2,5 liter voor mannen, waarvan 70 to 80% van dranken komt! De waarde van 1,5 liter per dag is dus een richtlijn voor een volwassene. [Meer informatie over het aantal liters water per dag, Water-deel IV]
Onlangs werd in een TV programma (26 april 2012) vermeld, dat jonge kinderen gemiddeld 1/2 liter frisdrank per dag drinken, géén water en daardoor steeds dikker worden.

Drinkwaternormen? Dat mineraalwater niet altijd aan de drinkwaternormen voldoet, blijkt uit een onderzoek naar 291 soorten mineraalwater uit 41 landen. Veertien tot twintig procent van de onderzochte producten overschrijdt de Nederlandse drinkwaternormen voor de stoffen natrium, kalium, sulfaat en fluoride. De nitraatnorm (50 mg/l) wordt nergens overschreden. Drie soorten mineraalwater hebben hogere waarden dan de streefwaarde die de Consumentenbond aanbeveelt voor baby's: 25 mg nitraat per liter.
Maar de kwaliteit van mineraalwater is zeker niet slecht. Dat komt omdat de drinkwaternormen, met uitzondering van de nitraat- en fluoridenorm, niet op gezondheidseffecten zijn gebaseerd! Zij hebben vooral betrekking op smaak en de transporteffecten (corrosie) van het waterleidingnet. Zo kan het gebeuren, dat we gezond mineraalwater niet altijd als smakelijk ervaren. Maar het is ook mogelijk dat een lekker 'watertje' met een hoog sulfaatgehalte laxerend werkt en tot (lichte) maagklachten leidt. Dat laatste geldt niet voor het Nederlandse en Belgische mineraalwater.

Medisch microbioloog Rob Klont van het Universitair Medisch Centrum Sint Radbout in Nijmegen onderzocht 68 flessen bronwater en mineraalwater. In bijna de helft van het gebottelde water trof hij hoge niveaus van verontreiniging aan door bacteriën, waaronder legionella. Hij concludeert: 'het drinken van bron- en mineraalwater kan schadelijk zijn voor een groep patiënten, van wie het immuunsysteem is aangetast!'

8.3 Nadelen mineraalwater
Mineraalwater bevat meer of minder mineralen, spoorelementen, zware metalen en gassen, wat voor een specifieke samenstelling en bijzondere smaak zorgt. De belangrijkste nadelen van mineraalwater zijn als volgt:

• Mineraalwater bevat (veel) mineralen en spoorelementen en is daardoor bewust minder 'zuiver' dan drinkwater.
• Mineraalwater bevat veel natrium (zout), wat slecht is voor je gezondheid.
• Mineraalwater kan kleine hoeveelheden zware metalen bevatten, zoals koper, lood, cadmium, mangaan, zink, e.d.
• Mineraalwater kan veel calciumwaterstof carbonaat ofwel kalk bevatten; 'hard water'.
• Mineraalwater kan kleine hoeveelheden nitraten, sulfieten, fosfaten, chlorides, halogenen en overgangsmetalen bevatten (chloor, ammonium, nitriet, mangaan e.d.)
• In sommige niet-Europese landen wordt fluoride aan het watertoegevoegd.
• Soms worden nutteloze vitamines aan het fleswater toegevoegd: 'vitamine-water'.      

9. Kraan- of leidingwater
Nederland is een waterrijk land met goed en zuiver drinkwater uit de kraan. Toch wordt er steeds meer water uit een plastic flesje gedronken: bronwater of mineraalwater. Waarom doen mensen dat? Is het gezonder, smaakvoller, beter, handiger? Is het ook goedkoop en goed voor het (water)milieu?

Wat is het verschil tussen kraanwater en water uit een plastic fles?
In Nederland wordt water dat uit de kraan komt, 'gemaakt' van grondwater, duinwater of oppervlaktewater. Water dat je in een plastic fles koopt, wordt 'gemaakt' van grondwater of komt uit een buitenlandse 'bron'. Ongeveer 60% van het kraanwater en het flessenwater komt in Nederland uit diepere, waterdoorlatende lagen. Soms liggen de bronnen van flessenwaters zelfs naast of vlakbij de water-winputten van waterbedrijven. De bronnen die gebruikt worden voor kraanwater zijn beter van kwaliteit en worden wettelijk beter beschermd, dan de bronnen die gebruikt worden voor flessenwater. Drinkwater dat vanuit oppervlaktewater wordt gemaakt, zoals uit gezuiverd rivierwater, heeft altijd een iets andere smaak dan drinkwater uit een duingebied of uit diep grondwater.

Kraanwater is 24 uur per dag, 365 dagen per jaar beschikbaar en wordt via een netwerk van waterleidingen bij je thuis geleverd. Tussen de productie en aflevering zit soms maar 48 uur. Het kraanwater dat uit een veelgebruikt tappunt komt, is altijd 'vers'. Omdat het stromend is, kunnen er geen schadelijke bacteriën in het leidingsysteem ontstaan.

Prijskaartje kraan- en mineraalwater
Nederlands kraanwater is niet duur: het kost gemiddeld 1,23 euro per kubieke meter (prijspeil 2011). Verpakt water (bron- of mineraalwater) is gemiddeld 325 keer duurder dan kraanwater. Behalve vervelend voor uw portemonee is het ook niet fijn voor het milieu: verpakt water belast het milieu meer, vooral vanwege het afval en de energie die nodig is voor het verpakken en transport.

10. Bronwater
Om kraanwater geschikt te maken voor consumptie kan een chemische en bateriologische behandeling nodig zijn. Ook bronwater ondergaat soms ook diverse zuiveringsmethoden, voordat het verkocht wordt.

'Bronwater' is een beschermde term: het water moet ergens uit de grond vandaan gehaald worden. Het mag dus ook uit de grond gepompt worden, het hoeft niet spontaan omhoog te komen. En als er op de verpakking een bewering wordt gedaan over een specifieke bron, dan moet het water ook daadwerkelijk daar vandaan komen. Maar als BonVital ergens in de Vlaamse Ardennen grondwater oppompt en die locatie de Alizée bron noemt, vallen ze geheel binnen de regels.
Aan de term 'mineraalwater' zijn nog minder regels gesteld. Je mag dat gebruiken voor elk soort water, zolang het maar niet gedemineraliseerd  (zuiveren van mineralen) is.

De voornaamste verschillen tussen natuurlijk mineraalwater en bronwater zijn:

• De geologische en hydrologische kenmerken van de bron, de chemische, fysische en microbiologische samenstelling en de klinische- en farmacologische eigenschappen van natuurlijk mineraalwater moeten gekarakteriseerd worden; voor bronwater hoeft dat onderzoek niet te worden uitgevoerd.
• Voor mineraalwater gelden afwijkende kwaliteitseisen, nl. de 'Europese richtlijnen voor natuurlijk mineraalwater'; mineraalwater mag nauwelijks gezuiverd worden. Mineraal water moet per se bij de bron worden gebotteld.
• De samenstelling, de temperatuur en ander essentiële kenmerken van natuurlijk mineraalwater moeten constant blijven binnen natuurlijke schommelingen en niet door het debiet van de bron beïnvloed worden; bronwater stelt daar geen eisen aan. Zodoende bevat mineraalwater meer of minder mineralen, spoorelementen, zware metalen en gassen, wat voor een specifieke samenstelling en bijzondere smaak zorgt.
• Bronwater mag wel vervoerd worden voordat het de fles in gaat. Bronwater moet daarnaast aan dezelfde kwaliteitseisen voldoen als drinkwater, nl. de 'Waterleidingwet voor drinkwater'.     

10.1 Mineraalwater versus drinkwater
De voornaamste verschillen tussen natuurlijk mineraalwater en drinkwater zijn:

• Bij mineraalwater worden eisen gesteld aan de bronnen waaruit wordt gewonnen; bij drinkwater worden eisen gesteld aan de kwaliteit van het eindproduct, dat voor menselijke consumptie geschikt moet zijn.
• Mineraalwater bevat (veel) mineralen en spoorelementen en is daardoor bewust minder 'zuiver' dan drinkwater.
• De kwaliteitseisen voor flessenwater zijn omschreven in de Warenwetbesluit Verpakte Waters. Van 15 stoffen bestaat daarin beschreven wat de maximale of minimale hoeveelheid in het water mag zijn. Voor kraanwater zijn eisen opgesteld voor een lijst van 65 stoffen. Daardoor kan het voorkomen, dat mineraal- of bronwater niet voldoet aan de drinkwaternorm.
• Mineralen zijn goed voor het lichaam, maar met normale, gezonde voeding en leidingwater krijgt iedereen voldoende binnen. De nieren scheiden een teveel aan mineralen via de urine uit. Daarom is het drinken van mineraal- of bronwater niet gezonder dan kraanwater.
• 60% van het Nederlandse kraanwater komt uit soortgelijke of dezelfde ondergrondse bronnen als fleswater.
• De gedachte die hier en daar heerst, is dat kraanwater met chloor wordt gereinigd. In Nederland is het echter sinds 2005 verboden om kraanwater met chloor te zuiveren. Slechts bij uitzondering mag dat wel; zoals bij een leidingbreuk of een besmetting.    

11. Feiten en cijfers

• Nederlanders kopen samen zo'n 500.000 plastic waterflesjes per dag (2010).
• Ons kraanwater is aan veel strengere kwaliteitseisen onderworpen dan gebotteld water.
• Voor ongeveer 1 euro drink je een heel jaar kraanwater, uitgaande van 1,5 liter per persoon per dag. Verpakt water (bron- of mineraalwater) is vierhonderd tot drieduizend keer duurder dan kraanwater.
• De productie van bronwater in flessen is enorm milieubelastend. Jaarlijks wordt ongeveer 2,7 miljoen ton aan plastic gebruikt en daarvoor is 2,5 % van de olieproductie nodig.
• De productie, verpakking en transport van verpakt drinkwater zorgt in Nederland voor 300 keer meer CO2-uitstoot dan dezelfde hoeveelheid kraanwater.
• Slechts 20% van de plastic fles wordt gedeeltijke gerecycled.
• Juist omdat het flesjes voor onderweg zijn, komen ze in grote hoeveeheden rechtstreeks in het milieu terecht - in de stad, in de natuur, op het strand en dus ook in de 'plastic-soep-eilanden' in de oceaan!   

12. Kraanwater versus bronwater: prijs!

Verpakt water (bron- of mineraalwater) is vierhonderd tot drieduizend keer duurder dan kraanwater. Een volwassene drinkt tussen 1,5 en 2,5 liter water per dag; per jaar is dat ongeveer 730 liter. Dat kost 91 cent per jaar (gemiddelde drinkwaterprijs 1, 24 euro per 1000 liter, prijspeil 2010). Om die consumptie te dekken met mineraal - of bronwater uit de fles, zijn jaarlijks bijna 487 flessen van 1,5 liter nodig. Gerekend met een gemiddelde prijs van één euro per fles, kost dat 487 euro per jaar, per persoon (Bron: Milieucentraal).

Voor 1000 liter water (één kubieke meter) uit de kraan betaal je ongeveer 1,50 Euro. Met andere woorden: voor een emmer water van 10 liter water betaal je 0,15 eurocent en voor één liter 1,5 eurocent. Een fles water van 1 liter kost in de winkel ongeveer 0,65 tot 0,75 euro. Dat betekent dat 1 liter kraanwater dus 400 keer goedkoper is dan 1 liter bronwater, terwijl de kwaliteit even hoog is! Water uit een flesje is dus niet goed voor je portemonnee!

13. Grote financiële belangen

Grote multinationals bezitten tegenwoordig de grootste (grond-)waterbronnen. Bronwaterproducenten halen meer water uit de grond dan er op een natuurlijke manier wordt aangevuld. Dat heeft twee gevolgen. Enerzijnds zal water steeds schaarser en duurder worden én anderzijds zullen fragiele ecosystemen ontwricht worden.

Bronwatermerken als Spa, Evian, Perrier, Sourcy of San Pellegrino, zijn in handen van multinationals als Danone, Nestlé, Coca Cola of Heineken. De bronwaterindustrie genereert wereldwijd een omzet tussen de 20 en 30 miljard dollar per jaar. Er zijn dus grote financiële belangen te verdedigen in de promotie van bronwater.
Critici zoals Peter Gleick, stellen dat de frisdrankindustrie mensen stelselmatig bang heeft gemaakt voor kraanwater. Het waterflesje kon alleen zo'n succes worden door enorme marketing budgetten en suggestieve campagnes. De frisdrankindustrie weerspreekt dat: 'ze hebben gewoon een calorie-arm alternatief voro zoete frisdrank aan hun aanbod toegevoegd'.

14. Enorme milieubelasting
Kraanwater is een milieuvriendelijk product waarvan de productie en distributie voor een gemiddeld huishouden een vergelijkbaare jaarlijks mileubelasting heeft als een autorit van 20 km.

Het bottelen van water is enorm milieubelastend. Voor het maken van kunststof PET flessen (polyethyleentereftalaat) is olie en water nodig. Volgens milieugroepen is er voor een fles van één liter ongeveer 160 ml olie nodig en voor de koeling van de machines twee tot vijf liter water. Verbranding van olie levert o.a. uitstoot van koolstofdioxide (CO2) en dat is weer nadelig voor het broeikaseffect. Vervolgens worden de flessen met vrachtwagens van de fabriek naar winkels vervoerd. Zo rijden er bijvoorbeeld in Italië jaarlijks 300.000 vrachtwagens met flessen water rond.
De productie, verpakking en transport van verpakt drinkwater zorgt in Nederland voor 300 keer meer CO2-uitstoot dan dezelfde hoeveelheid kraanwater.

Voor de flessen wordt jaarlijks wereldwijd ongeveer 2,7 miljoen ton aan plastic geproduceerd - hiervoor wordt maar liefst 2,5% van de olieproductie gebruikt. Tenslotte gaat ruim 80% van alle gebruikte flessen rechstreeks bij het afval, slechts 20% van de plastic flessen wordt gedeeltelijk gerecycled. Het filteren van bron- en mineraalwater om er flessenwater van te maken kost dus veel energie én water.
De verpakking (PET fles) en het afval dat resteert nadat het flesje leeg is, veroorzaakt een belasting voor het milieu. Elk flesje komt een keer in de vuilnisbak terecht. Wel is het zo, dat de PET flessen recyclebaar zijn. Echter, niet alle flesjes worden gerecycled en komen in de afvalbak, op straat of in het water of de zee terecht.

15. Toch bronwater drinken?

Wilt u toch bronwater drinken uit een fles, dan zijn er een paar goede alternatieven:

• Earth water: Doneert de opbrengst aan wereldwijde schoonwaterprojecten, verpakt het bronwater in milieuvriendelijk karton en oogt ook nog eens leuk.
• Well Water: Van de opbrengst van ieder verkocht flesje Well Water gaat 25% naar waterprojecten van Simavi. Zo heeft Well Water inmiddels een waterpomp gefinancieerd in Bisozi Parish in Oeganda.
• Pure Life, Nestlé: Het eco-shape flesje is van minder milieubelastend plastic gemaakt.
  Neau: Verkoopt een plastic fles zonder water! Je mag 'm thuis vullen met kraanwater. Dit om de consument er bewust van te maken dat bronwater in plastic flessen onnodig is. De winst gaat naar drink-en waterprojecten in ontwikkelingslanden.
• Biota Spring Water: Kwam in 2003 met de wereldprimeur van een volledig composteerbaar fles, gemaakt van maïs. De fles vergaat onder de juiste omstandigheden binnen tachtig dagen!
• Beau Water: Verpakt in een biologisch afbreekbare fles van maïsmeel. De opbrengst gaat naar schoondrinkwater-projecten. Nog niet verkrijgbaar in Nederland.

16. Conclusie
'We worden geflest!'
Een recentelijk artikel in De Telegraaf - 9 juni 2012 - bevestigd de vermoedens, dat 'we worden geflest'. Zowel kraanwater als bronwater mag in Nederland alleen worden geput uit een bron die door het ministerie van Volksgezondheid is erkend. In Nederland kennen we 10 bronnen voor kraanwater en dertien voor bronwater. De bronnen liggen vaak vlakbij elkaar. Het water van marktleider Sourcy wordt bijna op dezelfde plek uit de grond gehaald als dat van Vitens, het grootste drinkwaterbedrijf van Nederland.
In opdracht van Vitens onderzocht TNO NIPO waarom zoveel Nederlanders flessenwater drinkern. Het blijkt vooral een statusgevoelig product te zijn; 44% van de ondervraagden zegt flessenwater te kopen als er visite komt. En .... dat het handig is voor onderweg en je het goed koud uit de koelkast kunt halen. Waarom dan niet 'hervullen' van een fleswater?

Het meest opmerkelijke is wel volgens Henk van de Berg, specialist voeding en gezondheid bij het Voedingscentrum, dat de voorschriften voor bronwater veel soepeler zijn dan van kraanwater. En zeer opmerkelijk is wel de onderliggende  prijsverschillen; kraanwater €0,002 per liter, Evian €0,55 per liter en Earth Water €1,78 per liter!

Hans Zevenboom

Literatuur verwijzing: 'Water. Het goedkoopste medicijn'. Auteur Dr. F. Batmanghelidj - ISBN 9789079872053 [www.succesboeken.nl]
Bronnen: www.heerlijk-water.nl; www.quavita.nl; www.beterwater.nl; www.lenntech.nl; www.dehelianthus-haarlem.nl; www.vitens.nl; www.watercure2.org