De Islam - deel I, 'Het geloof'

I. Een samenvattende beeldvorming van de islam
'Kritische opstelling over een religie?' 'Is Islam wel een religie?'

Georganiseerde religies = Het soort religies, dat een separatische filosofie en een exclusiever theologie onderricht!

Het brondocument van de islam is een verzameling teksten die gebundeld zijn in de Koran. Een devoot moslim gelooft dat de Koran perfect is, onveranderlijk en het eeuwig woord van Allah zoals gedicteerd aan de profeet Mohammed en herinnerd of opgeschreven door de metgezellen van de Profeet. Het boek is compleet, ieder woord is waar, niets is veranderd én dat die alle openbaringen van weleer overkoepelt sinds het voor het eerst werd opgeschreven, zo'n 1400 jaar geleden.
De islam vraagt de mens te leven naar Gods wil. Moslims accepteren dit in het diepst van hun hart. Dat is de traditionele opvatting over de kern van de islamitische geschriften, en wee de moslim die daar vraagtekens bij zet.

De hoeksteen van de islam is het geloof in één God, Allah; géén Drie-eenheid in de Persoon van God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Vanaf het ontstaan van de islam is één van de belangrijkste doelen geweest om die eenheid van God - er is slechts Eén - te bewaren. En één van die middelen om de eenheid te bewaren, is de sharia! Sharia is in de eerste plaats een religieuze plichtenleer die het menselijk handelen in wereldse en religieuze zaken bepaalt, zowel in de relatie van mensen onderling als van mens tot God.
De vraag, die de laatste decennium dan ook vaak wordt gesteld, is: 'Is de islam een (georganiseerde) religie, een godsdienst of meer een allesomvattende, bijna totalitaire levensorde die uitbundig door moslims 'evangelisten' wordt verkondigd?' En .... als de islam zo overtuigd is van hun gelijk, 'hoe luidt Gods wil dan ten aanzien van het menselijke gedrag?' De shahada vat de kern van de islam bondig samen: 'God komt altijd op de eerste plaats en om het goddelijke te bereiken moet Mohammed, Zijn profeet, worden nagevolgd!'

1. Religies zijn instituten die zijn opgetrokken rondom een bepaald idee over hoe de dingen in elkaar steken. Iemands religie is het product van zijn geboorteplek én zijn vroegste opvoeding! 'De enige religie voor God is de islam' (Soera 3:19). Maar wanneer theologische ideeën een vaste vorm aannemen en in steen worden gebeiteld, worden ze dogma's en doctrines genoemd. Ze worden dan ongeveer onbetwistbaar genoemd, wat vaak resulteert in: 'Onze religie is de enige ware religie'. Georganiseerde religies zijn dan ook een probleem; ze verbieden namelijk tolerantie! Voor alle gelovige moslims ter wereld geldt de Koran met zijn 114 soera's als enige geldende leidraad van juist denken en handelen. Deze 114 soera's vormen daarmee de voor eeuwig geldende grondwet van de islam. Omdat de soera's vanuit islamitisch oogpunt geen mensenwerk zijn, maar afkomstig zijn van God hoogstpersoonlijk, is iedere kritiek (ook de geringste) godslastering en wordt met de dood bestraft.
2. De Islamraad voor Europa definieerde deze religie in 1980 als volgt: 'De islam is een geloof, een levenswijze en een beweging die zich richt op de oprichting van de islamitische wereldorde!'.
3. Het centrale twistpunt tussen de islamitische en christelijke geloofsleer is de stelling dat God één is. Zijn de God van de Koran en de God van de Bijbel dan één en hetzelfde? Het antwoord is nee. Het unitarisme van de islam stelt: dat God maar één Persoon kan zijn; God is Eén. Daarom kan God niet Drie zijn. De moslims verwijzen naar de woorden van Deuteronomium 6:4 'De heer uw God is één'. Het trinitarisme, de leer van de Drie-eenheid is een Bijbelse leer, welke alleen is afgeleid van de Bijbel; het woord van God. Voor moslim 'evangelisten' is de Drie-eenheid (triniteit) - de Vader, de Zoon (Jezus Christus) en de Heilige Geest - daarom een populair dicussieonderwerp. Het idee dat God een zoon heeft, is namelijk in tegenspraak met het islamitische geloof.
   Volgens het christelijke geloof is Jezus wel degelijk 100% God en 100% mens. Volgens de Koran was Jezus een profeet, niet de zoon van God en Jezus werd niet gekruisigd! Hij wordt gezien als een profeet, wiens werk door Mohammed werd overtroffen, de laatste der profeten. De Koran heeft duidelijk verklaard dat 'Koffar' die mensen zijn, die zeggen dat Jezus Christus de Zoon van God is en die geloven in de Drie-eenheid. In Soera 5:72 lezen we: Zij ('Kaffara') lasteren die zeggen: 'Allah is Christus, de zoon van Maria'.
4. De islam - anders dan bijvoorbeeld het christendom en het boeddhisme - is van nature uit immuun tegenover hervormingen en aanpassingen aan maatschappelijke vooruitgang. Alle hervormingen in de islam die niet door de inhouden van de Koran gedekt worden, worden beschouwd als aanvallen op de goddelijke structuur van de Koran én daarmee op Allah Zelf. «Zeg: 'Gehoorzaam God en Zijn apostel (Mohammed); maar als zij afvallen heeft God hen ('Koffar') niet lief die het geloof verwerpen'. (Soera 3:23)
5. De tegenstrijdigheid in de islamitische geloofsleer - de discrepantie binnen de islam; het dualisme in de Koran - is groot en opvallend te noemen. Alhoewel de Koran zegt: 'Er is geen dwang in de godsdienst' (2:256), beweren vele Koran-specialisten dat, in zijn context, dit vers niets van doen heeft met het niet dwingen van niet-moslims om zich te onderwerp aan de islam. Velen leren ook, dat dit 'geen-dwang-vers' werd afgeschaft (2:106) en vervangen door de latere en talrijke verzen die dingen zeggen zoals: 'O profeet, strijd tegen de ongelovigen en de huichelaars. En wees streng jegens hen. Hun tehuis is de hel en deze is een boze bestemming'. (Koran 8:39); 'Bestrijdt diegenen onder de mensen van het Boek die in God noch in de laatste Dag geloven, noch voor onwettig houden wat God en Zijn boodschapper voor onwettig hebben verklaard, noch de ware godsdienst belijden totdat zij de belasting met eigen hand betalen, terwijl zij onderdanig zijn'. (9:29).
6. Islamologen beschrijven de islam eerder als een rechtssysteem dan een godsdienst, omdat in die gebieden waar de islam zich heeft kunnen vestigen als meerderheidsgodsdienst er nooit een dichotomie [1] heeft bestaan tussen religieus-eschatologische [2] en ethische-juridische aspecten.
   [1] Dichtomie= tweedeling; [2] eschatologie = de leer der eindtijd, de leer der uitersten.

Repressieve (onderdrukte) samenlevingen bestaan al sinds het begin van de geschreven geschiedenis. De eisen en restricties van de heersers in deze samenlevingen zijn niet gebaseerd op de wil van God, maar op de door de religieuze leiders verkondigde 'Wetten van God'. Deze zijn gebaseerd op hún vrees dat een volledige vrijheid de mensen doet afwijken van het pad dat de 'leiders' voor hen hebben uitgestippeld. In feite zouden waarschijnlijk veel mensen een ander pad kiezen, om de eenvoudige reden dat ze er de voorkeur aan geven. Maar in een repressieve samenleving is er geen ruimte voor persoonlijke voorkeuren. De Koran en de Hadith bevatten geschriften die zouden kunnen worden opgevat als een onderbouwing van 'gedicteerde geloofsregels'.
Maar welke leider moet gebruikmaken van geweld om zijn gezag te handhaven? Welke leraar moet angst gebruiken om zijn studenten te overtuigen van de wijsheid van zijn leringen?

II. Slotbetoog

'Religies die het verstand prefereren boven het innerlijke gevoel, zijn niets ander dan (onze) gedachtconstructies die gebaseerd zijn op onjuiste en archaïsche overtuigingen over God én over het leven!' En één van die onjuiste overtuiging is, dat God een wraakzuchtige, wrede God is!

Priester-professor Antoine Bodar (katholiek christendom) bevestigde mijn gedachte nog maar eens weer door in een gesprek - Het RKK-journaal, febr. 2013 - te wijzen op de (RKK)geloofswens, dat het verstand én het geloof dichter bij elkaar moeten komen om tot een nieuwe spiritualiteit te komen. 'Voor mij als christen is spiritualiteit het geloof in God de Vader, God de Zoon, en God de Heilige Geest', aldus Antoine Bodar. Bodar richt zich op het goddelijke woord dat in de Bijbel wordt gesproken en niet op het innerlijke gevoel ....... dat voor hem en vele gelovigen niet tastbaar (genoeg) is.
En juist dat is precies waarmee ik zo veel moeite mee heb, want voor mij is religie één van de vele wegen om bij de beleving van iets goddelijks - het innerlijke gevoel - te komen. 'Spiritualiteit is voor mij beléving!' Daarom is mijn tegenargument geworden: 'Als je alles gelooft, wat je leest, lees je beter niet'. Want de waarheid vinden, is één van de moeilijkste dingen die er zijn. Daar heb je een heldere, scherpe en vrije geest voor nodig! Geen opgelegde, gedicteerde leefregels die het vrije denken hoe dan ook beperken.
Onthoud: de ziel - je innerlijke bron, of -gevoel - is een zelfstandig evoluerend goddelijk schepsel. De wens van God is dat jij je zelf zodanig in dit leven ontwikkelt, dat het verlangen naar Gods Liefde van uit de oorsprong komt en niet vanuit het verstand. Dit doe je niet door dwangmatig een plichtenleer op te volgen - te reciteren zoals de Koran en vele andere godsdiensten aanbevelen - in de hoop daarmee God te behagen.

Spiritualiteit is niet het volgen van de weg die de ander ons dicteert, maar van de weg die we zelf ontdekken!

Hans Zevenboom

Inhoudsopgave 'De islam' - deel I

1. Inleiding
2. Percentage moslims in verschillende Europese landen
    2.1 Aantal moslims in Nederland
    2.2. Verwachte ontwikkeling in de toekomst
3. Wat is islam?
    3.1. De suprematie van God binnen de islam
4. Christendom - Islam
    4.1 De islamitische geloofsleer
    4.2 Neale Donald Walsch
5. Islamitische geloofsbelijdenis
    5.1 Enkele belangrijke punten van de islamitische geloofsleer
6. De zeven geloofsartikelen van de islam
    6.1 Reïncarnatie - islam
    6.2 Concept van vergeving en verlossing in de islam
    6.3 Geloof in het hiernamaals
7. De vijf zuilen van de islam
8. De sharia's
9. De islamitische eschatologie
10. Het dualisme in de islam
      10.1 Voorbeeld van tolerantie naar in-tolerantie
      10.2 Oplossing van het dualisme?
11. Twistgesprek of dialoog?
      11.1 Ethische consensus
      11.2 Islam en de toekomst?
      11.3 Geloofsgrenzen vervagen in Nederland
12. Slotbetoog
     12.1 Het nieuw-geloven
     12.2 'IK-ben'
     12.3 Leer luisteren naar de stem van je hart

 1. Inleiding
'Nieuwsgierigheid komt door debat en inhoudelijke kennis'
'Wereldreligies kennen én begrijpen?'

Bang voor de islam?

De islam is de laatste decennium veel in het nieuws geweest. In de periode van 1990-2000 zijn er in de Krantenbank (overzicht van alle kranten van Nederland) 287 artikelen over de islam verschenen. In de daarop volgende 10-jaren (periode 2000-2011) maar liefst 2118 artikelen. Dat is een opmerkelijke stijging van 637%! Ook werd gekozen om bij wijze van steekproef de islam-berichtgeving van een krant (Volkskrant) en een actualiteitenprogramma (NOVA) te onderzoeken in een periode van drie jaar.
De artikelen gingen in de meeste gevallen over onderwerpen die betrekking hadden op 'Inburgering', 'Wel of geen boerka's dragen', 'Is het dragen van een hoofddoek nu wel of niet op het werk toegestaan?', 'Mogen de moslims hun eigen cultuur behouden' tot 'De multiculturele samenleving - de vanuit de overheid gestimuleerde verbroedering - is een complete mislukking geworden!'
Uit het onderzoek bleek, dat nieuws over de islam in veel gevallen samenhing met 'hypes'. Het onderwep islam werd 'hot news' toen imam El-Moummi homo-onvriendelijke uitspraken deed (mei 2001), en de aanslagen op het WTC en het Pentagon (sept. 2011), de opkomst van Abu Jahjah en zijn AEL (de Arabisch-Europese Liga is een beweging in België en Nederland van Arabisch-islamitische signatuur) zorgden in december 2002 voor die extra mediaberichtgevingen.

Uit diverse kleinschalige onderzoeken blijkt, dat de meeste informatie over de islam via het TV-nieuws (circa 56%) en de kranten (circa 40%) wordt verkregen. En dat de ontstane beeldvorming over de islam vaak geassocieerd wordt met extremisme (circa 58%), met terrorisme (50%) en slechts weinig met vrede (13%), en rechtvaardigheid (6%). Bij de Volkskrant ging 30% van de artikelen over terrorisme-gerelateerde onderwerpen (fundamentalisme/ radicalisering/ jihad, etc.). Bij NOVA was dat 20%. Uit het onderzoek bleek ook, dat voornamelijk autochtone Nederlanders het woord voerden over de islam en dat de ondervraagden grotendeels politici waren!
Maar deze negatieve beeldvorming geldt niet alleen voor de Nederlanders. Driekwart van de Britten die niet in Allah gelooft, meent dat de islam een negatieve invloed heeft op de Briste samenleving, zo meldt The Guardian [Spits, 20-10-2008]. Uit een kleinschalig onderzoek uitgevoerd door Islamic Education and Research Academy bleek, dat 63 procent het eens was met de stelling dat moslims terroristen zijn; dat 94% vindt dat de islam een religie is die vrouwen onderdrukt; dat 70% de islam beschuldigd van haatzaaierij. Volgens onderzoekers blijkt hieruit, dat Britten onwetend zijn en lessen over de islam nodig hebben.
Dit onderzoek laat overduidelijk zien, dat mensen negatieve associaties met de islam hebben met name op grond van mediaberichtgevingen. Toch is volgens de arabist Jan Jaap de Ruiter van de universiteit van Tilburg [Dag.nl; mrt. 2008] de basiskennis in Nederland enorm toegenomen. Hoge percentage en goede antwoorden over vragen zoals 'Wie is Mohammed volgens de islam' en 'Wat is de betekenis van ramadan en het Suikerfeest'. Bijna alle ondervraagden (98%) weten dat de Koran het heiligie boek van de islam is.

Er is dus ontzettend veel aandacht voor de islam en voor de moslims, zeker in Nederland. Onderzoek onder moslimgroepen richt zich vaak op radicalisering en aanpassingsproblemen, terwijl iets als hun geloofsbeleving onderbelicht blijft. Maar zou het in deze moderne tijd mogelijk zijn om de gecreëerde vooroordelen uit de weg te ruimen, de geplaatste artikelen in de media op een meer kritische manier tegen het licht te houden, om empathie te ontwikkelen voor mensen met een andere religie en om de andersdenkden naar hun menig te vragen, ze vrijwillig en onbevooroordeeld aan te horen, te leren luisteren naar datgene wat ze te vertellen heben alvorens de geprojecteerde mening van anderen dritig te gaan en (vooral) te blijven 'kopiëren'? En ........... nadien blijven volharden in hun 'geloof', hun overtuiging dat zij gelijk hebben? De Duitse grofgebekte propagandist Goebbels heeft ooit eens gezegd: 'De grootste leugen wordt een waarheid als je het maar vaak genoeg herhaald'.
Of bevatten al die verhalen over de islam dan toch een kern van waarheid of kunnen we in het andere uiterste geval beter spreken van onwetendheid. En, juist die onwetendheid (60% zegt niet veel te weten over de islam; 17% zegt helemaal niets te weten) heeft ons vermoedelijk bang voor de islam gemaakt. Want ........... 'wat de boer niet kent, 'vreet' hij niet!'

Koran 16:125 'Nodig uit tot de Weg van jouw Heer, met wijsheid en goed onderricht, en wissel met hen van gedachten op de beste wijze'.

2. Percentage moslims in verschillende Europese landen

Wereldwijd zijn er ongeveer 1,6 miljard aanhangers van de islam. Samen maken ze 23% van de wereldbevolking uit. Het merendeel van de moslims woont in het Midden-Oosten en Noord Afrika. In Europa is het wereldaandeel van de moslims is 5,2%, waarvan het grootste percentage in Frankrijk woont. Hiervan is ongeveer 6,4-9% van de bevolking moslim. In Nederland is het percentage 5,8%, Denemarken 2,8-5,0%, Zwitserland 4,2%, Oostenrijk 4,1%, Duitsland 4,0%, België 3,8-4%, Verenigd Koninkrijk 2,8%, Spanje 09, 2,3% en Italië 1,4%.
[Bron: FORUM, Instituut voor Multiculturele Ontwikkeling, 2008]

2.1 Aantal moslims in Nederland

Nederland telt procentueel gezien na Frankrijk het hoogste aantal moslims in West-Europa. Op basis van CBS-cijfers wordt het aantal moslims in Nederland begin 2010 op 907.000 mensen geschat. Dat is 6% van de bevolking.  
Tot in 2007 verwachtte het CBS dat het aantal moslims in Nederland de grens van 1 miljoen in 2006 zou passeren. Naar schatting waren er eind 2004 in Nederland 944.000 moslims, waarvan 6000 autochtonen Nederlanders. Daarbij werd het aantal allochtone moslims geschat met behulp van het percentage moslims in het land van herkomst. Bij nieuwere schattingen, die op basis van POLS-enquetes werden opgesteld, kwam het CBS voor 2005 uit op 877.000 moslims, en op 837.000 in 2006. Dit CBS-onderzoek is het eerste onderzoek dat er op zou kunnen wijzen dat het aantal moslims in Nederland daalt; de nieuwe telmethode wordt echter genoemd als oorzaak van deze trendbreuk. De daling met 40.000 wordt niet significant genoemd.

Voor de Turkse en Marokkaanse gemeenschap speelt de islam een belangrijke persoonlijke rol; 95% van de Turkse en 96% van de Marokkaanse allochtonen noemt zich gelovig en dan met name islamitisch. Ter vergelijking: 50% van de autochtone Nederlanders vindt zichzelf religieus. Autochtone Nerderlanders zijn slechts in gering mate moslim, het CBS schat het aantal op 6000. [Bron: FORUM]

De ledentallen van de verschillende religieuze groeperingen volgens een KASKI overzicht voor het jaar 2010 zijn: Totaal christendom = 6.861.000 leden, waarvan het katholicisme = 4.100.000; gereformeerd protestantisme en lutheranisme = 2.250.000; evangelicalen en Pinksterbeweging = 192.000 en overige kerkgenootschappen = 166.000. Het hindoeïsme = 150.000 en het boeddhisme = 170.000. Het aantal spiritueel gelovigen bedraagt ongeveer 26% volgens Elsevier (febr. 2013) in Nederland.

2.2 Verwachte ontwikkeling in de toekomst

Het NIDI heeft in een scenario doorgerekend hoe het aantal moslims zich zal ontwikkelen. De verwachting is dat in 2050 7,6% van de Nederlandse bevolking moslim zal zin. In totaal gaat het dan om 1.339.000 moslims, 432.000 meer dan in 2009. Het NIDI heeft in dit scenario geen rekening gehouden met factoren als geloofsafval en bekeringen. [Bron: FORUM]

3. Wat is islam?
'Islam, een religie?'

De islam is één van de drie belangrijke godsdiensten die in het Midden-Oosten zijn ontstaan. De andere twee zijn het jodendom en het christendom. In historisch opzicht is de islam de jongste godsdienst. Toch hebben deze godsdiensten een gemeenschappelijke band met elkaar, en wel in feite dat God centraal staat in alle geschriften.

De naam islam betekent letterlijk: het deponeren of toevertrouwen van iets of van zichzelf aan een beschermer, zodat het toevertrouwde veilig is en men zich veilig kan voelen. Kort gezegd heeft het woord de betekenis van overgave c.q. onderwerping en innerlijke vrede. In godsdienstige zin betekent islam dus de volledige onderwerping aan Gods wil. Het Arabische woord islam betekent in feite dus: zich onderwerpen aan de wil van God, zich overgeven aan God, zich buigen voor de wil van God, maar ook vrede en welzijn.
Deze religie is volgens de aanhangers - de moslims - de ware religie van God; de hoeksteen van de islam is het geloof in die ene God, Allah. De eenheid van (en met) Allah is dan ook de eerste en de belangrijkste pilaar of zuil van de islam en elke andere overtuigingen zijn daarop gebaseerd. Moslims gebruiken vaak 'Allah' als aanduiding van God. Dit is geen eigennaam, maar betekent eenvoudig 'de God'.

De naam Allah's religie - de islam - is volgens de aanhangers niet door mensen verzonnen. Het is Allah Zelf die deze naam voor Zijn religie heeft uitgekozen en heeft het duidelijk vernoemd in Zijn laatste openbaring aan de mens; de profeet Mohammed. In de Koran verklaart Allah: 'Heden heb ik uw religie voor u vervolmaakt, en Mijn gunst aan u voltooid, en Ik heb de Islam voor u als religie gekozen'. (Koran 5:3/ De Soera De Tafel 3). Alle, vanaf de heilige Adam door alle profeten onderwezen godsdiensten horen in deze betekenis, volgens de Koran, tot de islam. Islam wordt beschouwd als de religie die aan Adam was gegeven, de eerste mens en de eerste profeet van Allah en het was de religie van alle profeten die na hem volgden. Sommige moslims geloven zelfs, dat de oorspronkelijke bijbelgedeelten hetzelfde waren als hun profetische boeken, maar gewijzigd zijn door de joden en de christenen en daarom niet meer geloofwaardig zijn.
Islam is dus niet een religie van één bepaalde etnische groep of één bepaald volk, maar het is de religie voor de gehele mensheid. Want zo wordt er verkondigd: 'In de Bijbel staat nergens dat Allah tegen het volk van Mozes of tegen zijn nakomelingen zegt, dat hun religie Judaïsme is, noch tegen de volgelingen van Christus, dat hun religie het Christendom is'. Volgens de islamitische geloofsleer had God eerder al Abraham, Mozes en Jezus naar de mensen gezonden en de Thora en later de Bijbel geopenbaard. De God die de Thora en de Bijbel openbaarde, heeft ook de Koran geopenbaard en de God - Allah - die de heilige Mozes en de heilige Jezus als profeten koos, heeft ook de heilige Mohammed uitgekozen. Dit alles wordt in de Koran in Soera 2:136 als volgt uitgelegd:

« Oh moslims, zeg: 'Wij geloven in God en wat naar ons is neer gezonden en wat naar Abraham, Ismaël, Izak, Jakob en de stammen is neer gezonden en in wat aan Mozes en Jezus is gegeven en in wat aan de profeten door hun Heer gegeven is. Wij maken geen verschil tussen één van hen en wij hebben ons aan Hem overgegeven'.

'Je moet Allah aanbidden alsof je Hem ziet, omdat Hij ziet jou, ook al zie jij Hem niet'. [Mohammed]

3.1. De suprematie van God binnen de islam

God wordt door de moslims aanbeden als Schepper van Alles. Hij is verheven (boven de mens), soeverein, barmhartig, almachtig en alwetend. De islam kent 99 eigenschappen aan God toe. Volgens moslims openbaart God niet Zichzelf; Zijn tekenen van bestaan zijn wel terug te herkennen in de pracht van de schepping. Niets van God is door de mens te kennen, behalve Zijn wil die via de profeet Mohammed aan de mens is geopenbaard. Moslims spreken de grootheid van God vaak uit dmv. de uitdrukking Alluhu Akbar (God is groter/ de grootste - het Arabisch kent geen overtreffende trap).

Er zijn drie basisbegrippen die de moslims koestert in zijn religieus bewustzijn: Allah's eenheid, Zijn transcendentie en Zijn immanentie. Allah's eenheid wordt ook wel twahi(e)d genoemd.

Koran 112:1-4 «Zeg: 'Hij is God, als enige. God is bestendige. Hij heeft niet verwekt en is niet verwekt en niet één is aan Hem gelijkwaardig'.

Centraal in de islamitische geloofsleer staat dus het begrip tawhi(e)d, dat letterlijk 'één-maken' betekent. Het woord wordt binnen de islam gebruikt om de 'eenheid van God' en het monotheïsme mee aan te duiden. God is daarmee Eén: volkomen ondeelbaar, en volstrekt ondefinieerbaar. Het wordt doorgaans tot één van de zuilen van geloof gerekend. Het staat voor het principe, dat God de enige is die er werkelijk toe doet.
Het gevolg is, dat islamitische politieke partijen zich eveneens aan het principe van tawhid vasthouden. Zij willen hiermee zeggen, dat ook de politieke keuzes vanuit de islam gemaakt moeten worden. Hierbij zijn zij een voorstander van de invoering van de sharia [1]; op zijn minst één van de versies ervan. Tawhid is daarom tegen de scheiding van geloof en staat én staat aan de basis van het islamisme oftewel de politieke islam.

Allah wordt 'Hij' genoemd omdat de traditie dat vereist! Hij heeft geen geslacht. Om die reden gebruiken de moslims liever het woord Allah dan God, die godin als vrouwelijke 'tegenpool' heeft. Alle namen die in de Koran zijn geopenbaard, reflecteren kwaliteit en geen geslacht, bijvoorbeeld al-Badie (Hij die schiep uit het niets), al-Baten (Hij die de latente aarde van alle dingen kent) en al-Muqiet (de Toezichthouder). Hoewel moslims een intieme en persoonlijke relatie met Allah hebben, zien ze Hem eerder als Schepper dan als vader. Het concept vader heeft volgens de moslims gevaarlijke implicaties en kan leiden tot sjirk (Allah als eenheid ontkennen).
Allah weet en ziet alles. Hij is totaal 'anders' dan het universum, dat Hij schiep. Hij transcedeert tijd, is eeuwig en kent geen begin of einde.

Koran 6:103 'Hem, bereiken de blikken niet, maar Hij bereikt de blikken wel. En Hij is de welwillende, de welingelichte'.

'Het is de mens niet gegeven zich voor te stellen hoe Hij is, behalve dan als Hij het verkiest om zich te openbaren! Ons begripsvermogen is beperkt, maar Hij heeft geopenbaard dat Hij de ultieme vorm van gezag, recht, genade, waarheid, en liefde is'.

[1] Sharia'a(h) is het Arabisch woord voor de islamitische wet of de wet van God en betekent letterlijk 'weg naar de bron', ook 'gebaande weg'; 'wet' en 'rite'.

4. Christendom - Islam
'De eenheid of de heilige drie-eenheid?'

De heilige drie-eenheid, drievuldigheid of triniteit is de theologische opvatting die in veel takken van het christendom voorkomt, dat God bestaat in drie heilige personen; de Vader, de Zoon (Jezus Christus) en de Heilige Geest. Met name van belang is het standpunt, dat Jezus een incarnatie van God Zelf is. In de geschriften van de apostolische Vaders (Athanasius, Arius en Augustinus) wordt niet alleen God de Vader, maar ook aan Jezus, de Zoon, eer bewezen.
De christelijke theologen - de bischoppen - waren in de 2e eeuw genoodzaakt om met een verklaring te komen, nadat vele niet-christenen hun verwondering uitspraken en vragen stelden over de aanbidding van Jezus. Want Jezus zelf immers dacht uitgesproken monotheïstisch (Johannes 14:28; Johannes 20:17 en Marcus 10:18). Ook vroegen ze zich af hoe God gezien moest worden, of God Eén of Drie is én hoe het zit dan met de eerbewijzen aan Jezus als de Zoon.

De terminologie 'drie-eenheid' wordt niet in de Bijbel gebruikt, noch in het Oude, noch in het Nieuwe Testament. De enige referentie naar een Drie-eenheid in de Bijbel kan gevonden worden in het epistel van 1 Johannes 5:7-8. Bijbelgeleerden van vandaag de dag hebben echter bekend, dat de zin 'want drie zijn er, Die getuigen in den hemel, de Vader, het Woord en de Heilige Geest; en deze Drie zijn Een. En drie zijn er, die getuigen op de aarde, de Geest, en het water, en het bloed; en die drie zijn tot een'.............. ongetwijfeld een latere toevoeging [2] aan de tekst is geweest en wordt in geen van de hedendaagse versies van de Bijbel nog gevonden.

In latere vertalingen - o.a. de Leidse vertaling - wordt de tekst nu zo weergegeven: 'Want drie zijn de getuigen, de Geest, het water en het bloed; en die drie zijn eenstemmig'.

Toch wordt er door de aanhangers van de islam menig Bijbelcitaat geciteerd, om aan te tonen dat bij de voorstellingen rondom de twee naturenleer van Christus [Nieuwsbrief 'Reïncarnatie'] fouten worden gemaakt. Veel van de aanvallen op de godheid van Jezus berust op de goddelijkheid en de menselijkheid van Jezus in zijn vleesgeworden gedaante op aarde, maar ook over de relatie tussen Vader, Zoon en de Heilige Geest. Het argument dat de tegenstanders van de Drie-eenheid gebruiken, is : 'Jezus een man op aarde bidt tot God in de hemel. Hij onderscheidt zich van de Vader door God in de tweede Persoon aan te spreken, namelijk met 'U'.
Natuurlijk zijn er legio's interpretaties en vooronderstellingen (Joh. 17:3-5) van het unitarisme (de leer dat God maar één Persoon kan zijn) bij deze uitleg aan te halen, maar alles is gebaseerd op de gedachte dat de Bijbel én de Koran letterlijk Gods Woord zijn! Het gevolg is, dat het christendom afgedwaald is van het concept van Universele Eenheid van God naar een vage en mysterieuze doctrine die in de vierde eeuw na Christus ooit-eens is opgesteld!
Het was Tertullianus [3], een advocaat en geestelijke van de derde eeuwse Kerk in Carthago, die het woord 'Drie-eenheid' voor het eerst gebruikte toen hij de theorie voortbracht dat de Zoon en de Heilige Geest een deel in het wezen van God en dat alleen een substantieel wezen met de Vader vormen. Toen in het jaar 318 geschillen over de Drie-eenheid losbraken tussen twee mannen van de Kerk uit Alexandria, Arius de diaken en Alexander, zijn bisschop, kwam Keizer Constantijn tussenbeide. Hoewel het christelijke dogma [1] voor hem een complete mysterie was, realiseerde hij zich dat een verenigde kerk noodzakelijk was voor een sterk Romeins rijk. Toen het geschil niet met onderhandelingen kon worden opgelost, riep Constantijn de eerste oecumenische concilie in de geschiedenis van de Kerk bijeen om de zaak voor eens en altijd te regelen.
Zes weken nadat 300 bisschoppen in het jaar 325 na Chr. bij Nicea bijeen waren gekomen, was de doctrine van de Drie-eenheid tot stand gebracht. De God van de christenen zou nu uit drie essenties of geaardheden bestaan, namelijk de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

Wanneer de meerderheid van de christenen nu wordt gevraagd om deze fundamentele leerstelling van hun religie uit te leggen, kunnen zij niet meer zeggen dan: 'Ik geloof het, omdat het mij zo werd verteld'. Het wordt nu goedgepraat door het als een 'mysterie' aan te duiden, terwijl de Bijbel zegt: '...... God is geen God van wanworde, maar van vrede'. [1 Corinthiërs 14:33]
Maar het is ook belangrijk om te weten, dat  - hoewel de Koran zich niet expliciet uitspreekt tegen de leer van de Drie-eenheid -, het tegelijkertijd de leer zelf óók niet begrijpt. Veel moslims willen daarom niet dat dit historisch begrip van de Drie-eenheid van de Koran ter dicussie wordt gesteld.

Soera 5: 72-73, 75, 77 [4] 'Er zijn onbetrouwbare mensen die zeggen: God is de Christus, zoon van Maria'. En de Koran zegt bovendien: 'O, mensen van het boek, ga niet over de grenzen van je geloof heen en volg niet de wensen van een volk dat al eerder gedwaald heeft en anderen heeft laten dwalen, die van het rechte pad afraakten'.

Eigenlijk wordt hiermee gezegd: een persoon die gelooft in de godheid van Christus is onbetrouwbaar; een ongelovige. Wat een indirect bewijs voor de islamitische apologeten (apologetiek = verdedigingsleer) zou zijn: de leer van het unitarisme, de leer dat God slechts uit één Persoon bestaat. Een christelijke gelovige citeert dan als tegen-argument Johannes 20:17: 'Houd Mij niet vast, Ik ben nog niet opgevaren naar de Vader; Ik vaar op naar Mijn Vader en Uw Vader, naar mijn God en uw God'.

De Koran leert dat de leer van de Drie-eenheid God 'opdeelt' en daardoor het eigen begrip van monotheïsme (genaamd tawhid) geweld aandoet! Ongeloof staat voor geloof in de Drie-eenheid, aldus de Koran! De christenen zitten daarentegen met het probleem om te kunnen verklaren, dat Jezus Christus 100% God is én 100% mens. Hoe is dat te verklaren? De moslims zullen Bijbelse argumenten tegen de leer van de Drie-eenheid blijven gebruiken, de christelijke gelovigen zullen in allerlei bochten moeten wringen om de juiste citaten te vinden die wel aantonen dat de Drie-eenheid geen polytheïsme is. Op die manier is en blijft het modder-gooien!
Dit allesomvattend, overheersende geloofsthema laat duidelijk zien hoe belangrijk het onderwerp van de Drie-eenheid eigenlijk wel is ........ en wel in alle wereldreligies. Probeer je goed te realiseren dat dit onderwerp al is ontstaan in het jaar 318 na Chr. en nog steeds actueel is! Dit brengt ons (terug) bij het onderwerp 'Wie heeft er nu eigenlijk gelijk?''Wie meent of heeft het recht om de exlcusieve waarheid te verkondigen?'

Koran 2:256 'Er is geen dwang in de godsdienst. Voorzeker, het juiste pad is van dwaling onderscheiden.......'

[1] Dogma = vastomlijnd, aan geen beredenering meer onderworpen geloofsartikel. Dogmatisch = star vasthouden aan als onbetwijfelbaar beschouwde theorie of doctrine, ondanks het bestaan van analytische argumenten of empirisch bewijsmateriaal dat tegen de eigen positie ingaat.
[2] Pas toen Erasmus [Desiderisu Erasmus - Rotterdam, 28 okt. 1466/ 1467 of 1469 - Bazel, 12 juli 1536]  was een Nederlandse priester, augustijner kanunnik, theoloog, humanist, schrijver en filosoof] een Grieks Nieuw Testament uitgaf, werd een marginale aantekening (een zgn. glos, een aantekening die bij een andere tekst is geschreven) definitief in zijn vertaling opgenomen. In de vertalingen die uitgaan van de Textus receptus ('ontvangen/ aanvaarde tekst') is het nog terug te vinden. De eerste versie werd in 1516 gedrukt. Manuscripten voor de uitgave van de tekst werden verzameld door de Nederlandse monnik en humanist Erasmus. De tekst fungeerde als uitgangspunt voor de nationale vertalingen, waaronder de Lutherse Bijbel (1522) in het Duits, King James Version (1611) in het Engels en de Statenvertaling (1637) in het Nederlands.
[3] Quintus Septimisu Florens (circa 160-230), bijgenaamd Tertullianus was de bedenker van het woord trinitas voor de drie-eenheid van het goddelijk wezen. Tertullianus noemde Vader, Zoon en Heilgie Geest; tres personae. Toch zijn de drie personen één. Hij sprak van una substantia (één wezen). God bestaat dus in één wezen en drie personen. Una substantia en tres personae zijn begrippen die Tertullianus introduceerde om het geheim van de christelijke gedachte op woorden te brengen. De doordenking van de Drie-eenheid, een centraal leerstuk in het christelijk belijden, slaat goeddeels terug op het werk van Tertullianus! Volgens de christologie van Tertullianus is Christus een waar mens, maar tegelijk ook waar God. Christus is God en mens tegelijk!
[4] Soera. De Koran bestaat uit 114 soera's - hoofdstukken met een eigen titel. Elke soera bestaat weer uit een aantal ayaat, verzen. De langste soera heet 'De Koe'. Deze titels zijn verzonnen door later korangeleerden. De titels hebben weinig te maken met de inhoud.

4.1 De islamitische geloofsleer
'De drie-eenheidsleer?
'Christelijke leer = Polytheïsme?'

De belangrijkste christelijke leerstelling zijn in strijd met de islamitische theologie, ondanks dat de islam leert dat het jodendom en het christendom in één en dezelfde God geloven (Soera De Spin 46). Verdedigers van de islamitische leer ontkennen o.a. de harmonie en de nauwkeurigheid van de Bijbel. De islam leert namelijk, dat het geloof in de Drie-eenheid synoniem is met godslastering en afgoderij.

Koran 5 :73 'Voorzeker, zij zijn ongelovig die zeggen: 'Voorwaar, Allah is één derde van drie (goden). 'Want er is geen God dan de Ene God (Allah)...........'

Waar het christendom spreekt over de Drie-eenheid van Vader, Zoon en Heilige Geest, heeft de islam het over tawhida (tawhied, tawhid), de goddelijke eenheid, die één is zonder een tweede. De islam erkent Jezus daarom wel als profeet maar niet als de zoon van God, omdat volgens de islam Hij geen verwanten heeft. Volgens de islam 'verwekt God niet, noch is Hij(zelf) verwekt'. 'Zowel Jeuzs als de Heilige Geest zijn geschapen wezens zonder enige goddelijkheid'. Jezus wordt in de Koran beschreven als 'het woord van God en een geest van Hem'.
Het christelijke concept van de Drie-Eenheid wordt daarom als strijdig met de Ondeelbaarheid van God gezien; de leer dat God maar één Persoon kan zijn (het zgn. unitarisme)! Betekent dit nu dat God één Persoon is of één in Zijn? Is God de derde van de Drie-eenheid?

De Koran veroordeelt niet alleen het trinitarimse (Koran 4:171) - de drie-eenheidsleer -, maar ook de aanbidding van Jezus en moeder Maria (Koran 5:116). Nergens identificeert de Koran zich met de drie componenten van de christelijke Drie-eenheid. Maar toch beschrijft de Koran de drie-eenheid slechts één keer en wel in vers 116 van het vijfde hoofdstuk:
'En (gedenk) de Dag dat Allah zal zeggen: 'O Isa, de zoon van Maryam (Maria), heb jij tegen de mensen gezegd: 'Neemt mij en mijn moeder tot twee goden naast Allah?' Hij (Isa) zal zeggen: 'Heilig bent U! Nooit zou ik kunnen zeggen waarop ik geen recht heb. Indien ik dat gezegd had, zou U dat zeker geweten hebben. U weet wat er in mijn ziel is en ik weet niet wat er in uw Ziel is. Voorwaar, U bent de Kenner van het verborgene'.

U ziet het, het is de Koran zelf die Maria in de Drie-eenheid plaatst. Als er een doctrine heeft bestaan die de Bijbelse Drie-eenheid doceerde, dan zal het wellicht het christendom geweest zijn. [Nieuwsbrieven 'Reïncarnatie' - deel I + II]

4.2. Islam - 'Jezus als zoon van God?'

In de Koran staan verschillende verwijzingen naar de afwijzing van Jezus als Zoon van God. De twee sterkst afwijzingen staan in Soera De Vrouwen 171. 'Gelooft dus in God en Zijn boodschappers en zegt niet: 'Drie (in één).'Houdt daarmee op, dat is beter voor u'. Waarlijk, slechts Allah is de Ene God. Verheven is Hij (boven de bewering dat) Hij een zoon heeft, Hem behoort wat in de hemelen en op de aarde is. En Allah is voldoende als Getuige'.

En Soera De Tafel 73: 'Waarlijk zij lasteren God, die zeggen: 'God is Eén der Drie'. 'Er is geen godheid dan de enige God'.

Soera De Tafel 72 'Voorzeker, zij zijn ongelovig die zeggen: 'Allah is de Messias, zoon van Maria'.

Soera De Tafel 73 'De Messias, zoon van Maria, is niets anders dan een Boodschapper, hij werd waarlijk voorafgegaan door boodschappers en zijn moeder was een oprechte vrouw. Zij plachten beiden voedsel te eten (net als andere mensen). Zie hoe Wij voor hen de Tekenen duidelijk maakten en zie dan hoe zij (de ongelovigen) zich afwendden'.

Volgens de islam is het zeggen dat Jezus de zoon van God is een afschuwelijke en grootse zonde. Soera Maria 88-93 (geopenbaard in Mekka) « En zij zeiden: 'De Barmhartige heeft Zich een zoon genomen'. 'Voorzeker. Jullie zijn met iets verwerpelijks gekomen. De hemelen staan daardoor op het punt om open te barsten en de aarde om open te splijten en de bergen om uiteen te vallen! Omdat zij een zoon toeschrijven aan de Barmhartige. Het is niet passend voor de Barmhartige om Zich een zoon te nemen. Er is niemand is de hemelen en (op) de aarde of hij zal als een dienaar naar de Barmhartige komen'.

Maar de Koran schets ook een verkeerd beeld van de christenen die van jezus en Maria twee verschillende goden maken, als aanvulling op de ware God. 'En als God zou spreken: O, Jezus, zoon van Maria, zeg je tegen de mensen: Aanbidt mij en mijn moeder als twee godheden apart van God, dan zal Jezus antwoorden: Halleluja. Zou ik kunnen zeggen waar ik geen recht heb om te kunnen zeggen? ... Ik heb niets anders tegen ze gezegd dat wat U me bevolen heeft. Aanbidt God, mijn Heer en uw Heer'. (Soera 5:116-117)

De Koran verklaart: "Jezus, de zoon van Maria, was de laatste der profeten die specifiek werd gezonden naar de kinderen van Israël. Na hem zond Allah Mohammed die afstamde van Ismaël en gezonden is naar de gehele mensheid. Tevens is hij de laatste der profeten en boodschappers'.

4.3 Neale Donald Walsch
'De Drie-eenheidsleer?
Boek: 'Een ongewoon gesprek met God'

Godsdienstijveraars of theologen hebben de drie-enige waarheid omschreven als Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Psychiaters gebruiken soms de termen bovenbewustzijn, bewustzijn en onderbewuste. Spiritualisten spreken wel eens over verstand, lichaam en geest. Sommige wetenschappers gaan uit van energie, materie en ether. Als wij discussiëren over tijd, spreken wij slechts over drie soorten tijd: verleden, heden en toekomst. De drie-in-een is overal te vinden in de domeinen van het universum. Je kunt er niet aan ontsnappen, wat zaken als tijd en ruimte betreft. God en bewustzijn, of welke verheven relatie ook. Deze drie-enige realiteit is Gods signatuur! Het is het goddelijke model!

Kennis is een goddelijke staat, maar de grootste vreugde is te zijn. Zijn is alleen te bereiken door te ervaren! Verlichting is alleen door ervaring en het zijn te bereiken. Ieders persoonlijke evolutie - het ontwikkelngsproces van het zijn en ervaren - verloopt dan alsvolgt: Weten-ervaren-zijn! Dit is de heilige triniteit, de drie-eenheid die God is!
God de Vader is weten, de ouder van alle begrip, de verwekker van alle ervaringen, want je kunt niet ervaren wat je niet kent.
God de Zoon is ervaren, de belichaming, het uitspelen van alles wat de Vader van Zichzelf weet, want je kunt niet zijn wat je niet ervaren hebt.
God de Heilige geest is zijn, de lichamelijke bevrijding van alles wat de Zoon van Zichzelf heeft ervaren, het eenvoudige, intense zijn dat alleen mogelijk is door de herinnering aan het weten én het ervaren.

De beschrijving van God aan de hand van de Vader, de Zoon heeft niets te maken met geslacht! De begrippen Vader, de Zoon en de Heilige Geest kun je omschrijven als het schilderachtige woordgebruik van de meest recente geschriften. Veel oudere 'geschriften' plaatsten deze metafoor in de context van de Moeder en de Dochter. Géén van beide voorstelllingen is correct! In je verstand kun je daarom het beste het beeld aanhouden van ouder en kroost!
Of: dat wat doet verrijzen; dat wat verrezen is; dat wat is!

5. Islamitische geloofsbelijdenis
'Sjahaada of shadada'

De islamitische geloofsbelijdenis - de eerste zuil van de islam - is de sjahaada. Het woord is afgeleid van asjadoe, ofwel 'ik belijd', 'Ik ben me bewust van'. In het Arabisch zijn de woorden: 'Asjhadoe an la ilaha illa-Ilah; Muhammadun raseolu-ilah'.

Eén van de voornaamste beginselen van de geloofsleer is het geloof in de Eénheid Gods (tawhied of taudîd of tawhid), dus tot uitdrukking komt in de eerste helft van de geloofsbelijdenis La ila9a)ha illa-llah waarin la = geen; ilaaha = voorwerp van verering of aanbidding; illa = behalve; (A)llah = de eigennaam van het Goddelijke Wezen, zodat de vertaling zal luiden:
'Er is geen ander voorwerp van aanbidding dan God' Iets vrijer vertaald: 'Er is geen godheid buiten Allah' of nog scherper geformuleerd: 'Allah is de enige God'.
Een mooie omschrijving van de geloofsbelijdenis - de shahada - van de islam is: 'Ik getuig dat er geen godheid is behalve God en ik getuig dat Mohammed de boodschapper van God is'.

De geloofsbelijdenis bevat nog een tweede deel, dat luidt: Muhammadan rasoelullah waaraan soms nog wordt toegevoegd: wa 'abduju. Dat wil zeggen: en Muhammed is God gezant (en Zijn dienaar). Dat Muhammed (Mohammed) hier rasoel (rasûl) of gezant wordt genoemd en niet 'nabi' of profeet, heeft een speciale bedoeling. Hoewel Mohammed in de Qua'ran (Koran) nu eens wordt aangeduid als profeet, dan als afgezant of boodschapper, wordt er toch verschil tussen beide termen gemaakt. Een 'nabi' of profeet noemt men namelijk diegene die alleen een boodschap van God ontvangt, een rasoel (gezant of boodschapper) is degene die bovendien de opdracht krijgt om de ontvangen boodschap uit te dragen en door te geven aan de mensen. Het begrip 'afgezant' is dus ruimer dan 'profeet'.
Welke betekenis je aan beide termen ook mag toekennen, zeker is dat zowel een profeet als een gezant dienaren Gods zijn en dus sterfelijke mensen zijn.

Koran 18:110  «Zeg: 'Ik ben slechts een mensenkind zoals gijlieden, doch aan mij is geopenbaard, dat uw God is een enig God!'

De shahada vat de kern van de islam bondig samen: 'God komt op de eerste plaats en om het goddelijke te bereiken moet Mohammed, Zijn profeet, worden nagevolgd!'

5.1. Enkele belangrijke punten van de islamitische geloofsleer

Moslims geloven in één almachtige God en dat de leer van de Arabische profeet Mohammed de zuivere, complete en finale openbaring van Hem is en dat die alle openbaringen van weleer overkoepelt. Moslims accpeteren dit in het diepst van hun hart.

Allah is per definitie de allerhoogste, de almachtige. Aangezien er geen plaats is voor twee almachtige, is er maar één. Dat is het basisidee van de islam, ofwel tawhied (eenheid). In theologische termen spreken we van monotheïsme, het geloof dat er maar éen God kan bestaan.
Allah is de Schepper en houdt het universum in stand. Hij bevindt zich zo ver buiten het begripsvermogen van de mens, dat het onmogeljik is dat we ook maar iets over Hem te weten komen, laat staan dat we Hem kunnen begrijpen, behalve dan dat het Zijn wens is dat de mensen van Hem houden en Hem 'kennen'. En dat ze een levenswijze aanhangen die hun voorspoed en geluk brengt. Dit is het tweede basisbegrip in de islam ook wel risaala of 'profetie' genoemd.
Het derde basisbegrip is aachira, het 'het leven na de dood'. Volgens de moslims maakt het leven op aarde slechts een zeer klein deel van het grote bestaan uit. Menselijk leven begint niet bij de geboorte, maar op een moment dat Allah uitkiest om de ziel te schepppen. Het eindigt niet bij de 'dood', maar op een ogenblik dat Allah bepaalt. Zijn Wil beschikt over het einde én het ontstaan van de ziel.
De korte tijd dat we op aarde zijn, heeft een doel, een reden. We leren een aantal lessen, en doorstaan beproevingen. Het resultaat is uiterst belangrijk voor de individuele mens. Dat betekent dat een mens (misschien) moet lijden. Of wellicht aan zware verzoekingen blootstaat om een makkelijk of corrupt leven te leiden. De mens heeft daaarom een leidraad nodig, een leuning waarlangs het goed-lopen is op Allah's pad. Elke boodschapper of profeet heeft zijn best gedaan om die leidraad aan de mensen te geven. Maar die boodschap kleurde en verwaterde door diverse invloeden; een cultureel filter, de vele bijgeloven en de vele eigen belangen die zich in de geschiedenis van de islam hebben afgespeeld.

De profeet Mohammed kreeg de openbaringen gedurende een periode van drieëntwintig jaar. De eerste openbaringen van de profeet daalde neer in de vorm van woorden die uit het hoofd moesten worden geleerd en die met uiterste zorg en precissie werden gereciteerd en opgeschreven. De openbaringen zijn door de eeuwen nooit aan verandering onderhevig geweest. Er zou dus geen enkele twijfel over de authenticiteit ervan mogen bestaan. Letterlijk betekent Koran 'recitatie' of 'voordracht' Het geschrift is niet alleen bedoeld om te lezen, maar vóóral om voor te dragen, te declameren of te reciteren; uit het hoofd te leren!

Er is maar één credo in de islam: zuivere, oprechte vroomheid, bescheidenheid, eenvoud en het intense verlangen God te dienen. Hem behagen bestaat niet uit rituelen en ricitaties. Dit zijn slechts de symbolen van het religieus bewustzijn. Het heeft daarentegen wél te maken met iets wat diep in het hart, de geest en de ziel plaatsvindt. De briljantste wetenschapper met zijn plotselinge 'eureka-gevoel' en de biddende lijdende asceet, ofwel de heilige die jarenlang in afzondering en in de moeilijkste omstandigheden heeft geleefd, zijn niet hoger of lager dan de eenvoudige herder die zich ervan bewust is dat God hem gadeslaat terwijl hij zijn kudden geiten hoedt. Voor Hem zijn ze gelijk en evenveel waard. Hij die de mens schiep, gaf ieder een persoonlijk levenspad. Hij houdt van hen ondanks de talloze gebreken van ieder individu. De liefde is zo intens dat het menselijke begripsvermogen er geen vat op heeft. Dit is in het kort de oorspronkelijke boodschap en de 'blauwdruk' van de islam.

God bestaat. Er is maar één God. De woorden en inzichten werden doorgegeven aan de Profeet Mohammed. Ze vormen de waarheid en zijn de pure openbaringen van Hem Zelf blijken tegenwoordig net zo actueel als pakweg 1400 jaar geleden, toen ze voor het eerst werden uitgesproken.

6. De zeven geloofsartikelen van de islam

'Imaan' is het Arabisch woord voor 'geloof'. Geloven in de islam bestaat uit voorwaarden of geloofsartikelen. Het geloof van het individu is alleen geldig als zijn geloof aan deze zes of zeven voorwaarden voldoet! Deze geloofspunten zijn over de hele Koran en de Hadith [1] verspreid. En deze geloofsartikelen werden ooit nog eens bevestigd tijdens een bezoek van engel Djiriel (Gabriel) aan Mohammed, waarin de engel Djibriel vraagt: 'Mohammed, vertel mij over de islam'. (Hadith bron: Sahih Muslim)

De moslim gelooft in:

1. Geloof in Allah.
2. Geloof in de engelen.
3. Geloof in de door God gopenbaarde Boeken.
4. Geloof in de Afgezanten Gods; de Boodschappers.
5. Geloof in de Laatste Dag; het Hiernamaals.
6. Geloof in de Voorbestemming; de voorafbepaling van goed en kwaad.
7. Geloof in de opstanding na de dood.

Het leven na de dood is volgens de islamitische leer niet een nieuw leven, maar een voortbestaan van dit leven; de dood opent de poort naar een andere hogere levensvorm. De duur er van is onbeperkt. Een andere naam voor deze levensvorm is 'Paradijs'. Zij, die niet in staat blijken de hemelse zegen te waarderen als gevolg van het begaan van slechte daden in dit leven, worden in het 'Vuur' gelouterd van alle onvolkomenheden, totdat zij geschikt wordt geacht voor het leven in de Hemel!

[1] Hadith = De persoonlijke leringen en uitspraken van profeet Mohammed

6.1 Reïncarnatie - Islam
'Het geloof in het hiernamaals'

Zowel in de islam als in het christendom vinden we geen duidelijke aanwijzingen in het geloof van reïncarnatie; de wedergeboorte van de ziel in een nieuw fysiek lichaam. Volgens de islam is er géén sprake van een reïncarnatie-'mogelijkheid'.

Koran 45:24 « En zij zeggen: 'Er is niet dan dit tegenwoordig leven, wij leven en sterven; alleen de tijd vernietigt ons'.

Koran 45:15 'Wie goed doet, doet dat ten voordele van zijn eigen ziel: en wie kwaad doet, doet dat tegen zijn eigen ziel. Ten slotte zult gij tot uw Heer worden teruggebracht'.

Koran 45:26 'Aan Allah behoort de heerschappij der hemelen en der aarde; de Dag waarop het Uur aanbreekt, zullen zij die leugens volgen, vergaan'.

Toch zijn er enkele Mohammedaanse sekten of stammen die wel in reïncarnatie geloven en volgens hen zijn er enkele teksten in de Koran die hiertoe aanleiding geven om toch in reïncarnatie te geloven. Vrij veel moslims hebben de gedachte dat de menselijke ziel bij de dood onmiddellijk overgaat in een bij zijn of haar karakter passend mens of dier. Met name vanwege de mogelijkheid dat de menselijke ziel na de dood in een dier kan 'huisvestigen', eten de Bora's, een stam uit Zuid-Oost Turkije, geen vlees. Ook kopen ze gevangen dieren op en laten ze ze daarna vrij, omdat de zielen van overleden mensen er in kunnen zitten. Een andere stam, de Sufi's, kennen het begrip reïncarnatie wel en geloven precies hetzelfde als de Bora's. Weer een andere stam, de Drusen, geloven in onmiddellijke wedergeboorte. Ze denken dat de ziel meteen in een kind terecht komt dat wordt geboren. Door die snelle overgang besteden ze veel aandacht aan de laatste gedachten van de 'stervende ziel', omdat dat veel invloed kan hebben op het volgende begin.

6.2 Concept van vergeving en verlossing in de islam

De islam kent de concepten van vergeving en verlossing van zonden niet; ieder mens blijft zélf altijd verantwoordelijk voor zijn eigen daden en moet de gevolgen daarvan dragen bij Gods Eindoordeel. Dat eindoordeel is afhankelijk van de eindbalans tussen zonden en goede daden.

Koran 3:32  «Zeg: Indien gij Allah liefhebt, volgt mij, Allah zal u liefhebben en uw zonden vergeven. Allah is meest Vergevingsgezind, meest Genadig'.

In tegenstelling tot het christendom leert de islam niets over erfzonde, maar wel de neiging van ieder mens om van het goede pad af te dwalen. Zonde is voor de moslim het begaan van fouten door slechte invloed van buitenaf of van de eigen ziel. Binnen de islam zijn sommige zonden ernstiger dan andere zonden.
Gedragsproblemen komen gedeeltelijk van binnenuit (nafs) en gedeeltelijk van buitenaf (invloed vriendenkring, mensen met een slechte invloed, beïnvloeding door de consumptiemaatschappij, invloed van Satan). Slechte daden kunnnen gedeeltelijk worden gecompenseerd door het vervullen van Fard (religieuze plichten), onderwerping aan de wil van God en het doen van goede daden. Ieders goede en slechte daden zullen tegen elkaar afgewogen worden op de 'dag van de opstanding', ook wel 'het uur' of 'de dag van het oordeel' genoemd. Door de vergevingsgezindheid van God (Rahim) kunnen mensen de hemel bereiken. Soms voorafgegaan door een tijdelijke straf in de hel. Een positieve balans resulteert altijd in rechtstreekse toelating tot het paradijs. Eeuwige straf krijgen ook moslims die ridda hebben begaan, ofwel Gods bestaan hebben ontkend en daarmee getornd hebben aan de inhoud van de islamitsiche geloofsbelijdenis.

De Koran en Sunnah [1] verschaffen veel informatie over de persoonlijkheidsideaal van de ideale moslim: de islamitische normen en waarden. Het hele model van wetgevingen is erop gericht een voortschrijnende zuivering van zichzelf. Het doel van dit permanent transformatieproces is te komen tot een volledige overgave aan God via een leven dat zich oriënteert op de goddelijke bepalingen van goed en kwaad.

[1] Sunnah is de manier, volgorde van aanbidding, uitspraken van de profeet Mohammed. Dit vormt voor de meeste moslims de ideale manier van leven en doen en is een model voor het eigen leven. In het Arabisch betekent 'Sunnah' pad of weg, in de islamitische betekenis vormen het de daden en uitspraken van de profeet Mohammed.

6.3 Geloof in het hiernamaals

Volgens de islam is er leven na de dood. De Hel is een plaats waar de menselijke ziel wordt gestraft. De Hemel is het verkrijgen van een eeuwig leven van volledige blijheid en geluk door verbondenheid met Allah en door het ontwikkelen van de spirituele kwaliteiten en eindeloze positieve capaciteiten die een mens bezit.

7. De vijf zuilen van de islam

De moslims kennen vijf belangrijke voorschriften die de zuilen van de islam worden genoemd. De vijf zuilen worden beschouwd als de middelen om het geloof (imaan) te onderhouden en te beschermen. Als de vijf zuilen niet worden onderhouden, dan brengen 'we' ons geloof in gevaar. De kans is groot, dat het geloof instort!
Naast de vijf zuilen wordt jihad - de heilige strijd - door sommigen als de zesde zuil van de islam aangemerkt.

De vijf zuilen zijn:

1. De getuigenis (kalima sjahadah)
2. Het gebed (salaat)
3. De welzijnsbijdrage (zakaat)
4. Het vasten (sawn)
5. De bedevaart (hadj)

De eerste is de belijdenis van het geloof (shahada) in één God (Allah): 'E is geen God dan Allah en Mohammed is zijn gezant'. De tweede zuil van de islam is het geloof (salat) dat de moslim vijfmaal per dag dient te houden in de richting van de heilige stad Mekka: bij zonsopgang, 's middags, in de namiddag, bij zonsondergang en 's avonds. Op vrijdag wordt in de moskee de gezamenlijke eredienst gehouden, die wordt voorafgegaan door de rituele reiniging (wudu). Het gebed is geen persoonlijke smeekbede, maar een klein ritueel om het goddelijke te eren. De moslims reinigen zich eerst: ze wassen hun gezicht, hun onderarmen en voeten met water. Als er geen water is, volstaat zand. Door de salaat te bidden, ontwikkel je nederigheid, dankbaarheid en innerlijke vrede, want het gebed drukt letterlijk en figuurlijk overgave uit. En dat is duidelijk zichtbaar. Het bestaat uit enkele neerbuigingen - raka's -, die Mohammed zou hebben geleerd van de engel Gabriël zelf.

De derde zuil, het geven van aalmoezen, wordt ook beschouwd als een godsdienstige handeling. Er zijn twee soorten: de wettelijke voorgeschreen gift (zakat/ zakaat), die door kalief Aboe Bakr (de 1e opvolger van Mohammed) is vastgesteld op een-veertigste van het inkomen (circa 2,5%), en de vrijwillige giften (sadaqa).
De vierde zuil, vasten (sawin/ sawn), is bedoeld om de gehoorzaamheid aan God te tonen en die eenheid tussen de moslims te vergroten. Tijdens de ramadan, de nengende maand van de islamitisch jaar, vasten alle gezonde volwassen moslims behalve zwangere vrouwen, van zonsopgang tot zonsondergang gedurende 25 of 30 dagen. Er wordt elke dag uit de Koran gelezen en dat gebeurt ook in de Nacht van de Macht (Laiat ul-Qadr), de nacht waarop de Koran aan Mohammed werd geopenbaard. Het is een tijd van reflectie en bezinning!

Mohammed stelde: 'Maak van gebed je slaap, honger je voedsel, verlicht je hart met honger, probeer je ego te overwinnen met honger en dorst, blijf aan de paradijspoort kloppen met honger'.

De vijfde zuil van de islam is de pelgrimstocht, de hadj naar Mekka, die iedere moslim als het mogelijk is eens in het leven moet ondernemen.

Naast deze zuilen kent de islam nog de jihad [1], de 'strijd op Gods weg'. Dit is niet alleen, en niet in de eerste plaats, de heilige oorlog tegen de heidenen zoals in het westen wordt gedacht. De jihad kan vele vormen aannemen, zoals intellectuele arbeid, goede daden én zelfbeheersing. De jihad als heilige oorlog wordt niet officieel tot de zuilen van de islam gerekend, omdat het een plicht is van de gehele gemeenschap, niet van het individu.

[1] Jihad betekent letterlijk 'inspanning gericht op het realiseren van een bepaald doel'. Er wordt een onderscheid gemaakt in een innerlijke en een uiterlijke jihad.

8. De sharia' a(h) - 'Weg naar de bron'
'Geen recht in westerse zin'
'Wereldreligie? Wereldoverheersing?
'Europa moet op zijn hoede zijn voor de invloed van de islam'. [Dr. Eberhard Troeger]

Er is eindeloos veel inkt verspild om de vraag: 'Wat is islam?' te beantwoorden. 'Is islam een vreedzame religie?' of 'Is de werkelijke islam een radicale ideologie?' En..... 'Is een gematigde moslim de échte moslim?'
De hoeksteen van de islam is en blijft het geloof in één God, Allah. Vanaf het ontstaan van de islam is één van de belangrijkste doelen geweest om die eenheid van God te bewaren. En één van die middelen om die eenheid te bewaren, is de sharia!

Sharia is in de eerste plaats een religieuze plichtenleer die het menselijk handelen in wereldse en religieuze zaken bepaalt, zowel in de relatie van mensen onderling als van mens tot God. Hoewel het eindoordeel over het menselijke handelen door de Koran bij God gelegd wordt, omvat de sharia ook sancties om het juiste handelen af te dwingen wanneer een maatschappelijk belang daarmee is gediend.
De islam geeft aan zijn volgelingen een volmaakt stelsel van levensregels, waardoor deze godsdienst het edele en goede in de mens tot ontwikkeling kan brengen en aldus een vreedzame samenhang van de mensheid bevorderen. De wetten en systemen die resulteren uit de Koran zijn niet bedoeld om de mens te onderdrukken en ellende te veroorzaken, maar om de levens van mensen te ordenen zodat rechtvaardigheid, harmonie en vooruitgang gerealiseerd zal kunnen worden.
Maar het gedrag is gebaseerd op persoonlijkheid - karakter - en islam probeert dan ook in eerste instantie het gedrag te beïnvloeden door het aanmoedigen van een evolutie in persoonlijkheid! Deze evolutie wordt ondersteund door een wetgeving (sharia). Sharia'a(h) betekent 'weg naar dé bron'. In de traditionele betekenis is 'ze' de bron van de wet. Het algemene doel van de sharia' a(h) zou je dan kunnen omschrijven als: het leven en de belangen van de mensen te beschermen én het menselijk en maatschappelijk potentieel op aarde te maximaliseren. 

Islam heeft zijn aanhangers niet de opdracht gegeven om de hele mensheid tot de islam te bekeren. Het vers 'Er is geen dwang in de godsdienst' (Koran 2:256) bevestigt dit uitgangspunt. De islam vraagt de mens om te streven naar een wereld waar het goede overheerst en het slechte geen rol van betekenis speelt:

Koran 3:104 'En laat er een groep onder u zijn die tot goedheid aansproot en tot rechtvaarheid maant en het kwade verbiedt; dezen zijn het die zullen slagen'.

9. De islamitische eschatologie
'De leer der eindtijd'
'De Openbaringen van Johannes?'

Opmerkelijk is, dat binnen de islam men een sterk geloof in het einde der tijden kent; eschatologie. De eschatologie (de leer der uitersten) van de moslims behelst een wereldomspannend islamitsch rijk (kalifaat), waain alle 'ongelovigen' zullen omkomen of zich zullen onderwerpen aan Allah en de Koran (islam betekent 'onderwerping').
Moslims geloven dat de profeet Isa (Jezus) en/ of de Mahdi, de volgelingen van de profeet Mohammed, naar de aarde terug zullen keren op een door Allah gekozen moment. De Mahdi zal alle oorlogen stoppen en er zal een tijdperk van vrede aanbreken. In het bijzonder de sjiitische moslims geloven sterk in de komst van de Mahdi, die recht zal spreken over alle personen op aarde. Zij geloven dat alleen voor de rechtgeaarde moslims plek is in de hemel. Soennieten daarentegen zijn van mening dat alleen Allah daarover mag oordelen.
Zo beweert men, dat de islamitische Jezus pas terugkomt als de verborgen 12e Iman (Mahdi) is teruggekeerd. Deze Mahdi zal samen met deze islamitische Jezus dan de hele wereld die nog niet is onderworpen, gaan onderwerpen en wie zich niet onderwerpt, zal worden gedood door het zwaard van de islam.
De islam leert dat hun Jezus (Isa) een groot profeet is, maar zeer zeker niet 'de Zoon van God'. Daarnaast is de Jezus van de islam een moslim ('Hij die zich onderworpen heeft'), maar............. Mohammed is 't grootst!

10. Het dualisme in de islam
'De schijnbare tegenstrijdigheid in de islamitische geloofsleer?'
'Tegenstrijdigheid van de Koran?
'Discrepanties?'

Alle Westerse logica is gebaseerd op de wet van de tegenspraak: indien twee dingen met elkaar in tegenspraak zijn, dan is tenminste één ding fout. Maar de islamitische logica is dualistisch; twee dingen kunnen elkaar tegenspreken en beide zijn toch waar! Maar om het dualisme in de Koran beter te begrijpen, moeten we ons goed realiseren dat de Koran feitelijk uit twee boeken bestaat, namelijk de Koran van Mekka (vroege 'editie'; 82 soera's die stammen uit de tijd dat Mohammed in Mekka woonde; jaar 610-622) en de Koran van Medina (de latere versie; 31 soera's uit de periode Medina; jaar 622-632).
De 114 soera's zijn in de loop der tijden op lengte gerangschikt, waarbij de langste soera's vooraan in de Koran staan en de kortste achterin. De chronologische volgorde is dus helemaal door elkaar gehusseld, wat volgens sommige expologeten een 'goddelijke chaos' creëert. Maar, omdat de Koran door moslims beschouwd wordt als zijnde het perfecte woord van Allah zijn beide (alle) verzen in feite heilig én dus waar. Het laatste vers is beter, maar het eerste vers kan niet verkeerd zijn want Allah is perfect. Dit is de basis van het dualisme in de islam.

Zo is vers 4:43, waarin het de gelovigen wordt verboden dronken bij de salaat te verschijnen, afgeschaft door vers 5:90 waarin het gebruik van alcoholische dranken geheel wordt afgekeurd.

Beide verzen zijn correct, maar de verzen hebben toch iets ongrijpbaars. Wat op de ene plaats verboden is, wordt op een andere plaats juist nadrukkelijk verlangd - en omgekeerd. Deze tegenstrijdigheden zijn slechts 'schijnbaar' zodra de islamitische geleerden - expologeten - hun thesen onderbouwen met allerlei Koranverzen.
In dualistische 'logica' zijn beide kanten van de tegenspraak waar, maar de omstandigheden bepalen dus welk vers wordt gebruikt. Net als de Bijbel kan de Koran dus op diverse manieren gelezen én geïnterpreteerd worden.

10.1 Voorbeeld van tolerantie naar in-tolerantie
'De uitersten'

Koran van Mekka 73:10 'Hoor de ongelovige met geduld aan en verlaat hem met waardigheid'

Koran van Medina 8:12  'Toen sprak Uw Heer tot Zijn engelen en zei: 'Ik zal met U zijn. Geef kracht aan de gelovigen. Ik zal terreur in de harten van de ongelovigen zenden, hun hoofden afsnijden en zelfs de toppen van hun vingers'.

De tolerantie en godsdienstvrijheid in de islam wordt graag door imams tegenover westerse interviewpartners graag geciteerd, waarin wordt gezegd (Soera 2:256): 'Er bestaat geen dwang in ons geloof'. Maar ..........
Soera 4:89 'En indien zij tot vijandschap vervallen, grijp hen dan en doodt hen waar gij hen ook vindt; en neem vriend noch helper uit hun midden'.

Of ander veel aangehaalde uitspraak is: 'Wie een mens doodt, heeft de hele wereld gedood'. Maar de uitspraak in Soera 47: 191 vertelt ons: 'En doodt hen, waar je hen ook ontmoet .....'. Soera 47:4-5 'Wanneer gij de ongelovigen ontmoet, treft dan hun nek en wanneer gij overwinnaar zijt, bind hen dan vast............'

10.2 Oplossing van het dualisme?

De reden, dat de discussies over wat de 'werkelijke' islam inhoudt alsmaar doorgaan en nooit opgelost worden, ligt in het feit dat er geen enkel correct antwoord bestaat. Geen enkel dualistisch systeem kan worden gemeten naar één antwoord. Dualistische systemen kunnen alleen worden gemeten door statistiek. Het is nutteloos te beweren, dat één kant van het dualisme waar is. Analoog hieraan is het feit, dat de quantummechnica altijd een statistisch antwoord geeft op alle vragen.

Voorbeeld van statistische getallen; islamitische dualisme

Stel de vraag: 'Wat is de werkelijke jihad; de jihad [1] van de innerlijke strijd of de jihad van de oorlog?'
Laten we de uitspraken van iman Bukhari [2] in de hadith bekijken naar het antwoord, wanneer hij herhaaldelijk over jihad spreekt. In de Shahih Bukhari zijn 97% van de verwijzingen naar jihad verwijzingen over oorlog en 3% over de innerlijke strijd. Is jihad dan oorlog? Ja, 97%. Is jihad innerlijke strijd? Ja, 3%. Dus wanneer je een artikel schrijft, kun je pleiten voor één van beide; welke je maar wilt. Maar in werkelijkheid kan bijna elke bewering over de islam worden geantwoord met: 'Wie zijn Schepper wil ontmoeten, moet niets of niemand naast Hem bedenken'. 'God straft ongenadig en Hij is zachtmoedig tegelijk', zo zegt de Koran.

[1] Jihad betekent letterlijk 'inspanning gericht op het realiseren van een bepaald doel'. Er wordt een onderscheid gemaakt in een innerlijke en een uiterlijke jihad.
[2] Muhammed ibn Ismail al Bukhari of Al-Boekhario (Buchara, 810-870) was een soennitisch-islamitisch schriftgeleerde. Hij is voornamelijk bekend om zijn compilatie van de hadith, die Sahih Boekhari wordt genoemd. [Hadith - De persoonlijke leringen en uitspraken - vele duizenden - van Mohammed].

11. Twistgesprek of dialoog aangaan?
'Islam een religie of een allesomvattende, bijna totalitaire levensorde?'
'Islam een georganiseerde religie?'
'De orthodoxe islam is een drievoudig systeem - een religieus, politiek en culturele ideologie?'

'Religie is een instituut én spiritualiteit is een ervaring! Georganiseerde religies zijn een probleem; ze verbieden namelijk tolerantie!'

Soera 9:28  'De niet-moslimss zijn onrein. Zij mogen niet bij Mekka en de Heilige Moskee komen. 'O, gij die gelooft! De heidenen, 'Muskrekeen' (niet-moslims) zijn onrein. Laat hen na dit jaar niet bij de Heilige Moskee komen'.

Een religie of een godsdienst kun je omschrijven als het geheel van de plechtigheden, of de leerstellingen van een godsverering. Een grondeigenschap van alle religies is de overgave aan de wil van God. Islam betekent letterlijk 'overgave'; zich onderwerpen aan de wil van God, zich overgeven aan God, zich buigen voor de wil van God. Het woord moslim betekent 'gehoorzaam aan Allah', wat uitmondt in een totale onderwerping aan Allah's religie, Allah's wil. De shahada vat de kern van de islam bondig samen: 'God komt op de eerste plaats, en om het goddelijke te bereiken moet Mohammed, Zijn profeet, worden nagevolgd!'

De moslims beschouwen hun heilige schrift, de Koran als het laatste en definitieve woord van God. Ze erkennen echter ook de Thora, de Psalmen, en de evangeliën als door God geopenbaarde boeken. Maar de Koran is hét geschrift voor de gehele mensheid wat kan leiden tot een superioriteitsgevoel. Dit superioriteitsgevoel van de islam richt zich vooral op het in moreel opzicht decadente Europa. Volgens veel moslims is Europa in het heidendom teruggevallen en in hun ogen is de islam dé enige oplossing van dit probleem.
Maar volgens de islamitische theologen is geloof het vertrouwen hebben in de waarheid van 'iets'. Voor vele orthodoxe gelovigen is dat een vast en innig vertrouwen op Gods Woord zoals dit in vele godsdiensten wordt gepredikt. Echter, wanneer deze theologische ideeën, leerstellingen en plechtigheden of rituelen een vaste vorm aannemen en in steen worden gebeiteld, worden ze dogma's en doctrines genoemd. Ze worden dan ongeveer onbetwistbaar - onfeilbaar - genoemd! Ze worden 'heilig' verklaard!

Koran 5:3 'Heden heb ik uw religie voor u vervolmaakt, en Mijn gunst aan u voltooid, en Ik heb de islam voor u als religie gekozen'.

In alle religies gaat het in de eerste plaats om de fundamenten van het menselijke bestaan, althans zo behoort het te zijn. Er wordt antwoord gegeven op belangrijke vragen van de mens, bijvoorbeeld over het ontstaan van de wereld, het leven na de dood, ethische kwesties en de zin van het leven. Hoewel de religies zeker ook hun slechte kanten hebben en vaak zijn misbruikt voor allerlei politieke doeleinden, zijn ze altijd een enorme inspiratiebron geweest voor voorvechters van sociale rechtvaardigheid, oprechtheid, gelijkheid, gelijkheid tussen man en vrouw, en meningsvrijheid. En daar hoort feitelijk geen bedrog bij.
Maar zo lezen we in Soera 3:54 over de goddelijke toestemming voor de kunst van misleiding. Daarin wordt gezegd: 'En zij smeedden een list, en Allah smeedde een list; en Allah is de beste listensmid'. Hierin is de islam uniek onder de overige wereldreligies: als enige beschouwt hij zijn God als 'misleider, leugenaar en bedrieger'. Hoe kan ik dat als oprecht 'spiritueel inspirator' - imaan of theoloog - aan mijn gelovige toehoorders verkondigen of uitleggen? Is de islam dan toch niets anders dan een georganiseerde religie die een allesomvattende, bijna totalitaire levensorde verkondigt? Een religie die te pas en te onpas zich verschuilt achter gedicteerde regels en de oprecht welwillende gelovige een rad voor de ogen draait?

Voor alle gelovige moslims ter wereld geldt de Koran met zijn 114 soera's als enige geldende leidraad van juist dneken en handelen. Deze 114 soera's vormen daarmee de voor eeuwig geldende grondwet van de islam. Ook zijn alle hervormingen in de islam, die niet door de inhouden van de Koran gedekt worden, aanvallen op de goddelijke structuur van de Koran en daarmee dus op Allah zelf. Daarom is de islam - anders dan bijvoorbeeld het christendom en boeddhisme - van nature niet ontvankelijk voor hervormingen en aanpassingen aan maatschappelijke vooruitgang. Het gevolg is, dat de traditionele islam - waartoe een groot deel van de wereldwijde moslim gemeenschap gerekend moet worden - zichzelf  en alle andere medegelovigen (ook zij die naar vernieuwing en modernisering verlangen) in een meedogenloze theologische houdgreep vasthoudt. Angst - angstgevoel - is het gevolg. En zolang die angst niet getrotseerd kan worden, zullen de nieuwe vragen blijven echoën in een verder lege academische arena!

Elsevier, 22 januari 2009
De imaan, Samir Abu Hamza, vindt dat verkrachting binnen het huwelijk niet bestaat. Hij noemt het zelfs 'verbazingwekkend' dat gedwongen seks binnen het huwelijk in Australië verkrachting wordt genoemd. Volgens Hamza is het een vrouw niet toegestaan een verzoek om seks door haar man te weigeren. Ook moedigde hij het 'licht' slaan van ongehoorzame vrouwen aan.

11.1 Ethische consensus
'Christenen  moeten zich afvragen waarom hun geloof aan kracht inboet en zich minder focussen op de islam, vindt Rouvoet'. [16 april 2008]

In een wereld waarin alle ethische waarden op de helling gaan, zal de Europese christenheid zich niet alleen intensief moeten bezighouden met de formulering van hun ethische standaarden om zo een ethische consensus na te streven, maar vooral die nutteloze en oeverloze discussies over het thema 'Wat is het ware geloof' ter zijde moeten leggen en met een geheel nieuwe wereld- en geloofsvisie - een nieuw spiritueel model - te komen die de kernelementen van álle wereldreligies omvatten.

Godsdienst is de buitenkant. Het zaad van de waarheid moet door het omhulsel heen breken om vrucht te kunnen dragen. Elk mens moet zijn of haar geloof vinden, vóórdat hij of zijn ervan kan getuigen. Als het omhulsel hol is - niet meer dan ingestampte overtuigingen en mechnisch uitgevoerde rituelen - hebben de mensen het recht dat van de hand te wijzen. Geen mens zou een geloofsleer moeten aanvaarden die in hart én hoofd géén weerklank vindt.
'Spiritualiteit is niet het volgen van de weg die de ander ons dicteert, maar van de weg die we zelf ontdekken'.
Daarom is zelfstandig denken met geen enkele ware leer in strijd!

Als je wilt praten over wát voor soort Nieuwe Spiritualiteit er dan moet komen, dan kan ik zeggen dat het een spiritualiteit kan zijn die voortbouwt op de bestaande religies in hun huidige vorm. Deze spiritualiteit verwerpt niet acuut onze traditionele religieuze leringen, maar borduurt erop voort en past alleen die leringen aan, waarvan ook wij vinden dat ze niet langer van dienst zijn, en nieuwere en diepere begrippen aanreiken waar wij wel iets aan hebben. Ze zal het allerbeste van de oude religies behouden!
De nieuwe spiritualiteit is géén complete verwerping van de oude spiritualiteit, maar er eerder dieper op ingaat. Ze zal uit de oude spiritualiteit de dingen weglaten die wij duidelijk niet langer van dienst zijn, en nieuwere en diepere begrippen aanreiken waar wij wel iets aan hebben. Ze zal het beste van onze oude religies behouden.

Een groot deel van de Nieuwe Spiritualiteit zal óók gaan over de creatie van een waarachtige gelijkheid voor vrouwen over de hele wereld en daarmee een einde maken aan het paternalistische en openlijke misbruik van de helft van de mensheid. Dit is één van de redenene waarom je mag verwachten dat de Nieuwe Spiritualiteit zal worden bestreden door de mensen die macht in handen hebben. Het overgrote deel van de machthebbers of godsdienstijveraars zijn namelijk mannen!

11.3 Islam en de toekomst
'Islam, een georganiseerde religie?'
'Een blik op de toekomst; geloofsgrenzen vervagen?'

Christenen en Joden zijn gewend geraakt aan een historisch-kritische doorvorsing van hun heilige schriften. Met behulp van allerlei exegetische instrumenten is de lange ontstaangeschiedenis van het Oude en Nieuwe Testament uitgeplozen; tot op de bodem uitgezocht. Het blijkt een proces van honderden jaren waarbij teksten uit verschillende tradities en tijden door redacteuren of godsdienstijveraars en kopiisten talloze malen is geredigeerd. Het lijkt voor de hand te liggen dat dezelfde principes ook opgaan voor de Koran.
Zoals het christendom uit het Jodendom ontstaan is, zo zou de islam ook uit een andere religie kunnen zijn ontstaan. Voor de meeste moslims blijkt dit soort wetenschappelijke 'kritiek' nog een brug te ver. En uit de reacties van enkele islamologen blijkt deze nieuwe kritische benadering ook voor hen niet vanzelfsprekend te zijn en verwerpen hem dan ook.

Voor de  mensheid - voor ieder van ons, gelovig of niet - is het begrijpen én het aanvaarden dat de georganiseerde godsdienst alléén kan slagen als ze de mensen doen geloven dat zij het écht nodig hebben, een eerste stap op weg naar een nieuwe spiritualiteit. Mensen kunnen alleen ergens in geloven als ze eerst niet meer in zichzelf geloven; dat ze als het ware volledig de weg kwijt zijn. Haar tweede 'taak' is je te laten zien dat zij de antwoorden heeft die jij niet hebt! En de derde en belangrijkste 'taak' is jou haar antwoorden te laten accepteren zonder er vragen bij te stellen. Want zodra je vragen gaat stellen, begin je na te denken. Zodra je nadenkt, begeeft je je op de terugweg naar de innerlijke Bron. De innerlijke Born is de Bron van ALwetendheid; de Bron die je namelijke iedere dag bij je 'draagt', je innerlijke Zelf, je goddelijke ziel die alles weet! En juist dat 'vrije' denken willen de godsgeleerden of godsdienstijveraars niet, want je zou wel eens op antwoorden kunnen komen die verschillen van de hare. Dus heeft de godsdienst het nodig dat jij aan jezelf twijfelt, dat je eraan twijfelt of je wel behoorlijk kunt ná-denken.
Dat je in staat bent om wel een juiste gedachte te hebben over hét of hun geloof; hun mening, hun visie en die niet de jouwe is. Daarom durf ik te stellen, dat de georganiseerde wereldreligies - de islam, het christendom, het jodendom, het hindoeïsme, en vele andere geloven - uiteindelijk geen enkele kans van slagen zullen hebben. Je kunt hierbij denken aan een periode van enkele honderden jaren. Maar het is zeker een onomkeerbaar proces; de ontkerkelijking en de ont-islamisering.

Verklaring? De innerlijke drang naar vrijheid van ieder mens, wat verweven en opgeslagen zit in ons DNA-systeem [Divine Natural Awareness, het goddelijk natuurlijk Bewustzijn] én de evolutie van het bewustzijn van de mens staan hierin centraal.

'Vrijheid is het oorspronkelijke Zijn'
'Om echt vrij te zijn, moeten we weer in contact komen met onze eigen gedachten en gevoelens'
'Vrijheid is een puur innerlijke ervaring'
'Vrijheid is gebombadeerd worden door keuzes en dát werk soms verlammend'

Voorbeeld Pro-islamitische en antichristelijke houding Kerken
'De ontwikkelng binnen de islam; een godsdienst in beweging?'
Nieuws 7 april 2013: 'Koptische christenen opnieuw aangevallen door islam jongeren!'

Elke godsdienst is in beweging, maar het gaat meestal heel langzaam. Zestig, zeventig jaar geleden dachten veel waarnemers dat de islam zich in liberale richting zou gaan ontwikkelen, zeg maar zoals het christendom de afgelopen honderdvijftigjaar. Het is vooral de Islamitische Revolutie van Khomeini in 1979 die aan die verwachting een eind heeft gemaakt. Het belangrijkste dicussiepunt binnen de islam is in hoeverre de sharia moeten worden toegepast! Maar het is onvermijdelijk dat een godsdienst zich op den duur aanpast aan de regio en de maatschappij waar hij beleden worden. De islam heeft nog niet zo lang veel belijders in het Westen, het kan dus nog wel even duren.

Westerse kerken idealiseren de islam en bekommeren zich te weinig om de positie van chirstenen in islamitische landen. Dat stelt de Duitse islamwetenschapper dr. Brita Breuer in haar recent verschenen boek over christenvervolging in de moslimwereld. Volgens Breuer is de christenvervolging (getuige de recente TV-beelden van 10 maart 2013) in de islamitische wereld toegenomen, terwijl tegelijkertijd in Europa steeds meer sprake is van een pro-islamitische en antichristelijke grondhouding. Met alle macht probeert men 'de religieuze gevoelens van andersgelovigen en in het bijzonder moslims te ontzien en te beschermen'.  Breuer vindt echter, dat het geenszins islamvijandig is 'om op de ellendige situatie van veel christenen in de islamitische wereld te wijzen'. Het is eerder 'christenvijandig' om dat niet te doen.

In haar boek 'Im Namen Allahs?''Christenverfolgung im Islam' signaleert ze dat de trend in veel Europese samenlevingen anders is: 'Vooral in liberale of religiekritische milieus krijg je soms de indruk dat het ronduit pijnlijk is om je voor christenen in te zettten of je met hen solidair te verklaren'. Onbegrijpelijker nog vindt Breuer dat kerken meegaan in die trend. Volgens haar idealiseren zij de islam, zonder zich te realiseren hoezeer christenen in moslimlanden zich daardoor in de steek gelaten voelen.
In een interview met de Frankfurther Algemeine Zeitung zei Breuer: 'Twintig jaar geleden al vroegen christenen in de moslimwereld mij hoe het kon dat kerken zich voor de rechten van moslims inzetten - wat op zich niet verkeerd is - maar geen gevoel hadden voor wat er met christenen in moslimlanden gebeurde. Velen zeiden ontgoocheld dat ze niet langer hoopten op ondersteuning'.

In haar boek noemt Breuer diverse voorbeelden van positieve uitlatingen van Duitse kerkleiders over de islam. Voorzitter Nikolaus Schneider van de Evangelische Kerk in Duitsland (EKD) verklaarde afgelopen jaar bijvoorbeeld: 'Het is een vergissing te zeggen dat de islam minder in vrede geïnteresseerd is dan het christendom'. Dat getuigt volgens Breuer van 'een eenzijdige waarneming van de islam', omdat in de Koran en in het leven van Mohammed wel degelijk geweld in bepaalde situaties gerechtvaardigd wordt, anders dan in de bronnen van het christendom. Het streven naar waardige omgang én dialoog met moslims is alleszins respectabel, vindt Breuer, maar de reëel bestaande islam en zijn uitwerking op de christenen in moslimlanden moet daarbij niet uit het oog verloren worden. [Reformatorisch Dagblad, 18-08-2012]

11.3 Geloofsgrenzen vervagen in Nederland

Met de komst van een liberale stroming binnen de islam, en de ruimte die liberale en 'afvallige' moslims in het publieke debat krijgen, zullen de conservatieve moslims zich bedreigd voelen. Een manier om zich daar tegen af te zetten, is nog strikter vasthouden aan de religieuze leefwijze. Het enthousiasme voor de Arabisch-Europese Liga - vooral onder Marokkaanse jongeren - is voor critici een teken dat de gepolitiseerde islam in Nederland in opkomst is. Maar ook onder moslimgroepen zet de 'verwereldlijking' door. Velen zijn enkel nog 'moslim in name only', oftewel mino's, zien het moslim-zijn eerder als identiteit dan als geloofsovertuiging. Moskeebezoek of vijf keer bidden per dag is niet meer noodzakelijk, geloven is een privé-aangelegenheid en wordt niet geuit op school of op het werk.
Het (liberale) islamitische gedachtegoed wordt toegankelijker voor alle jongeren. Meer autochtone jongeren bekeren zich tot de islam.

12. Slotbetoog
'Het kern probleem van alle godsdiensten; de afscheiding van God, het zich afgescheiden voelen van God en de mensheid'
'Het dialoog tussen de wereldreligies behoort te zijn: de Nieuwe Spiritualiteit en .... de waarheid maakt vrij'

Onze allergrootste religieuze misvatting
De georganiseerde religie [1] heeft het leven van talloze individuen beïnvloedt, maar in onze collectieve samenleving heeft ze weinig verandering gebracht. Of je nu spreekt over de islam, het katholiek christendom, het protestants christendom, orthodox christendom, sjiitische islam, soenitische islam, hindoeïsme, judaïsme, etc. etc. - het merendeel van de georganiseerde religies heeft ons niet van gedragingen of problemen zoals hebzucht, macht, nijd, toorn, eigengerechtigheid, ongelijkheid, geweld en oorlog weggeleid, maar juist dieper erin ondergedompeld.

De religie, - zo werd gehoopt -, zouden ons dichter bij God brengen en aldus een gevoel van eenheid met het goddelijke creëren. Evenwel hebben veel georganiseerde religies dat nagelaten. De collectieve samenleving ervaart géén eenheid, maar vervreemding; géén eenheid met God, maar afscheiding! Afscheiding van God én van elkaar. De religie, - zo werd gehoopt-, zouden de mensen dichter bij elkaar brengen en aldus een gevoel van gemeenschap en integratie produceren. Nochtans hebben het overgrote deel van de georganiseerde religies dát nagelaten. Ze hebben enkele individuele levens op deze manier beïnvloedt, maar onze collectieve samenleving heeft precies het tegenovergestelde ervaren. Dit zijn de 'lessen' van veel van onze religies.

De machtigste georganiseerde religies leren ons niets anders dan dat wij beschamende, zondige schepselen zijn en niet eens verdienen het stof onder Gods voeten te zijn; dat wij God onwaardig zijn en dat wij van elkaar afgescheiden zijn. Ze beroven ons van onze zelfachting. Ze leren ons dat je niet al te trots op jezelf, je uiterlijk, je lichaam, je talenten of je prestaties mag zijn. Onze glorie mag niet overdadig worden verkondigd, maar onze zondige natuur!
'Jullie mogen niet in verwondering glimlachend om jullie eigen grootsheid tot God komen, maar jullie moeten Hem om vergiffenis smeken voor jullie talloze zonden. Je moet God behagen om zo in het hemelrijk te komen; om het eeuwig leven te vergaren. Je dient (de opgelegde, gedicteerde regels van) God te volgen- het woord van God onvoorwaardelijk te geloven-, om zo God te kunnen behagen!'

Maar besef dat mensen die van hun zelfachting zijn beroofd, beroven ook anderen van hun zelfachting. Mensen die niet van zichzelf houden, kunnen niet oprecht van anderen houden. Mensen die zichzelf onwaardig beschouwen, beschouwen anderen ook als onwaardig. De kernboodschap van de meeste georganiseerde religies is dan ook niet blijdschap, argeloosheid én zelfwaardering, maar angst, schuld en zelfontkenning! Je zelf wegcijferen voor die ander!

Ons kernprobleem is ons begrip van God en de ware betekenis van ons leven hier op aarde. Nog steeds wordt er door de georganiseerde religies gepredikt, dat wij afgescheiden van God én dus van het leven zijn. Een straffende, boze God die tegen voorovergebogen bidders zegt: 'Sorry, maar het is buigen of barsten. Jouw gebed hoor Ik. Jouw gebed hoor Ik niet, want je doet het niet goed. Je hebt Me niet behaagd!'
Dit alles omvattend negatieve beeld dat door de georganiseerde religies in de loop der eeuwen is gecreëerd en nog steeds wordt 'gekoesterd' met als enige doel om zieltjes te blijven binden aan hún religie; om macht te blijven uitoefenen! Of je nu spreekt van het christendom (katholicisme, protestantisme), de islam, het hindoeïsme, en het jodendom in alle gevallen kun je spreken van 'blinden die de blinden leiden'; de 'onwetende' godsdienstijveraars of de theologische extremisten?

[1] Het soort religie dat een separatistische filosofie en een exlcusiever theologie onderricht.

12.1 Het nieuw-geloven
'Islam, hervorming?'

Geloof heeft met innerlijke beleving te maken, met innerlijk gevoel. Let wel innerlijk gevoel, niet een gevoel dat zo maar komt aanwaaien. Het innerlijke gevoel dat door de eeuwige ziel wordt vertegenwoordigd. Dat enige, unieke gevoel vertegenwoordigt God in jouw lichaam. Dat gevoel, die beleving wordt ontkent door de georganiseerde religies, omdat zij de voorgeschreven regels en dogma's blijven volgen want zo staat het nu eenmaal geschreven in de Bijbel of de Koran.
In de Bijbel en in de Koran staat volgens deze (geloofs-)wetenschap hét woord van God geschreven, gedicteerd door de boodschappers van God. Dat unieke woord zou dicteren en verkondigen wat God wel of niet van ons zou verlangen. Dat woord van God zou inhouden wat God wel of niet van ons zou verwachten en verlangen. Dat woord van God zou aangeven wat God wenste van ons. Dat geschreven woord vertelde wat goed en kwaad was. Dat woord vertelde hoe jij moest leven, hoe jij moest gedragen, hoe jij je moest kleden en wat je wel of niet mocht eten en drinken  ............ hoe jij je moest gedragen naar God toe. Dit alles zou vervat zijn in regels en dogma's opgesteld door de boodschappers van God.
Niets is minder waar, want God heeft de belangrijste Wet - de wet van de Vrije Wil - aan de mensheid gegeven! Op basis van deze wet is iedere geïncarneerde ziel vrij om te doen wat hij of zij wenst te doen. Niet leven volgens de dogma's en de opgelegde regels is niet het verwerpen van Gods Geboden, maar ze juist ondergaan! Je ondergaat en accepteert het leven door juist de door mensen opgelegde regels te verwerpen én zelf het leven ter hand te nemen, door zelf te kiezen wat wel en wat niet goed is. Wat wel of niet goed is voor jouw persoonlijke ervaring, jouw persoonlijke beleving van het geloof in God.

Geloof in God is niets anders dan je laten leiden door je innerlijke gevoel van al-wetendheid: 'Ik weet dat God bestaat' (een verstandelijke beredenering), is iets anders dan 'Mijn innerlijk gevoel zegt, dat God bestaat!'
Het AL-weten komt vanuit het Goddelijke gevoel dat vanuit je hart komt én niet uit het verstand of de opgelegde regels. Door het te weten, weet je bij elke stap in je precair leventje welke stap de juiste stap is. Niet door de opgelegde regels te volgen, maar door te luisteren naar je innerlijk gevoel. Op die manier word je bevrijd van een last, die door de instituten (de georganiseerde religies) zijn opgelegd. Bevrijd je daarom van die opgelegde regels en het innerlijke gevoel - jouw geloof in God - komt tot uitdrukking via Gods Liefde in jou!

12.2 'Ik-ben'

Om te weten wat je wél bent, moet je eerst weten wat je niet bent. Dat is de leer van het non-dualisme, dat betrekking heeft op heel ons leven, op de ware betekenis van het leven! Helaas, het dualisme is vertegenwoordigd op allerlei manieren in ons dagelijks leven; technisch, politiek, sociaal, spiritueel, fysiek en psychologisch. Bijvoobeeld onze voorliefde voor of ons aandringen op vergelijkingen én onze voortdurende behoefte om iets te kenmerken als 'beter' of 'slechter', 'hoger' of 'lager', 'goed' of 'slecht', toont aan hoe diep wij in dualisme zijn vervallen. Hoe diep wij in separatisme zijn gezonken.
Het beschavingsniveau van onze maatschappij of ons geloof - christelijk of islamitisch geloof - wordt onvermijdelijk weerspiegeld in haar graad van denken in dualisme. Sociale evolutie wordt juist getoond door een beweging naar eenheid, niet naar separatisme. Zolang een maatschappij of een georganiseerde religie zich als apart ziet, verkeert ze in die illusie van het separatisme. Separatisme - het afgescheiden zijn van - is een illusie!

Al het leven op onze planeet is helaas gestoeld op separatisme, is gebaseerd op het dualisme. Wij beelden onszelf in dat wij aparte families of gemeenschappen zijn, verzameld in aparte buurten of provincies, verschillende naties of landen die een aparte wereld of planeet omvatten. Wij denken dat ons land - óns geloof - het beste ter wereld is. Wij denken dat onze provincies de beste provincie in het land is en dat onze familie de meest fantastische in de provincie is. En tenslotte denk jij misschien wel dat jij beter bent dan wie dan ook binnen je familie. Misschien beweer je wel, dat je helemaal niet zo denkt, maar je handelt er wel naar!

12.4 Leer luisteren naar de stem van je hart
'Luister naar je innerlijke stem'
'De Universele waarheid is: 'Wij allen zijn Eén!'

Neem niets aan van anderen! Zoek het zelf uit! De waarheid leeft in je hart. De leer van anderen kan er een afspiegeling van zijn, maar de leer is niet de bron van jouw waarheid. De bron is altijd 'iets' dat van binnenuit komt!

Ken je dat plotselinge gevoel van intens geluk, helder inzicht en een enorme optimisme? Deze belevingen kunnen ons alledaagse leven veranderen; we zijn dan aan het 'verlichten'.
Verlichting staat bekend als het ontwikkelen van het Zijn, dat begint met het toegeven en accepteren met wie-je-niet-bent en wie-je-werkelijk-bent tot er een moment komt dat je begint te beseffen dat wij allen Eén zijn. Een toestand waarin we onszelf herkennen door de afwezigheid van de belemmerende bewustzijnsfactoren (opgelegde, gedicteerde geloofsregels) en op die manier onze eigen goddelijkheid mogen ervaren; van ego-gericht bewustzijn naar een collectieve bewustzijnstransformatie. Dan ervaar je zoiets als wedergeboorte, opstanding, transformatie, verlossing of verlichting. Ga daarom op onderzoek uit en probeer te ontdekken wie-je-werkelijk-bent, want de tegenpool van verlichting is onwetendheid en verwarring! 

'Verander jezelf en je verandert de toekomst'
'Vrijheid is het oorspronkelijk leren ZIJN'

De waarheid is geen ding, dat je kunt bezitten, kunt vasthouden. Neen, het is een vloeiend proces. Het is een manier waarop het leven zich aan jou openbaart! Het is alleen de vraag hoe jij naar die waarheid wilt kijken. Wel is gebleken, dat als je blik helder is jij de waarheid van anderen beter kunt 'zien'!

Er werd aan profeet Mohammed gevraag: 'Welke moslim heeft perfect geloof? 'Hij antwoordde: 'Hij die het beste moreel karakter heeft'. (Tribani)

Hans Zevenboom