logo-millennium-visie.jpg

kb

 

Bericht
  • EU e-Privacy Richtlijnen

    Wij maken gebruik van cookies, om onze website te verbeteren, en om het verkeer op de website te analyseren. Door op akkoord te klikken, geef je toestemming voor het plaatsen van alle cookies zoals omschreven in onze privacyverklaring. Ga voor meer informatie naar Privacy pagina.

    Bekijk Privacy Richtlijnen

Tien Geboden = Tien Beloften, December 2013

Tien Geboden = Tien Beloften

1.0 Inleiding
'Gods beloften?'

Het omstreden kerstverhaal

De geboorte  van Jezus Christus dat we met de Kerst vieren, is één van de belangrijkste gebeurtenissen in de kerkgeschiedenis van de aarde. Uit de Bijbel leren we dat Jezus werd geboren in een stal, uit een maagd Maria. Van Maria is slechts bekend dat zij als maagd in Nazareth woonachtig was en met Jozef ondertrouwd was [Luc. 1:26, vgl. Matth. 1:18]. Deze ondertrouwde maagd valt in haar staat van volkomen ongereptheid [Luc. 1:27, 34], door een engel, de belofte ten deel dat zij door Gods scheppende daad uit de Heilige Geest een zoon zal ontvangen [Luc. 1:31, 35, vgl. Matth. 1:18, 20], wiens naam Jezus zal zijn [Luc. 1:31; Matth. 1:21].
De vermelding van de ontvangenis van Jezus uit de Heilige Geeest wijst erop dat er sprake is van een goddelijke scheppingswonder, dat aan [Gen. 1:2] herinnert!

afb. engelen 14Zijn geboorte was en is goed nieuws voor alle mensen. Althans dat zou het moeten zijn, maar de feiten wijzen er op dat ergens in geloven niet voor iedereen meer zo vanzelfsprekend is. Men is geloofs-moe aan het worden! Zo is ook de inhoud van het christelijke geloofsleer steeds onbekender en ongeloofwaardiger aan het worden met als gevolg, dat vele mensen zich steeds meer gaan afvragen: 'Waarom zou ik mijn geloof nu nog baseren op wat er in de Bijbel geschreven staat?' 'Ik merk en ervaar geen wezenlijke veranderinge in de wereld; kijk nu eens wat er allemaal gebeurt, in het Midden-Oosten, Syrië, Egypte en Tunesië. God doet niets aan de brandbommen, en het gifgas! Waar blijft God nu met zijn Beloften?'
God moet 'dit' zijn en niet 'dat', zo is de mening van veel gelovigen!

Volgens de Bijbel zijn er zoveel geloften door God en zijn boodschappers - er staan ongeveer 1700 beloftes [1] in de Bijbel - gedaan, die volgens vele gelovigen nog steeds niet zijn uitgekomen. 'Gods woorden zijn woorden die je leven richting zou moeten geven en die jou zou moeten leiden op de 'weg ten leven'. Gods woorden zijn beloften die ons iets toezeggen van wat God ons wil geven. Zij zijn altijd positief, verheffend, inspirerend en verblijdend. Evenals de geboden zijn de beloften waar, waarachtig en betrouwbaar' [Joz. 21:45]. En zo is het nog steeds [1Cor. 1:20 en Hebr. 10:23], aldus het geschreven woord in de Bijbel.

  • Maar wat heb ik als persoon aan die beloften? Niets?

Waarom is mijn leven dan zo moeilijk? Waarom moest mijn geliefde sterven? Waarom heb ik geen succes? Waarom ben ik ziek geworden? Waarom is er zoveel onrechtadam na zondeval in de wereld? Is er wel een hiernamaals en hoe ziet dat eruit? Bestaat de hemel wel? En ......... bestaat er een oneindige kennis in het universum waarmee ik contact kan komen, zodat mijn leven hier op aarde verbetert of ben ik niet meer dan een toevallig bijproduct van het chemische proces, dat wij leven noemen?

[1] Er wordt in de Bijbel ons veel beloofd: de Heilige geest [Luc. 24:49], het eeuwige leven [1Tim. 4:8, 1Joh. 2:25], het onwankelbare Koninkrijk [Heb. 12:28], deel aan de goddelijke natuur [2Petr.1:4], ingaan in de volle rust [Hebr. 4:1], nieuwe hemelen en een nieuwe aarde [2Petr.3:13]. Denk ook aan al de beloften in Openbaringen 2 en 3;  'Wie overwint..........'.
Kortom: leven, heerlijkheid en zaligheid; het volle heil, voor ieder die met Hem wil leven! Door geloof, geduld en volharding verkrijgen we deze beloften [Gal.3:23, Hebr.6:12,15 en 10:36], die we in rust mogen verwachten [Hebr. 4:11] en in liefde tegemoet zien; niet door met 'de hand op de troon' te 'hameren'!

2.0 Belofte, beloven
'Toezeggen'
'Belofte of gelofte'

Een belofte is een toezegging iets te doen of te laten. Vaak spreekt men informeel een belofte uit, bijvoorbeeld: 'Je krijgt het boek morgen van me terug', of nadrukkelijker: 'Ik beloof je, dat je het boek morgen terugkrijgt'. Volgens de algemene regels van fatsoen behoort men zo'n belofte na te komen. Weet men niet zeker of men daaraan kan voldoen, dan moet men ook niets beloven. 'Iemand zijn woord geven' heeft dezelfde betekenis als 'het beloven'.

Gods Beloften zijn belofte van geluk en zegeningen, beloften van gezondheid en een lang leven. Al die beloften die God maakt, zijn voor ons eigen goed en welzijn [Ps. 5:12-13; Spr. 8:17 en 1Cor. 2:9-12]. Er is géén belofte die belooft, dat het slecht met ons zal vergaan. Het is zelfs Gods verlangen, dat we het voorspoedig in ons leven zal vergaan!

  • Ps. 19:8          'Het getuigenis van de Here is betrouwbaar, zij schenkt wijsheid aan de onverstandige'.
  • Ps. 36:6          'Hemelhoog is uw goedertierenheid, uw trouw reikt tot de wolken'.afb. engelen 6
  • Ps. 89:34        'Mijn trouw zal Ik niet verloochenen'.
  • Joh. 17 : 18    'Uw woord is de waarheid'.

Sommige christenen nemen deze beloften aan in geloof, want het staat zo in de Bijbel dus het geldt voor ons als we maar geloven. Maar andere gelovigen verzetten zich tegen de gedachte dat we God niet mogen (mis-) of (ge)bruiken voor onze eigen doelen. Want ........ 'God doet wat Hij wil. Hij is soeverein en als hij wil dat wij ziek zijn, dan is dat zo. Hij heeft er vast Zijn goede reden voor. Wij kunnen God niet voor ons karretje spannen'.

  • Maar wat zijn dan de beloften van God nog waard als er oorlog en onvrede heerst?
    Of zijn God's Beloften niet anders dan 'verkapte' geboden?

'Als je niet doet, wat Ik je zeg, dan word je gestraft voor je zonden'. Maar juist uit Jezus' gelijkenis van de verloren zoon blijkt, dat God - de Vader - juist géén bloedoffer vereist, maar eerder een vergevende God is. Hoe zit dat dan precies met die beloften, geloften van God?

3.0 Gelofte
'Een religieus ruilobject?'
'Gelofte is vrijwillig'
'Gelofte - een plechtige belofte aan God'

afb. engelen 14bBij het doen van een gelofte wordt een gave of dienst aan God toegezegd ter ondersteuning van een verzoek. Maar de gelofte kan ook een uitdrukking van bijzondere dankbaarheid zijn. In het eerstgenoemde geval dreigt het gevaar het beloofde als een religieus 'ruilobject' te beschouwen ('Ik doe dat, wilt U dat dan doen?'); in het tweede geval komt de persoonlijke binding met God tot uitdrukking. De belovende kent natuurlijk de zwakheid en veranderlijkheid van het menselijke hart, dat de steun van God nodig heeft.
Het doen van een gelofte is vrijwillig, maar toch eist de prediker van Deuteronomium het stipt volbrengen van wat men eenmaal op zich heeft genomen [Deut. 23:22-24]. Geloften van vrouwelijke personen worden eerst na toestemming van het hoofd van het gezin (de vader of de man) pas rechtsgeldig.(?) De weigering om een gelofte wettig te verklaren moet binnen 24 uur plaatsvinden, wil ze ontbindend karakter hebben [Num. 30:4].

Ook de Koran vertelt ons het volgende als wij een belofte vergeten of willen breken:
«Zeg: 'Onze Heer, bestraft ons niet als wij vergeten of als wij fouten maken'. [Surak Al Bakarah, vers 286]

Als iemand toch gedwongen wordt om een belofte te breken, dan is dat voor een moslim toegestaan als iemand bijvoorbeeld bedreigd wordt met pijnlijke straffen, ziekte, overlijden, of een reden buiten zijn macht, dan vertelt de Koran; 'Allah belast niemand dan volgens zijn vermogens'. [Surah Al Bakra, vers 286]

3.1 Maar hoe zit het dan met Gods beloften voor jou?

  • Ps. 139:5             'Gij omgeeft mij van achteren en van voren en Gij legt uw hand op mij'.
  • Joh. 15:7             'Indien Gij in mij blijft en mijn woorden in u blijven, vraagt wat gij maar wilt, en het zal u gegeven worden'.
  • Jacobus 1 : 5-7    'Maakt u dan niet bezorgd tegen de dag van morgen, want de dag van morgen zal zijn eigen zorgen hebben, elke dag heeft genoeg aan zijn                                  eigen kwaad'.
  • Rom. 8:37           'Je bent meer dan een overwinnaar'.
  • Rom. 8:311         'De Geest komt altijd jouw zwakheid te hulp'.

3.2 De grootste belofte
'Je bent een drieledig wezen van lichaam, ziel en geest. Dat is zowel een glorie als een wonder'

De allergrootste angst die wij kennen, komt voort uit het idee dat de uitkomst van het leven onzeker is. De twijfel over de uiteindelijke uitkomst - het eeuwige leven, afb. engelen 16éénmalig leven of wordt het toch de hel of het vagevuur - heeft je grootste vijand geschapen, namelijk een fundamentele angst! Want zo redeneren vele mensen als je de ware uitkomst - het oneindig eeuwig terugkerend leven - betwijfelt, dan betwijfel je ook het bestaan van de Schepper van dit leven, dan betwijfel je God, Allah, het leven welke naam je voor de Schepper van dit leven ook bedacht hebt. En Oh wee, als je God, Allah ........... betwijfelt dan moet je je hele leven in angst en schuld doorbrengen. Zo is ons verteld en zo is ons geleerd, van kinds af aan!

Maar de grootste belofte die God - het gaat hier om de hele Natuur van God én Gods relatie tot de mensheid - ooit aan de mensheid heeft gedaan, is wel de gelofte dat ieder energiewezen zijn aller diepste verlangens kan vervullen zónder dat er iets voor terug wordt verlangd! Gods grootste belofte is een relatie zónder enige verplichtingen! Géén eisen worden er aan jou gesteld; je bent volkomen vrij in je eigen (spiritueel) ontwikkelingsproces hier op aarde. Want verandering is een fundamenteel recht van alle schepselen.
God zal daarom op je keuze géén directe invloed op uitoefenen. 'God kijkt toe, hoe jij je leven aan het invullen bent!' Zo'n goddelijke, unieke relatie - want dat is het - is juist geschapen als het volmaakte Gereedschap voor het werk van iedere ziel - ieder schepesel - hier op aarde.  En wát je dus ook zelf creëert, zelf onderneemt in dit leven, hoe jij je leven ook indeelt en mag ervaren, wat het 'einderesultaat' ook mag zijn, jij en iedereen keert altijd Huiswaarts zónder gestraft te worden voor je daden en handelingen! Dat is Gods grootste belofte aller tijden!

'Gods trouw reikt tot de wolken'. [Ps. 36:6]. 'God heeft Zijn belofte gehouden'. [Joz. 21:43-45]. 'Mijn trouw zal Ik niet verloochenen'. [Ps. 89:34]

3.3. Drie-verbondenheid: ziel, geest en lichaam
'Het onderlinge verdrag van ziel, geest en lichaam'

afb. engelen 17Een gelofte leg je af met het gerichte voornemen je diepste verlangens van je ziel te vervullen. Geloften die vanuit de allerdiepste bewustzijnslagen - de ziel - zijn ontstaan. Een gelofte kun je dan ook beschouwen als een verdrag (verbond, intense relatie) tussen je lichaam, geest en ziel.
God zegt: 'Ik heb jullie geschapen naar het beeld en de gelijkenis van Mij en Ik heb mijn kinderen de volledige vrijheid gegeven'. Niet opgezadeld met een verdrag of een verbond waarin een concrete vorm van Gods normen, geboden zijn gegeven, maar veel meer een opsomming van ongekende mogelijkheden om zelf-te-scheppen, als jij je hart maar volgt. God heeft ons daarom geen onmogelijke opdracht gegeven; geloof daarom in de goedheid van God en geloof in de goedheid van Gods schepping.

Gelofte - een plechtige belofte - impliceert ook actie. Wanneer je bewust iets voorneemt, begeef je je op een weg waarvan je gelooft dat deze tot groter geluk, succes en welbevinden leidt. Een gelofte wordt werkelijkheid wanneer je voornemens je automatisch gedragsstijl wordt. Als je je bewust voorneemt om je lichamelijke conditie te verbeteren, werpt die gelofte vruchten af wanneer je merkt dat je naar je training of je gezonde maaltijd uitkijkt. De verwerkelijking van je gelofte om met roken te stoppen, manifesteert zich wanneer je geen zin meer hebt om een sigaret op te steken. Je bewust iets voornemen, jezelf iets beloven betekent dat je door een deur van verandering gaat én niet van plan bent erdoor terug te gaan!

Je bent een energiewezen, dat bestaat uit een ziel, een geest en een lichaam. Het één kan niet zonder het ander! Je bent een drie-eenheid (een drieledig wezen) die tijdens het leven op aarde met elkaar zal moeten leren samenwerken door naar elkaar - de drie aspecten of elementen - te leren luisteren. Op die manier wordt het scheppingsproces dat jij als wezen creëert, gerealiseerd. De diepste verlangens van de ziel wordt dán vervuld!

4.0 De maagdelijke geboorte van Jezus
'De spirituele geboorte van Jezus'

De geboorte uit de maagd Maria is een mystiek gebeuren. Volgens de ingewijde(n) - de mysticus - heeft de maagdelijke geboorte van Jezus veel meer met beeldspraak te maken; van onbevangenheid, openheid en reinheid! Je moet geestelijk 'maagd' zijn - rein en vrij van verwarrende en belemmerende gedachten - opdat de Heilige Geest je kan 'bevruchten' en het godsbesef (het goddelijke besef, het goddelijk natuurlijk bewustzijn) in je geboren kan worden.jezus geboorte 3
Het evangelie van Marcus spreekt liever van een 'maagdelijke geboorte van Jezus' tijdens de doop in de rivier Jordaan. Maar juist in het Thomas Evangelie [100,101] noemt Jezus God de Moeder, die hem het ware leven heeft geschonken.
'Wie zijn vader niet zal haten en zijn moeder, zoals ik doe, kan geen leerling van mij worden. En wie niet zijn vader en moeder liefheeft, zoals ik doe, kan geen leerling van mij worden. Want mijn moeder gaf mij leugens, maar mijn echte Moeder gaf mij het leven'. Waarmee Jezus wilde zeggen: 'Het echte leven wordt geopenbaard als je weet en begrijpt dat het om de spirituele geboorte - het binnentreden van de ziel in een fysiek lichaam - gaat'. Het fysieke, 'echte' leven kan pas beginnen zodra de ziel - een energiedeel van de Oerbron - het fysieke lichaam omhult en doordrongen heeft en de gelegenheid krijgt, te ervaren |Wie-jij, als wezen-werkelijk-Bent|. De ziel heeft daarom een fysiek lichaam op aarde nodig om te kunnen ervaren |Wie-zij-is|. De ziel heeft de fysieke wereld én haar omgeving nodig om te ervaren en te zijn. De ziel heeft haar broeders en zusters nodig om te ervaren, want zonder hen kan zij niets ervaren.

Jezus geeft in het Thomas Evangelie heel treffend aan, dat 'wij allemaal zonen en dochters - kinderen - van God zijn, maar dat het allemaal draait om ons dát bewust te laten worden'. Leer je daarom af te stemmen op God de Vader, God de Moeder en wordt Eén! Want de kern is, zo zegt Jezus, dat ieder mens in zichzelf 'God' kan ervaren als een permanente bron die je inspireert tot het volgen van je eigen uniek (levens)Pad! Je kunt doof zijn voor die inspiratiebron of je kunt er naar luisteren!

5.0 Dogma's
'Voer voor theologen'
'Het gelofteoffer, Jezus'?

'Jezus is een puur goddelijk wezen: door God verwekt en geboren uit de maagd Maria'. (?)
'Gods eniggeboren Zoon en Gods Gelijke'. (?)

jezus geboorte 7Sinds de eerste concilie in Nicea (325) en Constantinopel, waarin de definitieve kerkleer bondig werd samengevat in dogma's [1], is er al een hevige strijd gaande over de authenticiteit van de goddelijkheidsleer van Jezus. Jezus is niet 'homoi-ousios' (mens gelijkende op God), maar 'homo-ousios' (Gods Gelijke). In het Grieks slechts één letter verschil.
Dit letterkundig probleem werd 'opgelost' door Augustinus van Hippo (354-430) met het leerstuk van de heilige drie-eenheid. Het leerstuk zegt: 'Jezus, God en de Heilige Geest zijn in wezen Eén'. Maar door eeuwenlange starheid in weigeren van herformulering - velen hadden moeite met deze klassieke opvatting, dat God onstoffelijk en onzichtbaar is; het riekt naar meer-godendom - veroorzaakte de oude dogma's juist de neiging om nieuwe vragen en nieuwe dogma's te creëren.
Om de 100% goddelijkheid van Jezus te 'bewijzen', kwam de rooms-katholieke kerk in 1854 (!) met het dogma van Maria's onbevlekte ontvangenis. Maar volgens de predestinatieleer van Augustinus - dat elk mens als zondaar geboren wordt - was volgens de kerkleer Maria dat ook. Ook zij was dus belast met de erfzonde. Dus kon haar zoon Jezus hooguit 50% goddelijk zijn. Vanaf de vroegste tijden heeft dit probleem de (rooms-katholieke) kerk beziggehouden. Het dogma van de onbevlekte ontvangenis van Maria was en is een centraal kerkelijk thema geworden én gebleven.

afb. leven na de doodWaarom was dit nieuwe dogma dan nodig? Om te 'bewijzen' dat Maria eigenlijk óók al goddelijk was. Waarom was dat nodig? Omdat anders dan ongeloofwaardig was dat Jezus 100% goddelijk is. Waarom moest Jezus dan 100% goddelijk zijn? Omdat de Kerk leerde én nog steeds leert, dat de mens niet op eigen kracht nader tot God kan komen; met God kan worden 'verzoend of verlost' kan worden. En dat alleen maar door bemiddeling van iemand die 'waarachtig God' is. Jezus mocht en kon volgens deze leer dus niets 'menselijks' hebben. Vandaar die kronkelende hersenspinsels in de kerkleer.
De christelijke kerken leren, dat het 'kunnen ervaren van God' alléén te danken is aan Jezus. Sterker nog, de kerkleer gaat ervan uit dat mensen zónder Jezus in zonde gedrenkte, hulpeloze wezens zijn die géén verbinding met God kunnen krijgen [1]. En dat zullen blijven, totdat hun zonden vergeven zijn [2]. De katholiek kerk zegt, in verhullende taal dat zij 'via-via-Jezus' de bevoegdheid hebben gekregen om de zonden weg te wassen en wel met behulp van bepaalde rituelen. Heel vroeger was dat de 'aflaathandel'; nu een 'kleine boetedoening'.

Besef wel dat dogma's menselijke bedenksels zijn. Het geschreven verhaal van Maria's maagdelijkheid en Jezus' goddelijkheid zijn niet gebaseerd op wat Jezus zelf jezus geboorte 6heeft gezegd, zo lezen we in het Thomas Evangelie. Jezus heeft zelf nooit beweerd dat zijn moeder en oma maagd waren. Hij zei ook niet, dat hij zijn leven zou opofferen om ons eens en voor altijd van de zonde te verlossen. Jezus' boodschap stemt niet overeen met 'het trommelgeroffel van het kerkelijke geloofspropaganda die zijn superioriteit wil bewijzen'. Het is geen opgedirkte evangelie: het Thomas Evangelie en vele andere apocriefe evangeliën is een evangelie zonder lijdensverhaal, zonder kruisiging en zelfs zonder opstandig van Jezus. Anders gezegd: het Thomas Evangelie met 114 uitspraken van Jezus is een evangelie pur sang. Jezus komt met een onorthodoxe visie over God, en waarin hij vertelt over de weg - het levenspad - die je kan gaan om God te kunnen ervaren.

  • Maar waar blijft de belofte van God dan? 'Heeft Jezus door zijn leven getuigenis gegeven van wat God met al de wetten en geboden bedoelt? Heeft hij de geboden Gods bewaard en de wet vervuld - dus niet afgeschaft? Roept Jezus ons op om hem hierin te volgen? [Joh. 15:10]
  • Was een verzoening met God echt afhankelijk van de kruisiging van Jezus? Is dat de reden waarom Jezus is geboren? [3]. Het verzoeningsoffer van God?

[1] Nieuwsbrief, 'De God van Morgen', 2014
[2] Dogma; bindende uitspraken van het kerkelijke gezag over specifieke geloofskwesties en credo's (geloofsbelijdenissen).
[3] De formulering van het traditionele kerkelijk geloof: 'Daarom zond God zijn zoon Jezus om Gods vergiffenis voor de zonden van de mens te brengen. Door zich met Zijn dood op te offeren voor de mensheid, bracht Jezus de verzoening met God tot stand. Om dit offer van verzoening, of verlossing, te kunnen aanvaarden, moesten de mensen Jezus als Heer en Verlosser accepteren. Zij doen dat door de doop, een rituele reiniging, waardoor bekeerlingen hun zonden uit het verleden symbolisch wegpoetsen om te kunnen leven volgens de ethiek die Jezus onderricht heeft'.

6.0 Jezus, het beloofde Verzoeningsoffer?
'De belofte van God?'
'Zonde?'

geboorte JezusEen zonde is een ernstig of minder ernstige handeling tegen de morele wetten van de godsdienst; iedere vrijwillige overtreding van goddelijke of zedelijke wetten. De term zonde impliceert een zekere ongehoorzaamheid aan God; ingaan tegen de 'wil van God' zoals het in de Bijbel wordt beschreven. De christenen verwijzen dan ook vaak naar de Tien Geboden, waarin tienmaal geschreven staat 'Gij zult niet .... of juist Gij zult............'.
De zonde is sterk verweven met de religieuze betekenis van schuld; het begaan van een misstap! Want volgens het christelijke geloof leeft ieder mens (!), sinds de zondeval, van 'nature' in zonde. De mens wordt vanwege de zondeval beschouwd als een wezen met een zondige natuur en heeft daardoor een zekere hang naar het plegen van zonden. 'Je kunt het niet laten; het zit diep in je'.
De zonde én de zondige staat van de mens heeft volgens de christelijke geloofsleer een scheiding tussen God en de mensheid teweeg gebracht! Uiteindelijk leidt de zonde daarom naar een zekere, ongewisse dood. Zouden we letterlijk de inhoudelijke betekenis volgen van datgene wat de Bijbel verkondigt, dan is de dood de 'straf van God' die de mens verdient voor haar zonden!
Maar als 'verzoenend' gebaar richting de mensheid wordt ons geleerd, dat: 'De vergeving van zonden kan alleen plaatsvinden door Gods Zoon, door Jezus Christus te aanvaarden als Enige Redder en Verlosser'. Diep gelovige christenen geloven 110 procent in het 'zondeoffer' of het 'verzoeningsoffer-Jezus'.

  • Maar was/ is de 'verzoening' van God echt afhankelijk van de dood van Jezus?
  • Is Jezus gestorven tot verzoening van onze zonden? Was Jezus het gelofte-offer?

Niet als we Jezus zelf mogen geloven. Uit zijn gelijkenissen van de 'verloren zoon' [Luc. 15:11-32], de 'verloren schapen' en de 'verdwenen penning' [Luc. 15: 1-10] blijkt heel duidelijk dat God zo liefdevol, zo vergevingsgezind, zo onbevooroordeeld is, dat Hij géén eisen én géén voorwaarden aan ons stelt. Dat er géén 'bloed- of zondeoffers' nodig zijn om Hem gunstig te stemmen. Welnee, zegt Jezus, zo is de Vader niet. 'Hij houdt je niet tegen als je je van Hem afwendt. Maar als je vroeg of laat besluit om toch naar Hem terug te keren om 'thuis' te komen, zal je met open armen worden ontvangen. God accepteert iedereen, hoe 'fout' hij of zij in het verleden ook heeft geleefd'.

Maar de ware boodschap van Jezus is helaas in een onontwaarbare kluwen van dogma's en theorieën verloren gegaan. Die dogma's en theorieën hebben barrières opgeworpen die verhinderen dat mensen geen zicht krijgen op de ware kern van Jezus' boodschap. De godsdienstijveraars willen ons doen geloven, dat wij 'minderwaardige schepselen' zijn én behoeftes hebben. Hierdoor blijven ontelbare gelovigen ronddartelen (het halleluja-effect) met ontelbare misvattingen over God en afb. engelen 8het leven.
De kern is, zegt Jezus, dat ieder mens in zichzelf 'God' kan ervaren als een - altijd aanwezige ziel - Bron die je inspireert tot het volgen van een bepaalde weg. Je mag zelf kiezen. Je kunt doof zijn voor die inspiratiebron of je kunt ernaar luisteren. Als je de bron volgt, word je geroepen om een vrijer en liefdevoller leven te gaan leiden zónder de beperkende geloofsregels blind te volgen. Een leven waarin je uiting geeft aan je eigen specifieke gaven en kwaliteiten, je eigen diepste innerlijk weten; het Al-weten!

Wat in Bijbelse termen heet 'God volgen, God dienen, trouw zijn aan God' behoort in je eigentijdse spraakgebruik dan als volg te zijn: 'Je innerlijke bron volgen, trouw zijn aan je hogere zelf; je diepste weten, je ziel of welke andere naam je er ook aan geeft'. Dat vergt moed, standvastigheid en vertrouwen, maar het voert je naar een 'nieuw leven' waarin je blijer, tevredener en vredelievender wordt en je op wonderlijke wijze het gevoel krijgt dat je wordt geleid en gesteund door je innerlijk 'geleidingssysteem', de ziel die rechtstreeks (permanent) verbonden is met God!
Ook Jacobus, de broer van Jezus zei: 'Geloven, is trouw zijn aan je diepste innerlijk weten; trouw zijn aan de wijsheid van Boven, die komt uit je hart'. Luister daarom naar de ingevingen die komen uit je hart en niet naar je verstand (de geest)!

6.1 De weg naar 'binnenin'

De klassieke weg naar de rust is die van de meditatie. De christelijke meditatie, die sinds de derde eeuw wordt beoefend, combineert het ritme van de ademhaling met een woord. We kunnen bijvoorbeeld bij het inademen bij onszelf zeggen: 'Zie' en bij het uitademen 'Ik ben met je'. Dit is een belofte die God doet bij de profeet Jesaja.

Je hoeft bij deze meditatie je absoluut niet te concentreren. Je spreekt de belofte bij alle gedachten en gevoelens die opkomen uit.

7.0 De Tien Beloften
'Geboden versus Beloften'

Vandaag de dag zijn er nog miljoenen mensen die nog atlijd geloven, dat God een hele reeks wetten heeft vastgelegd waaraan iedereen zich dient te houden. Deze mensen verklaren dat Gods wet alle gedrag in de burgermaatschappij zou moeten sturen, begeleiden en beheersen.

afb. engelen 10Ondanks dat stellen ontelbare gelovigen zichzelf toch nog steeds de vraag: Wat is dan het ware pad naar God? Wat is de juiste weg? Strikte morele richtlijnen of doen wat je wilt? De Tien Geboden of de 'zeven spirituele stappen' aanvaarden op weg naar verlichting?
Misschien zal je het verbazen of dat je gevoelens nu gekwetst worden, maar de Tien Geboden [1] of iets soortgelijks bestaan niet. God zegt hierover in de boeken van Neale Donald Walsch het volgende: 'Ik heb jullie geschapen - jullie gezegend - naar het beeld van de gelijkenis van Mij. En ik heb jullie bepaalde beloftes en toezeggingen gedaan. Mijn antwoord is eeuwig; er is géén gebod en dat zal er nooit zijn! Ik heb jullie in duidelijke taal verteld hoe het jullie zal vergaan als jullie één worden met Mij'. Want besef ............... God deelt géén bevelen uit aan wat Hij heeft geschapen. God vertelt zijn kinderen die willen horen, dat wat zij allen weten.
Deze woorden van God was dus niet een verbod, maar een verbond! Een eeuwigdurende belofte, een betrouwbare verbintenis. Want je zult namelijk beseffen, weten en ervaren, dat je het pad van God hebt genomen. Je zult weten dat je God gevonden hebt, want er zullen dan tekenen zijn, aanwijzingen, en merkbare veranderingen in jou aanwezig zijn. Want iemand die God werkelijk zoekt én gevonden heeft, zal bepaalde dingen of handelingen niet langer meer doen. Het is voor hem of haar dan onmogelijk geworden nog langer dergelijk uiterlijk gedrag (doden, stelen, liegen, etc.) te vertonen.

Het gebod 'Gij zult niet doden....' bijvoorbeeld verandert dan in de belofte van God, dat je weet dat je God hebt gevonden wanneer je in acht neemt dat je niet zult moorden of doden (d.w.z. bewust doden zonder reden). Want als jij begrijpt dat je nimmer iemand anders' leven kunt beëindigen (al het leven is namelijk eeuwig), dan kies je ervoor géén enkele levensvorm meer te vernietigen. Je nieuwe eerbied voor het leven zorgt ervoor, dat je álle levensvormen zult eren - planten, bomen, en dieren inbegrepen - en ze alleen wenst te 'beïnvloeden' wanneer dat het hoogste doel ten goede komt.
Het eerste gebod 'God liefhebben ......' lezen we o.a. in [Ex. 20: 3-6; Deut. 6: 1-5 en Marc. 12:28-34]. Het moet duidelijk zijn dat dit gebod verreweg het belangrijksteafb. engelen 5 'gebod' is. Het is de basis van het verbond tussen God en de mens. Daarom is het ook zo belangrijk om God oprecht lief te hebben. Maar oprecht houden van betekent, met heel je hart, verstand (geest)en ziel als drie-eenheid. Het resultaat zal dan zijn, dat er zal géén andere 'god' voor God in de plaats zal komen. Je zult dan niet langer menselijke liefde aanbidden of succes, geld, macht, of enige symbool daarvan. Je zult deze dingen terzijde schuiven zoals een kind zijn speeltjes achter zich laat. Niet omdat ze onwaardig zijn, maar omdat jij eraan bent ontgroeid. En ook hierom zal je weten, dat je het pad van God bent ingeslagen.

Dit zijn één van de vele beloften van God, niet de geboden van God. Want realiseer je dat God géén bevelen uitdeelt aan wat Hij geschapen heeft. Het is daarom veel verstandiger om afstand te nemen van de Tien Geboden - vooral van de oude leefregels en leefgewoonten van duizenden jaren geleden - en de 'oude' Geboden te transformeren en ze nadien te aanvaarden als de Tien Beloften van God.
De tien geloften of beloften zijn voor mensen die bereid zijn de verandering, waarnaar ze streven, te belichamen. Het is bestemd voor mensen die het idee omarmen dat de vrije wil het aller grootste geschenk van God is, dat de mensheid ooit heeft ontvangen. De beloften zijn bedoeld als een gids - een richtwijzer(s) - voor onze geestelijke gezondheid.

Albert Einstein heeft waanzin ooit gedefinieerd als: 'telkens weer dezelfde dingen doen en andere resultaten verwachten'.

[1] Meer informatie over de Tien Geboden in te vinden in de Nieuwsbrieven: '10 Geboden & Christendom' en '10 Geboden & Islam'

7.1 De geest en de letter

'De spiritu et littera'
afb. engelen 12Augustinus van Hippo [De grootste (RKK)Kerkvader aller tijden, 354-430] heeft kritiek op de dogmatische toepassing van de Tien Geboden geuit. Hij verwoordde zijn bezwaren onder meer in het boekje 'Spiritu et littera' ('De geest en de letter'). Zijn uitgangspunt was Paulus' befaamde uitspraak: 'De letter dood'. Anders gezegd, de wet - de Tien Geboden - doodt.
Augustinus beschreef in zijn boekje, dat het effect van gebiedende en verbiedende wetten juist een averechtse uitwerking op mensen heeft. Het zou juist een onweerstaanbare aantrekkingskracht van de verboden vrucht uitoefenen. 'Door al die regels zal de mens alleen maar meer neigen naar dat wat verboden wordt', volgens Augustinus. Augustinus vergelijkt deze verboden met een dam die het water moet tegenhouden. 'Als je een dam opwerpt, neemt de kracht van het water alleen maar toe. Is de rivier daar eenmaal doorheen gebroken, dan stort hij zich massaler en verwoestender dan ooit langs de hellingen naar beneden'. Maar Augustinus vindt dit nog steeds geen reden om de Tien Geboden af te schaffen. 'Die zijn immers op zichzelf niet fout. Ze kunnen zelfs helpen om de mens naar God te leiden'.
Toch benadrukte Augustinus dat de oude wet gevolgd werd door slaafse mensen, die gehoorzaamden uit vrees. Maar de mens met een nieuw inzicht zou al gauw de verhouding tussen mens en God anders doen ervaren. Als iemand dan de regels overtreedt, kan hem door God genade worden geschonken. De mens zal voortaan bijgestaan worden door God. Dat is geen straffende en strenge God meer, maar een God die vergeeft en zo de mens helpt! De mens gehoorzaamt de wet niet uit vrees, maar omdat hij dankzij de goddelijke Genade vanuit zichzelf gericht is op het goede. Alleen zo wordt de wet weer levend; de mens leer de wet - de geboden - te volgen met de overtuiging dat die rechtvaardig is.

Augustinus beschrijft een ontwikkeling van een uiterlijke moraal naar een innerlijke moraal, die hij vergelijkt met de morele ontwikkeling van een kind. Het kind tart de afb. engelen 13averboden van de ouders door ze voortdurend te overschrijden. De ouder straft, maar begrijpt de ontwikkeling van het kind maar al te goed. Langzamerhand leert het kind dat die verboden niet alleen maar nageleefd moeten worden uit vrees voor straf, maar dat ze misschien ook wel op zichzelf 'goed' en het naleven waard zijn.
Deze verinnerlijking van de morele wet is ook waar Jezus keer op keer op wijst. Jezus bekritiseerde een dogmatische en strikte handhaving van de Tien Geboden. Zo'n houding kon leiden tot huichelarij, tot een uiterlijk nakomen van de wet zonder innerlijke overtuiging. Op het verwijt dat Jezus op sabbat geneest (en dus werkte hij, wat verboden is volgens één van de Tien Geboden) reageert hij met de typerende woorden: 'Als een mens op sabbat de besnijdenis ontvangt, opdat de wet van Mozes niet verbroken worde, zijt gij dan op Mij vertoornd, omdat Ik op sabbat een gehele mens gezond gemaakt heb? Oordeel niet waar naar het aanzien, maar oordeelt met een rechtvaardig oordeel'. [Joh. 7:23-24]
Maar door juist het kind-morele groeiproces te aanvaarden, ontstaat er een nieuwe moraal. De oude moraal was een stelsel van regels dat werd opgelegd door een macht buiten jezelf en dat je uit vrees naleefde. In de nieuwe moraal ligt het goede niet meer in objectieve regels, maar in het hart van de mens. En hier volgt iets belangrijks uit dat Jezus zo kenmerkte: een moreel hoogstaand persoon - een hoog spiritueel ontwikkelde persoon, die Jezus was [1] - is niet langer iemand die de regels volgt, maar iemand die hoofdzakelijk zijn hart laat spreken. En dát nieuwe mensbeeld komt terug in de (zijn) moraal. De moraal van de oprechte liefde.

'Wie van u zonder zonde is, werpe het eerst een steen naar haar' [Joh.8:7]. Dat roept Jezus een groep mensen toe die een vrouw wil stenigen omdat ze overspel gepleegd zou hebben. Jezus doet een beroep op het geweten van de stenengooiers en vraagt hun of ze ervan overtuigd zijn dat wat ze doen wel goed is. Als jullie jezelf onderzoeken, weten jullie dan wel zeker dat je moraal beter is dan deze vrouw die jullie willen doden?
'Laat degene die nooit gezondigd heeft dan de eerste steen naar haar werpen!'

[1] Nieuwsbrief, 'Jezus' missie', 2014

7.2 Tien Geboden = Tien Beloften
'Twistgesprek met de Farizeeën; het eten van brood met onreine handen'

afb. engelen 18'Niets, dat van buiten in de mens komt, kan hem onrein maken, maar hetgeen uit de mens komt, dat is het dat hem onrein maakt', [Marc. 7:15-23] zegt Jezus tegen een groep wetsgeleerden. Toen vroegen de Farizeeën en schriftgeleerden hem: 'Waarom handelen uw discipelen niet naar de overlevering der ouden?' En Jezus antwoordde: 'Het gebod Gods stelt gij wel fraai buiten werking om úw overlevering in stand te houden'. Zijn leerlingen vroegen hem nadien, wat hij hiermee bedoelde. En hij zei tegen hen: 'Zijt ook gij zo onbevankelijk? Begrijpt gij niet, dat al wat van buiten in de mens komt, hem niet onrein kan maken, omdat het niet in zijn hart komt, maar in zijn buik, en er te zijner plaatse uitgaat?' 'Wat uit de mens komt, dat maakt de mens onrein. Want van binnenuit, uit het hart van de mensen, komen de kwade gedachten, ontucht, diefstal, moord, overspel, hebzucht, gemeendheid, bedrog, bandeloosheid, jaloezie, laster, hoogmoed, lichtzinnigheid. Al deze slechte dingen komen van binnenuit en maken de mens onrein'. [Marc. 7:20-23]
De Tien Geboden kunnen je niet helpen om je uiterlijk gedrag - je innerlijke moraal - te veranderen. Maar de gedachte - de Tien beloften van God - dat ieder mens een vrije wil heeft, kan je doen besluiten om een ander weg in te slaan.

Ieder mens is gelijk aan ieder ander mens. Niemand is beter in de ogen van God. Wij zijn daarom allen gelijk!

8.0 Slot
'Het leven is niet mysterieus'
'Tien Geboden = Tien Beloften'

afb. engelen 21De Tien Geboden bestaat helemaal niet. Gods Wet is geen Wet. Dit is iets wat wij maar niet kunnen en willen begrijpen. God verlang niets van ons! Maar als God niets van ons verlangt en er zijn géén Gods wetten, hoef ik me dan niet aan de Tien Geboden te houden om toch in de Hemel te komen? Of toch maar weer die eeuwenoude, traditionele geloofsleer blijven volgen: 'Daarom zond God zijn zoon Jezus om Gods Vergiffenis voor de zonden van de mens te brengen. Door zich met Zijn dood op te offeren voor de mensheid, bracht Jezus de verzoening met God tot stand. Om dit offer van verzoening, of verlossing, te kunnen aanvaarden, moesten de mensen Jezus als Heer en Verlosser accepteren'.
Dus, alleen maar Jezus als Verlosser accepteren, meer niet? Is dat het enigste doel van ons leven? Maar wat als we niet geloven dat het Jezus' bedoeling ooit geweest is om als Zonde- of Belofteoffer (de Trooster) hier op aarde te verschijnen, maar dat Jezus 'slechts' het hoogste voorbeeld is geweest dat ons ooit door God is gegeven? [Nieuwsbrief, 'Jezus' missie' - 2014]

Als je nu goed om je heen kijkt en luistert naar de opmerkingen van de mensen, dan hoor je toch vaak: Waarom is mijn leven zo moelijk? Waarom moest mijn geliefde sterven? Waarom is er zoveel onrecht in de wereld? Is er wel een hiernamaals en hoe ziet dat eruit? Bestaat de hemel (nog) wel? En ........... bestaat er een oneindige kennis in het universum waarmee ik contact kan komen, zodat mijn leven hier op aarde verbetert of ben ik niet meer dan een toevallig bijproduct van het chemisch proces, dat wij leven noemen?
Al deze vragen hebben betrekking op één centraal thema, nl.: Wat is de zin van mijn leven? Of in het andere uiterste geval: Is de geboorte en de kruisiging van Jezus dan volkomen zinloos geweest? Is de geboorte van Ghandi, Mohammed, Sai Baba .......... dan zinloos geweest. Zijn de vele openbaringen - zoals bijv. de Tien Geboden -, gelijkenissen en profetieën van vele spirituele leiders en meesters dan zinloos of nutteloos geweest? Is of vind jij, dat jóuw geboorte zinloos is geweest?

Misschien is het verstandige om in deze hectische tijd al deze personen, deze boodschappers, deze lichtbrengers, deze meesters waar ook jij en ik deel van uitmaken, meer te afb. levensbeschouwing 2zien in het kader van richtaanwijzers (aanwijsborden, markeringen, herinnerings- of aandachtspunten) die allemaal op hun eigen persoonlijke manier vertolkt hebben hoe zij het leven hier op aarde hebben ervaren en wat ze ermee hebben gedaan. Jezus gaf ons daarom vele voorbeelden of parabels. Mohammed deed dat ook. Meesters geven altijd voldoende voorbeelden, opdat wij het voorbeeld naar eigen vermogen kunnen interpreteren en bevatten. Ze moedigen anderen aan hun voorbeeld te volgen, om te leven zoals zij hebben geleefd; om te zijn zoals zij zijn geweest! 
Iedere islamiet probeert het leven van Mohammed te evenaren. Iedere christen probeert het leven van Christus te evenaren. Iedere boeddhist probeert het leven van Siddharta Gautama te evenaren. Geloof je dan niet, dat wij er beter aan doen om het leven van onze grootste spirituele meesters te evenaren?
Jezus was een hoogontwikkeld wezen en hij kwam bij ons met een doel; hij had een missie! Zijn missie was - ons reden van het niet-weten en het nooit-ervaren van |Wie-wij-echt-zijn| door ons eenvoudigweg te laten zien wat wij óók kunnen worden. Sterker nog, wat wij zijn als wij dát maar zouden willen accepteren, nl. een goddelijk schepsel, dat een fysiek lichaam nodig heeft om te kunnen evolueren, om 'fysiek te kunnen ervaren wat een god is'.
Je bent niets anders dan een god-in-wording! Jezus was dan ook het hoogste denkbare voorbeeld voor ons! Jezus probeerde ons doormiddel van voorbeelden dát te onderwijzen!

8.1 Een nieuwe boodschap

Vele boodschappers - Confucius, Lao-Tse, Boeddha, Mohammed, Mozes, Krishnamurti, de Dalai Lama, Sai Baba, Jezus en nog talloze anderen - hebben eeuwen lang bloem15agetracht toegang te krijgen tot je hart, want zij beseften terdege dat met een 'open hart' je toegang had tot God en dat er dan geen afscheiding tussen de mens en God bestond.

De tijd van vereniging en hereniging met God, vereniging met alle anderen en met elk levend wezen staat dan voor de deur, zodra iedereen zijn of haar hart opent. De vereniging met alle anderen en met elk wezen leidt dan tot het besef, dat wij allemaal Eén zijn. En dat is de enige boodschap van God - en van alle boodschappers - die er echt toe doet. Het is de enige boodschap die er is!

'Je zult je moeder en vader eren, en je zult weten dat je de zoon van God bent wanneer je Vader/ Moeder-God eert in alles wat je zegt, doet en denkt. En wanneer je aldus de Moeder/ Vader-God eert en je vader en moeder op aarde (want zij hebben jou het leven gegeven), zul je iedereen eren'.

8.2 Gelofte om het leven te vieren

'Ik vertrouw op de wijsheid van de ziel, die wil dat ieder van ons het 'mysterieuze leven' omarmt, en zijn of haar plaats in het universum vindt'.

bloem7aBegin met één gelofte of belofte. Niet meteen de geloften uitspreken zoals: 'Ik zal authentiek zijn'; 'Ik zal heel zijn'; 'Ik zal vergevingsgezind zijn'; 'Ik zal liefhebben'; 'Ik zal nooit meer liegen'. Maar liever een gelofte die je het makkelijkst lijkt. Bijvoorbeeld 'Vandaag spreek ik de waarheid' of oefen in eerlijk zijn!
Houd je er een dag aan, want iedere dag is een unieke kans om te ervaren |Wie-je-werkelijk-Bent|. Als je dat lukt, probeer je er dan een week aan te houden, vervolgens een maand. Wanneer je niet langer bewust tegen jezelf hoeft te zeggen, dat je je aan je gelofte moet houden omdat je dat al doet, weet je dat die gelofte hebt verinnerlijkt. Kies zodra je één gelofte onder de knie hebt een andere uit!

Deze boodschap is voor hen bedoeld die niet tevreden zijn met de wereld zoals die nu is.

 

 

Hans Zevenboom

Literatuurverwijzing:
'Omvallende dogma's ', Kitty van Lochem
'Het Evangelie van Thomas', Dr. R. Schippers
'De Tien Geloften', David Simon
'De Levende Christus', Paul Ferrini

 

 
Millennium-Visie
Tel. 06 – 20834965
www.millennium-visie.org
info@millennium-visie.org

Joomla Templates by Joomlashack