Water - deel I - 'De oorsprong van het leven' 

F.M. Batmanghelidj, arts, schrijft in zijn boek over water:
'Water; het goedkoopste geneesmiddel!'
'Uw lichaam schreeuwt om water. U bent niet ziek, U hebt dorst!'
'Behandel dorst niet met medicijnen!'

In de komende maanden zal middels een serie Nieuwsbrieven getracht worden u een nieuwe visie aan te reiken - een doorbraak in de gevestigde fundamenten van de medische wetenschap - door een verandering van een nieuw wetenschappelijk model te presenteren. 'Dat water alle lichaamsfuncties regelt, inclusief de actie van alle in het water opgeloste stoffen!'. 'Het lichaam kan lijden aan uitdroging zelfs wanneer de mond redelijk vochtig is'.

1. Een nieuw paradigma?
Vaak heb ik me afgevraagd waarom en wat het nut is van het hebben van een (te) droge mond; waarom hebben we eigenlijk dorst? Ons lichaam heeft toch voldoende waterreserves opgebouwd? Wij - het menselijk lichaam - bestaan ongeveer uit 75% water en vijfentwintig procent uit vaste stof. De hersenen bestaan zelfs uit 85% water; de hersenen drijven constant in een bad van een zoute cerebrospinale vloeistof (hersenvloeistof). Je zou geneigd zijn om te denken, dat er toch voldoende water in ons lichaam aanwezig is. Nee, dus!

De grootste tragedie in de medische geschiedenis is wel de medische veronderstelling geweest, dat een droge mond het enige signaal is van de behoefte van het lichaam aan water! Echter het enige signaal dat wordt afgegeven, is een teken van uitdroging! Meer niet! Uitdroging veroorzaakt uiteindelijk verlies van sommige lichaamsfuncties en creëert uiteindelijke ziektes. Deze gedachte kwam niet in beeld, en zeker niet bij de oude wetenschappelijke veronderstelling en ideeën over gezondheid.
Een gigantische medische inschattingsfout zo lezen we in het boek 'Water' van Dr. F.M. Batmanhelidj. 'Altijd is er gezocht naar een oplossing met medicijnen voor een gezondheidsprobleem. Maar tot nu toe zijn we er niet in geslaagd deze gezondheidsproblemen te beperken'. En dat komt volgens F. Batmanghelidj doordat bijna alle geneeskundige onderzoeken zijn gebaseerd op één scheikundig inzicht; op de gedetailleerde samenstelling van de moleculen in het lichaam en de minieme veranderingen in het hoeveelheid van de vaste stoffen. Op die manier werd er een chemisch-farmaceutisch beeld van het menselijke lichaam gevormd, hetgeen de ontwikkeling van het huidig medisch-industrieel systeem tot gevolg had. 'We hebben een kans voor de geneesmiddelenindustrie gecreëerd om het huidige systeem van 'ziektezorg' in het leven te roepen en te laten gedijen'. Het huidige 'ziektezorgsysteem' overleeft en bloeit wanneer mensen continu ziek zijn! Dat is wat er nú aan het hand is. De gevestigde geneeskunde én de geldverstrekkers zullen niet uit zichzelf de farmaceutische geneeskunde de rug toekeren. Ze willen eenvoudigweg niet dat 'natuurlijke, goedkope' oplossingen voor gezondheidsproblemen van de samenleving vrij baan krijgen en het publiek bereiken. Ze zullen alles doen om 'ongewenste informatie en gegevensstromen uit te bannen', aldus dr. F. Batmanghelidj.

De bedoeling van de schrijver van het boek 'Water' heeft maar één wens; hij wil deze zichzelf steeds herhalende trend verstoren. 'De oplossing van de huidige gezondheidsproblemen van de samenleving kan alleen maar gerealiseerd als er een fundamentele verandering van paradigma's in de medische wetenschap wordt bewerkstelligd!'. 'Het huidige wetenschappelijke concept heeft ons op een dood spoor gezet'. 'Het hebben van een droge mond is één van de allerlaatste signalen van uitdroging van het lichaam, die onze geest nog bereikt'.

2. Inleiding
'Water is de meest belangrijke stof die er op aarde te vinden is. Want ............ zonder water is geen leven mogelijk!'
Het evolutieproces.
Toen het menselijke lichaam zich ontwikkelde uit de elementen die in water tot leven kwamen, werd dezelfde afhankelijkheid van de leven-gevende factoren van water geërfd. De rol van het water, zelfs in het lichaam van levende organismen inclusief dat van de mens, is niet veranderd sinds de eerste vorm van leven in zoutwater en de latere aanpassing aan zoetwater. Toen 'leven-op-land' een ontwikkelingsfase werd buiten de onmiddellijke nabijheid van een watervoorraad, moest er een verfijnd waterconserveringssysteem in het lichaam voor de verdere ontwikkeling van zijn soort worden ontwikkeld. Dit unieke evolutieproces van tijdelijke aanpassing van 'voorbijgaande' uitdroging werd ook geërfd als een uitstekend mechanisme in het menselijke lichaam en is nú de infrastructuur voor alle systemen in het lichaam van de moderne  mens geworden!

3. Watercrisis management
Eern mogelijke gedachte is, dat het voor de vroege waterorganismen die buiten hun bekende grenzen afdwaalden en hun nieuwe ontwikkelingen tegemoet gingen, dit tot grote spannningen hebben geleid. Deze spanning (stress) zou een overheersende fysiologie vestigen voor het 'water-crisis-management'. In de gestresste mens van nu wordt precies dezelfde verklaring en fysiologie van watercrisis management vastgesteld. Het proces betekent in de eerste periode een streng rantsoenering van de waterreserves in het lichaam .............. als er te weinig water aanwezig is in het lichaam! En ...... er wordt aangenomen, dat de watervoorziening voor de directe behoefte van het hele lichaam, in extreme droogte-omstandigheden, beperkt wordt. Het water wordt 'selectief' verdeeld!

Het beheer van de beschikbare waterreserves in het lichaam wordt wel de eerste verantwoordelijkheid van een ingewikkeld systeem genoemd. Dit ingewikkelde waterrantsoenerings- en distributieproces blijft van kracht, totdat het lichaam onmiskenbare signalen ontvangt dat het toegang heeft tot een voldoende hoeveelheid water. Omdat iedere lichaamsfunctie wordt beheerst door de waterstroom (de nieuwe watervisie van dr. F.M. Batmanhelidj), is 'waterbeheer' de enige manier om er zeker van te zijn, dat voldoende hoeveelheden water en het vervoer van voedingsstoffen het eerst die vitale organen bereiken die een nieuwe 'stressituatie' moeten gaan bestrijden. Denk bijvoorbeeld eens aan een migraineaanval - een watertekort in de hersenen!

Eén van de onvermijdelijke processen in het lichaamswaterhuishouding en rantsoenering is de 'wreedheid' waarmee sommige functies dusdanig worden begeleid dat een 'aangewezen' structuur niet méér ontvangt dan een vooraf bepaald deel van het water. Dit geldt dus voor alle organen in het lichaam. Binnen deze systemen van waterrantsoenering, heeft de hersenfunctie absolute prioriteit boven alle andere functies - de hersenen zijn 1/50ste deel van het lichaamsgewicht, maar het ontvangt 18-20 procent van de bloedcirculatie [1].
Wanneer de 'rantsoenverdelers' die belast zijn met het regelen en distibueren van de waterreserves in het lichaam, actiever worden, geven ze hun eigen alarmsignalen voor de gebieden waar een watertekort is. Op deze wijze ontstaat er een efficiënt watercrisis-managementsysteem. Zoals de radiateur van een auto ('orgaan of rantsoenverdeler') stoom afblaast als het koelsysteem overbelast is en slecht functioneert wanneer de auto tegen een helling oprijdt.

[1] Bloed bestaat normaal gesproken voor 94% uit water wanneer het lichaam volledig verzadigd is met water - rode bloedcellen zijn eigenlijk waterzakken die het gekleurde hemoglobine bevatten.

4. De oorsprong van fouten in de geneeskunde
'Een nieuwe wetenschappelijke waarheid wordt meestal niet gepresenteerd op een manier die tegenstanders overtuigt. Eerder nog sterft ze een rustige dood en een volgende generatie wordt vertrouwd gemaakt met de waarheid vanaf het begin'. [Max Planck]

Inzicht is het meest elementaire begrip waaruit nieuwe kennis ontstaat. Deze inzichtverandering is nodig voor de vooruitgang in vele takken van de wetenschap. De verschuiving van dat 'oude' inzicht en de omwenteling die dat teweegbracht, is niet gemakkelijk tot stand gekomen. Aanvaarding van een geheel nieuw inzicht in de medische wetenschap is zelfs nog moeilijker, zelfs als het resultaat dringend gewenst is en nodig is voor de 'geneesfactor van de mensheid'.

In het prille begin van het wetenschappelijk onderzoek naar het functioneren van het lichaam werd aangenomen, dat het water in het lichaam alleen maar een vloeistof was, een ruimtevuller en een transportmiddel - dezelfde 'chemische' inzichten weergaven die voortkwamen uit reageerbuizen in de scheikunde. Het grondbeginsel in hedendaagse 'wetenschappelijke' geneeskunde is nog steeds zo, dat vaste stof alles regelt en water slechts een vloeistof en een middel voor transport van materiaal in het lichaam is! In de wetenschap wordt verder aangenomen, dat het de vaste stoffen zijn (stoffen die worden opgelost of vervoerd in het bloed en serum) die alle activiteiten in het lichaam sturen. Dit impliceert ook het regelen van de water- of vloeistofinname waarvan te verwachten is, dat 'inname' zeer goed geregeld is. Want er werd en wordt aangenomen - omdat water vrij beschikbaar is - dat het lichaam geen tekorten krijgt van 'iets' dat vrij beschikbaar is!

Ten gevolge van deze verkeerde veronderstelling is (en was) tot nu toe alle wetenschappelijke onderzoeken op de mens gericht; op het identificren van een 'zekere' stof die de schuld kan krijgen de ziekten te veroorzaken. Gebaseerd op deze voorlopige veronderstelling over de rol van water, is het de gewoonte geworden om de 'droge' mond te beschouwen als een teken en een signaal van het lichaam dat het water nodig heeft, en er wordt verder aangenomen dat alles in orde is als er geen 'droge' mond is, mogelijk doordat er genoeg water ergens in de direct nabijheid of in het lichaam voorhanden is. Dit is abosluut een verkeerde en subjectieve opvatting in de geneeskunde, doordat vele klinische geneeskundige onderzoeken op valse hypothese en onzorgvuldige veronderstellingen zijn gebaseerd.
De lichamelijke schade ontstaat namelijk al op een niveau van aanhoudende uitdroging die niet per se een 'droge-mond-signaal' afgeeft. Vroegere onderzoekers zouden zich moeten hebben gerealiseerd, dat speeksel wordt aangemaakt om te kauwen en voedsel door te slikken, zelfs als de rest van het lichaam redelijk is uitgedroogd!

Chronische uitdroging van het lichaam betekent aanhoudend watertekort, dat al enige tijd ongemerkt aanwezig is. Zoals bij alle andere kwalen door tekorten, zoals vitamine C scheurbuik, vitamine B bij beriberi, ijzertekort bij bloedarmoede, vitamine D tekort bij Engelse ziekte, noem maar op, is de meest efficiënte methode van behandeling van de kwaal het aanvullen van het ontbrekende element. Waarom dat niet gewoonweg het chronisch tekort aan water 'bijvullen'?

5. Het nieuwe inzicht
De nieuwe wetenschappelijke waarheid en denkniveau over het menselijke lichaam zou nú moeten zijn: 'Het is de vloeistof - het watergehalte - die alle functies in het lichaam regelt, inclusief de activiteit van alle vaste stoffen die daarin zijn opgelost. En ... iedere lichaamsfunctie wordt gecontroleerd én in de gaten gehouden door de efficiënte waterstroom'.
Een gecontroleerd en gecoördineerd 'waterdristibutie-systeem' is de enige manier om er zeker van te zijn, dat er niet alleen voldoende hoeveelheid water, maar ook de getransporteerde elementen (hormonen, chemische stoffen en voedingsstoffen) het eerst de meest vitale organen bereiken! Aan de andere kant, - ieder orgaan dat een stof produceert en dat bestemd is voor de rest van het lichaam -, bepaalt en controleert zijn eigen hoeveelheid en kwaliteit én geeft het vrij aan het 'stromende water' af, afhankelijk van steeds wisselende behoefte die door de hersennen worden bepaald! Binnen deze gedachte krijgt de wateropname en de (voorrangs-)distributie een geheel andere betekenis.

Het zenuwstelsel (bijv. histamine [1]) wordt in toenemende mate actief tijdens het regelen van de waterbehoefte van het lichaam. Maar wat blijkt vaak, dat de activitiet van het zenuwstelsel voortdurend wordt gehinderd door het gebruik van medicijnen. De essentie - de oorsponkelijke bedoeling - van het zenuwstelsel zou daarom beter begrepen moeten worden; het zenuwstelsel zou meer 'bevredigend' moeten worden door méér water te transporten, waardoor de schadelijke effecten van een zich ontwikkelde uitdroging op korte en lange termijn kan worden vermeden.
Aangezien watertekort in verschillende delen van het lichaam ook verschillen laat zien in symptomen, signalen en complicaties die nu als ziekten worden bestempeld, kunnen mensen gaan denken dat water geen logische oplossing kan bieden. 'Maar, neem van mij aan dat water wel degelijk veel ziektes kan genezen', aldus dr. F. Baatmanghlidj. [Nieuwsbrief Water-deel IV]

[1] Een organisch-chemische verbinding afgeleid van ammoniak, dat vrijwel in alle dierlijke en plantaardige weefsels voorkomt; heeft een capillair-verwijderende werking, verhoogt de doorlaatbaarheid van capillairen en stimuleert de vorming van maagsap.

6. Water heeft zeer belangrijke eigenschappen
Wetenschappelijk onderzoek heeft recentelijk aangetoond dat water vele andere eigenschappen bezit, dan alleen maar de functie van vloeistof en transportmiddel. Toentertijd is er onvoldoende aandacht besteed aan de effecten van het waterdistributiesysteem door de verschillende organen heen, wat heeft geleid tot verkeerde inzichten in het functioneren van het menselijke lichaam!

• Water vormt een bijzondere structuur, patroon en vorm die wordt gebruikt als 'bindend element' bij de vorming van de celstructuur. 'Als lijm houdt het de vaste delen van de celmembraan bij elkaar'.
• Water heeft een zgn. hydrolytische rol in alle aspecten van de stofwisseling - chemische reacties van water zoals de kracht van water die zaden laat bloeien.
• Bij de celmembraan: de osmotische stroom van water door de membraan kan hydro-elektrische energie opwekken die wordt omgezet en opgeslagen in de energievoorraad als ATP en GTP - 2 vitale cel batterijsystemen. ATP [1] en GTP [2] zijn de chemische energiebronnen in het lichaam.
• Producten aangemaakt in de hersencellen stromen via de waterwegen naar hun bestemming in de zenuwuiteinden voor het gebruik bij het overbrengen van informatie.
• Proteïnen en enzymen in het lichaam functioneren beter in oplossingen met een lagere viscositeit; dit geldt vooral voor alle gevoelsorganen (gevoelssprieten) in de celmembranen. In oplossingen met hogere viscositeit (de mate van vloeibaarheid) - in staat van uitdroging - worden proteïnen en enzymen minder efficiënt en actief.  

[1] ATP = adenosinetrifosfaat; auto-immuun trombopenie
[2] GTP = glutamyl transpeptidase (een enzym)

'Droogte-management'
Wanneer het lichaam is uitgedroogd, komt er naast een ingebouwde aansporing om te drinken, een rantsoenering- en distributiesysteem op gang voor het nog beschikbare water in het lichaam volgens een vastgesteld voorrangsprogramma; een vorm van 'droogte-management'. Omdat het lichaam niet uit een waterreservoir kan putten, treedt dit voorrangsdistributie-systeem automatisch in werking.
Het door histamine gecontroleerde zeunuwgeleidingssysteem wordt actief en geeft aan de ondergeschikte systemen [*] de opdracht water in te nemen. Deze ondergeschikte systemen herverdelen ook het nog aanwezige water en hetgeen uit andere lichaamsgebeideen kan worden weggehaald.
In amfibieën is aangetoond dat histamine (zenuwgeleider) en de aanmaak hiervan op een laag peil staan. Bij deze dieren komt de aanmaak van histamine goed op gang wanneer het dier daadwerkelijk uitdroogt.

[*] Ondergeschikte systemen gebruiken vasopresinne [1], renin-agiotensin (RA)[2], prostaglandine (PG) [3]  en kinins of kinen [4] als tussenpersoon. Histamine en zijn ondergeschikte waterinname - en distrubutieregelaars prostaglandines, kinins en PAF [5] (een aan histamine verwant element), veroorzaken ook pijn, wanneer ze pijngevoelige zenuwen in het lichaam tegenkomen. 
[1] Eén der hormonen van de hypofyse-achterkwab.
[2] Hormoon dat vaatvernauwend en bloeddruk verhogend werkt.
[3] Groep derivaten (chemische verbindingen) van essentiële vetzuren die vrijwel over in het lichaam voorkomen.
[4] Groep van weefselhormonen met o.a. de volgende functies: bloeddrukdaling, verhoging van de doorlaatbaarheid van de bloedvaten, opwekking van pijnprikkels, contractie van glad spierweefsel.
[5] Platelet activating factor E; mediator bij aggregatie van trombocyten of Prostatic antibacterial factor E; komt voor in prostaatvocht.

7. Water is de Eerste Voedingsstof waaraan het lichaam behoefte heeft
Hier zijn nog enkele van de andere redenen waarom uw lichaam water nodig heeft, elke dag. Een kleine selectie uit het boek 'Water' van dr. F. Batmanghelidj:

• Water is de belangrijkste bron van energie - de 'cash-flow' van het lichaam;
• Water genereert elektrische en magnetische energie in elke cel van het lichaam;
• Water vergroot sterk de efficiëntie van het immuunsysteem in het beenmerg waar alle mechanismen van het immuunsysteem wordt gevormd - met inbegrip van haar efficiëntie tegen kanker;
• Water is het belangrijkste oplosmiddel voor alle voedingsmiddelen, vitaminen en mineralen. Het wordt gebruikt in de vertering van voedsel naar kleinere deeltjes, bij het uiteindelijke metabolisme en het assimilatieproces;
• Water is de belangrijkste 'smeermiddel' in de gewrichtsspleten en voorkomt artritis (gewrichtsontstekking) en rugpijn;
• Water wordt gebruikt in de ruggengraatschijven om er het 'schokabsorberend-water-kussen-effect' te creëren;
• Water vermindert de kans op een hartaanval en een beroerte;
• Water voorkomt verstopping van de haarvaten, zowel in het hart als in de hersenen;
• Water geeft ons kracht en elektrische energie voor alle hersenfuncties, met name het denken;
• Water is noodzakelijk voor de efficiënte bereiding van alle neurotransmitters zoals bijv. serotonine;
• Water is vooral nodig voor de productie van hormonen die door de hersenen worden gemaakt, waaronder melatonine;
• Water geeft voedsel en voedseldeeltjes energie die vervolgens het lichaam deze energie tijdens de spijsvertering kan overdragen. Dit is de reden waarom voedsel zonder water absoluut geen energetische waarde voor het lichaam heeft;
• Water verhoogt het absorptievermogen van essentiële stoffen die levensmiddelen zitten;
• Water verhoogt de efficiëntie van de rode bloedcellen bij het opnemen van zuurstof in de longen;
• Water verwijdert uit verschillende delen van het lichaam het gifafval en draagt het aan de lever en de nieren over voor verwijdering;
• Water helpt glaucoom (oogaandoening) te voorkomen;
• Water normaliseert de bloed-productiesystemen in het beenmerg - helpt bij het voorkomen van leukemie en lymfoom;
• Water vermindert premenstruele pijnen en opvliegers; voorkomt stress, angst en depressie;
• Uitdroging voorkomt geslachtshormoonproductie - één van de primaire oorzaken van onmacht en verlies van libido;
• Uitdroging veroorzaamt depositio's van giftige sedimenten in het weefsel spaties, vetreserves, gewrichten, nieren, lever, hersenen en huid. Water zal deze 'opslagplaatsen' duidelijk herkennen;
• Water neemt de ochtendziekte van de zwangerschap weg; de allereerste aanwijzing voor waterbehoefte van de foetus en de moeder lijkt te zijn de ochtendmisselijkheid. Ochtendmisselijkheid van de moeder is een dorstsignaal van zowel de foetus als de moeder;
• Water voorkomt het verlies van geheugen naarmate we ouder worden. Het voorkomt o.a. de ziekte van Alzheimer, multiple sclerose, de ziekte van Parkinson en de ziekte van Lou Gehrig's;
• Water verdringt het verslavende effect, met inbegrip van die voor cafeïne, alcohol en sommige verslavende drugs.    

8. SLot
'Iets om goed te onthouden en te begrijpen'.

Het menselijke lichaam heeft geen watervoorzieningen van waaruit het tijdens een uitdrogingsfase kan worden geput. Uitdroging veroorzaakt afzetting van giftige stoffen in weefsels, gewrichten, nieren, lever, hersenen en huid. Voldoende water drinken, ruimt juist die afzettingen op!
Het zou nu bij velen van ons steeds duidelijker moeten worden, dat een watertekort of misschien nog wel beter uitgedrukt dat een chronisch watertekort in ons lichaam kan leiden tot allerlei onverklaarbare gevreesde ziekten. Uitdroging - een chronisch tekort aan water - is daarom één van de meest onderschatte problemen bij jong en oud!

Neem nu bijvoorbeeld eens het algemene ziektebeeld of probleem van de ouderen in een zorginstelling. We weten allemaal dat de ouderen steeds meer geneigd zijn om steeds minder water te gaan drinken. Gevolg, het watervolume in alle lichaamscellen neemt schrikbarend af. En wel zodanig dat de verhouding water in de cellen tot het water buiten de cellen verandert van 1,1 (bij een leeftijd van 20 jaar) tot 0,8 (bij een leeftijd van 80 jaar). Bloed bestaat normaal gesproken voor 94% uit water wanneer het lichaam volledig verzadigd is met water. En lichaamscellen zouden in ideale omstandigheden ongeveer 75% water moeten bevatten. Vanwege dit verschil tussen waterpeil binnen en buiten de cellen, ontstaat er een osmotische stroom van water de cellen in. Op die manier ontstaat er een hydro-elektrische energie. Naarmate de verhouding binnen en buiten de cel sterk afneemt, neemt ook de hydro-elektrischye energie af. Let wel, alleen water dat vrij is en rond kan bewegen, wekt hydro-elektrische energie op in de celmembraan; het water dat je drinkt is nog vrij en ongebonden!

Deze beperking van hydro-elektrische energie heeft een zeer dratische verandering in het functioneren van alle lichaamscellen tot gevolg; denk eens aan de geheugencellen, aan dementie. Dit geldt niet alleen voor ouderen onder ons, maar ook voor de jeugd! Een afname van onze dagelijkse waterinname tast de doeltreffendheid van de cel-aktiviteit aan. Het is de reden voor het verlies aan watervolume binnenin de lichaamscellen met als gevolg chromische uitdrogingssymptomen die lijken op ziekten wanneer diverse noodsignalen - 'droge mond' - niet worden begrepen. Let wel, het lichaam kan uitdrogen ook wanneer er voldoende water beschikbaar is in het lichaam.

Mensen lijken hun dorstgevoel kwijt te raken én de drang om water in te nemen, verloren te zijn. Omdat ze hun waterbehoefte niet herkennen, drogen ze in geleidelijke mate, in toenemende mate en daarna chronisch uit al gelang de leeftijd stijgt. Hoe ouder, hoe meer uitdrogingsverschijnselen er te constateren valt!

'Het lichaam kan lijden aan uitdroging zelfs wanneer de mond redelijk vochtig is'.

Doorbraakt?
We kunnen een doorbraak in de gevestigde fundamenten van de medische wetenschap bereiken door een verandering van een nieuw wetenschappelijk model te accepteren: 'dat water alle lichaamsfuncties regelt, inclusief de actie van alle in het water opgeloste stoffen!'
'Dit nieuwe model of dit nieuw inzicht kan de oorzaak verklaren én de genezing laten zien van zo veel ziekten, dat het de hedendaagse gevestigde geneeskunde belachelijk doet lijken', aldus dr. F. Batmanghelidj!

Hans Zevenboom

Literatuur verwijzing: 'Water. Het goedkoopste medicijn'. Auteur Dr. F. Batmanghelidj - ISBN 9789079872053 -[www.succesboeken.nl]
Bronnen: www.heerlijkwater.nl; www.heerlijkwaterwinkel.nl; www.quavita.nl; www.beterwater.nl; www.lenntech.nl; www.dehelianthus-haarlem.nl; www.vitens.nl; www.watercure2.org; www2.aquariusvitaliser.info;  www.visievitaal.nl