logo-millennium-visie.jpg

kb

 

Bericht
  • EU e-Privacy Richtlijnen

    Wij maken gebruik van cookies, om onze website te verbeteren, en om het verkeer op de website te analyseren. Door op akkoord te klikken, geef je toestemming voor het plaatsen van alle cookies zoals omschreven in onze privacyverklaring. Ga voor meer informatie naar Privacy pagina.

    Bekijk Privacy Richtlijnen

Psychiatrie - deel II, Juni 2013

Psychiatrie - deel II
'Psychiatrie als wetenschap?

'Psychiatrie is het verlengstuk van de farmaceutische industrie!'
'De complementaire en alternatieve geneeswijze; de nieuwe vorm van psychiatrie?'

1.0 Inleiding
'Een schizofreen is nooit alleen'
'De ziel heeft ook zorg nodig'
'Bent u psychiarisch gewoon?'
'Ik heb verschillende persoonlijkheden in me'

'Soms ben ik een meisje van vijf jaar, loop ik rond met een teddybeer en kan ik niet eens lezen. Dan weer ben ik 65 en praat ik met een zware stem. En ieder deel heeft zo zijn eigen herinneringen...........'

afb. Psychiatrie 34Al jaren is er een discussie gaande over de vraag of de diagnose DIS [=dissociatieve identiteitsstoornis of meervoudige persoonlijkheidsstoornis] überhaupt wel gesteld zou moeten worden. Een handjevol gespecialiseerde behandelaars is overtuigd van wél, maar vanuit de wetenschap komen tegenstrijdige berichten. Zo blijkt bijvoorbeeld uit hersenscans, dat het brein van DIS-patiënten in de ene 'persoonlijkheid' anders reageert op het horen van verhalen uit hun traumatische verleden dan in een andere persoonlijkheid, die zich deze verhalen niet zou kunnen herinneren. Dit soort geheugenverlies is één van de belangrijkste kenmerken van de stoornis. Maar uit andere onderzoeken blijkt, dat de ene identiteit zich wel degelijk probleemloos dingen kan herinneren die de andere identiteit heeft geleerd.
De DIS-patiënten zijn er zelf van overtuigd, dat sommige gebeurtenissen zich afgesplitst hebben in hun geheugen en dat ze bepaalde dingen niet kunnen weten. Maar daar is geen enkel objectief bewijs voor. De mensen die deze kenmerkende DIS-symptomen hebben, zijn geen aanstellers of mensen die de boel bewust bij elkaar verzinnen. Nee, ze zijn 'ziek'! Ziek in de zin van: 'Ze behoren een psychiatrische behandeling te ondergaan'. Of, toch niet?

De vraag welke stoornis nu werkelijk ten grondslag ligt aan de DIS-symptomen - bijvoorbeeld de herbeleving van traumatische gebeurtenissen, twijfel aan eigen identiteit, stemmingswisselingen, instabiele relaties, het gevoel buiten jezelf te staan - kunnen allemaal het gevolg zijn van traumatische gebeurtenissen tijdens het levensproces. Maar voor mijn idee kunnen deze symptomen net zo goed ook aangeduid worden als posttraumatische stress-stoornis [PTSS] of borderline persoonlijkheidsstoornis. Therapie van DIS-patiënten zou voor mijn gevoel daarom niet teveel gericht moeten op de bevestiging van de 'gespletenheid' zijn, maar eerder gericht moeten zijn op de eenheid van de persoon, die jij bent! Want jij - wij allen - bent namelijk een drieledig wezen, een drie-eenheid; een energiewezen met een spritueel bewustzijn! Jij bestaat uit een ziel, een geest en een lichaam! En dat is iets wat nog onvoldoende tot de wetenschappers van de geneeskunde is doorgedrongen.

'De ziel én de geest heeft namelijk óók zorg nodig!'

2.0 Is de psychologie wel echt een wetenschap?
'Coach, psycholoog of psychiater; bij wie moet je zijn?'

afb. Psychiatrie 33Met name natuurwetenschappers beweren vaak, dat het wetenschappelijke karakter van de psychologie met een korreltje zout moet worden genomen. Want is het wel juist om de resultaten van o.a. dierproeven toe te passen op het menselijk gedrag, enkel en alleen omdat het zenuwstelsel van dieren lijkt op dat van mensen?
Hoewel vrijwel niemand ontkent dat velen baat hebben gevonden bij een psychoanalyse, is het sommige wetenschappers een doorn in het oog dat niemand precies kan vertellen hoe of waarom deze psychoanalytische methode, na al bijna 100 jaar te worden toegepast, werkt. Maar gelukkig voor de patiënt, want bij deze behandelingsmethode worden géén medicamenten voorgeschreven. Dit in tegenstelling tot de psychiatrie, waar de psychiater de enige 'therapeut' is die wél medicijnen mogen voorschrijven en hun patiënten lichamelijk mogen onderzoeken. Psychiaters zijn artsen met een algemene medische opleiding, die vervolgens een specialisatie van tenminste drie jaar hebben voltooid.

Psychologen (universitaire opleiding psychologie) werken op vele terreinen, die in twee hoofdgroepen zijn te onderscheiden: de empirische c.q. theoretische én de toegepaste psychologie. Tot de eerste groep rekent men naast de algemene pscyhologie, met name de ontwikkelings-, persoonlijkheids- en sociale psychologie. Een psycholoog kan je helpen om helderheid te verschaffen in je problematiek. Samen pluis je uit hoe het komt dat je voelt zoals je je voelt. Als je je eenmaal bewust bent van die oorsprong, kun je het gedrag dat daaruit voortvloeit gaan herkennen en uiteindelijk ook gaan veranderen door bijvoorbeeld met concrete opdrachten.

Wanneer een psycholoog? 'Als jij je niet voelt zoals je je graag zou willen voelen en dat als belastend ervaart, kun je bij een psycholoog aankloppen'.
Wanneer een psychiater? 'Als je verdrietig bent, doodsangsten doorstaat, paniekerig bent, verward, een gevoel van onveiligheid, stemmen in je hoofd hoort, waanideeën, depressief of dood ongelukkig voelt of iets heel heftigs of naars hebt meegemaakt; ernstige psychische problemen hebt'.

3.0 Psychiatrie
'Nieuwe ziekten uitgevonden?'

Psychiatrie is een medische specialisme dat zich met vier gebieden bezighoudt: preventie en wetenschappelijk onderzoek (epidemiologie), voorts diagnostiek en afb. Psychiatrie 32behandeling (therapie) van psychische ziektebeelden.
Psychiatrie maakt in principe gebruik van de medische aanpak, maar heeft wel zijn eigen kenmerken die in veel opzichten verschillen van die van de somatische (lichamelijke) geneeskunde. Behandelingen kunnen bestaan uit verschillende modaliteiten waaronder verschillende soorten gesprekstherapieën, non-verbale therapieën, én het voorschrijven van geneesmiddelen zoals bijvoorbeeld antipsychotica, antidepressiva, sedativa en anxiolytica.

Nieuwe ziektebeelden in de psychiatrie worden tegenwoordeig gemakkelijk 'uitgevonden'. Zoals het Sisi-syndroom (vernoemd naar de Oostenrijkste keizerin Sisi): een heuse depressie die schuilgaat achter een opgewekte, actieve en positieve levensinstelling. Hier kan het antidepressivum Seroxat worden voorgeschreven. ADHD is ook zo'n voorbeeld. Deze ziekte schopte het tot in de DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders), de 'bijbel' voor de psychiaters. Therapie: Ritalin!
Nog een voorbeeld: verlegenheid met het pseudoniem 'social anxiety disorder'. Therapie: Paxil.
Op de nominatie om opgenomen te worden in de DSM staan apathie, kooplust, internetverslaving, vreetbuien en compulsief seksueel gedrag. Agressief rijgedrag staat er al in! 'Orthorexia nervosa' is een eetstoornis waarbij mensen een ziekelijke fixatie hebben op gezond eten; een dwangmatige intentie om zo gezond mogelijk te eten.
De 'patiënten' willen uitsluitend 'het beste van het beste' eten. Een taartje weigeren op een verjaardagsfeestje gaat nog wel, maar biologisch eten en voedingssupplementen riekt naar fanatisme. Vaak vermijden ze allerlei voedingsmiddelen of laten ze deze weg in de veronderstelling dat ze 'niet gezond' zouden zijn. De voeding wordt dan gemakkelijk te eenzijdig van samenstelling, is de mening van het Voedingscentrum. Dus voer én klandizie voor psychiaters!

4.0 Het kernprobleem van de psychiatrie
'Wat is nu de psyche van de mens? De geest of de ziel?'
'Wat is nu de menselijke ziel? En hebben wij wel een ziel?'
'Wat is het verschil tussen de geest en de ziel?'

afb. Psychiatrie 35Geneeskunde van de ziel is de letterlijke betekenis van het woord psychiatrie. Psychiaters zijn 'speleologen van de menselijke geest'. Ze kennen de weg in de krochten van de ziel, in het gangenstelsel van onze diepste verlangens, angsten en emoties. Althans, dat denken 'ze'.  Maar is dat wel zo? Heeft de psychiatrie en de psychologie ooit eens een goede omschrijving, definitie of een onderscheid tussen 'Wat is een ziel' en 'Wat is een geest' kunnen maken? En wat nog veel belangrijker voor het totale genezingsproces is of de reguliere gezondheidszorg of somatische geneeskunde wel kan aangeven wat de onderlinge samenhang tussen ziel, geest en het fysieke lichaam is. Welke invloed heeft de mogelijke, interne communicatie tussen ziel, geest en lichaam op het integrale genezengsproces? Dit onderwerp is in de psychiatrie en in de reguliere geneeskunde volkomen onderbelicht, en wat er toe heeft geleid dat er nog steeds lapmiddeltjes en -methoden worden gebruikt die op den duur vergaande gezondheidsproblemen met zich mee (kunnen) brengen!

'Van antidepressiva wordt u een gevoelloze zombie'.
'Antidepressiva verhogen de zelfmoordneigingen'.
'Antidepressiva zijn verslavend'.

In de psychologie spreekt men over het onbewuste of het onderbewustzijn van de mens. Volgens de natuurwetenschap is de menselijke psyche niet meer dan een functie van ons lichaam! De mens is alleen maar materie en niets meer. Ons denken en voelen zou volgens de wetenschap louter een kwestie van chemie in de hersenen zijn. Hierdoor is de mens terugverwezen of gedegradeerd tot een automaat, of een chemisch laboratorium die doellooos hierop aarde rondzwerft. [Lees meer: Nieuwsbrief 'Het leven is....']afb. Psychiatrie 4
Of is het aanvaardbaar in deze moderne tijd om Wundt's definitie van de mens (1879) als een zielloos organisme ('de wetenschap zonder ziel') - wat heeft uiteindelijk geleid tot de hedendaagse psychiatrie - maar te blijven hanteren en te gebruiken als leidraad voor een medische diagnose? Wij zijn (toch) 'zielloos', dus het maakt eigenlijk niet uit wát voor geestelijk ziektebeeld u heeft, u wordt - ondanks de gespecialiseerde kennis - toch in dat ene specifieke (psychiatrisch) hypothetisch gezondheidsmodel of -vakje 'ingedeeld'; de DSM [1]. De DSM is een classificatiesysteem voor psychische aandoeningen, maar de DSM definieert niet wat gezond is!

[1] Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (kortweg DSM) is een Amerikaans handboek voor diagnose en statistiek van psychische aandoeningen dat in de meeste landen als standaard in de psychiatrische diagnostiek dient. De huidige versie (uit 2000) is een tekstrevisie van de vierde editie, aangeduid als DSM-IV-TR. In mei 2013 zal deze worden opgevolgd door de DSM-V.

'Voor elk dipje dan toch maar op de sofa?'

4.1. Veel kritiek op veel voorkomende psychiatrische ziektebeelden
'Anti-psychiatrie?'

Eafb. Psychiatrie 36en belangrijk probleem, misschien wel het grootste kernprobleem in de psychiatrie, is dat de oorzaken van de meeste psychiatrische ziekten niet goed bekend zijn en in geen enkel geval tot op de bodem van de case zijn doorgedrongen en dus onvoldoende worden begrepen. De mogelijke oorzaken worden teveel aan de hand van een wetenschappelijk hypothetisch denkmodel getoetst. Daarom wordt in de psychiatrie een ziekte-indeling gehanteerd die vooral uitgaat van symptomen of een groep van symptomen. Natuurlijk, er is zeer veel onderzoek gedaan en nog steeds gaande waarbij ook bij vele ziekten biochemische afwijkingen, erfelijke factoren [1] en omgevingsfactoren zijn gevonden die met de ziekte samengaan, maar van een duidelijke, aantoonbare oorzaak-gevolgrelatie is (meestal) géén sprake.

In de loop der eeuwen zijn daarom voor bijna iedere psychiatrische ziekten vele hypothesen over de oorzaak opgesteld, die - zo blijkt - vaak sterk aan mode onderhevig zijn en waarvoor er meestal ook geen wetenschappelijk bewijs kan worden geleverd. Er zijn perioden geweest, dat psychiatrische ziekten vooral aan de omgeving werden geweten, aan de situatie in het gezin van de patiënt als kind, aan de erfelijkheidsfactoren [1], en bij verder teruggaan in de geschiedenis van 'bezetenheid door demonen', enz. Maar realiseer je, dat bij de meeste ziekten er bovendien diverse verklaringsmodellen bestaan die elkaar soms aanvullen maar soms óók tegenspreken. 'Ze hebben of kunnen geen eensluidende verklaring voor dat ene psychiatrische ziektebeeld vinden'.
Natuurlijk zijn er vele voorbeelden van ziekten - behandeling van depressiviteit en schizofrenie met medicamenten - te noemen die met vrij grote zekerheid overwonnen kunnen worden, maar bij de meerderheid kan dit niet! De psychiater moet hoe dan ook daarmee rekening houden. Hij kan niet anders dan zijn patiënt erop te wijzen, dat hij of zij daarmee rekening mee moet houden. In de psychoanalytische psychotherapie is dit atlijd een belangrijk onderdeel van het veranderingsproces geweest. 'Leer tevreden zijn met wat je hebt en wat je bent en ga verwerken dat je 'iets' mist. Leer ermee om te gaan' ...... is het levensmotto of hun advies. Anders gezegd of vrij vertaald: 'Leer ermee om te gaan; leer te accepteren dat je niet (nooit meer) beter wordt!'

Maar ook vanuit de eigen gelederen is veel kritiek op de psychiatrische zienswijze, en de psychiatrische behandelingsmethoden.

  • 'De psychiatrie is waarschijnlijk de meest destructieve groep die onze maatschappij de afgelopen 60 jaar heeft beïnvloed'. 'Er is geen bloedtest of andere afb. Psychiatrie 37biologische test om de aanwezigheid of afwezigheid van een geestelijke ziekte vast te stellen, zoals die wel bestaan voor de meeste lichamelijke ziekten', aldus Dr. Thomas Szasz, professor emeritus in de psychiatrie.
  • Psychiater Jules Tielen vindt zelfs 'dat wij de bevolking geen goed doen'. Het aantal depressieve patiënten is alleen maar toegenomen.
  • Psychiater Joseph Glenmullen verbonden aan de Universiteit van Harvard zegt, dat in de psychiatrie 'alle diagnoses enkel syndromen of stoornissen zijn, groepen van symptomen waarvan wordt verondersteld dat ze samengaan, géén ziekten'.

De theorie en daarmee de overheersende gedachte in de geestelijke gezondheidszorg dat geestelijke stoornissen een gevolg van een 'chemische onevenwichtigheid' in de hersenen zijn, is een onbewezen mening en zeker geen feit! De wetenschap begrijpt nog veel te weinig van het 'depressieve brein'; de werking van de hersenen in relatie tot de ziel én de geest! Er zijn bijvoorbeeld allerlei theorieën over depressie, maar géén van deze theorieën is de beste oplossing omdat ieder mens een evoluerend, zelfstandig schepsel is.
Mogelijk werken moderne antidepressiva niet, omdat deze zich richten op een verstoring in de serotoninebalans, terwijl het aantal aanwijzingen groeit dat andere stresssystemen en stresshormonen als cortisole en urocortine een belangrijker rol spelen. Er bestaan geen antidepressiva die op het 'stresssysteem' inwerken.

[1] Lees meer: Nieuwsbrief 'Epigenetische Heelkunde'- febr. 2011

5.0 De Geestelijke GezondheidsZorg is echt zielloos geworden

afb. Psychiatrie 38Het tweede grote kernprobleem van de psychiatrie is dat de psychiatrie de reguliere geneeskunde en ontelbare gezondheidstherapeuten zich richten op de psyche, maar tegelijkertijd met een compleet verkeerde opvatting van wat nu werkelijk een ziel en/ of een geest is, blijven rondlopen. Veel psychiaters zijn van mening dat de psyche niets anders is dan een abstracte aanduiding voor neurologische processen. Of in het beste geval de machteloze, subjectieve dimensie van de objectieve hersenen. Soms wordt dit enigszins gecompenseerd door notities als cognitieve verwerkingsprocessen en sociale determinanten.
Het gevolg van deze destructieve denkwijze is, dat alle geestelijke problemen worden veroorzaakt - volgens hen - door een gebrekkig functioneren van het brein. Maar de invloed van de geest als niet-fysiologische factor blijft bijna volledig buiten beeld!
Met andere woorden men gaat er dus gemakshalve maar vanuit dat de 'geest' hoofdzakelijk in de breinmassa - 'de bovenkamer' - is vertegenwoordigd, is gezeteld! Maar de 'geest' is in iedere lichaamscel aanwezig! Dus niet alleen in de haren op je hoofd, maar ook in je teennagels! De geest is verspreid over het hele fysieke lichaam! De geest is het verstand - het cel geheugen -, maar zeker niet je breinmassa, je hersenen!

6.0 De geest
'Het verschil tussen het bewustzijn en het onbewuste'
'Wat is een geest: het onderbewuste of het bewuste?'
'De geest = de hersenmassa, het brein of het verstand?'

6.1. Terminologieën

De termen 'het onbewuste', 'het onderbewuste' en 'het onderbewustzijn' worden nogals eens flink door elkaar gebruikt, wat aanleiding geeft tot veel begripsverwarring. afb. Psychiatrie 39Met het onbewuste en het onderbewuste worden geestelijke processen (gedachten en gevoelens) bedoeld, die plaatsvinden zonder dat we daar bewust mee bezig zijn. Het onbewuste en het onderbewuste zijn voor de wetenschappers niet meetbaar of waarneembaar, en de termen worden dan ook slechts gebruikt om de ingewikkelde processen in de hersenen te kunnen omschrijven.

6.2 Freudiaanse theorie of -knoop

Freud stelde het simpel: het grootste deel van de strijd woedt onder de oppervlakte van het bewustzijn, en dat meeste conflicten stammen uit de vroege kindertijd. Op basis van deze theorieën ontstond Freuds psychoanalyse; de klassieke psychoanalyse. Voglens Sigmund Freund (1856-1939) is de persoonlijkheid volgens het structureel model samengesteld uit drie krachten: het id [1], het ego [2] en het superego [3]. In het topografische model onderscheidde Freud drie bewustzijnsniveaus waarin de psychische processen plaatsvinden: het bewuste-, het voorbewuste- en het onbewuste niveau. Deze drie systemen van psychologische krachten die met elkaar interacteren, produceren het uiteindelijke gedrag van het individu. Maar de onzichtbare krachten van id, ego en superego zijn (helaas) vaak met elkaar in conflict en zo'n conflict leidt tot angstgevoelens!

afb. Psychiatrie 40Sigmund Freud ging er vanuit dat de psyche (de menselijke 'geest') lijkt op een slagveld waar driften met elkaar op drie theoretische niveaus - het id, ego en superego - strijd leveren. Het id is het dierlijke, driftmatige principe van de psyche [4], het superego is het geweten en het ego probeert tussen beide te 'bemiddelen' en houdt zich tevens bezig met de externe wereld die op ons inwerkt. Freud zag het onbewuste vooral als de zetel van het driftleven met vooral vitale en seksuele impulsen die uit verdrongen impulsen uit de vroege jeugd voorkomen. Volgens Freud wordt het gedrag ook in belangrijke mate beïnvloed door de wijze waarop iemand conflicten in de psycho-sexuele ontwikkelingsfasen in de vroege jeugd heeft ervaren én verwerkt.
Carl Gustaf Jung had echter andere ideeën en breidde het 'psycho-terrein' verder uit en zag in het onbewuste een met de menselijke grondpatronen voor menselijk gedrag verankerd liggen. Anders dan Freud, geloofde Jung dat de persoonlijkheid zich ook ná de jeugd blijft ontwikkelen. Jung had nog meer ideeën over de persoonlijkheid. Zo ontwikkelde hij een typologie van personen, de zgn. archetypen [5] die in het collectieve bewustzijn huizen. Bij Jungs analytische psychologie is zelfonderzoek van persoonlijke onbewuste materiaal, bijvoorbeeld dromen en tekeningen, een bron van zijn theoretische beschouwingen geweest [6].

De bouw van de menselijke psyche [4] kent volgens de theoretische psychologische beschouwingen vele lagen: het bewuste, het persoonlijke onbewuste en het collectief onbewuste, waarbij het collectieve onbewuste meer een begrip is uit het werk van Carl Gustaf Jung. Volgens Freud bestaat het persoonlijke onbewuste uit een wezenlijke inhoud van verdrongen herinneringen en ervaringen.afb. Psychiatrie 41
Getracht is de diverse begrippen goed af te bakenen, maar het blijkt dat de begrippen elkaar ook kunnen overlappen. Onbewuste lagen kunnen zich dan ook aan het bewuste ego - het 'Ik' - op verschillende manieren kenbaar maken. Veelal gebeurt dit in symbooltaal via onze dromen, dagdromen, vage stemmingen, maar ook in spontane creatieve uitingen als tekeningen, schilderwerk of notities in de kantlijn. Het herkennen en verstaan van deze symbooltaal door het bewustzijn gaat vaak met emotie (ontroering, angst, schrik, e.d.) gepaard.
Het bewuste - het bewustzijn [6] - wordt dan ook omschreven als dat deel van onze psyche dat voor ons ego - 'Ik' - vrij toegankelijk is. Het 'Ik ' is het centrum van het bewustzijn te behouden. Het censureert alles wat het bewustzijn wil binnenkomen. [Lees meer: Nieuwsbrieven 'Paranormaalbegaafheid' en 'Déjà Vu']. We weten daardoor wie we zijn en wat zo ongeveer ons verleden is, ook slaan wij daarin gegevens en vaardigheden op die wij hebben aangeleerd.

Het onbewuste kent twee lagen, namelijk het persoonlijke en collectief onbewuste. Het persoonlijk onbewuste bevat al datgene wat wij ons niet , of niet meer, bewust zijn zoals bijvoorbeeld vergeten en verdrongen zaken, subliminale waarneming (waarnemingen die niet door het bewustzijn worden geregistreerd), de schaduwkant, animus of anima (archetypen van man of vrouw) en het zelf. Het collectief bewustzijn daarentegen bevat de instincten en patronen en ervaringen die vanuit ons mens-zijn tot onze leefwereld behoren; de archetypen.
Volgens de (onbewezen) hypothese van Jung is het collectief onbewuste een soort opslagplaats van latente beelden die de mens als soort heeft geërfd uit zijn verleden; een verleden dat zowel dierlijk als menselijke voorouders omvat. Met andere woorden we erven gedragsmogelijkheden van onze voorouders! De inhouden van het collectieve onbewuste worden door Jung 'archetypen' genoemd.
De menselijke 'geest' is door middel van de hersenen in die opvatting net als het lichaam gepredisponeerd door evolutie. Immers de hersenen zijn te beschouwen als de voornaamste orgaan van de geest, zodat het collectief onbewuste afhankelijk is van de evolutie van de hersenen, aldus de theoretische beschouwingen van de psychologie!

[1] het id, het primitiefste deel van de psyche, geleid door het lustprincipe (ook wel oerinstinct genoemd).
[2] Het ego, het kind pas zich aan de omstandigheden aan en leert dat bevrediging soms uitgesteld moet worden. Het ego bevat je bewustzijn; het ego is het centrumafb. Psychiatrie 42 van het bewustzijnsveld. Aan het ego worden een viertal specifiek functies toegerekend; het waarnemen, het denken, het (ge)voel en de intuïtie.
[3] Het superego of het geweten: in deze fase vindt een internalisering plaats van de sociale normen van (de ouders en) de maatschappij.
[4] Een hedendaagse omschrijving van de psyche: het geheel van geestelijke processen, zoals geheugen, onderbewustzijn, dromen, fantasieën, gedachten, maar ook waanideeën die worden geproduceerd door de hersenzenuwen (=cerebrum).
[5 Archetypen betreffen bepaalde overgeërfde manieren van reageren, die de mensheid sedert de oertijd heeft opgebouwd in situaties van angst, gevaar, strijd, de verhouding der geslachten, de houding tov. geboorte en dood.
[6] Bron: Nederlandse Associatie voor Analytische Psychologie: I. van Lamoen-Dommisse.
[7] Het bewustzijn is de toestand waarin men gewaarwordingen uit zijn omgevinng ondergaat en het eigen 'Ik'. Bewustzijn is een toestand van de 'geest', die gekenmerkt is door een besef van het eigen 'Ik' en de omgeving. Onze bewustzijnstoestand kan flucteren tussen waken en slapen.

6.3 Enkele kenmerkende begrippen uit de psychologie

  • De Schaduw
    De mens leert gedurende zijn ontwikkeling bepaalde gedragingen te tonen, omdat deze van pas komen of gewaardeerd worden; zij vormen de 'persona'. De schadum(kant) bevat het tegenovergestelde van de eigenschappen van de persona. Het is datgene van onszelf wat we proberen te verbergen, dat niet werd gewaardeerd en daarom is verdrongen en gedwongen wordt een verstopt leven te leiden.afb. Psychiatrie 43
  • Het Zelf [Lees ook punt 7.1]
    Een archetypisch beeld waarin de menselijke psyche zich in zijn volle potentie laat zien, onze wezenskern; onze wezenlijke kern! Het ervaren van het zelf is een indrukwekkend gevoel een kern te bezitten die, ondeelbaar, uniek en harmonisch is. Tegenstellingen kunnen daar overbrugd worden en verdwijnen in het niveau van het Zelf.
    Op momenten dat iemand bewust contact heeft met het zelf ervaart hij zich als heel, volkomen en verbonden met de totaliteit van het leven of met het goddelijke mysterie. Zulke momenten zijn meestal kort van duur, maar de herinnering eraan kan mensen tot grote steun zijn. (Een betere omschrijving voor het Zelf is de ziel, het innerlijke Zelf, of het innerlijke gevoel!) [Lees ook Punt 7.0]
  • De Intuïtie [Lees ook punt 8.0]
    Intuïtie berust op een innerlijke waarneming vanuit het onbewuste. Het geeft vooral een beweging aan en legt verbanden. Het laat ons weten wat we met iets kunnen, welke mogelijkheden het in zich draagt. Deze functie is irrationeel. Irrationeel wil hier zeggen buiten het terrein van de logica. Dit is niet hetzelfde als onlogisch. Het stoelt vaak op empirie. De rationele functies zijn meer oordelend. Iemand bij wie intuïtie de primaire functie is, is veel bezig met toekomstplannen en mogelijkheden. Hij heeft een levendige fantasie.
  • Het Voelen
    Het Nederlands kent vele betekenissen toe aan het woord voelen en gevoel. We zeggen wel ik voel me blij, boos of verdrietig, of ik voel dat het weer gaat veranderen of de beurs gaat zakken of zoiets. In zo'n context kan het om een waarneming, gedachten, intuïtie of een emotionele reactie gaan. Hier wordt onder voelen verstaan het geven van een subjectief oordeel, een waardeoordeel; en subjectieve evaluatie wat iets voor ons betekent, hoe belangrijk het voor ons is. Dit is een rationeel aspect en in deze zin kan voelen een koude aangelegenheid zijn. Verwar voelen dus vooral niet met emotionaliteit (affect). Iemand die voelen als primaire functie heeft komt tot een keuze op strikt persoonlijke, subjectieve grond. Zij houden rekening met allerlei persoonlijke en sociale omstandigheden, hechten veel waarde aan intimiteit, goede harmonie en sfeer.

7.0 Het wezenlijk kenmerkend verschil tussen ziel en geest
'Wij zijn energie-wezens met drie kenmerkende aspecten; ziel, geest en lichaam!'

De opvattingen over het begrip ziel kunnen sterk verschillen per cultuur en veranderen door de tijd heen. Maar de gemeenschappelijke gedachte is wel, dat de ziel komt uit een Eenheid, zich afscheidt en weer terugkeert naar die Eenheid én dat zij - de ziel - een bestemming in zich draagt! [1]

afb. Psychiatrie 44Er zijn mensen die geloven dat het lichaam dát is wat je vasthoudt; wat jouw essentie (het wezenlijke) huisvest. Dat is de gedachte, dat het lichaam de levensenergie die de ziel wordt genoemd, huisvest. Maar dat is niet correct. Zo lees ik bijvoorbeeld in het boek 'Demonie & Psychiatrie' [W. van de kamp] het volgende: 'de psyche in wetenschappelijke zin is niet de ziel van de mens in de Bijbelse zin'. 'De ziel mogen we zien als de zetel van onze wil, verstand en emoties'. 'De geest van de mens kan zich door de ziel uitdrukken'. 'De geest van de mens onderscheidt zich van de ziel door Godsbesef, geweten en intuïtie'. 'De menselijke geest is geschapen om contact te zoeken met God'.

Het is juist de ziel die het lichaam huisvest! Het is de ziel die het lichaam omhult én doordringt! Maar de ziel leeft niet alleen binnen het krachtveld wat soms ook de aura wordt genoemd, maar ook in andere sferen. Dit krachtveld, deze stralende pulserende energiebundel die je lichaam omgeeft, wordt soms opgevat als je aura of het elektromagnetisch energieveld. Het is echter méér dan dat, véél meer dan wij ons kunnen voorstellen. De ziel wordt dan ook omschreven als de levensadem, de levenskracht, de levensenergie die een mens en alle andere levende wezens in beweging zet; de 'spirit'. Neen, de ziel is niet alleen gehuisvest in én om een fysiek lichaam, maar ook in de energieconfiguratie, binnen in de gelokaliseerde expressie van de Universele Geest; | Al-wat-Is|, God!

[1]Nieuwsbrief 'Inhoud boek': 'Het drieledig wezen. Ziel, geest en lichaam'.

7.1 Een perfecte omschrijving van de ziel

  1. De ziel is de 'individualisatie' van de Goddelijke Geest en die is |Alles-wat-er-Is|.afb. Psychiatrie 45
  2. De ziel wordt voortgebracht uit God Zelf, en is dus een 'energiedeel' van God Zelf.
  3. De ziel is God in het klein; de ziel is het gereedschap waarmee God Zichzelf uitdrukt via jou.
  4. De ziel is geworden tot een 'enkeling'; een samengeklonterd energiedeel (energielichaam) van |Al-Wat-Is|, dat het menselijke lichaam omhult én doordringt!
  5. De ziel is de essentie, die een persoon 'levend' maakt.
  6. De ziel is een zelfstandig evoluerend schepsel.

7.2 De bijzondere eigenschappen en kenmerken van een ziel

  1. Je bent een drieledig wezen, dat uit een lichaam, het verstand (ook wel geest genoemd, niet te verwarren met het brein) en een zuivere geest (ook wel ziel genoemd bestaat. Je zou dit ook fysieke, non-fysieke en het metafysische kunnen noemen of ..... gedachte, woord en actie (daad, handelen). Samengevoegd produceren ze een resultaat dat binnen onze taal en begrip een gevoel of ervaring wordt genoemd. Je ziel is dan ook te omschrijven als de som van elk gevoel. Elk gevoel dat je ooit hebt gehad, zit in je ziel(-geheugen) opgeslagen. De ziel is een opslagplaats van gevoelens uit het verre verleden en het heden. Je geheugen (het verstand, de geest) bestaat uit herinneringen aan deze gevoelens. In feite zijn wij allemaal één energieklont, maar met drie onderscheiden karakteristieken.
  2. De ziel is wat je 'bij-elkaar-houdt'. De ziel is groter dan je lichaam. Zij wordt niet door het lichaam gedragen, maar draagt zelf het lichaam in zich. Dit kun je het beste voorstellen als een energieveld (krachtveld) dat het lichaam omgeeft; het zgn. aura-veld of etherisch lichaam (Een theosofische uitdrukking).
  3. De ziel is de levensenergie die in en om alle fysieke dingen heen bestaat.afb. Psychiatrie 47
  4. Zuivere emoties is de taal van de ziel.
  5. De ziel zal altijd protesteren tegen opgelegde beperkingen. Elke poging om de natuurlijke expressie van Liefde te beperken, is een ontkenning van de ervaring van vrijheid en dus een ontkenning van de ziel zelf, want de ziel is vrijheid in persoon.
  6. De ziel is de existentie (het bestaan) voor altijd. De ziel is wat zij is, ongeacht wat het lichaam doet, niet door wat het lichaam doet. Dus als je denkt, dat dingen doen alles is waar het leven over gaat, begrijp je je eigen wezen niet. Je ziel geeft niet om wat jij doet om je brood te verdienen. De ziel streeft naar existentie, niet naar daden.
  7. De ziel is een krachtige schepper. De ziel is de schepper van iedere ervaring zelf. De ziel creëert, en het verstand (de geest) reageert.
  8. De ziel vormt het denkbeeld, de geest schept, het lichaam ervaart. De ziel reageert op de krachtigste suggestie die van de gedachte uitgaat en reproduceert deze.
  9. De ziel leidt jou naar de goede, volmaakte opportuniteiten, zodat je precies ervaart wat jij gepland hebt te ervaren. Wat jij werkelijk ervaart, dat maak jij uit: God niet!
  10. De ziel is een meester. Al herinneren sommigen hun afkomst of erfgoed niet. Toch schept iedere ziel de situatie en omstandigheden voor haar eigen hoogste bestemming en haar eigen meeste directe herinnering ......... voor elk moment van nu.
  11. De ziel sterft nooit! De ziel incarneert keer op keer!
  12. Als de ziel terugkeert in een fysieke vorm, dan kan ze een nieuwe agenda beginnen, nieuwe herinneirngen ervaren, nieuwe avonturen ondernemen.
  13. In de ziel zit je intuïtie. Je intuïtie zit niet in je hersenen. De intuïtie is het gehoor van de ziel. De ziel is het enige instrument dat gevoelig genoeg is om de laagste trillingen van het leven 'op te pakken' om die energie 'te voelen', om de energiegolven in het veld waar te nemen en ze te kunnen interpreteren.
  14. De ziel - jouw ziel - is jouw waarheid!

7.3 De geest

De menselijke geest aldus de gangbare opvatting, is een onderdeel van de mens net als de ziel - de 'psyche' - zelf. Een mens kan er niet zonder ('de geest geven' = overlijden). Een pienter iemand wordt wel een scherpe geest genoemd. Het is wel een deel van de mens, dat uitgeschakeld kan worden door bijvoorbeeld 'geestdodend' werk te doen.

afb. Psychiatrie 46De geest zou je wil of geweten kunnen noemen. Het stelt de persoon in staat om bijvoorbeeld empathie en emoties te voelen en te uiten. Het is de bron van je 'geestelijke en vleselijke verlangens' is de algemene opvatting. In het christendom bestaat de mens uit een geest, een ziel en een lichaam. In het katholicisme wordt de geest niet van de ziel gescheiden; de ziel is van een geestelijke natuur en dit is de reden dat de ziel blijft voortbestaan. Toch wordt in de esoterische kringen aangenomen dat de ziel, de geest en het lichaam een drie-eenheid vormen en dus van nature bij elkaar horen. En, dat je hier op aarde bent om iets voort te brengen. Je lichaam wordt dan gezien als het gereedschap van de ziel. En de geest is de kracht - de bezielende kracht - die het lichaam voortdrijft. Je lichaam, geest en ziel zijn één. In die zin ben jij een microkosmos in de macrokosmos; het Goddelijke geheel of AL, de totaalsom én de essentie.

In feite zijn wij allemaal één energievorm, maar dan met drie te onderscheiden karakteristieken!

7.4 Een perfecte omschrijving van de geest

  1. De geest is het sub-moleculaire deel van het etherisch of ether lichaam; het energielichaam of energiedeel van de ziel! Het energielichaam is de ziel, die een deel is van de Godddelijke Energie - de Levensenergie - én het Totale Bewustzijn.
  2. De geest is een sub-moleculair deel, dat uit allerlei energieën bestaat, te weten gedachten en herinneringen aan gevoelens uit het verleden die opgeslagen zitten in álle cellen; in het cel-geheugen. De ziel (onderbewuste, id, etc.) is de totale som van alle gevoelens die je ooit eens hebt gehad. De geest (je cel- geheugen, het verstand - niet het brein) bestaat uit herinneringen aan al die opgedane gevoelens en ervaringen.afb. Psychiatrie 49
  3. De geest is een substantieel deel van allerlei gevoelens die in specifieke situaties ter herinnering gebracht kan worden om dat deel van de wens van de ziel in dit leven ter verwezenlijken. De geest zal gehoorzaam geven aan het 'wensenpakket' van ervaringsmogelijkheden - gigantische menukaart - van de ziel. De geest kiest uit dit wensenpakket een specifiek energiedeel en wel zodanig dat op een bijzondere wijze nieuwe ervaringen worden gecreëerd voor de ziel.
  4. De geest is omgeven door de 'sluier der vergetelheid';  een uniek filtersysteem dat de ziel als het ware omhult. De geest ontvangt en interpreteert alle binnenkomende informatie in iedere energievorm en activeert op deze wijze het bewustzijn; het verstand.
    De geest is ons bewustzijn dat alles kan bedenken en voelen, zich kan identificeren met van alles in en buiten onszelf.
  5. De geest is de innerljke kracht die - jou - het lichaam voortdrijft. De geest is die aangewende energie!
  6. De geest is de 'heerser van alle gedachten'. Alle gedachten zijn zeer subtiele, maar een uiterste krachtige energievorm, die ervoor kan zorgen dat wij 'bewust' of 'onbewust' leven; als slaapwandelaar of 'activist' door het leven gaan.
  7. De geest is het brein - het cel-geheugen - in fysieke vorm! Het is de geest die ervoor zorgt dat je over je brein kunt nadenken. Zonder geest zou je niet eens weten dat het brein bestaat.
  8. De geest heeft als taak om wijsheid te tonen in allerlei zich voordoende situaties. Wijsheid staat in directe relatie tot hoger bewustzijn. Wijsheid komt voort uit het leven van de lessen die wij karma hebben genoemd.
  9. De geest is de ´verzorger´ van het lichaam. Het lichaam is niet bedoeld om bijvoorbeeld alcohol in te nemen. Het schaadt de geest. De geest gaat ´zweven´.
  10. Karmische lessen hebben alleen te maken met de geest en liggen steeds verbonden met de geestelijke vaardigheden en geestelijke taken.

7.5 Wat is de functie van een geest?

De ziel zal in alle omstandigheden én mogelijke situaties haar verlangen aangeven en dit niet opleggen aan de geest. De geest daarentegen legt op zijn manier een belangrijke stempel op ons leven en oefent op die manier een grote invloed uit op ons hele levensgroei; ons levenspad.

  1. Verbeelding is een functie van de geest. In de geest verbeelden wij iets, en dat begint dan een fysieke vorm aan te nemen. Hoe langer wij het ons verbeelden en hoe meer van ons het zich verbeelden, des te fysieker wordt die vorm, tot de toenemende energie die wij het hebben gegeven letterlijk in licht uiteenbarst en van zichzelf een beeld flitst in wat wij de realiteit noemen. Vervolgens zien wij het beeld en beslissen nog een keer wat het is. Zo gaat de cyclus verder. En dat is wat God het 'Proces' heeft genoemd. 'Dat is wat wij zijn. Wij zijn het proces'.afb. Psychiatrie 51
  2. De geest streeft er meestentijds naar zijn wil aan het lichaam op te leggen, en doet dit dan ook. Evenzo probeert het lichaam de geest te controleren en slaagt daar regelmatig in.
  3. De functie van de ziel is haar verlangen aan te geven en dit niet op te leggen. De functie van de geest is te kiezen uit de aangeboden alternatieven - 'het wensenpakket, het gigantische uitgebreide menukaartje van mogelijkheden en situaties' - van de ziel.
  4. Een functie van de geest is te reageren op de denkbeelden die de ziel vormt. De ziel creëert en het verstand (de geest) reageert. Zo ontstaat het scheppingsproces. De ziel vormt het denkbeeld, de geest schept en het lichaam ervaart. Het proces gaat dan als volgt: een denkbeeld vormen >>> scheppen >>> en ervaren!
  5. Een functie van de geest is een drieledig wezen te formeren zonder zich af te scheiden van de andere delen van het wezen, zodat het uiteindelijke scheppingsproces een waar feest wordt; een vreugdevolle ervaring voor de ziel, voor de geest en het lichaam als een Goddelijke drie-eenheid. Een microkosmos in een macrokosmos.
  6. Een functie van de geest is als 'filtersysteem' te fungeren. Het filtersysteem is een uniek ingebouwd systeem dat voor ieder mens van toepassing is en ook tegelijkertijd een beperking inhoudt van de mens [Thema's als bestaande overtuigingen in de gedachte van de geest - gedachte achter de gedachte, ondersteunende gedachte - spreken boekdelen].
  7. Een functie of taak van de geest is alert te zijn. In het aardse leven kunnen gebeurtenissen op verschillende manieren begrepen worden, waarvan er slechts één de juiste is. Wanneer de geest alert is, ziet hij wat waar is en wat niet waar is.
  8. Een functie of taak van de geest is vertrouwen te ontwikkelen. Wanneer de geest tracht vertrouwen te ontwikkelen zonder ook 'wakker' te zijn, dan ontstaat er een blindvertrouwen waardoor er 'fouten' gemaakt kunnen worden. Hij loopt dan kritiekloos achter een leider aan, stelt zich ondergeschikt aan een 'hoger' doel en offert alles op. Hij kan in de ban raken van iemand die als levenspartner kiezen en diens 'slaaf' worden. Iemand blind vertrouwen, is geestelijk niet zelfstandig zijn.

8. Wat is intuïtie?
'De ziel vertegenwoordigt het zesde zintuig; je intuïtie'

Erven van gedragsmogelijkheden van onze voorouders?

afb. Psychiatrie 48Je bent een drieledig wezen. Je bestaat uit een lichaam, verstand (ook wel geest genoemd), en een zuivere geest (ook wel ziel genoemd). Je zou dit ook het fysieke, het non-fysiek en het metafysische kunen noemen. Psychiaters spreken over het bewuste, onderbewuste en super-bewuste; het id, het ego en het superego.
Deze drie aspecten zijn in feite drie energieën. Je zou ze ook gedachte, woord en actie (daad, handelen) kunnen noemen. Samengevoegd produceren ze een resultaat dat binnen jouw taal en begrip een gevoel of een ervaring wordt genoemd!

De ziel is te beschouwen als de totaalsom van al je gevoelens, die je ooit eens hebt gehad. Het is als het ware een opslagplaats - een 'harde schijf' - van alle opgedane ervaringen die alle gevoelens 'ooit-eens' vertegenwoordigen. Al is het jaren geleden dat je ze hebt opgeslagen, een helderziende kan bijvoorbeeld die gevoelens in het 'hier en nu' voelen, ruiken, horen of zien. Je draagt dus alle informatie uit het heden, het verleden en ook de verre toekomst permanent bij je; de geprojecteerde (verzamelde) gedachten en herinneringen zijn 'leesbaar' in je chakra- en aurasysteem!
De ziel heeft dus alles 'verzameld'. De ziel is dan ook te beschouwen als een energiebron die wordt geformeerd door de Goddelijke Kosmische energie én de totaalsom van al je 'gevoelens-ooit-eens'. Uit al je vorige levens heb je dus gedachten en herinneringen overgehouden, die middels gevoelens - vele emoties - zijn opgeslagen in de ziel; je innerlijke Zelf. De ziel - te vergelijken met de 'harde schijf' - heeft dus gevoelens 'overgehouden' aan prettige momenten uit dat ene specifieke vorig-leventje,afb. Psychiatrie 50 maar ook heeft ze minder prettige gevoelens 'overgehouden' aan bijvoorbeeld pijnlijke zelfdodingservaringen, brandstapel, terechtstelling door de Spaanse Inquisitie, ophanging, moordpartijen, 'kruidenvrouwtje', verkrachtingen, de 'zwarte dood', etc. etc. Maar gelukkig voor ons, het is de 'sluier der vergetelheid' die ervoor zorgt dat wij die vorige levens niet meer bewust kunnen herinneren en ons nu volledig kunnen richten op dit leven.

De ziel communiceert met de geest via het gevoel. Het gevoel en zuivere emoties is de taal van de ziel. We zeggen wel, dat de ziel spreekt tot je via het hart en dat het hart de verbinding(s)(brug) is tussen de ziel en de geest. Maar het is de ziel die als eerste een willekeurige, naderende energie 'opmerkt' en niet de geest! [Zie punt 6.2]
In de ziel zit je intuïtie! Je intuïtie zit niet in je hersenen; niet in de geest of het verstand. Je geest is niet het zesde zintuig. De intuïtie is dan ook te beschouwen als het 'gehoor van de ziel'. De ziel is dan ook het enige instrument dat gevoelig genoeg is om de lichtste trillingen van het leven 'op te pikken', om die energieën te 'voelen', om de golven in het (energie)veld waar te nemen en ze te kunnen interpreteren.

9.0 Het beoordelen van wat normaal en wat ziek is
'Vaststellen van een diagnose'

In één onderzoek, bleek 83% van de mensen die door maatschappelijk werkers doorverwezen werden voor een psychiatrische behandeling, een nog niet ontdekte lichamelijke ziekte te hebben. In een ander onderzoek werd bij 42% van de patiënten met de diagnose 'psychose' later ontdekt dat ze wél aan een lichamelijke ziekte leden.

afb. Psychiatrie 52Zodra er sprake is van een ziektebesef, kan geprobeerd worden een diagnose te stellen. Bij de meeste psychiatrische ziekten is er geen pathologisch-anatomisch of pathofysiologisch ziekteproces bekend en berust de diagnose op het vaststellen van een kenmerkend patroon van klachten en verschijnselen. Bij het diagnosticeren van psychiatrische ziekten ligt het accent daarom op het vaststellen van subjectieve ziektebeleving, sociaal disfunctioneren en/ of behoefte aan behandeling.
Bij objectieve ziekteverschijnselen kan dit inwendig of uitwendig worden onderzocht, maar bij subjectieve verschijnselen kan de diagnose problematisch zijn. Omdat de beoordeling of een individueel symptoom bij iemand aanwezig is, kan dat dus ook tussen verschillende waarnemers, artsen of psychiaters variëren.
Het gevaar van een diagnostisch onderzoek is dan ook, dat de patiënt wordt gereduceerd tot een 'klacht' en de klacht wordt nadien gereduceerd tot een symptoom. Die symptomen worden op haar beurt gegeneraliseerd tot 'ziekte' of 'stoornis'. Als u vervolgens voor die ziekte behandeld wordt, bestaat de kans dat dit weinig meer met uw oorspronkelijk probleem te maken heeft. Dit overkomt bijvoorbeeld sommige 'stemmenhoorders'.
De psychische oorzaken en symptomen van psychiatrische ziekten vereisen daarom niet alleen een neurobiologische, maar ook een somatische- en psychologische benadering.

9.1 Betrouwbaarheid?

afb. Psychiatrie 53Wetenschappelijk gezien zijn betrouwbaarheid en validiteit de kernbegrippen om de waarde van diagnosen vast te stellen. De betrouwbaarheid  van een diagnose betreft in essentie de kans dat twee psychiaters onafhankelijk van elkaar dezelfde diagnose stellen. Die kans is in de praktijk laag en varieert tussen 0 tot 50%. Dit kan verklaren waarom psychiatrische patiënten in Amerika gemiddeld 6 verschillende diagnosen krijgen.
In een onderzoek naar het diagnostische standaardinterview vond Miller een bedroevend lage betrouwbaarheid. Er wordt dan ook wel beweerd: 'hoe specifieker de diagnose, hoe onbetrouwbaarder'.
Maar het grote gevaar van de psychiatrische diagnose is dat u er zélf in gaat geloven. Dat u niet meer op eigen gevoel en gezond verstand durft te vertrouwen en meegaat in psychiatrische dogmatiek. Dat u de 'valse' en deprimerende voorlichting van psyhco-educatie gelooft. Dat u therapieën accepteert en versuffende medicijnen slikt die alleen de symptomen bestrijden, maar de problemen niet oplossen. En, dat u veroordeeld bent tot het slikken van medicamenten voor de rest van uw leven.

Maar wanneer wordt een probleem zo problematisch dat het een psychische stoornis wordt? En wat is nu eigenlijk een stoornis? Waneer is er sprake van een probleem, en wanneer is er sprake van een stoornis? Wanneer is iemand ziekelijk jaloers, of ziekelijk somber? Vergeetachtig of dement? Helaas, het stellen van een diagnose in de psychiatrie vindt plaats aan de hand van het 'handboek der psychiatrie'; de DSM-V! Een DSM [Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders] met diverse verklaringsmodellen voor psychiatrische ziektebeelden. Verklaringsmodellen - hypothesen - die ook weer onderhevig zijn aan allerlei 'modegrillen' ('infobesitas', 'een big eating disorder', het Sisi-syndroom, etc.)
De DSM-IV is de sleutel tot de sterk stijgende statistieken voor geestelijke ziekten en het wereldwijde gebruik van psyche-drugs. Onnoemelijk veel schade en een afb. Psychiatrie 3kolossale verspilling van fondsen voor de geestelijke gezondheidszorg zijn hiervan het gevolg. Het is noodzakelijk dat het diagnostische systeem van de DSM moet worden opgegeven voordat werkelijke hervormingen binnen de geestelijke gezondheidszorg kunnen plaatsvinden.

Na ruim 200 jaar heeft de psychiatrie nog absoluut geen begrip van, of geneeswijzen voor, vermeende krankzinnigheid of geestelijke problemen. Het heeft nog nooit één enkele oorzaak van geestelijke problemen wetenschappelijk geïsoleerd en heeft geen valide aanknopingspunt over waaruit geestelijke gezondheid bestaat of hoe het gecreëerd en opgelost moet worden. Laat staan dat 'ze' durven te erkennen dat de psychiatrie in de huidige bestaansvorm in wezen ten dode is opgeschreven. 'Change' is het nieuwe woord en begrip voor de psychiatrie de komende jaren!

9.1 Dementie, geheugenstoornis?
'Op dementie gelijkende psychiatrische ziektebeelden'
'Dementie gaat Nederlandse samenleving veel geld kosten'

afb. Psychiatrie 54De kans op een dementie wordt groter naarmate je ouder wordt. Er zijn in Nederland zo'n 250.000 mensen die aan dementie leiden. Ieder jaar krijgen 30.000 mensen de diagnose dementie. De daarmee gepaard gaande kosten bedragen zo'n 7,5 miljard euro per jaar. Zowel het aantal dementiepatiënten als de ermee gepaard gaande kosten gaan binnen 40 jaar verdubbelen. Dat blijkt uit het World Alzheimer Report 2010 dat in september is gepubliceerd. In 2030 zullen minstens 320.000 Nederlanders dementie hebben. De kosten voor zorg voor mensen met een dementie zullen behoorlijk oplopen. In 2003 werd al 3,1 miljard euro uitgegeven. Dat is 5,4 % van de totale kosten van de gezondheidszorg in Nederland. Daarmee is dementie, na de verstandelijke handicap, de duurste ziekte in ons land.
De kosten voor de zorg worden voor 99% gefinancieerd door de AWBZ. Onderzoekers hebben uitgerekend, dat dementie de samenleving wereldwijd meer dan 600 miljard dollar per jaar kost.

Maar een aantal psychiatrische ziektebeelden worden veelvuldig verward met dementie. Dit komt doordat deze ziektebeelden veel overeenkomstige symptomen met dementie vertonen. Echter, voor verdere geneeskundige behandeling van en omgang met de mogelijke demente patiënt is het van groot belang om een juiste diagnose vast te stellen. De DSM-IV hanteert als kerncriterium 'de ontwikkeling van multipele cognitieve stoornissen'. Dit betreft geheugenstoornissen in combinatie met één of meer specifieke cognitieve stoornissen, zoals afasie, apraxie en agnosie. De geheugenstoornissen kenmerken zich door een verminderd vermogen om nieuwe informatie te leren of zich eerder geleerde informatie te herinneren.

9.2 Pseudo-dementie
'Een beoordelingsfoutje, psychiatrie?'

afb. Psychiatrie 55Maar problemen met het geheugen of ongewoon gedrag betekent niet noodzakelijk dat men te maken heeft met dementie. Heel veel andere oorzaken kunnen symptomen van dementie veroorzaken. Zelfs gehoor- of gezichtsproblemen kunnen bij oudere mensen symptomen van verwarheid veroorzaken. Wanneer iemand slecht hoort of ziet, kan het immers lijken alsof dingen fout worden herkend of anders worden gehoord. Het kan ook zo zijn dat iemand niet of minder reageert tijdens gesprekken of op externe gebeurtenissen, terwijl de persoon niet aan dementie lijdt.
Met pseudo-dementie bedoelt met klachten en symptomen die erg lijken op dementie. Hier is echter géén sprake van verlies of beschadiging van hersenweefsel en kan dus géén dementie genoemd worden. Veel ouderen worden onterecht dement verklaard, omdat zij symptomen vertonen die lijken op de symptomen van dementie. Bij 10% is er sprake van pseudo-dementie.

Alternatieve benaderingswijzen van pseudo-dementie:

  • Depressie. Een depressie bij iemand die al wat ouder is, kan makkelijk aangezien worden voor dementie. Zowel bij depressie als dementie is er sprake van apathie, initiatiefverlies, remming van het denken en geheugenproblemen;
  • Geneesmiddelen. Hiermee worden de geneesmiddelen bedoelt met een anti-cholinerge werking zoals anti-parkinson middelen, sommige antipsychotica, afb. Psychiatrie 38sommige antidepressiva en sommige antihistaminica (anti allergische middelen). Deze vorm van pseudo-dementie wordt vaak iatrogene dementie genoemd;
  • Zware metalen. Een op dementie lijkend beeld kan veroorzaakt worden door vergifting met o.a. kwik, lood en thallium. Het ontgiftingsvermogen van de lever zou wel eens de werkelijke reden kunnen zijn. De werking van toxinen is op leeftijd groter dan in de jongere jaren;
  • Lichamelijke ziekten. Een te traag werkende schildklier kan een op dementie lijkend beeld - o.a. chronische vermoeidheidsverschijnselen - veroorzaken;
  • Vitamine B12 tekort. Hier kunnen vooral vegetariërs die geen vlees, eieren of melk gebruiken last van krijgen. Zij ontwikkelen een ernstig tekort aan vitamine B12. Deze vitamine is vooral noodzakelijk voor het functioneren van de hersenen, ruggenmerg en beenmergproductie. Bij een gebrek aan vitamine B12 kan een beeld ontstaan met exact dezelfde verschijnselen als dementie;
  • Parasieten, bacteriën, virussen en schimmels. De meeste mensen met een klinische depressie hebben kleine rondwormen in de hersenen, volgens Dr. Hulda Clark. Vier soorten rondwormen: ancyclostoma, ascaris, trichinella en strongyloïdes. De bacteriën van de shigella-familie zijn in alle gevallen te vinden bij depressiviteit. Is het dan gek dat de hersenen niet langer meer voldoende neuro-transmitters kunnen aanmaken of dat ze uit balans raken?
  • Het drinken van onvoldoende zuiver water [Lees meer, Nieuwsbrieven 'water'- deel I t/m VI].

10.0 Slotbetoog
'De wetenschap is zielloos'
'Psychologie - de wetenschap zonder ziel'
'Het innerlijke weten'

Voor elk dipje dan toch maar op de sofa?

afb. Psychiatrie 56We worden niet 'gekker', maar maken steeds meer gebruik van de geestelijke gezondheidszorg. Plannen om daar een rem op te zetten, zijn dan ook hard nodig. Het belangrijkste argument voor bezuinigingen in de gezondheidszorg is dat de GGZ onbetaalbaar dreigt te worden. De kosten van de GGZ stegen de afgelopen tien jaar met zo'n 140 procent.
Het Trimbos Instituut verzameld sinds de jaren negentig cijfers en feiten over de psychische gezondheid van de Nederlandse bevolking. Uit deze metingen blijkt, dat van de ruim 10 miljoen Nerderlanders tussen de 19 en 65 jaar er jaarlijks naar schatting 191.400 voor het eerst een psychische aandoening ontwikkelen, zoals een stemmingsstoornis (depressie of bipolaire stoornis), een angststoornis (paniek of fobie) of een middelenstoornis (verslaving aan alcohol of drugs). Vaak krijgen die patiënten daarna ook andere stoornissen, want 'het is heel gangbaar dat mensen verscheidene psychische stoornissen tegelijk krijgen', zegt het Trimbos Instituut. Jaarlijks komen pakweg 1,2 miljoen mensen die gebruikmaken van een zorgvoorziening wegens psychische problemen, en pakweg 600.000 mensen om die reden medicijnen krijgen voorgeschreven, variërend van antidepressiva tot slaapmiddelen.

De bezuinigingsplannen van het CVZ vallen opmerkelijk samen met de discussie over het nieuwe handboek van diagnostische criteria voor psychische stoornissen; DSM -5! In dit 'handboek der psychiatrie' worden de criteria voor sommige psychische stoornissen anders geformuleerd en komen er (dus) nieuwe stoornissen bij! Daardoor kunnen, zo vrezen critici, meer mensen met psychische problemen officieel als ziek én hulpbehoevend worden aangemerkt. Het gevolg zal zijn dat de kosten opnieuw verder zullen stijgen in de komend 10 jaar. [Bron: Elsevier 2 febr. 2013]

10.1 Psychiatrie? Een wetenschappelijk hypothetisch denkmodel

afb. Psychiatrie 57Het kernprobleem in de psychiatrie is, dat de oorzaken van de meeste psychische ziekten niet goed bekend zijn en in geen enkel geval werkelijk tot de bodem zijn uitgezocht. De reden is dat er nog steeds één axioma - een niet bewezen stelling of bewering - in de psychiatrie fier overeind staat, namelijk de theorie en daarmee de overheersende gedachte in de geestelijke gezondheidszorg dat geestelijke stoornissen een gevolg van een 'chemische onevenwichtigheid' in de hersenen zijn. En ..... dat de menselijke 'geest' (de psyche, het geheel van geesteljke processen) door middel van de hersenen (de breinmassa) 'vatbaar' of 'aangeboren geschikt' zou zijn voor de evolutie. Immers, zo wordt er in de geestelijke gezondheidszorg gedacht, de hersenen worden als de voornaamste organen van de geest beschouwd. Het gevolg van deze hypothese is, dat het collectief onbewuste (een soort opslagplaats van latente beelden die de mens heeft geërfd uit zijn verleden) afhankelijk wordt gemaakt van de evolutie van de hersenen en niet van het innerljke Zelf; de ziel! Bedenk: 'de ziel is een zelfstandig evoluerend schepsel'.
Wat natuurlijk weer resulteert in de veronderstelling dat de mens - jij en ik - door overerving van onze voorouders onze gedragsmogelijkheden, onze aard als wezen zijnde, worden bepaald ('wij erven onze gedragsmogelijkheden  van onze voorouders') en de bepalende karaktereigenschappen niet van de geïncarneerde ziel wordt ontvangen. De ziel die keer op keer incarneert om zich op die manier te ontwikkelen, te evolueren.

'Leef je leven in de wetenschap dat je ware zelf onsterfelijk is. Dit is een grote troost, want zo kun je je zorgen loslaten en geïnspireerd worden'.

Het meest opmerkelijke is wel, dat ondanks dat de letterlijke betekenis van het woord psychiatrie 'Geneeskunde van de ziel' er juist totaal geen aandacht aan de ziel - het innerlijke Zelf, het onbewust (datgene wat zij ons niet bewust zijn) - wordt besteed; de ziel is de essentie die de mens juist levend maakt! De psychiatrie en ook de afb. Psychiatrie 58psychologie heeft géén of op zijn minst onvoldoende kennis van wat nu exact de begrippen ziel en geest inhouden. En, wat uiteindelijk de kenmerken en de functies van deze essentiële aspecten van de drieledige mens zijn. Want dat ben jij; een drieledig wezen met drie kenmerkende aspecten. Een energiewezen dat bestaat uit een lichaam, verstand of cel-geheugen die vertegenwoordigd is in álle lichaamscellen (ook wel geest genoemd) en een eeuwige ziel.
De ware betekenis van het leven krijgt dan een geheel andere invulling zodra men tot de ontdekking komt, dat alles draait in het leven om de ontwikkeling van de ziel en niet om de geest (het verstand, niet de breinmassa of de hersenen). Het doel van het leven wordt dan dat je je verstand, lichaam en ziel opdraagt aan het proces van zelfverwerkelijking. Bewuste schepping is scheppen met een doel. En dat doe je door gebruik te maken van de hulpgereedschappen (gedachte, woord en daad) van de schepping. ... bij volle bewustzijn. Samengevoegd produceren ze een resultaat dat binnen jouw taal en begrip een gevoel of een ervaring is. (R)evolutie is dan ook de basisbeweging van ons leven, omdat alles roteert ofwel 'revolteert'! En dat houdt in, dat zogenaamde overerving van gedragsmogelijkheden van onze voorouders een onzin verhaal - een fictie - is!
Maar helaas, de psychiatrie blijft zich nog steeds aan haar oude begrippen uit het verre verleden van o.a. professor Wilhelm Max Wundt (de 'grondlegger' van de psychiatrie, 1882-1920), Sigmund Freud (1856-1939) en Carl Gustav Jung (26 juli 1875-6 juni 1961) vastklampen en desnoods herschrijft men 'het handboek der psychiatrie' (DSM-5).

afb. Psychiatrie 59Een ander zeer belangrijk aandachtspunt is, dat de psychiatrie (te) sterk verweven is met de somatische geneeskunde. Ook weten we dat slechts 30-40% van de reguliere behandelingen in de geneeskunde wetenschappelijk bewezen ('evidence based ') zijn, en 60-70% niet! En, dat bijna alle geneeskundige onderzoeken zijn gebaseerd op één scheikundig inzicht. Het scheikundig inzicht in het menselijk lichaam heeft zich bijna volledig geconcentreerd op  de gedetailleerde samenstelling van de moleculen in het lichaam en de minieme veranderingen in de hoeveelheid van de vaste stoffen in het lichaam. Op die manier werd er in de afgelopen eeuw een chemisch-farmaceutisch beeld van het menselijk lichaam gevormd, hetgeen de ontwikkeling van het medisch-industrieel systeem tot gevolg had.
Critici wijzen dan vooral op de problemen met de betrouwbaarheid van het hele diagnostisch systeem van de psychiatrie (Williams et al, 1992; Mc Gorry et al, 1995; Hirschfeld et al, 2003). 'We hebben door dit verkeerde denkmodel een kans voor de geneesmiddelenindustrie gecreëerd om het huidige systeem van 'ziektezorg' in het leven te roepen en te laten bedijen'. Het huidige 'ziektezorgsysteem' overleeft en bloeit wanneer mensen continu ziek zijn. Dat is wat er nú aan de hand is!

10.2 Integrale psychiatrie?

Veel psychiaters blijken niet alleen een voorstander van de medicalisering van psychische klachten, maar volgens hen worden alle geestelijke problemen veroozaakt door een gebrekkig functioneren van het brein.

afb. Psychiatrie 60Zelf pleit ik voor een veel menselijker vorm van integrale psychiatrie. Een psychiatrie die oog heeft voor de zuiver psychologie, sociale en spirituele bronnen van de menselijke ervaring. Een psychiatrie waarin - op zijn minst - de alternatieve én de complementaire geneeswijzen (ook homoeopathie) zijn geïntegreerd.
In dit nieuwe model is zelfs plaatst voor 'echte' parapsychologische verschijnselen (hallucinaties, stemmen in je hoofd, schizofrenie, ed.) die in de reguliere GGZ doorgaans worden opgevat als 'symptomen van een geestesziekte'. Een psychiatrie waar de medicalisering zich beperkt tot de 'noodgevallen'; de extremen. Een psychiatrie waar vooral oog is voor de mens als energiewezen; het drieledig wezen. Een energiewezen dat omgeven wordt door een elektromagnetisch energieveld dat 'onderhouden' wordt door het chakra-systeem. Het charka- en aurasysteem dat permanent in verbinding staat met de kosmische en aardse energieën.
Maar vooral een psychiatrie die op de ware betekenis van het leven is geënt; een spiritueel groeiproces als drie-eenheid. Een psychiatrie die beseft dat al het leven verbonden en verenigd is met alles en met elkaar. En dat .................de toekomstige geestelijke zorg alléén draait om de 'verzorging van de ziel'; het innerlijke Zelf, het onderbewuste en niet om de geest, de hersenen! En dan kun je pas echt spreken over de 'geneeskunde van de ziel!'

Geestelijke verzorging is niet alleen 'religie'. Het is het hele pakket: existentiële vragen, gewone vragen, zingevingsvragen, geloofsvragen. De toekomstige psychiater zal dan trots kunnen zeggen: 'Ik ga als het ware met cliënten samen op pad. Ik ben de gids, ik geef adviezen, maar ik stuur niet. Ik bied troost. Maar ik ervaar regelmatig mijn grenzen als geestelijke verzorger, dat mensen dingen hebben meegemaakt waarbij ik niet kan helpen. Dan moet ik eerlijk zegggen, dat ik het niet weet. Ik zie dat het ingrijpend is, maar ik kan u niet verder helpen!'
Advies aan de psychiatrie is dan ook: 'Raadpleeg voordat je iets zegt je innerlijke waarheidsbarometer en weersta de verleiding mensen alleen te vertellen wat ze willen horen!'

10.3 Toekomstvisie
'Mijn opdracht is nu deze 'schurken' wakker te schudden!'
'Fijner dan de ether is de geest, fijner dan de geest is het verstand en fijner dan het verstand is de ziel'

De ziel heeft ook zorg nodig!

Al het leven is in het eeuwige universum verenigd! De mensen hebben zich dát echter altijd afgevraagd. De wetenschap probeert deze kwestie al eeuwenlang op te afb. Psychiatrie 61lossen. Nu krijgen we begrippen als supersnaartheorie te horen en andere gelijksoortige aanduidingen van fysici wanneer we ons op een wetenschappelijke wijze proberen uit te leggen wat eigenlijk op een vernieuwende spirirtuele wijze behoort te worden uitgelegd. Ja, wetenschap en spiritualiteit komen steeds dichter bij elkaar te liggen en spoedig zal ontdekt worden, dat het altijd al twee handen op één buik waren. Het gaat om dezelfde discipline, maar benaderd vanuit verschillende invalshoeken. Het gaat om de bestudering van het leven én wat het leven nu werkelijk is.

Het moderne wetenschappelijk onderzoek is als de 'tellen-filosofie', waarin de materiële elementen worden geanalyseerd. Tot op zekere hoogte zijn de geleerden niets anders dan 'tel-filosofen', omdat ze de stoffelijke elementen tellen en analyseren; dit is land, dat is water, dit is lucht, dat is zonlicht, dit is vuur. Ze kunnen ook de geest, de intelligentie en het ego (het bewuste) nog 'analyseren'. Maar verder dan het ego gaat het niet. Toch zegt God dat er nog meer is dan het ego en dát is de levenskracht, de ziel. Dat is iets wat de geleerden niet weten of willen aanvaarden. Ze denken dat het leven gewoon een combinatie van materiële elementen is. Daarom is de wereld van de wetenschap op de onjuiste veronderstelling gebaseerd, namelijk dat het leven uit de materie voortkomt.
We kunnen ons niet neerleggen bij zo'n onzinnige theorie, want het ware leven -  het levensproces - komt niet voort uit de materie. De materie komt voort uit het leven. Dat is geen theorie, maar een feit. De materiële energie kan niet functioneren zonder hulp van de geestelijke energie. Materiële elementen worden niet uit zichzelf geschapen; de scheppende kracht is de ziel. We kunnen weliswaar iets van materie proberen te maken, maar de materie schept niets uit zichzelf. Waterstof en zuurstof komen alleen samen als de Hoger Energie ze daartoe aanzet! Zo kan ook de stoffelijke energie niet werken zonder tussenkomst van de Hogere Energie. Achter deze schitterende kosmische openbaring schuilt de leiding van een Hogere Energie.
afb. Psychiatrie 62De onwetende wetenschap gaat uit van een onjuiste theorie, en daarom zitten al haar conclusie er naast en moeten de mensen daaronder lijden. Pas als we al deze verkeerde theorieën weerlegd zijn, dan kunnen de mensen gezond én gelukkig worden. Daarom moeten we de geleerden de handschoen toewerpen en ze 'verslaan'. Anders misleiden ze de hele samenleving met hún overtuigingen!

Als een boek je letterlijk in de schoot valt, of door verschillende mensen naar je wordt toegestuurd - of zelfs als je de titel steeds tegenkomt of door anderen hoort noemen - let dan op, staak je verzet en geef je over! Geef je over aan de nieuwe visie, dat jij meer bent dan alleen je lichaam én geest. Jij bent een uniek energiewezen met ongekende mogelijkheden, inclusief de goddelijke eigenschappen en kenmerken om jezelf te genezen. Het praktische bewijs werd reeds door bijvoorbeeld Wim Hof - the Iceman - al geleverd.
Laat, in plaats van te hopen, wensen of zelfs te bidden om een resultaat, je innerlijke wereld zich aanpassen aan het idee dat hetgeen je verlangt haalbaar en onderweg is! Want ook als je ergens aan verslaafd bent geraakt of het nu aan tabak, drugs, alcohol of eten is, of zelfs aan een 'hondenleven', luister dan naar de innerlijke stem van je hart die je smeekt één corrigerende stap te (onder)nemen.
En elke keer dat iemand je in een keurslijf probeert te drukken, affirmeer dan : 'Ik ben een geïndividualiseerde uitdrukking van God'. 'Ik ben een goddelijk energiewezen'. En zoek dan het gezelschap op van 'mensen met een hoog vibratieniveau' en mijd mensen met egocentrische gedragspatronen!

Hans Zevenboom

 
Millennium-Visie
Tel. 06 – 20834965
www.millennium-visie.org
info@millennium-visie.org

Joomla Templates by Joomlashack