1.0 Inleiding

Sathya Sai Baba

Sinds mensengeheugenis heeft God boodschappers naar de aarde gezonden om de mensen te leren hoe zij moeten leven om innerlijke vrede te verwerven. Soms – althans dat is de mening van ontelbare devotees (‘toegewijden’) - komt God Zelf naar de aarde in de vorm van een avatar [1]; een goddelijke energievorm/ incarnatie, de vormloze God die een menselijk lichaam heeft aangenomen [2].
Ook in deze afgelopen tijdsperiode was dat het geval; de tijd van de Sai-Avatar. ’Hij’ komt in ons tijdperk driemaal op aarde en wel in de gedaante van Sai Baba of Shirdi (de eerste belichaming, 1838 en overleden op 15 oktober 1918), de tweede belichaming, Sathya Sai Baba (23 november 1926 – 24 april 2011, volledige naam: Santhya Narayana Raju) en Zijn toekomstige (3^e) belichaming als Prema Sai Baba.

Voor miljoenen mensen over de hele wereld is Sathya Sasi Baba een Avatar, een goddelijke incarnatie, op aarde gekomen om de mensheid in deze moeilijke tijd te leiden op de weg naar zelfverwerkelijking! Baba noemde bhakti, volledige overgave aan God, de meest natuurlijke weg voor de mens om zelfverwerkelijking, het doel van het leven, te bereiken. Bhakti is aangeboren, maar moet wel worden ontwikkeld. Alleen God is de ware goeroe (geestelijke leraar).

[1] Een avatar is in het hindoeïsme een incarnatie, verschijning of manifestatie van een bepaalde godheid. De manifestatie of verschijning komt op aarde als de gerechtigheid (dharma) bedreigd wordt en het kwaad de overhand dreigt te krijgen. Een avatar herstelt de gewenste kosmische orde, waardoor mensen weer in staat zullen zijn tot juist handelen.
[2] Boek ‘Bevrijding komt niet uit de hemel vallen’ – Wim G.J. van Dijk – 1991. Uitgeverij Ankh-Hermes bv

2.0  Wie is Sathya Sai Baba?

Bhagavan [1] Sathya Sai Baba, geboren als Sathya Narayana Raju in Puttaparthi in het district Anantapur van de deelstaat Andhra Pradesh (India, 23 november 1926 – aldaar, 24 april 2011) was een populaire en controversiële Indiase goeroe (spirituele leraar of gids) met volgelingen en honderden Sathya Sai Centra over de hele wereld.

Sathya Sai Baba werd geboren in een arm landbouwersgezin, als zoon van Pedavenkappa Raju en Easwaramma. Sathya Sai Baba had meerdere zussen en een oudere broer, Seshama Raju, en een broertje, R.V. Janaki Ramaiah. 
Op 14-jarige leeftijd zou hij na de giftige steek van een schorpioen tot het inzicht zijn gekomen dat hij een avatar [2] was, een incarnatie van het Goddelijke, en kondigde tevens aan dat dit het begin van zijn openbaar leven was; een leven dat geheel in dienst van de spirituele verheffing van de mensheid en het universum heeft gestaan. In zijn veertiende levensjaar proclameerde Sathya Narayana Raju zelfs de reïncarnatie van de Indiase heilige/goeroe/fakir Shirdi Sai Baba te zijn. Toen al deed hij expliciete beweringen over zijn goddelijkheid.

Sathya Sai Baba heeft verscheidene malen gezegd dat hij niet slechts dit ene leven onder ons is geweest. Zijn leven is als een drieluik: eerst was er Sai Baba van Shirdi (1835 - 1918), dan is er Sathya Sai Baba (1926 – 2011) en in de toekomst zal er Prema Sai Baba zijn. (Prema betekent 'Goddelijke Liefde'.)
In één van zijn toespraken in 1963 verklaarde Sathya Sai Baba dat hij de reïncarnatie van Shiva [3] en Shakti [4]. Tijdens dezelfde toespraak vertelde hij dat Shirdi Sai Baba een reïncarnatie van Shiva was en dat zijn toekomstige reïncarnatie Prema Sai Baba de incarnatie van Shakti zal zijn. Deze boodschap herhaalde hij in 1976!

Opmerkelijk? ‘Geestelijke vertroebeling?’

In de jaren zestig begon zijn aanhang onder niet-Indiase volgelingen te groeien. De schattingen van het aantal volgelingen heden ten dage variëren van tien miljoen tot om en nabij de 50 miljoen. In Nederland zijn circa dertig Sai Baba-centra, geen kerken of tempels, maar “multi-religieuze dienstbaarheidsorganisaties” [5].

Sai Baba overleed, 84 jaar oud, vroeg in de ochtend van 24 april 2011, in een ziekenhuis in het zuiden van India, waar hij sinds begin van die maand kunstmatig werd beademd en gedialyseerd.

[1] Bhagavan (Sanskriet: Bhagavana van bhaga = spirituele uitstraling of een combinatie van zes kwaliteiten en ga = het Wezen waarnaar alle microkosmossen terugkeren, met achtervoegsel vana) is één van de benamingen voor God, met name als aanduiding van een goddelijke Persoonlijkheid zoals Krishna of Shiva, maar ook wel gebruikt als eretitel voor bepaalde gerealiseerde persoonlijkheden zoals bijvoorbeeld Gautama Boeddha.
[2]Een avatar is een god die een mensengedaante aanneemt!
[3] Shri Shiva ook wel Shiwa en Siva is een goddelijke persoonlijkheid in het hindoeïsme Met Brahma en Vishnu vormt hij de Trimurti van schepper-instandhouder-vernietiger. Shiva is de vernietiger.
[4] Shakti is in de Indiase mythologie de vertegenwoordiger van de vrouwelijke energie. Zij is één van de Hindoegoden en wordt vereerd als Moedergodin.
[5] Sathya Sai International Organisation – Nederland; p/a Mozartlaan 441, 5011 SK Tilburg

3.0 Sathy Sai Baba’s jeugd

Al heel vroeg bleek Sathy’s leiderskwaliteiten en hij was pas vijf jaar, toen sommige kinderen hem al hun goeroe (geestelijke leider) gingen noemen. Op de dorpsschool, waar hij vanaf zijn zesde jaar naar toeging, bleek hij een vlugge, zeer intelligente leerling die vooral talent bezat op het gebied van muziek, poëzie en toneelspelen. Toen hij nog maar zeven jaar oud was, schreef hij al liederen voor de dorps-opera.

Vele jaren gaf zijn grootvader Kondama Raju aan Sathya en aan de talrijke andere kleinkinderen les in de mythologie en de geestelijke wijsheid van het oude Bharata (India). Met de kleine Sathya voerde hij echter ook diepgaande gesprekken over religieuze onderwerpen. Toen zijn grootmoeder stierf, ging de nauwelijks zevenjarige kleinzoon voor zijn oude grootvader zorgen. Hij deed het huishouden en kookte voor hen samen vegetarische maaltijden.

Toen hij twaalf jaar was ging Sathya naar de middelbare school in Kamalapur. Ofschoon deze stad tamelijk ver weg lag, was de keuze van zijn ouders erop gevallen omdat de schoonouders van hun oudste zoon Seshama er woonden en Sathya bij hen kon wonen. Toen Seshama zijn opleiding tot leraar had voltooid en een baan kreeg in Uravakonda, ging Sathya echter met hem en zijn gezin mee. Sathya’s roem bleek hem reeds vooruit te zijn gegaan. De schooljongens vertelden onder elkaar, dat hij een voortreffelijk musicus, danser en toneelspeler was.

Op 8 maart 1940 werd de 13-jarige jongen gestoken door een zwarte schorpioen; hij raakte buiten bewustzijn. Zijn lichaam werd stijf en hij ademde nog nauwelijks. Hij bleef echter de hele nacht bewusteloos. Hoewel hij schijnbaar lichamelijk weer in orde was, vertoonde hij géén normaal gedrag! Hij antwoordde nauwelijks op vragen en at vrijwel niets. [Lees meer hierover in Hfdst. 3.1]

‘Geestelijke vertroebeling door demonische influistering kan gedragsverandering veroorzaken?’ [1]

Satya’s ouders werden op de hoogte gebracht van zijn ziekte en zij kwamen naar Uravakonda. Zij raadpleegden diverse dokters, maar omdat niets hielp. Ze dachten dat de jongen bezeten was van een boze geest. Ook tovenaars hadden geen enkel succes. Tenslotte werd Sathya door zijn ouders naar een dorp in de buurt van Kadiri gebracht, waar een beroemde duivel-uitdrijver [2] woonde. Eerst offerde deze dieren en zong bezweringen. Vervolgens schoor hij Sathya’s hoofd kaal; en kerfde hij met een scherp voorwerp drie kruisen in zijn hoofdhuid. In deze wonden goot hij sap van citroenen, knoflook en andere zure vruchten. Na nog diverse andere behandelingen ging de duivel-uitdrijver ertoe over een mengsel van allerlei bijtende stoffen op Sathya’s ogen. Als gevolg hiervan zwollen zijn gezicht en hoofd zo op dat hij onherkenbaar werd. Maar nu hadden de ouders van Sathya er genoeg van deze methoden. Zij betaalden en namen Sathya mee naar huis, waar hij binnen twee maanden genas. Maar zijn gedrag bleef onbegrijpelijk!

Op 23 mei 1940 verzamelde Sathya de leden van het huisgezin om zich heen, met uitzondering van zijn vader die aan het werk was. Met een handbeweging haalde de jongen snoep en bloemen uit de lucht die hij onder de aanwezigen verdeelde. Toen ook de buren de huiskamer begonnen binnen te stromen, materialiseerde hij nog meer snoep en bloemen en ook een bal gekookte rijst voor iedere aanwezige. Inmiddels was ook Sathya’s vader binnengekomen en moest zich door de menigte wringen om binnen te komen en plotseling werd hij woedend. Hij schreeuwde het uit: ‘Dit gaat te ver! Hier moet een einde aan komen!’ ‘Wat ben je nu eigenlijk: een god of een geest of een gek?’ Sathya’s vader vreesde dat zijn zoon wellicht bezeten was door de geest van een moslim-fakir; de geest van de duivel-uitdrijver.
Sathya keek naar zijn vader en zei rustig: ‘Ik ben Sai Baba. Ik ben gekomen om al jullie zorgen weg te nemen’. Toen één van de gezinsleden hem vroeg, wat hij toch met ‘Sai Baba’ bedoelde, antwoordde hij: ‘Jullie Venkavadhuta bad, dat ik in jullie familie zou worden geboren; daarom ben ik gekomen’.

Ondanks de vele tekenen die Sathya daarna heeft gedaan, die wezen op zijn ware aard, drongen zijn familieleden erop aan, dat hij terug zou gaan naar school in Uravakonda. Met name zijn broer Seshama hechtte géén geloof aan wat Sathya vertelde en ook zijn vader had er veel moeite mee. In juni keerde hij daarom terug naar Uravakonda.
Op 20 oktober 1940 achtte hij het moment om zijn rol als Sathya Narayana Raju definitief op te geven en zijn ware taak op zich te nemen. Hij ging ’s morgens gewoon naar school, maar keerde na een paar minuten alweer terug naar huis. Op de drempel staande wierp hij zijn boeken op de grond en riep uit: ‘Ik ben jullie Sathya niet langer. Ik ben Sai’. Zij schoonzuster kwam hierop uit de keuken. Zij werd bijna verblind door de stralenkrans die zij zag om Sathya’s hoofd. Hij zei tegen haar: ‘Ik ga. Ik behoor jullie niet toe. Maya (illusie) is verdwenen. Mijn devotees roepen mij. Mijn taak wacht mij. Ik kan niet langer blijven’. En hij vertrok.

Aanvankelijk ging Satyha bij zijn ouders wonen, maar al spoedig nam hij zijn intrek in de nabijgelegen woning van de bejaarde Karanam Subbamma, de weduwe van de dorpsbeambte; het huisje van de belastinginspecteur. Subbamma verzorgde hem vol liefde en verwelkomde het steeds groeiende aantal devotees (‘toegewijden’) in haar huis, dat veel ruimer was dan het huisje van Sathya’s ouders. Zo begon Sai Baba, nauwelijks 14 jaar oud, zijn missie!

[1] Demonische influistering of geestelijke vertroebeling? [Nieuwsbrief Mohammeds Openbaringen – 16 nov. 2013]. Zou het dan zo kunnen zijn, dat er sprake was van een religieuze- en geestelijke ‘beïnvloeding’ op het materialistisch bewustzijnsniveau van bijvoorbeeld Mohammed én van Sai Baba?
[2] Duivel uitdrijven, exorcisme of duiveluitbanning is een bezwering gericht tegen slechte geesten, met de bedoeling deze uit een voorwerp, een lichaam of een plaats te verdrijven. [Nieuwsbrieven Exorcisme, deel I t/m IV; april 2017 t/m sept. 2018]

3.1 Vergelijkbare (trance-)ervaringen van profeet Mohammed en Sai Baba?

Demonische inblazing?

Gedurende de veertiger en het grootste deel van de vijftiger jaren raakte Sai Baba geregeld in trance. Plotseling raakte hij dan buiten bewustzijn en de mensen om hem heen wisten, dan dat hij ver weg was. Soms vertelde Baba na zijn ‘terugkeer’ wat er was gebeurd! [1, blz. 82]

‘Komt je dit bekend – trancestaat -voor? Heb je dit wel eens vaker gelezen of gehoord?’

3.1.1 De twee moeilijkste jaren van profeet Mohammed

‘Heftige fysieke ervaringen’
‘De Dzjinn’s [3]

Na de gebeurtenis in de grot volgde twee moeilijke jaren. Mohammed raakt in een diepe spirituele crisis en begint aan zichzelf en aan zijn ervaringen te twijfelen. Eindelijk komt er dan toch een 2^e boodschap, die met dezelfde fysieke heftigheid gepaard gaat.

Mohammed zag tijdens zijn visioenen niet steevast de aartsengel Gabriël. En als hij hem zag, nam Gabriël niet altijd dezelfde gedaante aan. Soms was de aartsengel gigantisch groot en vulde hij de horizon, dan weer was Mohammed zich alleen bewust van ogen die hem in de gaten hielden. Soms hoorde hij een stem. En vaak kwam de boodschap niet duidelijk over door een geluid dat leek op een gedempt rinkelen van belletjes, waar hij hoofdpijn van kreeg. Het volgende moment waren de woorden zo duidelijk en gericht alsof iemand vlak bij hem stond. Soms ontving hij boodschappen tijdens het gebed, dan weer ‘spontaan’. Zodra hij een boodschap doorkreeg, waren de omstanders en hijzelf zich zeer bewust van de lichamelijke veranderingen, noem het symptomen, zoals hevig transpireren en trance-achtige toestanden.

Vaak vertelde hij dat hij het gevoel had dat zijn ‘ziel werd weggegrist’. ‘Nooit zou iets aan mij worden geopenbaard zonder dat ik dacht dat mijn ziel uit mijn lichaam werd gerukt’, zal hij later over die ervaringen zeggen. Degenen die bij hem waren, zagen duidelijk wanneer een visioen begon en eindigde; steeds die fysieke heftigheid! Het lijkt wel of een entiteit – een (goddelijk of niet-goddelijk; dzjinn, [3]) wezen – die het fysieke lichaam van Mohammed zomaar ‘binnenstapte’!
Mohammeds openbaringen zijn intense, innerlijke en fysiek ervaringen voor hem geweest.

[3] Dzjinn’s of djinn – een ‘lagere’ geest; non-fysieke wezens. Elementaire wezens zoals ze in de natuur voorkomen; vele helderzienden van deze tijd herkennen deze ervaringen wel. Boek ‘De islam’ van  Raquaiyyah Maqsood vertelt het volgende hierover: ‘Ze kunnen goed of slecht zijn; niet altijd boosaardig. Naar verluidt genieten groezelige plaatsen hun voorkeur en kunnen ze mensen bang maken of verwarring stichten door zich te mengen in zijn leven en door zich in zijn woning op te houden. Af en toe proberen ze een menselijk lichaam te bezitten (‘over te nemen’) en moeten ze uitgedreven worden! [Soera 72]  heeft het over djinns die tot de islam zijn bekeerd’. 

4.0 Hoe kan men er zeker van zijn dat Sai Baba een Avatar - God Zelf - is? [1]

Over het algemeen wordt gesteld dat dit niet kan door zuiver intellectueel onderzoek. Voor het herkennen van een avatar is een bepaalde geestelijke ontwikkeling nodig. Het is meer een kwestie van intuïtie dan van geleerdheid.

Maar voor de meesten van ons, westerlingen, is dit niet voldoende! Wij verlangen bewijzen. Baba weet dat en hij zegt dan ook: ‘Kom, zie, ervaar, onderzoek en geloof dan’. Het bewijs van zijn aard levert Baba met name door ons door middel van zijn wonderen te tonen, dat hij de kenmerken heeft die hij naar onze mening moet bezitten als belichaming van God geloofwaardig te zijn, nl.: alomtegenwoordigheid, alwetendheid en almacht! [1, blz. 53]

Sai Baba: ‘Ik ben alles, overal, alwetend, almachtig en alomtegenwoordig, en dus gebeurt wat ik ook wil onmiddellijk’. [1, blz. 83]
Uitsluitend door zijn sankalpa, zijn goddelijke wil en kracht, kan hij alles scheppen, veranderen en weer laten verdwijnen, kan hij de elementen beheersen, zieken genezen of doden opwekken.

Baba leeft weliswaar in een lichaam van vlees en bloed dat als zodanig gebonden is aan tijd en ruimte, maar hij kan deze natuurkundige wetten op elk gewenst moment overschrijden, buiten werking stellen. Maar belangrijker dan deze kenmerken noemt hij de toestand van volkomen gelukzaligheid, waarin hij permanent verkeert en zijn vermogen om onbeperkt zuivere liefde voort te brengen.
Hij zegt dan ook van zichzelf: ‘Ik ben altijd vervuld van gelukzaligheid. Wat er ook gebeurt, niets kan in de weg van mijn glimlach komen’ en ‘Ik ben de belichaming van liefde’.

Swami’s – Sathya Sai Baba - almacht blijkt o.a. uit zijn vermogen tot het materialiseren van voorwerpen, het beheersen van de elementen en het genezen van naar menselijke begrippen ongeneeslijke ziekten.
Hij bevestigt zijn almacht met een uitspraak als: ‘Het universum wordt in Baba’s hand gehouden en hij zou het gehele universum in een ogenblik kunnen doen verdwijnen’. [1, blz. 56]

Op één van de bijeenkomsten gaf één van de aanwezigen uiting aan zijn twijfels door hem – Sai baba – te vragen: ‘Als u Sai Baba bent, geef ons dan nu daarvan één of ander bewijs’. Daarop vroeg Sathya Sai Baba hem een bos jasmijnbloemen die in het vertrek stond aan te geven. Vervolgens wierp hij deze bloemen met een vlugge beweging op de grond, waar zij tot ieders verbazing zó neervielen dat zij de naam ‘Sai Baba’ in het Telugu-schrift vormden. En dit bloemenschrift was uiterst nauwkeurig; alle rondingen en lussen van het Telugu-schrift waren volmaakt weergegeven. [1, blz. 19]

[1] Boek ‘Bevrijding komt niet uit de hemel vallen’ – Wim G.J. van Dijk

4.1 Waarom komt God Zelf op aarde als Avatar in een menselijk lichaam en niet zoals Hij werkelijk is?

De herkenning van een menselijke vorm als Avatar levert immers ook problemen op.
‘Als God een menselijke vorm aanneemt, is het erg moeilijk om Hem als de Heer te zien. (….). Maar als de Heer in al Zijn majesteit zou komen, zouden mensen bevreesd zijn en niet de gelegenheid hebben de Heer te kennen en lief te hebben’. [1, blz. 61]

De kloof tussen God en de mens zou dus te groot zijn om door gewone stervelingen te kunnen worden overbrugd.
‘Mensen zouden het niet kunnen verdragen de Heer in bovenmenselijke vorm te zien. Alleen wanneer de Heer in een menselijke lichaam komt, kunnen mensen Hem naderen en leren Hem lief te hebben en Hem zelfs een klein beetje leren kennen. Men moet echter niet de fout maken te denken dat daarmee alles bekend is wat aan de Heer te kennen valt’. [1, blz. 61]

God verbergt derhalve Zijn goddelijke Eigenschappen wanneer Hij op aarde komt en de Avatar gedraagt zich in veel opzichten als een gewoon mens die onderworpen is aan de begrenzingen van een normaal menselijk lichaam. Om geloof in God aan te kweken en te versterken openbaart de Avatar telkens opnieuw een fractie van zijn goddelijke eigenschappen.
‘Als ik onder jullie gekomen was als Narayana (een gedaante van Vishnu) met vier armen waarin de schelp, het wiel, de scepter en de lotus, dan zouden jullie mij in een museum hebben gezet en entreegeld hebben gevraagd aan hen die mijn darshan (zegen) wilden. Als ik als een gewoon mens zou zijn gekomen, dan zouden jullie mijn leringen niet hebben gerespecteerd en ze niet in jullie eigen belang in praktijk hebben gebracht. Daarom ben ik er nu in deze menselijke gedaante met bovenmenselijke wijsheid en krachten’. [1, blz. 61]

‘God zendt wijzen, heiligen en profeten om de waarheid te onthullen en Hijzelf verschijnt als een Avatar om hem te doen ontwaken en hem te bevrijden’. (….). ‘In ieder tijdperk heeft het goddelijke zichzelf belichaamd als een avatar voor de één of andere bijzondere taak. Deze incarnatie (Sathya Sai baba) is anders in dit opzicht, dat hij zich moet bezighouden met de wereldwijde en wereldschokkende crisis’. [1, blz. 62]

Sai Baba is niet gekomen om alleen bepaalde mensen te redden, nee. Hij is gekomen voor iedereen.
‘Ieder van jullie moet gered worden en zal gered worden. Ik zal jou niet opgeven, zelfs niet in de steek laten, want ik ben gekomen voor allen’. [1, blz. 63]

[1] Boek ‘Bevrijding komt niet uit de hemel vallen’ – Wim G.J. van Dijk

4.2 Sai Baba is de ‘Totaliteit van Goddelijke Energie’

Wat is de taak van een Avatar in het algemeen én wat is de taak van de Sai-Avatar in het bijzonder?

In een toespraak ter gelegenheid van zijn 42^e verjaardag in 1968 zei Baba daarover:
‘Om de deugdzamen te beschermen, om de boosdoeners te vernietigen en om rechtvaardigheid op een stevig fundament te vestigen, incarneer ik in ieder tijdperk. Steeds wanneer ashanti of disharmonie de wereld overwoekert, zal de Heer in menselijke gedaante verschijnen om de methoden te verkrijging van prashanti of vrede vast te stellen en de menselijke samenleving te heropvoeden in de wegen naar vrede’.
‘Op de komst van de Heer is vol verlangen gewacht door heiligen en wijzen. Sadhoes (heilige mannen) hebben gebeden en ik ben gekomen. Mijn belangrijkste taken zijn het koesteren van de veda’s (Indiase religieuze geschriften) en het koesteren van de devotees’. [1, blz 62]

Hij, Sathya Sai Baba, laat er dus géén twijfel over bestaan, dat hij God Zelf is: ‘Ik ben de ene God die antwoordt op de gebeden die in de harten van de mensen oprijzen, in alle talen, uit alle landen, gericht tot alle vormen van God’
En hij zegt ook: ‘Dit is een menselijke vorm, waarin iedere goddelijke entiteit, ieder goddelijk beginsel – d.w.z. alle namen en vormen die door de mens aan God zijn gegeven – zich openbaart’. [1, blz. 55]

‘Toen Baba werd geboren, kende hij zijn goddelijkheid en wist hij dat hij God Zelf was’ [1, blz. 55]
‘Ik ben altijd vervuld van gelukzaligheid. Wat er ook gebeurt, niets kan in de weg van mijn glimlach komen’ en ‘Ik ben de belichaming van liefde’. [1, blz. 54]

Sathya Sai Baba bevestigt zijn almacht met een uitspraak als: ‘Het universum wordt in Baba’s hand gehouden en hij zou het gehele universum in een ogenblik kunne doen verdwijnen’. ‘Dat Swami [2] het universum in zin hand houdt en toch tegelijkertijd de volledige zorg draagt voor de levens van zijn devotees, zelfs tot in de kleinste details, is een maat voor Zijn glorie …..’

Sathya, zijn vroege roepnaam, betekent ‘waarheid’. ‘Let op de betekenis van de naam Sai Baba. Sa betekent ‘goddelijk’; ai of ayi betekent ‘moeder’ en baba betekent ‘vader’. De naam duidt de goddelijke Moeder en Vader aan ,…..´(Red. God de vader, God de Moeder). ‘Zoals de moeder zal ik teder en zacht zijn en je geluk schenken, en zoals de vader straf en bekritiseer ik je wanneer dat nodig is, en door middel van deze methoden voer ik je naar een hoog niveau’. [1, blz. 21]

Zijn wonderen zijn ook geen siddhi’s, krachten die iemand heeft verworven na het jarenlang beoefenen van een zeer streng discipline op het pad van yoga. Baba heeft zijn krachten niet ontwikkeld; Hij is ermee geboren!
‘Ik ben alles, overal, alwetend, almachtig en alomtegenwoordig, en dus gebeurt wat ik ook wil onmiddellijk’. [1, blz. 83]

Swami [2] – Sathya Sai Baba – heeft bij verschillende gelegenheden verteld hoe zijn leven in grote lijnen zou verlopen. ‘Een Avatar doorloopt in zijn leven onveranderlijk dezelfde stadia. Dit is voor iedere Avatar in alle tijden hetzelfde. De eerste 16 jaar worden gekenmerkt door voortdurende lila’s (goddelijk spel, wonderen). Dan tot het 45^e jaar lila’s en leringen. Van het 45^e tot het 60^e jaar ligt de nadruk vrijwel volledig op de leer. Met 60 jaar is er een heel grote verandering’.
Soms geeft Swami zelf ook een iets andere indeling van de levensstadia: ‘…. Tot 16 jaar lila´s, van 16 tot 35 wonderen; van 35 tot 60 leringen en wonderen; na het 60^e jaar buiten het gezicht van het publiek, maar zelfs na het 60^e jaar mogen zijn naaste devotee (‘toegewijden’) hem zien’. [1, blz. 34]

[1] Boek ‘Bevrijding komt niet uit de hemel vallen’ – Wim G.J. van Dijk – bladzijde 53
[2] In de praktijk wordt Sai Baba door zijn devotees aangesproken met ´Swami´.

5.0 Sathya Sai Baba’s leer

Sai Baba beweerde vrij van verlangens te zijn en predikte een strenge moraal. Zijn leer legt de nadruk op dienstbaarheid, (Love All, Serve All - Heb allen lief, dien iedereen, en Help Ever, Hurt Never - Help immer, kwets nimmer) en op de vijf menselijke waarden: Sathya (waarheid), Prema (liefde), Dharma (rechtschapenheid), Shanti (vrede) en Ahimsa (geweldloosheid). Hij zei dat hij niet gekomen was om een nieuwe leer te brengen, maar om rechtschapenheid (dharma) opnieuw te vestigen.

Met het stichten van een ashram (leefgemeenschap of ontmoetingsplaats) in zijn geboortedorp Puttaparthi legde Sai Baba echter de basis voor een wonderbaarlijke transformatie van het ooit zo geïsoleerde en stoffige dorpje. Telde het tot begin jaren vijftig van de vorige eeuw nog geen duizend inwoners, Puttaparthi is tegenwoordig een welvarende stadje met een bevolking van zo’n negenduizend mensen.
Het heeft nu niet alleen zijn eigen universiteit, ziekenhuis, planetarium, stadion en schouwburg, maar zelfs een eigen internationaal vliegveld en een treinstation. Vrijwel alle belangrijke gebouwen zijn eigendom van de Sathya Sai Central Trust [1] en vernoemd naar Sia Baba.
Hij heeft scholen en universiteiten gesticht, waarvan het merendeel gratis en een aantal grote ziekenhuizen waar gratis gecompliceerde operaties worden verricht. Ook heeft hij miljoenen mensen kosteloos van goed drinkwater voorzien.

[1] Toen Sai Baba in april overleed duurde het tot juli voordat zijn persoonlijke kamer werd geopend in aanwezigheid van overheidsfunctionarissen. Deze eerste ronde leverde 98 kilo goud, 307 kilo zilver en omgerekend 1,7 miljoen euro aan cash op. De totale waarde hiervan bedroeg 5,3 miljoen euro. Door de trage gang van zaken rees de verdenking dat de stichting geld aan het verdoezelen was. Deze verdenking werd niet veel later bekrachtigd toen de politie in een auto afkomstig van Sai Baba’s ashram 3,5 miljoen roepie (ongeveer 55 duizend euro) vond. Volgens de stichting was het geld bedoeld voor een aannemer die de tombe van Sai Baba aan het bouwen was. Tijdens deze tweede inventarisatie werd nog eens 120 duizend euro aan cash gevonden, samen met dure horloges, diamanten, maar liefst vijfhonderd paar schoenen en enkele honderden gewaden. In een van Sai Baba’s andere ashrams werd eind juli eveneens een klein fortuin gevonden: zes kilo goud, 245 kilo zilver en 125 duizend euro aan cash. En in de Balaji-tempel werd nog eens een schat gevonden ter waarde van 17 miljard euro!

6.0 Slot

Is Sathya Sai Baba daadwerkelijk God Zelf (de Oneindige Creatieve Intelligentie, de Onvoorwaardelijke Liefde) die in een fysieke verschijningsvorm, gedurende een periode van 85 jaar, onze aarde heeft bewandeld én bewoond?

Het idee dat God Zelf - |Alles-Wat-Is| - naar de aarde zou komen om de mensheid in deze moeilijke tijd te leiden op de weg naar Zelfverwerkelijking is voor velen al helemaal niet aanvaardbaar! Toch zijn er ook in onze tijd velen die wél geloven dat er religieuze of spirituele leraren – goeroe’s - op aarde zijn, terwijl bovendien tientallen miljoenen mensen er vast van overtuigd zijn, dat God Zelf op aarde was in de belichaming van Sathya Sai Baba.

In het Westen wordt een grote negatieve lading aan het woord ‘goeroe’ gegeven. Het is bij pejoratief. Een ‘goeroe’ wordt als kwakzalver afgedaan. Als je trouw bent aan een goeroe, denkt men dat je je macht over jezelf uit handen hebt gegeven.
Maar een goeroe eer bewijzen is niet hetzelfde als je macht uit handen geven. Je krijgt dan juist je eigen macht. Want als jij je goeroe eert, als jij je meester prijst, zeg je: ‘ik zie je’. En wat je in een ander ziet, kun je beginnen jezelf te zien. Het is het uiterlijk vertoon van je innerlijke werkelijkheid. Het uiterlijke bewijs van je innerlijke waarheid. De waarheid van jouw wezen.

Neale Donald Walsch [Boek ‘Derde gesprek met God, blz. 88]

‘Wat je voor jezelf wilt, geef dat aan een ander. Als jij het niet te weten kan komen wat de waarheid is, help dan een ander om het te weten te komen. vertel een ander dat hij het al weet, prijs hem erom. Eer hem erom’.

Hans Zevenboom