1.0  Inleiding

Uittreding ofwel buitenlichamelijke ervaringen [BLE’s]

In onze op daden gerichte maatschappij telt de slapende mens niet mee. Hij ligt zes tot acht uur stil gedurende welke tijd hij niet bezig is, geen productieve gedachten heeft, niets belangrijkst uitvoert! Iedereen weet dat een mens droomt [1], maar we worden opgevoed met het idee dat dromen en andere dingen tijdens de slaap van geen belang zijn, en niet echt zijn zoals de gebeurtenissen overdag.
Weliswaar vormen dromen voer voor psychologen en psychiaters [bijv. Freud] die daarin waardevolle aanwijzingen hopen te vinden over de persoonlijke conflicten van hun patiënten. Maar ook hier worden dromen en andere nachtelijke ‘uitstapjes’ meestal niet beschouwd als werkelijkheid, maar veel meer als een soort interne dataverwerking van de menselijke computer.

Maar stel je nu eens voor dat een persoon – vriend, kennis of familielid – zegt dat hij de vorige nacht een ervaring had alsof hij in de lucht boven een grote stad zweefde die hij al gauw herkende als Amsterdam. Verder zegt hij dat zijn droom niet alleen enorm levendig was, maar dat hij er op dat moment van overtuigd was dat hij niet droomde maar écht boven Amsterdam zweefde. En deze overtuiging dat het zich werkelijk afspeelde, blijft hem de rest van zijn leven bij, ondanks het feit dat wij hem eraan herinneren dat een slapende mens met geen mogelijkheid zo maar op zichzelf boven Amsterdam kan vliegen.
Maar spijtig genoeg voor onze gemoedsrust komen dergelijke gevallen bij duizenden voor, en ze worden gerapporteerd door heel gewone, normale mensen. Dergelijke ervaringen worden reizende helderziendheid, astrale projectie of buitenlichamelijke ervaring [afgekort BLE] genoemd.

[1] Nieuwsbrief ‘Dromen’ - deel I & II+ Augustus en September 2015

2.0 Wat is een buitenlichamelijke ervaring?

‘BLE ….eeetje’

Een buitenlichamelijke ervaring kunnen we omschrijven als een gebeurtenis waarin degene die de ervaring ondergaat, ten eerste een deel van een omgeving kan waarnemen dat hij met geen mogelijkheid zou kunnen waarnemen vanuit het oogpunt van zijn fysieke lichaam op dat moment, en ten tweede, dat hij zich ervan bewust is dat hij niet aan het dromen of fantaseren is.
De persoon heeft het gevoel volledig bewustzijn te zijn, en ook al denkt hij dat wat er plaatsvindt eigenlijk helemaal niet mogelijk is. Hij zal ervaren dat al zijn normale kritische vermogens werken, zodat hij weet dat hij niet droomt. En bovendien zal hij bij het wakker worden niet van oordeel zijn dat het een droom betrof.

‘Drie soorten uittredingen?’

We onderscheiden doorgaans drie soorten uittredingen. De spontane uittreding die het vaakst en dan vaak bij een ongeluk of bijna-doodervaring voorkomt. De bewuste uittreding; een astrale reis wordt opgewekt. Met andere woorden je probeer dan toegang te krijgen tot je onderbewustzijn. Er zijn ook zgn. half-lichamelijke uittredingen, waarbij je zowel in je fysieke lichaam als in je niet-fysieke lichaam bevindt. De astrale reis of uittreding is daardoor minder zuiver, omdat het onderbewustzijn hierdoor niet 100% bereikt wordt.

Hoe moeten we dit vreemde verschijnsel nu verklaren?

3.0 De kenmerken van BLE’s

Opvallend zijn de twee kenmerkende bewegingspatronen - de bewegingen van het bewuste lichaamsbeeld, het ijle, etherische lichaamsdeel (ook wel in de filosofie het ‘tweede’ lichaam genoemd’ ) - aan het begin van een BLE, te weten via het hoofd (de kruinchakra) en het verlaten van je lichaam in horizontale positie.

Afbeelding A.

De uittreding vanuit het hoofd (zie afbeelding A) komt bijvoorbeeld slechts in 12,5% van de gevallen voor. Het verlaten van je lichaam geschiedt in 46,9% van de gevallen abrupt, maar kan ook variëren van langzaam (21,9%) tot geleidelijk en heel langzaam (15,6%).

Onderzoeken suggereren dat tussen de 8 en 20 % van de mensen ooit een soort uittreding buiten het lichaam heeft gehad. De meesten hebben dit ervaren gedurende de slaap of tijdens hypnose. [Robert A. Monroe, Sten Oomen]. Het komt veel vaker voor bij bepaalde groepen mensen, zoals studenten (25%), mensen die geloven in paranormale verschijnselen (49%), schizofrenen (42%), en er zijn ook BLE’s met een neurologische oorzaak zoals bij epileptici. Uittredingen kunnen ook spontaan plaatsvinden: tijdens operaties, bij een ongeluk, en wanneer men oververmoeid is. Maar ze kunnen ook ‘opgewekt’ worden: door visualisatie- en ontspanningstechnieken, tijdens de droom én bij gebruik van bepaalde drugs [1].
Veel BLE´s zijn van korte duur, en in een recent onderzoek werd vastgesteld dat de tijdsduur in bijna 40 procent van de gevallen minder dan vijf minuten was en in bijna 10 procent minder dan een halve minuut. In iets meer dan de helft van de gevallen ‘zien’ de personen hun lichaam vanuit een extern perspectief en 62 procent ziet het alleen op een korte afstand. Bij veel BLE´s hebben mensen slechts het passieve gevoel dat ze zweven in een lichaamsbeeld.

In een recent studie deelde meer dan de helft van de onderzochte personen mee dat ze niet in staat waren hun bewegingen te beheersen, terwijl bijna een derde dat wel kon. Anderen ervoeren helemaal geen beweging. Afhankelijk van de studie had 31 tot 84 procent van de personen de gewaarwording dat ze zich in een tweede lichaam bevonden en ongeveer 31 procent van de BLE´s is feitelijk a-somatisch; ze worden ervaren als lichaam loos en er is daarbij spraken van een ‘ge-ëxternaliseerd’ visueel-ruimtelijk perspectief.
‘Zien’ is dus de dominante zintuigelijke modaliteit in 68,8 procent van de gevallen, horen in 15,5 procent. In een ouder onderzoek was het ‘visuele tafereel’ in meer dan 80 procent van de gevallen realistisch.

[1] Nieuwsbrief  ‘Een geforceerde verlichting’ - sept. 2017, met als hoofdthema ‘het zelvenverandering’

3.1 Specifieke kenmerken van een buitenlichamelijke ervaring [1]; BLE

• Je hoort suizingen [2] in je hersenen, waarbij alle richting mogelijk zijn: v.l.n.r., v.r.n.l., van voren naar achteren, van achteren naar voren, van ….. (let op: geen oorsuizingen, maar echt in je brein, hersenen)
• Soms hoor je ‘knallen’ [2] in je hersenen.
• Je hoort ‘stemvork’ geluiden (vibraties) in je hersenen. Andere vreemde geluiden in je hersenen zijn ook mogelijk.
• Je valt en ziet jezelf door een gang of tunnel glijden, waarbij je heel realistisch ziet.
• Je hebt het gevoel dat je zweeft en je voelt jezelf als een raket door een bepaalde ruimte gaan.
• Je voelt dat je met je zuivere geest – je ziel – door materie heengaat; door muren, ramen en deuren.
• Je hebt een bijzondere aandacht voor een gebouw, een trap, een muur of een deur. Je zit er met je neus zowat bovenop (laat staan erin) en al je aandacht gaat uit naar deze vormen.
• Je ziet dingen van een ander of van een andere ruimte die je niet had kunnen zien. Je ziet bijvoorbeeld je buurman de afwas doen, terwijl jij officieel in je bed ligt.
• Je wordt plotseling wakker, al dan niet met een bonzend hart, en je voelt je totaal gedesoriënteerd. Je weet niet meer waar je bent en kijkt enigszins verwilderd om je heen.
• Je wordt wakker waarbij je het gevoel hebt met een schok terug in je lichaam te zijn gevallen.
• Je voelt je heel licht in je lichaam alsof je ligt te kabbelen in je eigen lichaam.
• Je voelt in je lichaam liggen, alsof je in een ruimtevaarderpak ligt en jij ligt er bewegingsloos in, of de variatie:
• Je voelt je totaal verlamd in je lichaam en je kunt niets bewegen. Je probeert te praten, te schreeuwen, je handen te bewegen, maar niets van dit alles lukt.
• Als je op bed ligt en in een bepaalde staat raakt, zie je anderen maar zij zien jou niet.
• Je probeer je uit alle macht opmerkzaam te zijn, maar niemand ziet je of merkt je op.
• Je probeert de deurklink te bewegen, het lichtknopje aan te knippen, het raam te openen, enz. maar je merkt dat dit niet lukt ……….. omdat je door de materie heen schiet en/ of de materie niet op je reageert zoals je gewend bent.
• Je vliegt ‘tijdens de droom’ boven steden en landschappen en denkt ‘ik ben heel bewust wat me nu overkomt, ik weet waar ik me bevind en ik controleer mijn eigen bewegingen’. Dit hoeft niet geografisch te zijn, maar in ieder geval visueel.
• Je hebt het gevoel dat je uit je bed wordt gedreven waarbij soms zelfs lakens, dekens, matras of heel het bed mee lijkt te bewegen.
• Je voelt een ‘dwingende’ energie om je lichaam die aan je lijkt te trekken.
• Je voelt energie over je lichaam lopen waarbij je erotische en/ of seksueel geprikkeld [2] kunt raken
• Je voelt tintelende energie om je heen, intense warmte, vibraties, lichtstralen, sensaties als die van de wind.

[1] Sten Oomen
[2] Het uittreedproces zoals profeet Mohammed heeft mogen ervaren, zou gepaard kunnen gaan met diverse fysieke en astrale sensaties als het horen van suizingen en knallen, een tintelend en 'los' gevoel in het lichaam en erotische prikkeling van de chakra’s.

4.0 Enkele voorbeelden van een uittreding

Voorbeeld I. Onder plaatselijke verdoving werd de vrouw Julia Ruopp aan haar keel geopereerd. De artsen vroegen haar om te blijven spreken en zingen, zodat ze de stembanden makkelijk konden lokaliseren. Terwijl ze dat deed, ontdekte ze plotseling tot haar verbazing dat ze zichzelf van boven af kon zien liggen en ook de groep die rond de operatietafel met haar lichaam bezig was, kon waarnemen. Ze hoorde hoe een zuster verschrikt uitriep: ‘Dokter, haar pols verdwijnt!’.

Dat zulke getuigenissen [Boek W.C. van Dam, ‘Doden sterven niet’] talrijk zijn, constateert ook de bekende onderzoekster van stervensprocessen mevrouw Elisabeth Kübler Ross. In een interview met de Chicago Tribune (okt. 1975) zegt ze: ‘De meeste patiënten vertellen dat ze een paar voet boven hun lichaam zweefden en naar de pogingen hen tot leven terug te brengen keken. Ze konden naderhand precies beschrijven wat er gebeurde, de details van wat er werd gezegd, het komen en gaan van de redders en de ooggetuigen’.
Ook de arts Raymond A. Moody [Boek ‘Tunnel en het licht’] stelt vast dat velen horen hoe de arts de dood vaststelt. Kennelijk maakt zich iets los van het lichaam, of we dit ‘iets’ nu ziel, geest, bewustzijn of persoon noemen. Dit ‘iets’ kan waarnemen, denken en voelen en draagt dus de kenmerken van persoonlijkheid, van ‘iemand’. Men kan spreken van een bewustzijnsverandering die bij de dood optreedt. Pogingen van de gestorvene om artsen of familieleden iets toe te roepen, dat ze niet precies beseften wat er gebeurde en met schrik vaststelden dat het lichaam dat men op bed zag liggen, het eigen lichaam was. Men is verrast dat men dwars door mensen of deuren kan heengaan en al naar wens in een oogwenk gewichtsloos grote afstanden kan afleggen. Sommigen maar lang niet allen, spreken over een koord, draad of lint of ketting waarmee men nog met het lichaam is verbonden en zijn zich bewust, dat wanneer deze verbinding zou breken terugkeer niet meer mogelijk is. Men zou de vergelijking kunnen trekken met de geboorte, waarbij de navelstreng nog een verbinding vormt met het moederlichaam.

Voorbeeld II. ‘Prettig en grappig, soms beangstigend’

Mevrouw N. uit Spijkenisse heeft ook zulke ervaringen. ‘Sinds mijn vijftiende komt het regelmatig voor dat ik tijdens mijn slaap spontaan uittreedt. Ik kan me herinneren dat toen dit begon, ik er heel erg bang voor was. Niet goed wist wat ik er mee aan moest. Op het moment dat ik uittreed, slaap ik eigenlijk niet meer. Ik ben me er ten volle van bewust dat ik uit mijn lichaam glijd en wat er gebeurt. Alleen ben ik dan ins een soort andere dimensie. Naarmate ik ouder werd, heb ik het uittreden als prettig en grappig ervaren, omdat het ook heel ontspannen en vrij aanvoelt’.
‘Drie keer heb ik ook een nare uittreding gehad. Hierbij had ik het gevoel dat er iemand anders was die me uit mijn lichaam trok en mijn mee wilde nemen. In mijn laatste uittreding heb ik met die iemand ‘gevochten’. Overigens zonder dat ik hem of haar kon zien. Het was heel beangstigend. Ik probeerde om het licht aan te doen in de kamer waar ik toen was, maar dat lukte niet. Uiteindelijk ben ik toch teruggekomen in mijn lichaam. In die periode rond mijn vijftiende ben ik wel door een enorme persoonlijke crisis gegaan die een aantal jaren heeft geduurd’.

Voorbeeld III. [Robert A. Monroe, 2]

Ik was net gaan liggen (met mijn hoofd naar het noorden, ingeval dat enige betekenis mocht hebben), toen er een soort straal uit de lucht leek te komen die van het noorden kwam onder een hoek van ongeveer 30 graden met de horizon. Het meeste leek het nog op het getroffen worden door een bundel warm licht. Maar het was klaarlichte dag, en er was nergens een lichtstraal te bekennen. Ik dacht echt dat het een zonnestraal was, hoewel dit natuurlijk onmogelijk was aan de noordzijde van het huis. Het effect toen deze straal mijn lichaam trof, was dat het heftig ging schudden of ‘vibreren’. Het was volslagen onmogelijk te bewegen. Geschrokken en bang dwong ik mezelf ertoe te bewegen.
Het verschijnsel was zo ‘vriendelijk’ zich dezelfde avond nog een keer aan te dienen. Het begon ongeveer 2 minuten nadat ik in bed was gaan liggen. Ditmaal was ik vastbesloten het helemaal te ondergaan in plaats van er tegenin te gaan en te zien wat er dan gebeurde. Terwijl ik daar zo lag, stroomde het ´gevoel´ mijn hoofd binnen, en vervolgens door mijn hele lichaam. Het was niet zozeer een gevoel van schudden, maar eerder van trillen of vibreren, regelmatig en met een constante frequentie. Het leek veel op een elektrische schok die door mijn hele lichaam trok, maar dan zonder de pijn die daarmee gepaard zou gaan. Verder leek de frequentie wat onder de 50 Hertz van het lichtnet te liggen, misschien half zoveel trillingen per seconde. Ondanks mijn angst bleef ik liggen, en probeerde ik rustig te blijven.
Gedurende daaropvolgende vier of vijf maal ontdekte ik een ring van vonkjes met een middellijn van ongeveer 60 centimeter, en met mijn lichaam-as in het midden. Ik kon deze ring zelfs zien als ik mijn ogen sloot. De ring bewoog van mijn hoofd naar mijn voeten op en neer met een regelmatige heen en weer gaande beweging. De tijd die daarvoor nodig was schatte ik op ongeveer 5 seconden. Terwijl de ring elk deel van mijn lichaam passeerde, ging het gepaard met een enorm lawaai, en voelde ik de trillingen in mijn hersenen [Redactie: hersensynchronisatie]

Er verstreken zo enige maanden en de vibratietoestand bleef terugkomen. Tot vervelens toe bijna, totdat ik een keer ´s avond laat voor het slapen gaan in bed lag….. en dat was het moment waarop ik mijn eerste BLE -ervaringen heb opgedaan’.

[2] Robert A. Monroe schrijver van het boek ‘Uittredingen’, Experimenten buiten het lichaam.

Voorbeeld IV. [Jaap Hiddinga]

Het onderwerp is: Bestaan tweelingzielen, ja of neen? [3]

Jaap Hiddinga beschrijft in het boek ‘Visioenen en Uittredingen’ één van zijn astrale reizen en wel als volgt: ‘Ik werd opgehaald door de engel die mij al eerder meegenomen had op reis door de Neutrale Zone en naar de grens van het ‘hemelrijk’. Ze nam mij bij de hand en sprak: ‘We gaan nu een reis maken door de neutrale zone en ik zal je de weg laten zien die de ziel moet afleggen vanaf het moment dat hij hier binnenkomt totdat ze deze Neutrale Zone weer kan verlaten’. Ik keek en zag dat langzamerhand alle zielen die zich in de eerste periode bevonden; een soort ‘tussenruimte’. Er kwamen vreemde wezens aan die reeds eerder op mijn reizen had ontmoet. Ze werkten stilzwijgend en communiceerden niet. Ze namen de zielen en splitsen deze in twee delen. Elk deel had zijn eigenschappen en zij hadden elkaar nodig om weer één te worden. Vervolgens kregen zij een geest(es)lichaam; een soort verdichting van de ziel. Er waren opmerkelijke verschillen, maar het belangrijkste was dat het geestlichaam dusdanig opgebouwd was, dat daar de toekomstige mannen en vrouwen in te herkennen waren’.
De engel sprak weer en zei: ‘Deze ingreep is noodzakelijk. Het doel van de ziel is om met goddelijke liefde te leren omgaan in alle facetten die het leven en het bestaan met zich meebrengen. De volledige, ongedeelde ziel zal dit nooit uit zichzelf kunnen ervaren, want het is juist het afscheidingsmechanisme (redactie; het afgescheiden zijn van God) dat de ziel hier (Red.: Neutrale zone) in de eerste plaats brengt. Deze zielensplitsing door de Schepper zo geschapen en is een noodzakelijke ingreep die ervoor zorgt dat de ziel leert dat men ‘elkaar’ nodig heeft. Op dit moment ervaren de gesplitste zielen die nu een geestlichaam hebben gekregen, dat ze elkaar moeten vinden en ondergaan ze de normale gevoelens die het man- en vrouwenzijn met zich meebrengt, al is dat op dit moment nog een primitief gevoel’.

‘We zeefden verder en ik (Jaap Hiddinga) kon het hele universum zien. De engel zei: ’Je hebt nu de evolutiestromen gezien die mogelijk zijn voor de ziel. Het heeft niet zoveel zin om je alle mogelijkheden te laten zien, want die zijn voor jullie onbegrijpelijk……….. We gaan terug naar de aarde en de volgende keer mag je nieuwe reizen maken. Na een lange terugreis door het universum, keerde ik terug op aarde’.

[3] Note Redactie: Bestaat er zoiets als ‘zielsverwantschap’ of tweeling-zielen?

Het zielsverwantschap bestaat inderdaad, maar niet op de manier die wij denken. Wij zijn hier op aarde zelfstandige energiewezens die onderling sterk met elkaar verbonden zijn; wij allen zijn toch Eén, wij zijn allemaal Gods’ zielsverwanten. Maar wij hebben ‘zielsverwanten’ in de loop der eeuwen geromantiseerd en er ons ‘wederhelft’ van gemaakt. [Nieuwsbrief, ‘Ziel en Geest’, Aug. 2010 & Nieuwsbrief ‘Tweelingzielen, deel I + II , 2012]. De ziel is tijdens of na zijn ‘energetische geboorte’, de Oerknal, niet in twee onafhankelijk functionerende energiedelen – een vrouwelijk en een mannelijk complementair deel – opgesplitst. In tegendeel, de ziel is een zelfstandig evoluerend goddelijk schepsel dat naar het evenbeeld van God Zelf is geschapen; de Oerbron, de Bron van Alles.
Indien je toch de overtuiging hebt dat God ‘halfslachtig’ wezens zou hebben gecreëerd, dan heb je het volkomen mis. Het is God Onwaardig om een dergelijk incompleet Zelfbeeld.

5.0 Allemaal hersenspinsels (?)

Als we de wetenschappelijke werken erop naslaan over BLE’s dan worden we enigszins teleurgesteld, want die zijn er bijna niet. Geleerden hebben over het geheel genomen geen aandacht geschonken aan deze verschijnselen. Verschijnselen als helderziendheid, telepathie, psychokinese, e.d. worden niet aanvaard, omdat ze moeilijk te verenigen zijn met onze huidige materialistische wereldvisie. En, aangezien ze niet bestaan nemen de meeste wetenschappers niet eens de moeite zich op de hoogte te stellen van het bewijsmateriaal dat erop wijst dat ze wel degelijk bestaan. En ….. omdat ze niet op de hoogte zijn van de bewijzen, worden ze weer gesterkt in hun overtuiging dat zulke verschijnselen onmogelijk zijn. Het gevolg is dat er weinig wetenschappelijk onderzoek is verricht naar BLE’s , buitenzintuigelijke waarnemingen en bijna-doodervaringen. …. om er maar een paar te noemen.

Gaat het om zuiver (neuro)psychologische verschijnselen of zijn er ook uittredingen die je alléén parapsychologisch kunt verklaren?

Allerlei parapsychologen hebben in de loop der tijd onderzoek gedaan naar uittredingen, waaronder F.W.H. Myers, Tyrell, Mrs. Sigdwick, Robert Crookall en Celia Green. Een psychologische verklaring voor uittredingen is, dat ze berusten op een onbewuste projectie van voorstellingen of een wensdroom over een spirituele werkelijkheid, bijvoorbeeld om zichzelf gerust te stellen dat er űberhaupt zo’n andere realiteit bestaat.
Volgens andere onderzoekers zou het kunnen gaan om een uiting van een neurologische eigenaardigheid waardoor mensen lijden aan een afwijkend slaap-waakritme. In elk geval is dit psychologische model minder absurd dan andere theorieën. Zoals het idee, dat uittredingen varianten van autoscopie zijn; een psychologisch verschijnsel waarbij men beelden van het eigen lichaam ziet maar dan zonder dat men het gevoel heeft uitgetreden te zijn. Of de freudiaanse theorie dat de ervaring van vliegen tijdens een BLE een symbool is voor de extase tijdens een orgasme.
De parapsychologie heeft in elk geval vastgesteld dat talloze mensen ervaringen hebben die lijken aan te geven dat ze uit hun lichaam treden. Dit zou zelfs een betrekkelijk gewoon verschijnsel zijn, aangezien volgens sommige schattingen zo’n 10% van alle mensen minstens een keer een spontane uittreding zou meemaken. Meestal gebeurt dat als ze uitrusten of ziek zijn, maar soms ook in crisis- of stresssituaties of tijdens intense activiteiten zoals motorrijden of een toestand van klinische dood. Parapsychologen spreken overigens meestal niet meer van astrale projectie maar gebruiken neutralere termen zoals Buitenlichamelijke Ervaring (BLE) en Out of the Body Experience(OBE of OOBE).

Keer op keer lezen we in de psychologische literatuur of zelfs algemene pers dat wetenschappers nu dan eindelijk een 'rationele verklaring' hebben gevonden voor BLE's. Daarbij valt op dat die verklaring bij voorbaat het bestaan van paranormale ervaringen tijdens een uittreding uitsluit. 
Dit zien we met name bij uittredingen tijdens bijna-doodervaringen [BDE], omdat die meer dan ooit in de belangstelling staan. Het is niet zonneklaar of dergelijke BLE’s radicaal verschillen van andere uittredingen of dat de paranormale waarnemingen tijdens buitenlichamelijke ervaringen net als tijdens dromen primair bepaald wordt door eigen onbewuste processen. In het eerste geval zouden er naast echte uittredingen van de ziel ook pseudo-BLE’s bestaan die verwant zijn aan zogeheten lucide dromen. Dit zijn dromen waarin de persoon in kwestie beseft dat hij droomt en in staat is het verloop van zijn droom te sturen.
Het voornaamste verschil in het ervaren van een uittreding is, dat mensen bij uittredingen nu juist niet doorhebben dat ze dromen. Ze beleven hun ervaring in de meeste gevallen als echte 'zielenreizen' buiten hun lichaam. 

Sceptische auteurs zoals Gerald Woerlee, Susan Blackmore en Kevin Nelson proberen allemaal om bijna-doodervaringen, in het algemeen en uittredingen in het bijzonder, weg te verklaren. Ze gaan daarbij consequent voorbij aan de paranormale aspecten. Sceptici proberen juist dit centrale gegeven onderuit te halen, maar ze zijn daar volgens mij tot dusverre duidelijk niet in geslaagd.

‘Het zwevende lichaam’. Het beeldlichaam of het ‘illusoir’ lichaam; een tweede representatie van je lichaam dat boven je zweeft!

Vanuit filosofisch oogpunt is er bij een buitenlichamelijke ervaring sprake van een volledig visueel-ruimtelijk perspectief, van volledige lokalisatie en van volledige identificatie van het zelf met een ‘illusoir’ lichaam op een buitenlichamelijke plaats. In dit geval worden het zelf (het zelfmodel vlgs. de filosofie; het fysieke lichaam dat beneden op de divan ligt) en het visueel-ruimtelijk perspectief buiten het eigen lichaam gelokaliseerd en zien mensen hun fysieke lichaam vanuit deze lichaam-loze plek.

6.0 Hoe moeten we dit verschijnsel [BLE] dan verklaren?

Is het wel te verklaren?

Ondanks het nagenoeg geheel ontbreken van ‘harde’ wetenschappelijke gegevens, kan men toch zijn conclusies trekken door bestudering van het weinige materiaal dat er is.

Ten eerste blijken buitenlichamelijke ervaringen een algemeen voorkomende geestelijke toestand te zijn. Niet zozeer doordat grote aantallen mensen ze ondergaan, maar wel door het feit dat ze zich de hele geschiedenis door hebben voorgedaan. En dat er kenmerkende overeenkomsten te vinden zijn in de ervaringen van mensen met de meest uiteenlopende sociale en culturele achtergronden.
Ten tweede is de BLE doorgaans een ‘eens-in-het-leven’-ervaring dat ogenschijnlijk ‘per ongeluk’ plaatsvindt. Soms ligt de oorzaak in ziekte of treedt op tijdens grote emotionele spanningen. Maar in vele gevallen overkomt het ons in de slaap zonder dat we ook maar enige notie hebben van de diepere oorzaak.
Ten derde betekent het ondergaan van een BLE meestal één van meest ingrijpende ervaringen van iemands leven. Het kan zijn dat zijn levensvisie er totaal door veranderen. ‘Ik geloof nu niet meer in een onsterfelijke ziel en leven na de dood, ik weet gewoon zeker dat ik na de dood blijft voortbestaan’. De betrokken persoon voelt dat hij een directe waarneming heeft gehad van leven en bewustzijn zonder fysiek lichaam, en hij weet daarom dat hij een soort ziel heeft die de dood zal overleven. Ik geloof beslist dat onze opvattingen over het bestaan van een onsterfelijke ziel voortspruiten uit buitenlichamelijke ervaringen [BLE’s] voor voorouders. En gezien het gewicht dat men in de meeste godsdiensten hecht aan het begrip ‘ziel’ vind ik het moeilijk aanvaardbaar dat de wetenschap zich zo gemakkelijke distantieert van deze kwestie.
Ten vierde is het ondergaan van een BLE meestal buitengewoon prettig. Ruw geschat zullen 90% toto 95% van de mensen die deze ervaring hebben meegemaakt, daar erg blij om zijn en zich er wel bij voelen. Terwijl zo’n 5 % het erg beangstigend vindt, aangezien de enige verklaring die ze er op dat moment voor hebben, is dat ze ‘doodgaan’.
Ten vijfde is bij sommige BLE’s de beschrijving van hetgeen er op grote afstand plaatsvindt juist, en aanzienlijk nauwkeuriger dan we zouden kunnen verwachten. [Lees voorbeeld II]

7.0 Het voornaamste twistpunt rond de BLE

Het voornaamste twistpunt rond de buitenlichamelijke ervaringen betreft niet meer zo zeer de vraag of ze ‘echt’ voorkomen, maar veel meer hoe en in welk kader ze moeten plaatsen. De wetenschap erkent inmiddels dat BLE’s bestaan, maar is driftig op zoek naar (wetenschappelijke) verklaringen.
Gaat het nu om neuropsychologische verschijnselen – een afwijkend slaap-waakritme - of zijn er ook uittredingen die je alleen parapsychologisch kunt verklaren? Of zijn het allemaal hersenspinsels? Een meer psychologische verklaring voor uittredingen is, dat ze berusten op een onbewuste projectie van voorstellingen of een wensdroom over een spirituele werkelijkheid. Opmerkelijk is wel dat die verklaringen bij voorbaat het bestaan van paranormale ervaringen tijdens een uittreding uitsluit.

Hoe moeten we dit vreemde verschijnsel nu verklaren?

8.0 ‘Loskomen’ van het lichaam

‘De ziel treedt uit!’

Een BLE wordt vaak aangeduid als een astrale reis, out-of-body-experience (OBE) buitenlichamelijke ervaring of uittreding. De term uittreding, ook wel astrale projectie genoemd, wordt gebruikt als term voor een paranormaal verschijnsel waarbij het zogenaamde astraallichaam of ook wel ziel genoemd, uit het lichaam treedt. Maar wat men over deze bijzondere verschijnselen ook mag denken bij een BLE hebben de mensen steeds het gevoel – hoe dan ook - dat zij ‘geestelijk’ hun lichaam verlaten; dat er ‘iets’ het fysieke lichaam verlaat. Daarbij lijkt het soms alsof ze omhuld zijn door een ‘fijnstoffelijk’ of ‘astraal’ lichaam of wazig energieomhulsel!

De ervaring van ‘buiten je lichaam verkeren’ (beter bekend als het uittreden) is niets anders dan dat de essentie van |Wie-jij-Bent| – het innerlijke zelf, de ziel – het fysieke lichaam gewoon heeft verlaten. De ziel verlaat het lichaam en ‘reist’ bewust door verschillende aardse en astrale dimensies. Dit kan in normale dromen gebeuren en vaak ook tijdens meditatie, en geregeld ook op een sublieme manier wanneer het lichaam in diepe, diepe slaap is! Tijdens zo’n ‘excursie’ kan je ziel gaan waar ze wil! En op die manier kan de ziel door diverse astrale dimensies reizen zonder dat ze het fysieke lichaam en de geest ‘belast’; zij blijven beiden vertoeven op aardsniveau!

Een BLE is dus de scheiding of het losmaken van ons hoger, innerlijk of essentiële bewustzijn – de ziel (!) van ons fysieke lichaam. Normaal gesproken vindt dit plaats altijd tijdens de slaap, wanneer het hoger bewustzijn (de ziel, spirit of essentie) het lichaam verlaat en de meer subtiele dimensies van het bestaan bezoekt.

8.1 Meerdere energetische lichamen?

‘Wat is je energielichaam?’
‘Aura is opgebouwd uit zeven lichtlichamen?’ [1]

Het voorkomen van uittredingservaringen zou kunnen pleiten voor de gedachte, dat de mens over meerdere ‘lichamen’ beschikt. Deze gedachte vind je al terug in zeer oude Indische, Egyptische en Griekse geschriften, maar er wordt ook melding van gemaakt in de Bijbel.

Vaak lees je iets over vier soorten ‘lichamen’, waarover de mens zou beschikken: het fysieke lichaam (dat mens, dier, plant en ding gemeen hebben), het etherische lichaam (behelst de blauwdruk of patroon van je fysieke lichaam; de groei- en vormkrachten), het astrale lichaam (dit is je emotionele lichaam, de drager van gevoelens, dromen en hartstochten) en het mentale lichaam (je mentale zelf, waar je gedachten en overtuigingen worden gecreëerd; de drager van het ‘denken’).

Het fysieke lichaam noem je ‘grofstoffelijk’, de andere lichamen ‘fijnstoffelijk’. Met ‘fijnstoffelijk’ wordt bedoeld dat het in zowel kwantitatief (samenstelling) als kwalitatief (functie) opzicht gaat om essentieel ‘andersoortige’ lichamen dan het grofstoffelijke. Het bestaan van ‘fijnstoffelijke’ lichamen die bewust dan wel onbewust het grofstoffelijk lichaam kunnen verlaten, zou onder andere een verklaring kunnen geven aan het verschijnsel telepathie. Het zou hierbij dan gaan om het contact tussen twee, niet aan het stoffelijke lichaam gebonden astraallichamen.

[1] Note Redactie: De nieuwste inzichten omtrent het elektromagnetisch energieveld en de lichtlichamen!

Er wordt nog steeds in de oude spirituele leer en -filosofie uitgegaan van een oud theoretisch model (!!) waarin de aura in verschillende lagen of energieniveaus zijn verdeeld. Allerlei energievelden of ‘lagen’ van verschillende dichtheid, frequenties of gelijksoortige geluidsgolven die tezamen een grote hoeveelheid aan informatie bevatten. Iedere laag van de aura staat volgens de oude leer in verbinding met een bepaalde chakra. Bijvoorbeeld: de 1e laag van het veld en de 1e chakra staan in verband met het lichamelijk functioneren en de lichamelijke gewaarwording; het voelen van pijn of genot.
Veel mensen denken ten onrechte dat de aura zo iets als een ui is, waar je telkens een volgende schil van kunt afpellen. Maar dat is niet zo! Heden ten dage is de kennis van de energielagen of de energielichamen met verschillende ‘dichtheden’ niet meer up-to-date, omdat het menselijke energieveld te beschouwen is als een deel van een veel groter universeel Energieveld. Anders gezegd: het menselijk energieveld of aura is niet opgebouwd uit wezenlijke, ‘gescheiden van elkaar, afzonderlijk aan te wijzen’ energielagen, gekenmerkt door een specifieke afzonderlijke ‘uitstraling’ of een bijzondere kleurintentie. Neen, het is een wezenlijk deel, een energiedeel of energielichaam dat deel uitmaakt van het Oneindig Universum waar geen grenzen zichtbaar en nodig zijn.
Het menselijk energieveld bestaat dus – zo blijkt nú uit wetenschappelijk onderzoek - uit een grote hoeveelheid kristallijnen structuren die gezamenlijk een rasternetwerk vormen. Geometrische vormen die tot een raster geordend zijn, kunnen in principe allerlei vormen aannemen; bekendste vormen zijn tetraëder (regelmatig viervlak), octaëder (regelmatig achtvlak/ honingraat),dodecaëder (twaalfvlak) en icosaëder (twintigvlak). De grote hoeveelheden kristallijnen beschrijft een structuur van geometrische vorm, interne ordening, kleur, lichtstraling, fluorescentie, elektrische- en magnetische eigenschappen, etc. etc. Dit is waaruit het menselijke energieveld is opgebouwd!
Het ‘lichtlichaam’ of aura is samengesteld uit fijne energielijnen ‘als een fonkelend web van lichtstralen’, zoals de lijntjes of pixels op een televisiescherm. Het etherisch lichaam bestaat uit een bepaalde structuur van krachtlijnen of een energiematrix, waarop de fysieke stof van de weefsels gevormd wordt en verankerd ligt. De web-achtige structuur van het lichtend-lichaam is voortdurend in beweging. De helderziende neemt dan ook vonken blauwachtig wit licht waar, die zich langs deze energielijnen door het hele grofstoffelijk lichaam – het energielichaam - bewegen.

De aura, lichtlichaam of het elektromagnetisch energieveld bestaat dus uit 3 soorten (hoofd)bewustzijnsniveaus, te weten het lichaamsbewustzijnsniveau, het geest(es)bewustzijnsniveau en het zielsbewustzijnsniveau. [2] Wat inhoudt dat er ten alle tijden een hechte relatie tussen de drie hoofdbewustzijnsniveaus behoort te bestaan tijdens het leven hier op aarde. Dat de zuivere geest (ook wel ziel, super of hoger bewuste of zielsbewustzijn, hoger-bewustzijn of vrij-bewustzijn genoemd), de geest of het verstand (ook wel geest/ bewuste/ ego of geestbewustzijn of gedachtevorm-bewustzijn genoemd), en het fysieke lichaam (onbewuste of lichaamsbewustzijn of moleculair bewustzijn) op een gecoördineerde, integrale wijze een volledige samenwerkingsverband aangaan tijdens het scheppingsproces om eindelijk een permanent ‘super-hoog’ bewustzijnstoestand – het christus- of verlicht bewustzijn – te ontwikkelen.

8.2 Wat of wie ‘treedt’ uit?

Kernvraag: ‘Wat gebeurt er nu tijdens een buitenlichamelijke ervaring? Wat of wie ‘treedt’ nu uit? Is dat het astraal/ mentaal-/emotioneel lichaam /het zgn. ‘geestes-‘ of lichtlichaam of eenvoudiger gezegd de ziel? Of wordt in de literatuur met het lichtend lichaam (=het elektromagnetisch energieveld of aura) – toch de ziel (het hoger of vrij-bewustzijn) - bedoeld? In concreto: treedt de ziel of de geest uit?'

Bij uittreding vindt er een scheiding tussen het fysieke lichaam (het lichaamsbewustzijn en het gedachtevorm-bewustzijn) en de ziel (het hoger of vrij-bewustzijn) plaats: als ‘t ware een groot energiedeel of een specifiek bewustzijn(sniveau), een afgeleide van het elektromagnetische energieveld (aura) – het lichtend of fijnstoffelijk lichaam - dat de mens omhult [1] gaat op reis. De ziel – het innerlijke of hogere Zelf, de essentie, je intuïtie – daarentegen kun je het beste omschrijven als het elektromagnetisch energieveld, dat de mens omhult én doordringt! De ziel heeft van nature een zeer krachtige uitstraling met een hoge trillingsfrequentie die enigszins wordt 'getemperd' door de vele lichamelijk en psychische blokkades van de mens. De ziel is dus ook vertegenwoordigd en aanwezig in het fysieke lichaam! De ziel kun je daarom het allerbeste voorstellen als een totaal allesomvattend energieveld of krachtveld – een aura -; als het niet-stoffelijke gedeelte waaruit de mens leeft.

De ziel is wat je ‘bij-elkaar-houdt’. De ziel is groter dan je lichaam. Zij wordt niet door het lichaam gedragen, maar draagt zelf het lichaam in zich.
Het is dus de ziel – het hogere of innerlijke Zelf, het vrij-bewustzijn, het ‘fijnstoffelijke lichaam’ , ook wel het ‘zwevend of tweede lichaam’ genoemd – die het fysieke lichaam verlaat tijdens een uittreding [BLE] en niet de ‘geest’, het verstand of breinmassa!

Wanneer het bewuste verstand (de geest) ’s nachts uitgeschakeld (tijdens een droomtoestand) wordt, neemt het bovenbewuste of het hogere Zelf de leiding over. Wanneer het deel dat boven ons normale bewuste verstand ligt het overneemt, worden we niet meer geremd door angsten, hoewel de gedachten en daden van ons bewuste verstand er wel invloed op uitoefenen. Het boven of vrij-bewuste schijnt gewend te zijn voorbij de angstbarrière te opereren, en het begrijpt de regels van het bestaan in deze andere wereld beter.

[1] Elektromagnetische energieveld of aura. Nieuwsbrief Aura of het menselijke energieveld, sept 2011
[2] Nieuwsbrief ‘Het Christus- of Integraal bewustzijn’ – deel II, April 2020

9.0 Slot

De ervaring van ‘buiten je lichaam verkeren’ (beter bekend als het uittreden) is niets anders dan dat de essentie van |Wie-jij-Bent| – het innerlijke zelf, de ziel – het fysieke lichaam gewoon heeft verlaten.

Het meest wat we van buitenlichamelijke ervaringen weten, is afkomstig van beschrijvingen van mensen die dit slechts éénmaal of enkele malen in hun leven hebben meegemaakt. Dit brengt twee grote nadelen met zich mee. Het eerste nadeel is dat de meeste mensen geen BLE naar believen kunnen produceren, hetgeen de mogelijkheid ze onder laboratoriumomstandigheden te bestuderen, bij voorbaat uitsluit en dus niet wetenschappelijk wordt aanvaard omdat ze niet te verenigen zijn met onze huidige materialistische wereldvisie.
Het tweede nadeel is dat iemand die plotseling heel even in een volledig nieuwe situatie komt te verkeren, doorgaans de dingen niet zo scherp zal observeren. Hij is te opgewonden en te druk bezig al het ongewone om hem heen te verwerken. Daarom zijn de beschrijvingen die we krijgen van mensen die dit maar eens in hun leven hebben meegemaakt, erg schetsmatig en onvolledig. Bij bestudering van BLE’s zouden we veel voordeel kunnen hebben van een geroutineerde ‘reiger’ [bijv. Robert A. Monroe, Jaap Hiddinga, etc.] die de ervaring naar believen tot stand kan brengen, en die tevens over de kwaliteiten van een goede verslaggever beschikt.

Johannes, Maria en Mohammed hebben allemaal verschillende ervaringen laten optekenen over hun hemelse reizen!

Hoewel ik duidelijk wil wijzen op het feit, dat iedere BLE een zeer persoonlijke belevenis én ervaring is; dat geen enkele BLE of bijna-doodervaring identiek aan elkaar is; dat de verslaggeving na iedere BLE of bijna-doodervaring onderhevig is aan een ‘geestelijke vertroebeling of geestelijke beïnvloeding’ – t.g.v. zijn persoonlijke wereldbeeld, (spirituele) overtuigingen en karaktereigenschappen die tijdens een astrale reis naar boven komen ‘borrelen’ - van de persoon in kwestie [Nieuwsbrief ‘Mohammeds Openbaringen’ – de Islam, deel III- nov. 2013] ben ik er wel van overtuigd dat het een ‘mix’ is van datgene wat je ‘te zien en te horen krijgt’ én wat je innerlijke belevingswereld vertegenwoordigt op het moment van een astrale reis; geen identiek verhalen dus.
Er zullen ongetwijfeld ‘tijds- en gedachtenoverlappingen’ plaatsvinden tijdens de overdracht van informatie van Hogere Wezens; je wordt een smeltkroes van je ‘nieuwe’ en ‘oude’ bevindingen én waarnemingen! Maar realiseer je dat ‘Je krijgt alleen dat te zien en te horen wat je kunt bevatten op dat unieke moment!’

Géén enkele activiteit van de ziel komt zónder zijn keuze tot stand.

Dus, helaas, één van de dingen die we als eerste moeten leren beseffen is dat niets bestaat los van jou, en dat alles – let wel, alles - je eigen schepping, je eigen creatie is! Zelfs de imaginaire beelden waaraan bijvoorbeeld profeet Mohammed tijdens zijn ‘nachtelijke reizen’ werd blootgesteld, behoren tot Mohammed persoonlijke verbeeldingen, tot Mohammeds persoonlijke creaties, tot Mohammeds persoonlijke en geestelijke belevingswereld die met ‘oude’ overtuigingen zijn doorspekt! En dit geldt uiteraard ook voor Robert A. Monroe en Jaap Hiddinga!
Daarmee wil ik niet suggereren dat de astrale reizen van iemand berust op een rijke fantasie én dat hij, jij of ik daardoor een bedrieger zou zijn. Nee, integendeel. De astrale reizen door het oneindige universum behoren zeker tot je innerlijke belevingswereld; maar is ook een (groot) deel van je eigen innerlijke creaties.

Op die ‘astrale’ momenten of ‘uitstapjes’, dat je ervaart hoe jij jezelf (je eigen belevingswereld) wordt ‘onthuld’ – of dat nou wat jij ‘uittredingen’ noemt zijn of dromen, of die magische wakkere momenten waarin alles kristalhelder is - gebeurt er niets anders dan dat je je opeens ‘herinnert’. Je herinnert je tijdens een astrale reis wat je al veel eerder onbewust in de geest – ‘ooit-eens’ – zelf hebt gecreëerd. En dat kunnen heel indringende herinneringen zijn. Het kan een persoonlijke inwijding zijn, het kunnen persoonlijke opvattingen, meningen, gedachten en herinneringen zijn die tijdens een astrale reis worden (her)ontdekt en belicht. Dit is ook de plotselinge spirituele groei-ervaring, die bijvoorbeeld Mohammed, Johannes, Maria, Robert A. Monroe en Jaap Hiddinga en mening ander heeft mogen ervaren tijdens zijn hemelse reizen!

Als je eenmaal zo’n geweldige ervaring hebt gehad, kan het erg moeilijk zijn om naar het ‘echte leven’ terug te gaan alsof er niets gebeurd is, om weer op te gaan in wat anderen de ‘werkelijkheid’ noemen. Dat komt doordat jouw werkelijkheid veranderd is. Het is anders geworden. De werkelijkheid is uitgebreid, is groter geworden. En krimpen kan het niet meer. Dit is alsof je de geest weer terug in de fles wilt doen. Dat is onmogelijk. Profeet Mohammed, Johannes en vele anderen zagen hun visioenen en hemelse reizen als een openbaring, die hij/ zij – ondanks de pijnlijke fysieke ervaringen – moeilijk voor zichzelf kon houden.

Iedereen is dus in staat om ‘astraal te reizen’! Maar veel van ons ontbreekt het besef, dat zij daadwerkelijk ‘nachtelijke reizen’ maken.

Hans Zevenboom