1.0      Inleiding

Kernvraag: Waarom is water zo belangrijk voor ons lichaam?

Uit hoeveel procent water bestaat een mens?

Water is het hoofdbestanddeel van het menselijk lichaam maar het percentage schommelt ‘slechts’ rond 55 à 60 procent. Bij vrouwen bestaat ongeveer de helft van het lichaam uit water. Bij mannen is dat nog iets meer, zo'n 65% van hun lichaam bestaat uit water. Een lichaam van een baby bevat zelfs nóg meer water: wel 75%! Dit betekent dus dat iemand die 40 kg weegt, uit zo'n 20 tot 26 liter water bestaat.

‘De maximale duur die iemand zonder water kan, lijkt een week te zijn’,
vertelde professor biologie Randall K. Packer van de George Washington Universiteit in 2013 tegen NBC News.

Het grootste deel van dat water – bij een volwassen man toch al gauw zo’n 45 liter – zit in de cellen van ons lichaam: een cel is eigenlijk een zakje water met daarin verschillende structuren. Niet alle organen zijn overigens even waterrijk: de longen bestaan bijvoorbeeld voor 90 procent uit water; de huid voor 80 procent en de hersenen voor 70 procent. Botten en tanden bevatten toch ook nog respectievelijk 20 en 10 procent. De overige 40 procent van het totale watergehalte bevindt zich buiten de cellen. 7 à 10 procent in het bloed; de rest zit tussen de lichaamscellen!

‘Het gevaar van uitdroging – onvoldoende watervoorraad in de cellen - staat ons dagelijks op te wachten!’

2.0    Watervoorraad in ons lichaam

‘Water is de bron van het leven’

Vaak heb ik me afgevraagd waarom en wat het nut is van het hebben van een (te) droge mond; waarom hebben we eigenlijk dorst? ‘Drink ik dan toch te weinig water?’
Ons lichaam heeft toch voldoende waterreserves opgebouwd? Wat heeft water nu met het transport van zuurstof naar bijvoorbeeld de hersenen – het belangrijkste orgaan - te maken?

Wij als energiewezens – lichtwezens – zijn niets anders dan vormveranderaars!

Water bestaat uit twee waterstofatomen (H) en één zuurstofatoom (O). Planten gebruiken de energie van het zonlicht [1] om water te splitsen in zijn waterstof- en zuurstofcomponenten én deze te verbinden met koolstof en andere elementen. Hiermede voeden ze zich, teneinde tot groei te kunnen komen. 

De mens verschilt niet erg zo veel van dit fysiologische proces; fotosynthese [1]. Wij hebben ook zonlicht nodig om gezond te blijven. Je lichaam maakt bijvoorbeeld vitamine D aan zodra je in de zon bent. Vitamine D zorgt voor de stevigheid van de botten en voor een kracht en gezond immuunsysteem. Bij fel daglicht maakt het lichaam meer van het ‘gelukshormoon’ serotonine aan; ons humeur wordt verbeterd. Licht is dus net als beweging en goede voeding, een essentieel ingrediënt voor geluk.

‘Licht is overal’

Maar wij – het menselijk lichaam - bestaan óók uit (ongeveer) 75% water en vijfentwintig procent uit vaste stof. De hersenen bestaat zelfs uit 85% water; de hersenen drijven constant in een bad van een zoute cerebrospinale vloeistof (hersenvloeistof). Het menselijk lichaam bestaat dus voor 75% uit water, waarbij 2/3 deel zich buiten en 1/3 deel zich binnen de cellen bevindt. Het water buiten de cellen is min of meer identiek aan het zeewater en verschilt van water in de cellen door een andere koppeling van de waterstof- en zuurstofatomen.

Je zou geneigd zijn om te denken, dat er toch voldoende water in ons lichaam aanwezig is. Nee, dus!

Zonder water is er geen leven mogelijk!

[1] Nieuwsbrief Adembeheersing; Genezen met zuurstof – deel II]
[2] Fotosynthese (koolstofassimilatie) is een vorm van biosynthese waarbij lichtenergie wordt gebruikt om koolstofdioxide om te zetten in koolhydraten, zoals glucose> Fotosynthese is het proces waarmee een plant voedsel en zuurstof maakt.

3.0      ‘Vervuild’ drink- of kraanwater

‘Farmaca in drinkwater’

Industrialisering heeft een catastrofale impact op het milieu. Eén van de vele milieuaspecten ervan is de continue lozing van chemicaliën in het milieu. Ongeveer 100.000 verschillende chemicaliën zijn wereldwijd in omloop en naar schatting 40.000 daarvan worden POP’s genoemd. De term POP’s impliceert continue aanwezigheid van chemicaliën in het milieu.

‘Kennishiaat’

Maar …… het is een grote misvatting dat farmaca [1] (zgn. ‘zelfzorgproducten’) alleen een westerse aangelegenheid is, schrijft een Duitse groep onderzoekers. Voor farmaca in drinkwater wereldwijd zijn gegevens schaars. De consensus is echter wel dat leidingwater hoe dan ook sporen van farmaca [1] bevat en de WHO heeft er weet van dat 15 à 25 farmaca-verschijnselen in drinkwater [2] wereldwijd voorkomen, aldus een rapport uit 2012. De WHO erkent dat er grote kennishiaten bestaan over blootstelling op lange termijn en vooral over de impact van mengsels van farmaca.

‘Zijn de Europese drinkwaternormen wel up-to-date?’

Farmaca vormen maar een fractie van alle verontreinigende stoffen [2] die in onze oppervlaktewaters terechtkomen. Spaanse onderzoekers hebben bijvoorbeeld dertig vermoedelijke hormoonverstoorders geanalyseerd in het drinkwater van de Madridregio. En de Duitse wetenschappers hebben oestrogene activiteit vastgesteld van water dat afkomstig is van plastic flessen. Echter zeer frappant is, dat een Franse studie gesponsord door Danone Nutricia Research juist géén oestrogene activiteit van flessenwater (glas of PET) vond, maar wel voor kraanwater.

Onderzoek naar milieueffecten van chemicaliën gaat tegen industriële belangen in, en dat is te merken aan de geringe kennis die we erover hebben. Voor de kwaliteit van drinkwater verwijzen drinkwatermaatschappijen naar Europese normen, maar zijn die normen wel streng genoeg en up-to-date?

[1] Farmaca is een van buitenkomende of lichaamsvreemde stof die een interactie aangaat met een ‘biologisch systeem’ (levend wezen). Naar farmaca in flessenwater worden nog minder analyses gedaan.
[2] Drinkwater uit de kraan en bronwater in flessen bevat onzuiverheden in de vorm van kleine hoeveelheden selenium, koper, mangaan, zink en ijzer maar ook diverse chemicaliën waaronder bijvoorbeeld medicijnresten. Deze onzuiverheden zullen via het water dat we drinken ook in ons lichaamswater terechtkomen. 

4.0      Coherent water [1]

‘Het water heeft een geheugen’

Heel veel mensen denken dat (kraan- of bron)water gewoon water is, maar vandaag de dag blijkt er heel wat meer over te zeggen. Water heeft namelijk diverse kenmerken die de kwaliteit ervan bepalen. Zo blijkt bijvoorbeeld dat de atomen in het watermolecuul voortdurend verschillende bewegingen maken. Er wordt dan ook een belangrijk onderscheid tussen zgn. ‘chaotisch’ water en ‘coherent’ water gemaakt.
In chaotisch water is er geen enkele samenhang tussen de bewegingen binnen elk watermolecuul met elkaar. In coherent water oefenen de atomen en moleculen in groepjes dezelfde soort bewegingen uit. Maar juist door chemische stoffen, waaronder landbouwgif, telecommunicatie, radar, luchtvervuiling, negatief menselijk gedrag, etc. etc., is de waterstructuur behoorlijk chaotisch geworden. Gevolg hiervan is, dat de bewegingen tussen en binnen de watermoleculen zeer onsamenhangend zijn.

‘Water is veel dynamischer dan wij denken’

Lange tijd heette drinkwater ‘zuiver’ wanneer het niet besmet was met ziekteverwekkers. Echter heden ten dage blijkt overduidelijk dat het leidingwater sporen bevat van farmaca (‘zelfzorgproducten’: medicijnen, drugs, etc). Dus we hebben niet alleen te maken met waterschaarste (‘lichamelijke uitdroging’) in ons fysiek lichaam (van organen tot lichaamscellen), maar ook met drinkwater dat nog eens sterk ‘vervuild’ is.

‘Breedband-absorberend’-water'

Nog een ander belangrijk gegeven is, dat water een ‘breedband-absorber’ is van alle elektromagnetische stralingen; te vergelijken met onze dampkring dat 70% van de elektromagnetische straling absorbeert. Maar ook de maan (ons planetaire stelsel) speelt een cruciale rol voor het leven op aarde – denk maar eens aan de invloed van de maan [2] op eb en vloed, op vruchtbaarheid, voorplantingsgedrag, geboortecijfer, menselijk gedrag en slaapkwaliteit. Water absorbeert deze en andere frequenties uit de kosmos, maar het is correcter om te zeggen dat het er mee resoneert.
Water kan natuurlijk ook alle andere elektromagnetische frequenties absorberen waar het hier op aarde mee in contact kan komen. Dat wil zeggen aardstraling (Hartmann- en Curry-lijnen, leylijnen, e.d.) en bijvoorbeeld straling van de wateraders, maar ook alle frequenties die wijzelf creëren. Denk maar eens aan al die elektrische apparatuur die wij in onze huizen hebben.
Al deze frequenties hebben – hoe dan ook - een positieve of negatieve invloed op de waterstructuur. Omdat de mens voor een groot deel uit dat ‘breedband-absorberend’- water bestaat, moeten die positieve of negatieve invloeden ook wel ‘iets’ met ons doen.

Eén van de grootste bedreigingen op dit moment, met alle wifi, 4G en 5G netstructuren, is dat het ‘lichaam’-water, het kraanwater én het bronwater uit plastic flessen al deze verschillende frequenties absorbeert. Niet alleen het lichaamswater dat door onze bloedbanen stroomt, maar ook de kwaliteit van het water dat in onze cellen aanwezig is, wordt hierdoor sterk beïnvloed.

[1] www.vnig.nl; Vakblad natuurlijk en integrale gezondheid, aug. 2019 en www.waterandlight.eu
[2] https://nl.wikipedia.org/wiki/Maaneffect

5.0      Een ander onverklaard fenomeen van water

‘De unieke fysiologie van water’ [1]

Gassen als kooldioxide [2] en stikstof van de lucht kunnen gemakkelijk oplossen in water, waardoor het een nog betere elektrische geleider wordt. Hoe kouder het vloeibare water hoe groter het vermogen is om gassen op te nemen. Dit geldt eveneens voor het water in het menselijke lichaam, hoewel er geen studies bekend zijn naar het effect van lichaamstemperatuur [Hfdst. 10.1] op het vermogen om gassen als stikstof op te nemen. Stikstof ontstaat als een vrije radicaal in de mitochondriën en wordt normaliter in het endotheel van de vaatwanden opgeslagen.
Stikstof heeft een gunstig effect op het functioneren van het immuunsysteem, centrale zenuwstelsel en cardiovasculaire systeem. Mogelijk kan het water in ons lichaam bij een stijgende lichaamstemperatuur minder gassen, zoals stikstof, oplossen! Dat zou betekenen dat het stikstof stagneert in de mitochondriën met eventuele schade als gevolg.
Ook het effect van een verminderde elektrische geleiding van ons lichaamswater moeten we nog gissen; er zijn geen wetenschappelijke publicaties hierover bekend.

‘Gehydrogeneerd water’; water verrijkt met waterstofgas

Waterstofgas – gevormd door twee waterstofmoleculen – kan eveneens in water oplossen. Door de verbinding van waterstof met zuurstof wordt water gevormd en komt energie vrij. Deze energie wordt op cellulair niveau gebruikt.
Watergas blijkt een goede antioxidant te zijn doordat het een verbinding aangaat met de afvalproducten van de citroenzuurcyclus: de vrije radicalen. Dit maakt het begrijpelijk dat water d.m.v. elektrolyse door speciale apparatuur verrijkt kan worden met waterstofgas, gezondheidsbevorderende effecten wordt toegeschreven zoals bij diabetes en geprikkelde darm.
Ook de wijze waarop zgn. H2-water producerende apparaten waterstofrijk-water produceren geeft een mogelijk verklaring voor dit gezondheidsbevorderend effect; er wordt gebruikt gemaakt van een elektrische stroom (elektrolyse) waarbij altijd een elektromagnetisch energieveld (EMF) ontstaat. We weten intussen dat EMF op celniveau ook gunstige veranderingen kun induceren, bijvoorbeeld door de invloed op enzymen cytochroomoxidase en Na+/K+ ATPase [4] die betrokken zijn bij de ionenpompen van het celmembraan.

Helaas over het expliciete effect van EMF-bewerking van het water in het menselijke lichaam zijn nog géén wetenschappelijke publicaties te vinden, die algemeen geaccepteerd worden [3] .

[1] Nieuwsbrieven  ‘Water’ – deel I t/m VI, maart  2012 – februari 2013
[2] Kooldioxide, ook koolstofdioxide of koolzuurgas, is een anorganische verbinding van koolstof en zuurstof.
[3] Stichting Skepsis: ‘Masaru Emoto, de pseudowetenschap van ijskristallen’
[4] Na+/K+ ATPase = natrium-kaliumpomp is een enzym da zich in het celmembraan  van cellen bevindt en d.m.v. actief transport natrium-ionen de cel uit pompt, en kalium-ionen de cel in. De natrium-kaliumpomp zorgt ervoor dat de natriumconcentratie in de cel lager is dan erbuiten, en de kaliumconcentratie hoger. Dankzij deze concentratieverschillen is er in de rusttoestand een verschil in elektrische potentiaal aanwezig tussen de binnenkant en de buitenkant van de cel.

6.0      Hoe kunnen we stabiel coherent water maken?

‘Resonerende quantumvelden’ [1]

De vijf elementen aarde, water, lucht, vuur en ether kun je zien als het vacuüm quantumveld. In de wereld van quantum-fysica is een leeg veld altijd gevuld met informatie en energie. Dat coherente velden in water resoneren met het quantumveld is een nieuw inzicht. Chaotische velden blijken daarentegen die capaciteit om te resoneren met het quantumveld te verliezen!
Water met zoveel mogelijk verschillende coherente velden kan daarom een maximaal vermogen aan informatie opnemen. Dat noemen we volspectrumcoherentie. Volspectrum coherent water kan in principe grote hoeveelheden informatie opnemen en doorgeven en bevat dus veel energie.

Algemeen is bekend dat de mens voor circa 70% uit water bestaat, maar dat is in absolute massa. Als je het aantal moleculen gaat tellen, zijn we voor 99,1 % water! Slechts 0,9 % van de moleculen in het lichaam zijn biomoleculen [2]. Water moet daarmee wel de belangrijkste stof in het lichaam zijn, terwijl bijna alle vormen van geneeskunde gebaseerd zijn op die 0,9 % biomoleculen!

‘Spiralisering van water; rechtsspin of linksspin?’

Het grootste probleem waar de wetenschap of onderzoekers nu mee zitten is om water permanent in coherente staat ‘stabiel’ te krijgen. We zien bijvoorbeeld dát al heel snel bij de ‘spiralisering’ van water [3] dat volgens de theorie van Viktor Schauber is vervaardigd. Doordat het gespiraliseerde water direct daarna in contact wordt gebracht met bijvoorbeeld Wifi of je mobiele telefoon is het water al snel weer chaotisch geworden.
Wat we daaruit kunnen opmaken, is dat waterstructuren informatiestromen in levende systemen beïnvloeden. Dat inzicht heeft grote gevolgen, want als een biologisch systeem optimaal werkt, is de weerstand in het lichaam veel beter. Dus ook de totale gezondheid van het lichaam wordt dus beter. Dat nieuwe inzicht betekent een omslag in ons denken.

‘Een nieuw wetenschappelijke visie nodig’

Water is de structuur die alles in stand houdt! Zo wordt bijvoorbeeld ook het DNA volledig omringd door watermoleculen. Dus misinformatie in het water door voeding, straling, of welke andere invloed dan ook, zet het water onder ‘druk’ waardoor het weer chaotisch wordt en dat heeft invloed op ons gedrag, ons lichaam en uiteindelijk op onze gezondheid.

[1] Vakblad Natuurlijke & Integrale Gezondheidszorg, augustus 2019
[2] Biomoleculen is een molecuul van een stof die van nature voorkomt in organismen en die kan woorden aangemaakt door deze organismen. Voorbeelden zijn: eiwitten, vetten, koolhydraten en vitaminen.
[3] ‘Gespiraliseerd water = zgn. vortex water; water dat gerevitaliseerd en verbetert is door een draaikolk (spiraal) te creëren tijdens het stromen van het water.

7.0      Polariteit van water, of een lichaamscel

‘Er bestaat geen materie, alles bestaat uit straling’ [Max Planck]

Materie is een illusie. De werkelijkheid is niets anders dan een zee van trillingen; energie! Trilling is de basis van alle leven, dit is wat de moderne wetenschappelijk onderzoek bevestigt. Sommige van deze frequenties/ trillingen zijn zintuigelijk waarneembaar door de mens. Daarentegen zijn zeer zwakke trillingen bijvoorbeeld van moleculen en atomen alleen meetbaar met zeer geavanceerde, dure meetinstrumenten (bv. SQUIDs).
Elke cel, elk orgaan en het hele organisme trilt zoals een TV- of radiozender met een bepaalde basistrilling, waarbij specifieke organen energie (trillingen) kunnen uitzenden die te onderscheiden zijn van de totale energie van de mens. Deze informatie (de kwaliteit, de ordening, samenstelling of structuur) is uiteindelijk een afspiegeling van alle processen in en tussen individuele cellen op basis van bio-fotonen [1].

‘Ons lichaam is een geordend biologisch systeem’

Zo bestaat elke frequentie of trilling uit het zichtbaar lichtspectrum uit ‘lichtdeeltjes’ of ‘fotonen’ die bepaalde kenmerken hebben waaronder ook een draaiing of ‘spin’. Afhankelijk van de dominantie aan fotonen met links- of rechtsspin, zijn lichtfrequenties als golf daarom ofwel links (-) ofwel rechts (+) gepolariseerd [2].
De lichte dominantie aan overwegend rechtspolaire frequenties heeft er in de evolutie voor gezorgd dat men in gezonde organismen een dominantie aan rechtspolariteit kan nameten. D.w.z. dat de bio-fotonen, de lichtdeeltjes die de communicatie tussen onze cellen verzorgen, hoofdzakelijk een rechtsspin bezitten. Zo heeft ook elke gezonde biologische cel een positief geladen (‘rechtsdraaiende’) kern, en een negatief geladen (‘linksdraaiende’) celwand. De linksdraaiing van de celwand zal enerzijds de negatieve, storende linksdraaiende energieën van de buitenwereld (zoals vrije radicalen) afstoten en anderzijds de positieve rechtsdraaiende energieën aantrekken. De positief rechtsdraaiende energieën worden verder doorgevoerd naar de celkern om zo de cel te voeden.

‘Omkering van de cel-polariteit’

Natuurlijk gewonnen voedsel, natuurlijk zuiver bronwater en voedingsstoffen bezitten op grond van de natuurlijke opslag van zonlicht rechtspolaire eigenschappen. Als er dus in onze omgeving het natuurlijk evenwicht wordt verstoord en meer fotonen met linkspolariteit aanwezig zijn, zullen de cellen zich niet meer kunnen ‘voeden’ en doen zich fenomenen voor zoals verzwakking van het immuunsysteem, het lymfestelsel.
Bij straling met zeer sterke linksdraaiing (bijv. bij GSM, UMTS, DECT, Wifi, Wimax,….) krijgen we zelfs een omkering van de cel-polariteit! Voeding, antioxidanten, mineralen en vitaminen worden zelfs afgestoten en de vrije radicalen en toxines worden aangetrokken. De cellen en het lichaamssysteem raken compleet ontregeld en kunnen aanleiding geven tot de ontwikkeling van kanker (overwegend links-polair).
Ook de industriële verwerkingsprocessen en onzorgvuldig transport van bijv. voeding en zelfs een korte blootstelling aan een onnatuurlijk vel (bv. de-magnetisering in een winkel, botteling van water in de fabriek, transportband, vrachtwagenvervoer, etc.) is al voldoende om een complete omkering van de cel-polariteit te realiseren.

‘Waarom reageert ons lichaam op negatieve straling?’

We weten allemaal dat er ijzer in ons bloed zit. Maar wat de meeste niet weten, is dat deze hoeveelheid ijzer gelijk is aan 14 – 16 spijkers. Dit ijzer zal op een fysisch/ natuurkundige manier reageren op magnetisme, zoals ook iedere cel en watermolecuul. Als we dus het magneetveld weer kunnen harmoniseren in ons lichaam, dan kan de materie zichzelf veranderen. Dit verklaart enigszins de succesvolle behandeling van de magneetveldtherapie.
Dus wanneer lichaamscellen blootgesteld worden aan bijv. stralingsvelden, wordt de bio-energetische rechtsspin van de cellen omgezet in een linksspin! Wanneer dit gebeurt, veranderd de pH-waarde (zuurgraad waarde) en is het lichaam niet meer in staat de juist hoeveelheid rode- en witte bloedlichaampjes aan te maken. Hierdoor wordt het immuunsysteem aangetast en de negatieve kettingreactie gestart.

‘Wat zich via onze zintuigen openbaart als materie, is in werkelijkheid een hoge concentratie van energie in de kleinste ruimte’ [Albert Einstein]

[1] Biofotonen – biologische werkzame lichtfrequenties met zeer zwakke intensiteit.
[2] Binnen het zichtbaar lichtspectrum zijn de meeste frequenties met een golflengte tussen 390nm en 550nm voornamelijk opgebouwd uit fotonen met een linksspin, de meeste frequenties met een golflengte tussen 550nm en 780 nm voornamelijk uit fotonen met rechtsspin.

8.0 Alkalisch water

 ‘Water het voornaamste transportmiddel voor zuurstof’

Water is het voornaamste vervoermiddel voor zuurstof naar de cellen. Water is ook het voornaamste vervoermiddel voor het verwijderen van gifstoffen uit de cellen en het lichaam. Watertekorten (t.g.v. bijvoorbeeld ‘uitdrogingsverschijnselen’) hebben zuurstoftekorten én ook een zure pH tot gevolg.

Water is een belangrijk geneesmiddel – het geneest uitdroging.

Alkalisch water (met inbegrip van het water in de cellen!) kan veel zuurstof bevatten. Zuur water daarentegen (ook in de cellen) kan heel weinig zuurstof bevatten. Dus hoe zuurder de cellen, des te minder goed ze van zuurstof voorzien zijn.
Alkalisch water met zijn vele OH ionen is rijk aan zuurstof, omdat de OH-ionen zich met elkaar verbinden om H2 te vormen waarbij zuurstof vrijkomt. Als de OH-ionen overheersen, is het water alkalisch.

Alkalisch water is dus het gezondste water! [1]

Als ons lichaamscellen en –weefsels zuur zijn (onder een pH van 6,5 tot 7,0) verliezen ze het vermogen om zuurstof uit te wisselen, en daar zijn kankercellen dol op.
Als we weinig zuurstof én kooldioxide [2] hebben, worden we zuur vanwege al het melkzuur dat bij een laag zuurstofgehalte wordt gegenereerd. Water ioniseert in H+ en OH-. Als de H+ ionen en OH- ionen gelijk in aantal zijn, is de pH neutraal. Als de H+ ionen overheersen is het water zuur.

[1] Nieuwsbrieven Water, deel I t/m V, 2012-2013
[2] Kooldioxide. Nieuwsbrief Adembeheersing ‘Genezen met zuurstof’ – deel II, Okt. 2020

9.0      De juiste pH-balans

Wanneer er meer H+ ionen dan OH- ionen in het water bevinden, dan wordt het water zuur genoemd. Andersom noemt men water met meer OH- ionen dan H+ ionen basisch water.
We veronderstellen dat water H2O is, dat houdt in: twee waterstofatomen voor elk zuurstofatoom. Deze verhouding 2 : 1 vinden wij echter alléén bij water met een pH-waarde van 7! Als je dus basisch water drinkt, drink je water met overtollige zuurstof. Niet in de vorm van O2, maar in de vorm van OH- wat heel stabiel is omdat het zich met positief geladen geïoniseerde basisch materiaal bindt. Het basische materiaal wordt gebruikt om giftige, zure bestanddelen te ontgiften en wanneer dat gebeurt komt een hydroxyl ion vrij waardoor overtollig zuurstof naar de cellen kan gaan .

Een pH-waarde lager dan 7 wordt dus als zuur beschouwd, en hoger dan 7 als alkalisch. Het handhaven van een licht-alkalische pH-toestand is cruciaal voor een goede gezondheid.

We spreken van twee soorten zuurstof. De ene soort, het elementaire zuurstof O2, is de dynamische vorm, de andere is het stabiele hydroxyl-ion OH- dat meestal gebonden is aan een positief basisch materiaal. Het lichaam heeft beide nodig, want bij het inhouden van de adem wordt de zuurstof (O2) afgesneden en je sterft. Als de pH-waarde in je lichaam onder de 7 daalt, wordt OH- afgesneden en je sterft ook! Wanneer de ademhaling stopt, wordt eerst de zuurstof O2 en daarna uit OH- verbruikt, daarna sterf je. Dit duurt ongeveer drie minuten. Mensen met een hoge basische waarde, zoals baby’s kunnen langer dan 3 minuten overleven.

‘Invloed van stralingsvelden’

De belangrijkste factor voor het creëren van de juiste pH-waarde is dus zuurstof te verhogen en wel om de reden dat er géén afval- of gifstoffen het lichaam kunnen verlaten zonder zich eerst met zuurstof te verbinden. Maar indien de cellen blootgesteld worden aan stralingsvelden, wordt de bio-energetische ‘rechtsspin of rechtse draaiing’ van de cellen omgezet in een ‘linksspin’. Wanneer dit gebeurt, verandert de pH-waarde (zuurgraad waarde) en is het lichaam niet meer in staat de juiste hoeveelheid rode- en witte bloedlichaampjes aan te maken. Hierdoor wordt het immuunsysteem aangetast en de negatieve kettingreactie gestart.

‘Als je pH te zuur is, heb je te weinig zuurstof’.

Hoe alkalischer je dus bent, des te méér zuurstof je lichaamsvloeistoffen kunnen bevatten en behouden.

10.0 Bloed als belangrijkste transportroute

‘Een meditatieve houding; innerlijke rust’

Als we rusten is ons bloed bezig schadelijke zure stoffen te neutraliseren en deze naar de nieren en de longen te transporteren. De nieren verwijderen geneutraliseerde afvalzouten, urinezuur, ammoniak, enz. uit de bloedcirculatie, terwijl de longen kooldioxide uit het koolzuur halen en daarmee het bloed basischer maken. De pH-waarde van het bloed is het hoogst ná de passage door de longen!

In het bloedplasma zijn twee bestanddelen (een basische en een zure) met elkaar in evenwicht. Het basische bestanddeel is natriumbicarbonaat (NaHCO3) [1], het zure is koolzuur (H2CO3). Wanneer het koolzuur stijgt, bijvoorbeeld door training, dan wordt het bloed zuurder. Als dit gebeurt gaan we automatische dieper ademhalen om méér CO2 door de longen uit te scheiden en minder zuur te worden.
Een manier om verzuring te voorkomen, is door de inzet van basische bufferstoffen in het bloed te creëren zoals bijvoorbeeld natriumbicarbonaat en basisch natriumfosfaat (NaPHO4). De medische wetenschap [1] heeft wel ontdekt dat we naarmate we ouder worden, bicarbonaat (HCO3-) verliezen in ons bloed; bicarbonaat houdt ons bloed basisch of alkalisch.

Als we het over de pH-waarde van het bloed hebben, dan bedoelen we het arteriële bloed. Dit komt uit de longen, waar kooldioxide werd verwijderd. De pH-waarde van het bloed in de aderen verschilt, afhankelijk van onze activiteiten. Als de pH-waarde van het arteriële bloed te laag is, zijn wij in gevaar. Slagaderlijk bloed met een pH-waarde van 6,95 kan tot coma en zelfs de dood leiden!

Ons bloed heeft een pH-waarde tussen 7,3 en 7,45. Bloed met een pH-waarde van 7,45 bevat 64,9% meer zuurstof dan bloed met en pH-waarde van 7,3! Om een menselijk leven in stand te houden, moet het lichaam een constante lichaamstemperatuur handhaven, evenals een constante pH-waarde van de verschillende lichaamsvloeistoffen, zoals maagsap (pH-waarde = 1,5), bloed en pancreas-sap (pH-waarde = 8,8). Eén van de grootste problemen is een constante pH-waarde van het bloed binnen de grenzen van 7,3 tot 7, 45 te handhaven.
Om bijvoorbeeld één glas cola (pH-waarde van 2,5) te neutraliseren, moeten we ongeveer 32 glazen sterk basisch water drinken!

[1] In 1996 publiceerde Dr. Lynda Frassetto van de Universiteit van California, San Francisco, een artikel over bicarbonaat waarden in menselijk bloed op verschillende leeftijden.
Meer informatie. Lees het boek ‘Natriumbicarbonaat’ – het unieke natuurlijke Eerste Hulpmiddel – van Dr. Mark Sircus

10.1 Water als transportmiddel

‘Water verhoogt de efficiëntie van de rode bloedcellen bij het opnemen van zuurstof in de longen.’

In de bloedbaan en de lymfevaten zorgt het water voor het transport van en naar de cellen van voedingsstoffen, stofwisselingsproducten, afvalstoffen, hormonen, mineralen en vitamines.
Water speelt een zeer belangrijke rol bij het in standhouden van de lichaamstemperatuur. Twee fysische eigenschappen van water zijn hiervoor verantwoordelijk. Water heeft een sterk warmtebindend vermogen. We zeggen dat water een hoge soortelijke warmte heeft, wat wil zeggen dat er veel energie nodig is om de temperatuur van het water één graag Celsius te doen stijgen. De grote hoeveelheid water in ons lichaam zorgt voor een grote buffercapaciteit van warmte. De invloed van buiten af hebben dan ook niet zo snel gevolgen voor de lichaamstemperatuur.
Daarnaast heeft water ook een hoge verdampingswarmte, d.w.z. dat er veel energie nodig is om water te verdampen. Deze eigenschap van water komt goed van pas als het lichaam door intensieve arbeid of sportbeoefening veel warmte produceert. We gaan transpieren en het zweet – een oplossing van water en zouten - verdampt op onze huid. Heirdoor wordt veel warmte onttrokken aan ons lichaam, waardoor we afkoelen.

‘Een exponentiële waard van pH!’

Het volgende is daarom van belang om te onthouden: dat de pH-waarde een exponentiële waarde is en dat daarom een klein verschil in pH-waarde een groot verschil in het absolute aantal OH-ionen betekent. Een verschil van 1 pH betekent een tienvoudig verschil in het aantal OH- ionen, en het bloed met de pH-waarde7,45 bevat 64,9% meer zuurstof dan bloed met een pH-waarde van 7,30.

‘Water voorkomt het verlies van geheugen naarmate we ouder worden’.

Opmerkelijk is, dat gedurende ons leven het percentage water in ons lichaam geleidelijk af neemt tot ongeveer 50% van ons lichaamsgewicht. Het lichaamsgewicht van een volwassene bestaat voor ongeveer 60% uit water; 45 liter bij een lichaamsgewicht van 75 kg. Hoe komt dat ouderen zo weinig water nog drinken? Is het ‘dorstgevoel’ dan bijna verdwenen bij hen?

‘Watertekort – uitdroging – leidt tot een zuurstoftekort in alle cellen’

11.0    De boodschap van (gezuiverd) drinkwater

De planeet aarde bestaat voor een groot deel uit water. Al het leven bestaat uit water. Het menselijk lichaam bestaat voor ruim 70% aan water. 

Osmose-water, is bijvoorbeeld kraanwater dat door omgekeerde osmose is ontdaan van alle zich daar in ophopende vervuilingen; water in zijn puurste vorm!

Emoto is een Japans natuurgeneeskundige die wonderbaarlijke eigenschappen van water heeft onderzocht. Hij fotografeert waterkristallen. Er zaten enorme verschillen in de kristallen. Water dat uit een magnetron komt of uit een vervuilde rivier vertoont een grote chaos op de foto. Water waarnaar door mensen liefde en dankbaarheid is gezonden vertonen mooie symmetrische kristalstructuren. Hij stelde namelijk vast dat de positief beïnvloede watermonsters mooie en perfect gevormde kristallen opleveren, terwijl negatieve woorden, gedachten en emoties resulteren in lelijke, misvormde kristallen.
Emoto onderzocht de kracht van liefde en dankbaarheid. Deze kracht blijkt namelijk door het water opgenomen te worden. Zelfs het meest vervuilde en chaotische waterkristal werd mooi symmetrisch en harmonieus als er dankbaarheid en liefde naar werd gezonden. Dat betekent voor iedere mens dat een negatieve, agressieve of hatelijke gedachte in jezelf, ook een uitwerking heeft op het lichaam. In de alternatieve geneeskunde wordt al erg lang gezegd dat het vooral belangrijk is positief te denken. Met zijn onderzoeken heeft Emoto een bewijs geleverd dat positief denken echt helpt.

‘Water heeft een geheugen en is in staat om trillingsfrequenties op te slaan, deze vast te houden en ook weer af te geven’. [1]

(Drink)water heeft dus ook een geheugen en het neemt de omgeving in zich op. Wanneer de omgeving vervuild is van bijvoorbeeld elektromagnetische straling, dan is dat aan het water af te lezen. Het waterkristal ziet er dis-harmonieus uit. Er is geen symmetrie; er heerst chaos en dus ziet het kristal is niet ‘mooi’ – geordend, coherent - uit. Aangezien wijzelf voor 70% uit water bestaan, hebben we met deze eigenschap van water de sleutel in handen om grote veranderingen te bewerkstellingen, zowel op persoonlijk vlak als op collectief en mondiaal niveau!

[1] De werkzame stof in een medicijn heeft altijd een bepaalde trillingsfrequentie. Door deze frequentie vast te leggen in een speciale keramieksoort en deze dan in contact te brengen met  water is het mogelijk deze trillingsfrequenties op het water te kopiëren. Wanneer dit geïnformeerde water wordt gedronken kan de trillingsfrequentie zijn werk doen in het lichaam, en dit zonder bijwerkingen en extra belasting van de organen.

12.0    Water is de EERSTE VOEDINGSSTOF waaraan het lichaam behoefte heeft!

• Water is de belangrijkste bron van energie – de ‘cash-flow’ van het lichaam.
• Water genereert elektrische en magnetische energie in elke cel van het lichaam.
• Water is het belangrijkste oplosmiddel voor alle voedingsmiddelen, vitaminen en mineralen. Het wordt gebruikt in de vertering van voedsel naar kleinere deeltjes, bij het uiteindelijke metabolisme en het assimilatieproces.
• Water verhoogt de efficiëntie van de rode bloedcellen bij het opnemen van zuurstof in de longen.
• Water verwijdert uit verschillende delen van het lichaam het giftafval en draagt het aan de lever en de nieren over voor verwijdering.
• Water voorkomt het verlies van geheugen naarmate we ouder worden. Het voorkomt o.a. de ziekte van Alzheimer, multiple sclerose, de ziekte van Parkinson en de ziekte van Lou Gehrig's .

13.0    Watercrisis management

‘Waarom is water zo belangrijk voor ons lichaam?’
‘Watertekort – uitdroging – leidt tot een zuurstoftekort in alle cellen’

Het menselijke lichaam heeft géén watervoorraden van waaruit het tijdens een uitdrogingsfase kan worden geput. Uitdroging veroorzaakt afzetting van giftige stoffen in weefsels, gewrichten, nieren, lever, hersen en huid. Voldoende water drinken, ruimt juist die afzettingen op!
Het zou nu bij velen van ons steeds duidelijker moeten worden, dat een watertekort of misschien nog wel beter uitgedrukt dat een chronisch watertekort in ons lichaam kan leiden tot allerlei onverklaarbare gevreesde ziekten. Uitdroging – een chronisch tekort aan water – is daarom één van de meest onderschatte problemen bij jong en oud!

‘Het water wordt ‘selectief’ over het fysieke lichaam verdeeld!’

Het beheer van de beschikbare waterreserves in het lichaam wordt wel de eerste verantwoordelijkheid van een ingewikkeld systeem genoemd. Dit ingewikkelde waterrantsoenerings- en distributieproces blijft van kracht, totdat het lichaam onmiskenbare signalen ontvangt dat het toegang heeft tot een voldoende hoeveelheid water. Omdat iedere lichaamsfunctie wordt beheerst door de waterstroom (de nieuwe water-visie van dr. F.M. Batmanghelidj), is ‘waterbeheer’ de enige manier om er zeker van te zijn dat voldoende hoeveelheden water en het vervoer van voedingsstoffen het eerst die vitale organen bereiken die een nieuwe ’stresssituatie’ moeten gaan bestrijden. Denk bijvoorbeeld eens aan een migraineaanval – een watertekort in de hersenen!

‘Water verhoogt de efficiëntie van de rode bloedcellen bij het opnemen van zuurstof in de longen’.

Eén van de onvermijdelijke processen in het lichaamswaterhuishouding en rantsoenering is de ‘wreedheid’ waarmee sommige functies dusdanig worden begeleid dat een ‘aangewezen’ structuur niet méér ontvangt dan een vooraf bepaald deel van het water. Dit geldt dus voor alle organen in het lichaam.
Binnen deze systemen van waterrantsoenering, heeft de hersenfunctie absolute prioriteit boven alle andere functies – de hersenen zijn 1/50^ste deel van het lichaamsgewicht, maar het ontvangt 18-20 procent van de bloedcirculatie [1].
Wanneer de ‘rantsoenverdelers’ die belast zijn met het regelen en distribueren van de waterreserve in het lichaam, actiever worden, geven ze hun eigen alarmsignalen voor de gebieden waar een watertekort is. Op deze wijze ontstaat er een efficiënt watercrisis managementsysteem. Zoals de radiateur van een auto stoom afblaast als het koelsysteem overbelast is en slechts functioneert wanneer de auto tegen een helling oprijdt.

[1] Bloed bestaat normaal gesproken voor 94% uit water wanneer het lichaam volledig verzadigd is met water – rode bloedcellen zijn eigenlijk waterzakken die het gekleurde hemoglobine bevatten.

14.0    De verouderde wetenschappelijke visie

'Water en zuurstof staan aan de basis van ons leven, maar de vraag "Wat de zin v an het levenis' is door de wetenschap nog nooit beantwoord'

Helaas, bijna alle geneeskundige onderzoeken zijn gebaseerd op één scheikundig inzicht. Het scheikundig inzicht in het menselijk lichaam heeft zich bijna volledig geconcentreerd op de gedetailleerde samenstelling van de moleculen in het lichaam en de minieme veranderingen in de hoeveelheid van de vaste stoffen in het lichaam. Op die manier werd er in de afgelopen eeuw een chemisch-farmaceutisch beeld van het menselijk lichaam gevormd, hetgeen de ontwikkeling van het medisch–industrieel systeem tot gevolg had.

‘De echte reden van veroudering begrijpen’

In het algemeen kan je stellen dat de wetenschappelijke benadering die gebaseerd is op materialistische, mechanistische en reductionistische assumpties zijn gebaseerd, door de meeste wetenschappers het hoogst wordt aangeslagen. Daar gaan de meeste fondsen naar toe. Daar worden de meest aansprekend resultaten behaald en daar zouden de knapste koppen werken. Hoe sterker een visie van dit materialistisch paradigma afwijkt, hoe lager de plaats van deze visie in de hiërarchie en hoe minder geld en aanzien ze krijgen.
Echte wetenschap beperkt zich niet tot materialistische en dus beperkende aannames, maar staat open voor nieuwe en aanvankelijk soms onverklaarbare bevindingen. Ziet het als een uitdaging om hier verklarende theorieën voor te vinden. De hedendaagse medische wetenschap werkt bijvoorbeeld aan het verouderingsproces zonder de ware oorzaken te willen doorgronden. Er zijn verschillende verouderingsprocessen voor verschillende delen van ons lichaam, maar er is voor mijn gevoel allemaal maar één oorzaak: de ophoping van zure afvalstoffen in ons lichaam. Afhankelijk van de plaats waar de afvalstoffen worden opgeslagen, veroorzaken zij verschillende symptomen.

Het is juist nu opmerkelijk dat de wetenschap [dr. Lynda Frassetto en dr. Mark Sirus] al in 1996 heeft ontdekt dat naarmate we ouder worden, bicarbonaat (HCO3-) in ons bloed verliezen. Bicarbonaat houdt ons bloed basisch of alkalisch, echter de gemiddelde waarde van het bicarbonaat is constant tot op een leeftijd van 45-jaar! Daarna vindt er een spectaculaire daling van het gehalte bicarbonaat plaats. Kenmerkend van dit alles is dat op een gemiddelde 45-jarige leeftijd symptomen van diabetes, artritis, hypertensie, osteoporose, kanker, etc., etc. beginnen te verschijnen.
Fysische veroudering ontstaat naar mijn idee wanneer het bicarbonaat in het bloed afneemt. Als deze waarde afneemt, is het lichaam steeds minder in staat om het zuur te neutraliseren. Dit niet-geneutraliseerde teveel aan zuur hoopt zich op als cholesterol, vetzuur, urinezuur, nierstenen, enz.

‘De moderne medische wetenschap slaat de plank mis’

We leven nu in een tijd van ver doorgevoerde specialisaties, vooral op medisch gebied. Artsen weten zo veel over het kleine gedeelte van hun specialisatie dat zij het totaalbeeld uit het oog zijn verloren. Daarom zien zij de eenvoudige oorzaak ook over het hoofd: de ophoping van zure afvalstoffen die in ons lichaam als een overblijfsel van onze lichaamsprocessen ontstaan. Het proces van verzuring is zeer geleidelijk en het volstrekt zich over het hele lichaam. Daarom valt het onder geen enkele specialisatie van de geneeskunde. Laat staan dat er wetenschappelijk onderzoek [1] is gedaan naar ‘het geheugen van water’, ‘aarden of gegrond-zijn’ en bijvoorbeeld ‘aardstralen’ in relatie tot onze gezondheid. Het bestaan van aardstralen, aarden, etc., etc. wordt in de wetenschap niet aanvaard en derhalve wordt het onderzoeken ervan gezien als pseudowetenschap [2].

De medische wetenschap is een meer statistische wetenschap geworden en heeft daarom grote series proeven nodig, het liefst met dubbelblind onderzoek, zodat de psychologie van de arts en de patiënt de statistieken niet kunnen beïnvloeden. Maar dat zuren door basische stoffen geneutraliseerd worden, is elementaire chemische wetenschap en heeft geen statistisch en dubbelblind onderzoek nodig.

[1] Al in 1937 kwamen Duitse onderzoekers (Freiherr von Pohl) tot de conclusie, dat aardstralen illusies waren. Prof. Solco Tromp is n.a.v. het KNAW-rapport met de ‘grond gelijk gemaakt’ door geschreven recensies in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde en in het Nederlands Tijdschrift voor Natuurkunde.
[2] Pseudowetenschap. Nieuwsbrief Psychiatrie, ‘Pseudowetenschap’ – deel II, juni 2013

14.1    De mens, een ‘bio-elektrisch’- lichaam’

‘Voortschrijdende inzichten’

Door de eeuwen heen hebben mensen op de grond gewandeld, gezeten, gestaan en geslapen – waarbij hun huid in contact kwam met de ‘huid’ van de aarde – zonder te beseffen dat zo’n simpele aanraking natuurlijke elektrische signalen aan het lichaam overbrengt.
De kennis en betekenis van dit verband is nog maar recent onderzocht en verklaard door enkele wetenschappelijke deskundigen op het gebied van geofysica, biofysica, elektrotechniek, elektrofysiologie en geneeskunde. Zij vertellen ons dat de elektrische energie van de aarde de orde in onze eigen lichaamsfrequenties in stand houdt, net zoals een dirigent de samenhang en ritme van een orkest bepaalt.

Ieder van ons is een verzameling van dynamische elektrische circuits. In de levende matrix die ons ingewikkelde lichaam is, zenden en ontvangen miljarden cellen voortdurend energie in de loop van hun geprogrammeerde biochemische reacties. De toevoer van voedingsstoffen, lucht en water naar de cellen wordt geregeld door elektrische velden, en elk type cel is werkzaam in een eigen frequentiegebied. Je hart, hersenen, zenuwstelsel, spieren en immuunsysteem zijn goede voorbeelden van kleine elektrische systemen die werkzaam zijn in je ‘bio-elektrisch’-lichaam.

‘De mens zien als een vleesklomp met een geest?’

De moderne wetenschap kan de traditionele chemisch-farmaceutisch denkbeeld over bijvoorbeeld de onsterfelijkheid van de ziel (het hoger of innerlijke Zelf; het hoger bewustzijn, [1]) en het hiernamaals niet bevestigen, noch ontkennen. De spirituele aspecten van de mens kan de wetenschap echter niet observeren en dus zoekt zij uitsluitend een materiële verklaring voor alle menselijke uitingen. Deze kloof tussen de traditionele visie – het Christendom en de Oudheid - op de mens en de natuurwetenschappelijke visie leidt nog altijd tot hevige discussies. Denk maar eens aan het twistpunt of het denken nu uit hersenprocessen bestaat of een niet-materiële activiteit is; een niet zichtbare activiteit van het innerlijke Zelf – de ziel - is.

Het gaat daarbij in feite dus om de kernvraag of een mens méér is dan zijn lichaam en in hoeverre kun je dat aantonen. Anders gezegd, ben jij een drieledig (energie)wezen of alleen maar een ‘vleesklomp met een geest´?

Als jij vindt dat je een goddelijk energiewezen bent, dan wordt het hoog tijd dat jij je ook zo gedraagt. Dus besteed dus – hoe dan ook - in de eerste plaats veel tijd aan je ‘wederopbouw’ van je lichaam, want de ziel kan alléén maar spiritueel groeien als de geest én het lichaam zich ‘mee-ontwikkelen’!

[1] Nieuwsbrief ‘De wetenschappelijke verklaring van een Bijna-Doodervaring’ – deel II, mei 2019

15.0    Een nieuw wetenschappelijk paradigma nodig

‘Zonder ademhalen is er geen leven’ – zegt Vedanta; Indiase kernfilosofie.

Het lichaam heeft voor de productie van energie zuurstof O₂ nodig. Bij de productie van deze energie wordt kooldioxide (CO₂) gevormd. Helaas, de medische wetenschap – de farmacie met name - blijft maar aanmodderen met het verstrekken van onjuiste informatie, omdat ze in wezen niet willen accepteren dat er een direct verband bestaat tussen zuurstof en kooldioxide. Weinig medische wetenschappers én ademcoaches weten dat een verlaagd koolstofdioxideniveau in het bloed leidt tot een verminderde zuurstoftoevoer naar de cellen in het lichaam, met inbegrip van hersenen, hart en nieren!

De nieuwe wetenschappelijke waarheid en denkniveau over het menselijk lichaam zou moeten zijn, dat:

1. Zuurstof, waterstof en koolstof ons lichaam vormen.
2. Zuurstof voor het lichaam onontbeerlijk is. We kunnen een hele tijd zonder eten en drinken. Maar zonder zuurstof houden we het maar een aantal seconden vol, het is de levensvonk.
3. Een mens ca. 14% zuurstof nodig heeft om goed te kunnen leven. Maar 41% van de mensheid krijgt minder dan 10%, en een sterk dalende tendens zet zich voort!
4. De toevoer van voedingsstoffen, lucht en water naar de cellen wordt geregeld door elektrische velden, en elk type cel is werkzaam in een eigen frequentiegebied. Je hart, hersenen, zenuwstelsel, spieren en immuunsysteem zijn goede voorbeelden van kleine elektrische systemen die werkzaam zijn in je ‘bio-elektrisch’-lichaam.
5. Wetenschappelijk is aangetoond, dat de concentratie aan zuurstof in de atmosfeer langzaam afneemt. De zuurstof die je moet inhaleren voor 90 tot 95% zuiver zijn.
6. Ons ‘ontregeld ademhalingscentrum’ (in de hersenen) gewend geraakt is aan een (te) lage concentratie koolzuurgas.
7. Door een te snel ademhalen (stress is hier de oorzaak van) er een kooldioxidetekort ontstaat, dat leidt tot zuurstofgebrek. Waarom daalt de zuurstofopname zo sterk in de hersenen? Koolzuurgas-verlies!
8. Een (te) diepe ademhaling het zuur-base evenwicht (ph) in het lichaam verstoort.
9. Weinig medische wetenschappers én ademcoaches weten dat een verlaagd koolstofdioxideniveau in het bloed leidt tot een verminderde zuurstoftoevoer naar de cellen in het lichaam, met inbegrip van hersenen, hart en nieren!
10. De juiste longademhaling altijd gericht moet zijn op de intracellulaire ademhaling, ofwel de cel-gasuitwisseling.
11. De reguliere geneeswijze geen substituut voor het her-trainen van automatische ademhalingspatronen biedt.
12. Het ademhalingscentrum de zuurgraad, deconcentratie zuurstof (O₂) en de concentratie koolzuurgas (CO₂) van het bloed nauwlettend in de gaten houdt.
13. Een gecontroleerd water-distributie-systeem de enige manier is om er zeker van te zijn dat er voldoende water alle organen bereiken!
14. Water uit twee waterstofatomen en slechts één zuurstofatoom. 
15. Te weinig (zuurstofrijk) water in en rondom de cellen leidt tot een ‘veroudering of verharding’ van de flexibiliteit van het celmembraan.
16. Water een geheugen heeft!
17. Water elektrische en magnetische energie in elke cel van het lichaam genereert.
18. Tussen de leeftijd van 30 en 40 jaar ons zuurstofniveau het sterkst (tot 10%) daalt. Naarmate we ouder worden, daalt ons zuurstofniveau elke tien jaar gemiddeld 5%!’

15.0    Samenvatting

Onze ademhaling heeft heel veel invloed op hoe onze hersenen functioneren, dus bijvoorbeeld ook op de concentratie en (hyper)activiteit. Een tekort aan zuurstof zorgt ervoor dat het zenuwstelsel en de hersencellen overprikkeld raken. Ze komen in een constante staat van stress. Bij een normale, gezonde ademhaling komt er voldoende zuurstof in het bloed en de weefsels en zijn de CO2 (koolstofdioxide-gehalte) niveaus normaal. Maar de meeste mensen ademen veel te diep, te vaak, te gejaagd en onregelmatig. Dit heeft een negatieve invloed op het lichaam en vóóral de hersenen.

Het hoofdprobleem van een ‘verkeerde’ ademhalingsmethode is dus, dat het ademhalingscentrum in de hersenen ontregeld is. Dit ademhalingscentrum meet voortdurend de hoeveelheid koolzuurgas [kooldioxide, CO2] in het bloed (bijvoorbeeld in een halsslagader), en bepaalt op basis van deze informatie hoe diep en hoe vaak we moeten ademen. Maar helaas ons ‘ontregeld ademhalingscentrum’ is gewend geraakt aan een (te) lage concentratie koolzuurgas en probeert dit lage niveau vast te houden door de ademhaling diep (volume) en snel te houden.

Bij een tekort aan CO2 ontstaat altijd vaatvernauwing, waarbij een vermindering van de bloedvoorziening in de hersenen tot 30% a 40% kan worden aangetoond! Stress is in veel gevallen de veroorzaker, de boosdoener!

Hans Zevenboom