|
Voorwoord
‘Hoe kun je weten dat je leven ‘klaar’ is?
Laat iedereen die het onderwerp ‘doodgaan’, euthanasie, zelfdoding, en zelfmoord intrigeert of zelfs beangstigend vindt, zich de wens doen uitspreken dat dit onderwerp in een breder verband ter discussie wordt gesteld; dat een ieder nadien beseft dat het (vroegtijdig) ‘doodgaan’ – het doodsmoment – hoe dan ook een onderdeel is van het levensproces; van de Heen- en Terugreis van de ziel is. Maar, dat er ook rekening gehouden moet worden met eventuele mogelijke gevolgen van een vroegtijdige, ‘geforceerde’ dood. Een vroegtijdige dood kan in houden dat het Huis aan de Overkant nog niet ‘klaar’ is.
1.0 Inleiding
Wat gebeurt er als mensen doodgaan? Vragen, nog eens vragen.
De vraag ‘Wat gebeurt er als … ‘ is waarschijnlijk de vraag die de mensheid het meest heeft beziggehouden en in verwarring heeft gebracht. Houden we gewoon op met leven zonder enig teken van onszelf op aarde achter te laten, behalve onze stoffelijke resten? Worden we later alleen weer tot leven gewekt door een Opperwezen als we goede cijfers hebben gehaald tijdens ons leven? Gaan we naar de Hel of het Hemelrijk? Of komen we terug als dieren, zoals de Hindoes geloven, of misschien generaties later als andere mensen.
2.0 De dood en het reïncarnatieproces
De dood en het reïncarnatieproces zijn voor veel mensen te beschouwen als een onoplosbaar gebeuren in het menselijk leven. Maar wat veel mensen niet willen beseffen, is dat het een essentieel deel van de cyclus van een mensenleven is. Het is een onlosmakelijk deel van het levensproces. ‘Je kunt er niet aan ontkomen’.
Zonder inzicht en begrip voor zowel het reïncarnatieproces als dood op zich, zal men minder de ware zin van het leven begrijpen als mens hier op aarde.
Het thema ‘Dood, Karma en Reïncarnatie’ - ‘de dood brengt nieuw leven’ - zou juist ons leven moeten gaan beïnvloeden, zeker nu wij op een cruciaal keerpunt in de wereldgeschiedenis staan. Maar helaas, iedereen is drukdoende met zijn of haar sociale leven, maar niemand spreekt over de ‘dood’, karma of over reïncarnatie. Een onderwerp ‘not done’. ……………………… Helaas!
3.0 Een ‘wetenschappelijke’ doodsverklaring
‘Een perfecte donor’
Volgens de klassieke definitie is de dood een toestand waaruit je niet meer terugkomt. Die toestand wordt gedefinieerd als onomkeerbaar.
Van klinisch dood spreekt men als iemand géén waarneembare tekenen van leven (meer) vertoont: met name géén hartslag, géén ademhaling, en géén bewustzijn. Maar de functies van de hersenen zijn nóg niet volledig uitgeschakeld! Als men spreekt over hersendood, bedoelt men het volledige en onherstelbare verlies van hersenfuncties. Wanneer iemand hersendood is, zijn de hersencellen zodanig beschadigd dat deze de vitale hersenfuncties niet meer kan uitvoeren. Bij hersendood is herstel dus uitgesloten! Wel is iemand die hersendood wordt verklaard een perfecte donor, omdat het een donor is met een zogenoemd kloppend hart.
4.0 Wat is de visie van Sathya Sai Baba over de dood en ‘t hemelrijk?
Sai Baba: ‘Een mens bestaat uit lichaam, geest en ziel. Als je sterft valt het lichaam uiteen. De ziel blijft eeuwig onveranderd. De geest wordt gevormd door gedachten en kunnen je ook ná je dood aan de wereld verbinden’.
‘Dood zijn is een toestand die erg veel lijkt op slapen. Het individu dankt zijn lichaam af als een oude en versleten kledingstuk. Alleen het lichaam sterft. Daar de geest geen fysiek vorm heeft, sterft hij niet samen met het lichaam, maar gaat de activiteit van gedachten zelfs ná de dood van het lichaam door. De stroom van gedachten is de geest!’ [1, Blz. 179]
De ervaring ná de dood is niet voor iedereen hetzelfde; deze hangt af van de manier waarop je hebt geleefd. Afhankelijk van je levenswijze, van de manier waarop jij je karma hebt verricht, ga je naar een bepaald niveau van bewustzijn. Sai Baba spreekt in dit verband over drie verschillende loka’s of gebieden, namelijk chandra-loka, surya-loka en Brahma-loka. Deze loka’s zijn dus géén plaatsen, maar bewustzijnstoestanden!
Chandra-loka betekent letterlijk het gebied van het maan-prinicpe. De maan is het symbool van de geest. Chandra-loka is een tijdelijke verblijfplaats en de ervaring daar kan voor iedere individuele ziel sterk verschillen. Je zou kunnen spreken van een tijdelijke hemel of een tijdelijke hel!
‘De bewoners van de hemel zijn ook onderworpen aan de wet van voorspoed en tegenslag’. Met de bewoners van de hemel bedoelt Sai Baba hier de zielen die zich in chandra-loka bevinden.
‘Wanneer de ziel als een deva (engel) in chandra-loka is, is zij tevreden en voldaan en zal daarom niet hunkeren naar activiteit om vreugde te verkrijgen of om wat succes te behalen. Het verblijf in die loka is de beloning die zij heeft verkregen voor de goede daden die zij in het verleden heeft gedaan of het kan de prijs zijn die zij heeft gewonnen voor haar deugdzaamheid. Wanneer de vreugde, voortvloeiend uit de goede daden, ervaren en ongebruikt is, moet het tegenwicht van de opgestapelde gevolgen ondergaan worden en dus moet de ziel als mens op aarde komen’. [1, blz. 179]
[1] Boek ‘Bevrijding komt niet uit de hemel vallen’ – Wim G.J. van Dijk
4.1 Hemel of Hel?
In het voorgaande spreekt Sai Baba – Swami – over het hemel-aspect, maar er is ook een hel-aspect. Naar aanleiding van een vraag over de hel zei Baba: ’Het is een plaats, een plaats in je geest. Een geestestoestand met veel zorg en lijden. Het is een toestand van ná de dood’. [1, blz. 179]
Vraag: ‘Wat gebeurt er na je dood, wanneer je tijdens je leven je karma hebt verricht om de beloning. Dus met het verlangen om de vruchten van je handelingen te plukken?’
Sai Baba: ‘Je hebt weliswaar goede daden verricht maar niet uit verlangen om God en dus je medeschepselen te dienen, maar uit verlangen naar wereldse vreugde. Wanneer zulke mensen hun lichaam opgeven, dat wil zeggen wanneer zulke mensen sterven, zullen hun woorden opgaan in hun geest, en hun geest zal opgaan in hun prana (levenskracht) en de prana zal daarna opgaan in de jiva (de individualiteit).
Vervolgens zal de individuele ziel reizen naar het gebied van de maan-principe, de chandra-loka. Dat wil zeggen, de loka waar de godheid van de geest heerst. Hierdoor zullen zij zich ervan bewust worden, dat zij wederom het rijk van de geest moeten binnengaan met al zijn beroering en onrust van verlangens en wensen. In de chandra-loka zullen dergelijke individuele zielen enige voldoening en vreugde ervaren, totdat de gevolgen van de goede daden opraken’. [1, blz.179, 180]
In de chandra-loka kan de ziel zowel vreugde als lijden ervaren. In ons vertrouwde terminologie kunnen we dan spreken of een tijdelijke hemel of een tijdelijke hel. Wij moeten een tijdelijke hel niet gelijkstellen met de beschrijvingen van de hel die wij aantreffen in geschriften van een aantal godsdiensten. Daar is vaak sprake van eeuwigdurende martelingen en van duivels.
Sai Baba benadrukt, dat duivels niet bestaan en dat het verblijf in chandra-loka altijd tijdelijk is. Na zekere tijd zal de ziel opnieuw in een lichaam op aarde moeten komen.
‘Het begrip hel en de verschillende beschrijvingen van de hel zijn alle latere toevoegingen in de shastra’s en purana’s . De schrijvers van deze teksten geloofden dat godsdienst niet volledig zou zijn als hij geen hel aanvaardde. Het doel waarvoor de hel werd geschapen was alleen om angst op te wekken bij de mensen om hen van zonde te weerhouden’. (……..) ‘Er bestaat niet zoiets als satan of de duivel; dat zijn allemaal verdichtsels van de verbeelding. In de Bijbel wordt satan gebruikt als zinnebeeld voor de slechte eigenschappen in de mens. Als wij onze slechte eigenschappen opgeven, zullen wij de genade verwerven en God verwerkelijken’. [1, blz.180]
Brahma-loka
Brahma-loka is het gebied van Brahman of God. In deze toestand ben je volledig bewust van je werkelijkheid; je hebt moksha (bevrijding) bereikt, de hemel. Alleen wanneer de individuele ziel moksha bereikt heeft, zal zij surya-loka, het gebied van wijsheid, bereiken en vandaar zal zij Brahma-loka bereiken, dus opgaan in gelukzaligheid, in God.
Wanneer de ziel – het atma – Brahma-loka heeft bereikt, is het voor deze ziel onmogelijk om nog contact op te nemen met de stoffelijke wereld. Bovendien kent het dat verlangen ook absoluut niet meer. Wanneer een individu in chandra-loka is, blijft echter de activiteit van gedachten doorgaan. De geest is nog steeds door verlangen aan de wereld gebonden. Door diepe concentratie kan deze geest tot op zekere hoogte contact leggen met de materiële wereld. Hierbij moeten we niet denken aan over de aarde rondwarende, ijle gedaanten die wij als geesten betitelen.
De vraag die aan Sai Baba dan ook wordt gesteld, is: ‘Berstaan dergelijke geesten?’
‘Nee! Dit zijn zuiver psychologisch! Nee, het gaat hierbij om de geest als bundel van gedachten’. (….) ‘De zielen kunnen geen contact met de stoffelijke wereld hebben, maar de geest kan geluiden op band zetten en materiële veranderingen bewerkstelligen in deze wereld van natuurkundige verschijnselen. De zo geheten uitstraling afkomstig van een foto is een activiteit van de geest. Het is een projectie van de geest zelf en het is ook de geest die het waarneemt’. [1, blz.181]
Reïncarnatie-proces
Dus na een zekere tijd in chandra-loka te hebben doorgebracht, komt onherroepelijk het moment waarop de ziel opnieuw in een lichaam op aarde komt.
Reïncarnatie of wedergeboorte heeft alléén betrekking op het lichaam. Alléén het lichaam wordt geboren! Voor de ziel – het atma – bestaat er géén incarnatie, en géén reïncarnatie. Het atma is er vóór, tijdens en ná het lichaam.
Tijdens je leven hier op aarde heb je een zekere mate van spiritueel begrip verworven, maar deze kennis gaat niet verloren ondanks het feit dat je je niets bewust meer herinnert van je vorige leven(s). Maar, dat is beslist niet het geval.
Sai Baba: ‘Het lichaam, de zintuigen, het verstand, deze zijn vergankelijk. Verworven spiritualiteit gaat echter nooit verloren. In je nieuwe leven zal het tot uitdrukking komen als een hevig verlangen naar het ontdekken van de diepere zin van het leven’.
‘De in vorige levens verworven verdiensten komen nu tot uiting in de vorm van een hevige dorst naar bevrijding, een oprechte poging een goeroe (geestelijke leraar) te benaderen en een vastberaden strijd om in sadhana (geestelijke discipline) te slagen en zo brengen deze verdiensten de vrucht van de verwerkelijking van het atma – de ziel – voort’. [1, blz.182]
Wanneer je een menselijk lichaam hebt gekregen, is de kans dat je in een volgend leven op grond van je levenswijze weer zal terugkeren als dier zeer klein. ‘Ik ontken de mogelijkheid niet, maar zoiets gebeurt slechts zelden’.
Wanneer jij je, terug op aarde, uitsluitend bezighoudt met nishkama-karma, d.w.z. wanneer je uitsluitend handel uit liefde tot God, zonder te verlangen naar de vruchten van je handelingen, dan zul je bij je dood Brahma-loka bereiken, vanwaar géén terugkeer is.
[1] Boek ‘Bevrijding komt niet uit de hemel vallen’ – Wim G.J. van Dijk
5.0 Wat is het ‘dood-zijn’ volgens Neale Donald Walsch?
Wat gebeurt er nu als je dood gaat?
Denk je nu werkelijk dat je ophoudt te ‘leven’ als je dood gaat? Denk je heus dat je ophoudt te ‘bestaan’ en te scheppen, alleen omdat je dood bent? Denk je werkelijk dat de ‘reis van de ziel’ stopt, zodra het fysieke lichaam sterft? Denk je werkelijk dat na de dood er niets meer is, dat er niets meer gebeurt?
In de boeken van Neale Donald Walsch spreekt God zich uit duidelijk uit over het ‘dood-zijn’ en ‘dood-gaan’, want er is veel verwarring en onbegrip over dit werelds onderwerp.
Sommige mensen gaan ervan uit dat met de dood het lichaam én de geest komen te vervallen. Lichaam en geest komen echter niet te vervallen. Het lichaam verandert slechts van vorm, laat zijn meest compacte deel – het fysieke lichaam – achter, maar bewaart altijd zijn uiterlijk voorkomen. Het lichaam ondergaat een vormverandering; de energie van het lichaam zal met zijn uiterlijke verschijningsvorm meereizen naar het Hiernamaals. De kennis én de ervaringen van alle cellen zullen bewaard blijven en overgedragen worden aan het Hiernamaals.
De geest of het verstand (niet te verwarren met het brein) gaat ook mee, zich aansluitend bij de ziel en het etherisch lichaam [1] om uiteindelijk als één energiemassa met drie dimensies of facetten te verschijnen in het Hiernamaals; het Rijk van het Absolute of (voorlopig) Hemelrijk of (Red.) nog wat genuanceerder uitgedrukt, ‘je komt voorlopig terecht in de chandra-loka (voorlopige hemelrijk) waar de ziel zowel vreugde als lijden kan ervaren’.
De ziel(s)(bewustzijn), de geest(bewustzijn) en het (etherisch) lichaam(s)(bewustzijn) – niet het fysieke lichaam zelf - worden aldaar getransformeerd tot één ‘energieklont’. Je bent hoe dan ook dus een vormveranderaar, zowel tijdens de ‘heenreis’ als de ‘terugreis’!
Eigenlijk ga je – de ziel - helemaal niet ‘dood’, maar je komt in het Bewustzijn van de Macrokosmos terecht, daar waar geen ‘tijd’ en ‘ruimte’, geen nu en dan, vroeger of later bestaat. Sterven is dus terugkeren naar het Bewustzijn van de Macrorealiteit! De macrorealiteit is niet meer dan een microrealiteit, die weer een klein deel is van een nog veel grotere realiteit. De dood is voor de ziel dan ook een glorieus moment, een prachtige ervaring. Nu kan de ziel naar haar natuurlijke, oorspronkelijke vorm terugkeren, naar haar normale toestand. Er is een ongelooflijke lichtheid; een toestand van volkomen vrijheid; onbeperktheid is het juiste woord. Er is een bewustzijn van eenheid die tegelijk zegenrijk en subliem is. Het is onmogelijk voor de ziel om spijt te voelen over die verandering; het ‘dood-gaan’. Het is een terugkeer naar Huis! Dus het allereerste wat we goed moeten beseffen, is dat we eigenlijk nooit helemaal dood gaan, maar dat je terecht komt in het Bewustzijn van de Macrokosmos waar alleen Liefde heerst!
De dood bestaat dus niet! Als je zegt dat de dood bestaat, zeg je eigenlijk dat wij niet bestaan, want wij zij het Leven zelf. Als je zegt dat de dood niet bestaat, zeg je eigenlijk dat God niet bestaat, want God is |Alles-Wat-Is| en als alle dingen een verenigd geheel vormen (wat ze doen) en één ding zou sterven, dan sterven alle dingen. En dat zou betekenen dat God zou sterven. Als één ding sterft, sterft God. Dit kan natuurlijk niet het geval zijn. Weet daarom dit: de dood en God sluiten elkaar wederzijds uit. Ze kunnen onmogelijk naast elkaar bestaan.
De dood willen begrijpen, is dan ook het leven willen begrijpen. Het leven kan zich niet aan je openbaren zolang je de dood niet begrijpt. Je moet hem niet alleen begrijpen. Je moet ervan (gaan) houden, net zoals je van het leven houdt.
[1] Je energielichaam, of lichamen om precies te zijn, bevat de blauwdruk van je fysieke lichaam en behelst je gevoelens en gedachten. Er zijn verschillende energielichamen. Dit zijn de drie meest bekende: Etherisch lichaam – behelst de blauwdruk of patroon van je fysieke lichaam.
6.0 Het Hiernamaals
Vervolg Neale Donald Walsch
In de eerste momenten van wat wij het Hiernamaals noemen, vind je het misschien juist moeilijk om je aan het Collectieve Bewustzijn over te geven, als je alles om je heen (wat je allemaal ongelijk lijkt) bekijkt. Dus zal je proberen aan je eigen individuele begrip vast te houden, of dat nou goed voor je is of niet. In het Hiernamaals hoef je je wat dat betreft geen zorgen te maken, want je zult onmiddellijk automatisch door wezens met een hoger bewustzijn omgeven worden, en door het Hogere Bewustzijn Zelf; God!
Toch kan het gebeuren dat je niet meteen weet dat je zo liefdevol opgenomen wordt; het kan zijn dat je dat niet meteen begrijpt. Daardoor zal het lijken alsof je van alles 'overkomt'; dat je de speelbal bent van één of ander lot van het moment. In werkelijkheid ervaar je het bewustzijn waarin je bij het sterven verkeerde.
Sommigen van ons hebben (hoge) verwachtingen zonder je daarvan bewust te zijn. Je hele leven heb je nagedacht over wat er ná de dood zou gebeuren, en wanneer je 'sterft' worden die gedachten manifest, en dan realiseer je je opeens wat je gedachten waren, dan maak je je gedachten op eens waar. En het zullen je sterkste gedachten (‘Ik ben een zondaar en ben niet waardig om Gods Liefde te ontvangen en ga dus naar de Hel’) zijn - de gedachte waar je je het meest aan vastgehouden hebt - die zoals altijd in het leven het hardste doorwerken!
7.0 Slot
Reïncarnatie kan de dimensie van je leven verdiepen. Je leert dingen in een beter verband te bekijken en de betrekkelijkheid ervan in te zien. Het bewerkstelligt een versneld innerlijk rijpingsproces. Maar wat iemand eruit haalt, is uiteraard altijd weer een persoonlijke zaak. Je krijgt ‘herkansingen’ [Het Evangelie van Thomas; gnostiek] en wel om je ziel verder te laten evolueren, zodra de ziel het menselijke lichaam omhult in het aardse leven.
Sai Baba adviseert ons altijd aan de dood te denken. Sommige mensen zullen zich wellicht afvragen wat daar de zin van is. Je leeft er immers geen moment langer door, maar Sai Baba benadrukt dat nadenken over de dood je leven sterk kan veranderen. het zal je de betrekkelijkheid van het aardse leven doen inzien en je aanzetten tot het doen van goede daden en het vermijden van schadelijke handeling [1, blz. 177]
Als je God wilt bereiken wacht dan niet tot het laatste moment. Denk niet dat je altijd nog op het laatst van je leven berouw kunt hebben over je zonden en zo toch nog één kunt worden met God. Het lukt je namelijk niet om je bij het sterven op God te richten, wanneer je dat niet al je hele leven hebt gedaan. Bij het sterven zullen je gedachten en gevoelens zich richten op dat wat tijdens je hele leven het belangrijkste voor je is geweest.
Sai Baba: ‘De mens zou niet moeten sterven als een kat of een hond. Hij zou bij het verlaten van de wereld beter en gelukkiger moeten zijn dan toen hij erop kwam. Hij moet weggaan vol dankbaarheid voor de kans die hem gegeven is om God te ervaren in alles wat hij zag, hoorde, aanraakte, rook en proefde. We zouden zo moeten leven. Maar dit vereist een levenslange oefening en een diep geloof’.
Reïncarnatie is een feit. Het heeft zin en het is perfect!
[1] Boek ‘Bevrijding komt niet uit de hemel vallen’ – Wim G.J. van Dijk
Hans Zevenboom
Literatuurverwijzing:
- Nieuwsbrief Euthanasie en de dood – maart 2018
- Boek ‘Bevrijding komt niet uit de hemel vallen’ – Wim G.J. van Dijk
- Boek ‘Bevrijding komt niet uit de hemel vallen’ – Wim G.J. van Dijk
- Boek ‘Sai Baba, de wonderdoener’ – Howard Murphet
- Boek ‘Sai Baba, de Heilige……’ – Samuel H. Sandweiss
- Boek ‘Sai Baba, Leringen’
- Diverse boeken van Neale Donald Walsch
- Nieuwsbrief ‘Christusbewustzijn of Integraal bewustzijn’ – deel II, 2020
|
