1.0 Inleiding

Het uittreden of ‘het buiten je lichaam verkeren’ ook wel reizende helderziendheid, astrale projectie [1] of buitenlichamelijke ervaring (afgekort BLE) genoemd, kan in grote lijnen op vier manieren plaats hebben, te weten een bewuste uittreding, een onbewuste uittreding, spontane éénmalige uittreding en een ongecontroleerde uittreding.

Onbewuste uittredingen zijn buitenlichamelijke ervaringen die niet bewust worden opgewekt door een methodische stappenplan uit te voeren. Onbewuste uittredingen treden op tijdens slaap, meditatie, diepe concentratie, narcose, gebruiken van geestverruimende middelen, soms ligt de oorzaak in ziekte vooral wanneer deze bijna fataal is. Ook kan de oorzaak liggen in grote emotionele spanningen. Het bewust uittreden kan alleen door bewuste inspanning tot stand gebracht worden.
Eénmalige, spontane uittreding vinden gewoonlijk plaats op een moment dat de persoon in kwestie lichamelijk ziek of erg zwak is, of tijdens een intense emotionele crisis.

[1] Buitenlichamelijke ervaring is niet gelijk aan buitenzintuigelijke waarneming (BZW). Astrale projectie is een term die gebruikt wordt voor de techniek van het tijdelijk verlaten van het lichaam, waarbij men zich rond kan bewegen in een niet-fysiek of ‘astraal’ lichaam. Het woord ‘astraal’ vindt zijn oorsprong in het verre verleden van de vroege mystieke en occulte gebeurtenissen waarin hekserij, toverij, bezweringen en andere schijnbare dwaasheden en rol speelden die de moderne mens als onnozele en bijgelovige onzin bestempelt.

2.0      Uittreding! Hoe werkt het?

Het eerste wat velen berichten, is de ervaring dat zij hun lichaam verlaten. Erop neerkijken en ook zien wat artsen, verpleegkundigen of familieleden in de sterf- of operatiekamer zeggen of doen. Sommigen vertellen dat ze daarna de kamer verlieten. Anderen voelen zich meteen ver van de aarde verwijderd.
Mensen die een uittredingservaring hebben, melden veelal dat zij vlak daarvoor bepaalde sensaties hebben. De één hoort een hoge zoemtoon, de ander een soort van geruis en weer een derde voelt een stevige wind om zich heen of heeft het gevoel alsof hij ‘door het bed’ heen zakt. Vervolgens vindt er een soort ‘totale verlamming’ plaats waarna de daadwerkelijke uittreding plaatsvindt. De ervaring op zich wordt door de meeste mensen beschreven als zeer levensecht en duidelijk te onderscheiden van een droom!
Het feit dat je weet dat je een reflectie van jezelf bent, dus niet een fysiek persoon, maakt per direct een einde aan wie je ooit was! Je achtergrond, kennis, opleiding en kunde spelen dan geen rol meer. In de astrale wereld speelt dit allemaal geen rol meer; je bent gewoon een energiewezen of een goddelijk lichtwezen!

Er zijn vier slaapstadia te onderscheiden; deze zijn in het elektro-encefalogram (EEG) te zien als vier verschillende groepen van hersengolven, die met de mate van uittreding en daardoor met de diepte van de slaap samengaan. Het meest algemene onderscheid dat gemaakt wordt tussen de verschillende slaapfases is de remslaap en de non-remslaap. In de non-remslaap laat het EEG langzame golfbewegingen zien met frequenties van 4-13 Hertz, zijn de spieren verslapt en maken de ogen langzaam rollende bewegingen. Wanneer een tijdvak (30 seconden slaap) voor meer dan 20% uit deltagolven bestaat, spreekt men van diepe slaap of delta-slaap.
Diepe slaap vormt de derde fase van de non-remslaap. Tot 2008 werd er onderscheid gemaakt tussen slaapfase 3 en slaapfase 4, gebaseerd op het aandeel van de deltagolven. In slaapfase 3 maakten deltagolven 20% tot 50% van de hersengolven uit, terwijl meer dan 50% van de hersengolven in slaapfase 4 deltagolven waren. Tegenwoordig worden slaapfases 3 en 4 als één beschouwd.
Tijdens de remslaap laat het EEG veel bewegingsactiviteit van de ogen zien en wordt op het EEG een zeer gedesynchroniseerde hersenactiviteit waargenomen, wat verrassend genoeg overeenkomt met het soort EEG-activiteit van wakkere, alerte of geconcentreerde personen. Hierom wordt deze slaapfase ook wel paradoxale slaap genoemd.

Bij welke breinfrequentie vindt een uittreding plaats?

Over het algemeen genomen ziet het er naar uit dat de BLE’s plaatsvinden gedurende een toestand van de hersenen die normaal gesproken overeenkomt met dromen tijdens de slaap, én dat er soms een sterke verlaging van de bloeddruk optreedt, maar géén extreme verandering van de hartslag (65 tot 70 slagen per minuut). Echter de belangrijkste afwijking ligt in het feit dat elke BLE ongeveer dertig seconden (!) duurt, terwijl elke droomfase ongeveer drie minuten duurt. Zeker is het dat de persoon niet met een diepe trance of schijndood wordt geconfronteerd, maar bijna onmiddellijk ná een BLE wakker wordt! De hersengolven vertonen vlak vóórdat de persoon wakker wordt het patroon dat karakteristiek is voor fase 1 met mogelijk een enkele snelle oogbeweging gedurende die tijd. Het hersengolfpatroon – fase 1 - dat gewoonlijk voorkomt tijdens het dromen; snelle oogbewegingen (REM, rapid eye movements), een staat van totaal ontspannen, maar ook een staat tussen waken en slapen. De theta-staat is ook de ideale staat voor droom-herinnering, zelf-hypnose en herprogrammering van je mind. Onderzoekers hebben vastgesteld dat de slaap lichter wordt naarmate de nacht vordert. Vroeg naar bed gaan bijvoorbeeld is één van de belangrijkste manier om je gestel weer in harmonie te brengen met de natuur, omdat je het lichaam de ideale gelegenheid geeft tot diepe rust en een normale slaap.

Uittredingen vinden vermoedelijk plaats op theta- en delta-niveau [1], een verdiept bewustzijn tussen de 0.5 Hertz – 8 Hertz; van een diepe slaap tot een lichtere slaap! De Delta–frequentie is aanwezig in diepe droomloze slaap en in zeer diepe transcendente meditatie waar het bewustzijn volledig wordt losgekoppeld. Het is de toegangspoort tot de Universele Kosmische Geest en het collectieve onbewuste waarbij de ontvangen informatie niet beschikbaar is op het bewuste niveau. Theta-frequentie (4 Hz–8 HZ) zijn aanwezig tijdens diepe meditatie en lichte slaap met inbegrip van de REM-slaap.

Synchronisatie van de hersenen?

Bij veel mensen gaat uittreden gepaard met sensaties: suizingen. Een verklaring van onderzoeker Robert A. Monroe [2] is dat die suizingen een verbinding leggen tussen de linker- en rechterhersenhelft; synchronisatie van de hersenen! Tussen deze twee helften ligt dus de mogelijkheid het astraal- en stoffelijk lichaam te ontkoppelen. Als het astraallichaam (onstoffelijk, ‘tweede’, zwevend lichaam; de ziel) zich loskoppelt, raken alle krachtcentra – de chakra’s – automatisch in een hogere trillingsfase.

[1] Theta-frequentie = 4 Hz – 8 Hz en Alpha-frequentie = 8 Hz – 14 Hz. De vorm van de Theta-golf lijkt veel op die van de Delta-golf. Het verschil tussen beide frequenties zit ‘m in het feit dat we bij de Theta-frequentie 4 tot 8 golven per een seconde registreren.
Wanneer de Theta-frequentie de dominerende bewustzijnsfrequentie is, dan is de persoon in een slaap-waak-fase; in trance, intuïtief en naar binnen gericht. De Theta-staat is een creatieve staat waarin het brein niet gefocust is op één aandachtspunt. Gedachten in Theta zijn visueel-emotioneel in tegenstelling tot taalkundig/rationeel denken. Wanneer een persoon alleen Theta-frequenties genereert, is er over het algemeen sprake van een gebrek aan zuurstof en bloeddoorstroming. Bij een lage doorstroom van bloed zijn de hersenen gedwongen traag te werken. Frequenties van rond de 7 Hz reflecteren activiteit in de hippocampus en het limbisch systeem. Theta speelt een rol bij angst, activateren en inhibitie. Ook bij leren en geheugen.
[2] Robert Monroe (1915-1995). Hij was een succesvolle en veelzijdige zakenman die op middelbare leeftijd geconfronteerd werd met het fenomeen ‘uittreding’ en er nog succesvoller mee werd. Monroe, geluidstechnicus en producent van honderden radioprogramma’s werd befaamd door zijn bestseller ‘Uittredingen: experimenten buiten het lichaam’, 1986.

3.0    Wat of wie ‘treedt’ uit?

Wat gebeurt er nu werkelijk tijdens een buitenlichamelijke ervaring? Is het astraal-/ mentaal-/ emotioneel lichaam of het zgn. ‘geesteslichaam‘, het lichtend lichaam of eenvoudiger geformuleerd de ziel die uittreedt?
In concrete: treedt de ziel(bewustzijn) of de geest(bewustzijn) uit?

Bij uittreding vindt er een scheiding tussen het fysieke lichaam (het lichaamsbewustzijn en het gedachtevorm-bewustzijn) en de ziel (het hoger of vrij-bewustzijn) plaats: als ‘t ware een groot zuiver energiedeel of een specifiek bewustzijn(s)-niveau), een afgeleide van het elektromagnetische energieveld (aura) – het lichtend of fijnstoffelijk lichaam - dat de mens omhult en doordringt, gaat op ‘reis’.
De ziel – het innerlijke of hogere zelf, de essentie, je intuïtie – echter kun je het beste vergelijken met het elektromagnetisch energieveld, dat de mens omhult én doordringt! De ziel heeft van nature een zeer krachtige uitstraling met een hoge trillingsfrequentie die enigszins wordt ‘getemperd’ door de vele lichamelijke en psychische blokkades van de mens. De ziel is dus vertegenwoordigd en aanwezig in het fysieke lichaam! De ziel kun je daarom het allerbeste voorstellen als een allesomvattend energieveld of krachtveld – een ‘aura‘ -; als het niet-stoffelijke gedeelte waaruit de mens leeft.
De ziel is wat je ‘bij-elkaar-houdt’. De ziel is groter dan je lichaam. Zij wordt niet door het lichaam gedragen, maar draagt zelf het lichaam in zich. 

Het is dus de ziel – het hogere of innerlijke Zelf, het vrij-bewustzijn, het ‘fijnstoffelijke lichaam’, ook wel het ‘zwevend of tweede lichaam’ genoemd – die het fysieke lichaam verlaat tijdens een uittreding [BLE] en niet de ‘geest’, het verstand of de breinmassa!

Wanneer tijdens een droomtoestand of een uittreding het bewuste verstand (de geest) ’s nachts uitgeschakeld wordt, neemt het hoger-bewuste of het hogere zelf de leiding over. Wanneer het deel dat bóven ons normale bewuste verstand ligt het overneemt, worden we niet meer geremd door angsten, hoewel de gedachten en daden van ons bewuste verstand er wel invloed op uitoefenen. Het hoger of vrij-bewuste schijnt gewend te zijn voorbij de angstbarrière te opereren, én het begrijpt de regels van het bestaan in deze andere wereld beter.

4.0    De angst-barrière overwinnen

Het op enigerlei wijze toegeven dat het lichtend lichaam – het uittredende energielichaam of ziel(bewustzijn) – bestaat, roept onmiddellijk de vraag op waarover de mensheid gepeinsd heeft sinds zij leerde denken: Is er leven na de dood?
En, deze gedachten alleen al leidt tot de allergrootste angsten die wij kennen. De angst komt voort uit het idee dat de uitkomst van het leven onzeker is! De twijfel over de uiteindelijke uitkomst – het eeuwige leven, éénmalig leven of wordt het toch de hel of het vagevuur – heeft je grootste vijand geschapen, namelijk een fundamentele angst [1]!

Wie wil er nu angst ervaren? Niemand wil dat; het wordt ons nog steeds zo aangeleerd!

Maar helaas, wij zijn vervuld met angst en onze grootste angst is dat de belofte van God, Allah, Al wel eens de grootste leugen van het leven zou kunnen zijn en daarom creëren wij de grootste fantasie die we maar kunnen bedenken om onszelf hiertegen te verdedigen; wij beweren dat iedere belofte die ons de liefde en de (levens)kracht van God verzekert, de valse belofte van de duivel moet zijn. Dat is de kracht van angst.
Dat is wat de georganiseerde religies ons vertellen! Dat is wat de georganiseerde religies ons aandoen! Angst! Niet kwaadwillend bedoelt, maar onwetendheid!

Er zijn vele kanten aan de angstbarrière. De meest onbevreesde onder ons menen wellicht dat zij niet bestaat, totdat we haar tot onze grote verbazing ook in onszelf aantreffen. Op de eerste en belangrijkste plaats komt het facet van de angst voor de dood. Aangezien het loskomen van het stoffelijk lichaam veel lijkt op wat naar verwachting bij het sterven plaatsvindt, zijn de reacties bij een dergelijke ervaring geheel automatisch. Je denkt: ‘Vlug terug in mijn lichaam! Ik ga dood! Het leven is daar in mijn lichaam; terug er in!’
Het tweede aspect van de angstbarrière is eveneens gekoppeld aan de angst voor de dood: ‘Zal ik wel terugkeren naar mijn lichaam of er weer ‘in’ kunnen komen’. De ervaringen van personen die een BLE ervaring hebben ondergaan, vertellen ons dat ze steeds weer op de één of andere manier veilig terug hadden weten te komen in hun lichaam. Dat niemand daadwerkelijk 'dood’ of overleden is na een BLE, althans in de literatuur wordt hier nergens melding van gemaakt.
De derde basisangst is angst voor het onbekende. De gevaren van onze aardse omgeving kunnen we in redelijke mate inschatten en bepalen. Ons hele leven lang hebben we reflexen opgebouwd om ze het hoofd te bieden. Nu ineens worden we in een wereld met geheel andere mogelijkheden en wetten geplaatst. Een onbekende wereld bevolkt door hogere wezens die van alles goed op de hoogte zijn. In deze wereld heb je geen landkaart, geen boek met omgangsvormen, geen handleiding of internet of ‘goeroe’ aan wie je raad kunt vragen. Het onbekende is in grote mate aanwezig.
Een ander angst betreft de uitwerking van een BLE die het zou kunnen hebben op het gebied van geest en lichaam. Of er schadelijke effecten of nevenverschijnselen kunnen optreden bij een buitenlichamelijke ervaring. Het enige opmerkelijke van een BLE-ervaring is, dat er zich in de loop van het leven geleidelijke herziening van bestaande oude overtuigingen en uitgangspunten optreden. Je wordt geconfronteerd met een breder ‘blikveld’; een beter beeld van wat de ware betekenis is van het leven. Dat het leven een proces van ontwikkeling is.

Deze ongecontroleerde angsten – deze ‘bio-energieën’ [2] - zijn verantwoordelijk voor de meeste sensaties die we hebben bij het verlaten van en terugkeren naar het lichaam bij astrale projecties. Gevoelloosheid, gevoelens van gewichtloosheid, een sensatie van opzwellen, een wiegend gevoel, het horen van geluiden die vanuit je hoofd lijken te komen, trillingen die op en neer door het lichaam bewegen, een gevoel te vallen (soms gevolgd door een ‘schok’) en sensaties van slaapverlamming, zijn enkele van de meest voorkomende sensaties die aan het vertrek uit het lichaam voorafgaan.

Het is daarom van essentieel belang om ‘bio-energie’ (= angst) te begrijpen en te beheersen, omdat dit een belangrijke factor is om emotioneel meer in balans te komen (zowel binnen als buiten het fysieke lichaam) en daarmee bewust-zijn buiten het lichaam te vergemakkelijken. De enige manier om angsten tijdens een BLE te ondergaan, is ze te accepteren, te ervaren en ze te overwinnen. Ik ken geen andere methode om de angstbarrière te overwinnen dan voorzichtig de eerste stappen te wagen en zo stukje bij beetje al doende vertrouwd te raken met deze nieuwe omgeving. Alleen een ingeboren nieuwsgierigheid en volharding zal iemand in staat stellen de hindernissen te overwinnen die men op zijn weg zal ontmoeten.

[1] Angst is een fysiologische toestand die gekenmerkt wordt door lichamelijke, cognitieve, emotionele en gedragscomponenten. Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart.
[2] Bio-energie is de verzamelnaam voor energie uit energiedragers die rechtstreeks, dan wel via een chemische omweg, zijn gewonnen uit organisch materiaal.

5.0    Het ontspannen zijn

Het kunnen ontspannen, is een eerste vereiste en zeker de eerste stap die beheerst moet worden. Het ontspannen moet doelbewust gebeuren en zowel lichaam als geest omvatten. Bij deze toestand van ontspanning hoort een vrij-zijn van elke dwang van tijdgebrek. Je kunt niet in een haastige stemming zijn. Je gedachten moeten vrij zijn van op handen zijnde afspraken of te verwachten bezoeken die je aandacht kunnen opeisen. Elk soort ongeduld kan je vooruitzichten van slagen de das omdoen.

Er zijn ontelbare oefeningen en methodes om tot een dergelijke ontspanning te komen, en er zijn een aantal goede boeken over dit onderwerp verschenen. Kies gewoon de methode die bij je past! De methode ‘op de slaapdrempel blijven’ die hier beschreven wordt, is wellicht de eenvoudigste en meest natuurlijke methode. Ze brengt meestal gelijktijdig ontspanning van lichaam en geest teweeg. De moeilijkheid hierbij is echter precies op de drempel te blijven tussen slapen en helemaal wakker zijn. Maar al te vaak val je gewoon in slaap en dat betekent einde oefening. Maar met veel oefenen kun je je wakend bewustzijn handhaven tot aan deze grenstoestand, er in doordringen, en er doorheen gaan op je uiteindelijke doel af. Er is geen andere manier om dit te bereiken dan oefenen!

5.1    De methode ‘op de slaapdrempel blijven’

Eén van de meest effectieve technieken om buiten het lichaam lucide (dat wil zeggen helder en bewust) te zijn, is om met het normale waakbewustzijn [1] te oefenen méér bewust en helder te zijn. Het is belangrijk om onze luciditeit te behouden om helder en bewust te blijven tijdens het ervaren van een BLE en ons deze ervaring dan herinneren bij terugkeer naar het lichaam.
Een ander eenvoudige techniek om uit het lichaam te treden, bedacht door de bekende Braziliaanse bewustzijnsonderzoeker Dr. Waldo Vieira, wordt ‘mentale verzadiging’ genoemd. Deze eenvoudige techniek is ontworpen om de geest te verzadigen met het positieve idee van een lucide BLE. Dit moet gedurende een bepaalde periode worden volgehouden, gewoonlijk ongeveer drie tot vier weken, om consistente resultaten te produceren. Dit is een gezonde, bewust zelf-veroorzaakte conditionering.
Er kunnen veel dingen gedaan worden om mentale verzadiging te genereren. Een eenvoudige en effectieve manier is om jezelf meerdere keren per dag af te vragen: ‘Slaap ik of ben ik wakker?’ en voorkom dat je automatisch antwoordt, maar probeer echt je reactie te overwegen. Je kunt jezelf precies deze vraag gaan stellen als je buiten je lichaam bent en dan zul je je realiseren dat je buiten je lichaam bent op dat moment en zo een semi-bewuste projectie veranderen in een bewuste, lucide buitenlichamelijke ervaring.

De methode van Robert A. Monroe verloopt als volgt: Ga liggen, bij voorkeur wanneer je moe en slaperig bent. Terwijl je je ontspant en in slaap begint te doezelen, richt je je aandacht ergens op, ongeacht wat, terwijl je je ogen gesloten houdt. Zodra je deze overgangstoestand een willekeurige tijd kunt vasthouden zonder in slaap te vallen, ben je door het eerste stadium heen. Echter de normale gang van zaken is dat je vele malen in slaap valt tijdens deze groei naar een dieper bewustzijn. Je kunt er niets aan doen. Het overkomt je gewoon, maar laat het je niet ontmoedigen. Het lukt niet van de ene dag op de ander. Als het zover is, weet je dat doordat je gaat vervelen, en je wilt dat er iets gaat gebeuren.
Als de pogingen om op de grens van waken en slapen je blijven je zenuwachtig maken, dan is ook dat een natuurlijke reactie. Het bewuste verstand schijnt er een hekel aan te hebben de zeggenschap die het tijdens het waken wel heeft, te moeten delen.

Vervolg van de methode

Wanneer je punt van concentratie, het beeld dat je hebt vastgehouden, ongemerkt verdwijnt en je merkt dat je ergens anders aan ligt te denken, dan nader je de voltooiing van toestand A. Heb je toestand A eenmaal bereikt (het vermogen om rustig voor onbepaalde tijd in de overgangstoestand te blijven met je gedachten op één punt gericht), dan ben je klaar voor de volgende stap.
Toestand B lijkt op de voorgaande, maar dan zonder de concentratie. Denk nergens aan, maar blijf op de drempel van slapen en waken. Kijk eenvoudig door je gesloten oogleden naar de duisternis voor je. Doe verder niets! Alleen maar met gesloten ogen naar het zwarte vlak voor je kijken. Na een aantal oefeningen is het mogelijk dat je je ‘gedachtenbeelden’ of lichtpatronen verbeeldt. Het kan wel een half uur duren voor deze beelden vervagen.
De toestand B ben je meester wanneer je in staat bent voor onbepaalde tijd te blijven liggen, nadat de gedachtenbeelden vervaagd zijn – zonder nervositeit – terwijl je uitsluitend zwart voor ogen ziet.

Toestand C bestaat uit een systematisch verdiepen van het bewustzijn, terwijl je in toestand B bevindt. Je zult de mate van verdieping kunnen vaststellen door naar ‘beneden’ te gaan tot een bepaald niveau van bewustzijn en naar wens weer terug te komen. Je zult deze gradaties van bewustzijn herkennen door het verdwijnen van de verschillende vormen van zintuiglijke waarnemingen. De tast verdwijnt als eerste, daarna de reuk en de smaak. Vervolgens zijn de gehoorindrukken aan de beurt en als laatste verdwijnt het gezichtsvermogen.
Nog een ander belangrijk controlemiddel is het kijken met gesloten ogen naar je voorhoofdsholtes; tussentijdse controlemethode!

Toestand D (de ontspanningstoestand) is het bereiken van C terwijl je volledig uitgerust en helder bent, i.p.v. moe en slaperig. Dit is ontzettend moeilijk en het klinkt gemakkelijk, maar de ontspanningstoestand ingaan terwijl je vol energie en klaar wakker bent, geeft een behoorlijke zekerheid dat je een bewuste controle over het geheel kunt behouden. De beste manier om toestand D bij de eerste pogingen te bereiken, is te beginnen onmiddellijk dat je ontwaakt uit een dutje of uit je slaap.
Als je deze toestand bereikt hebt, herhaal dan in gedachten: ‘Ik zal alles wat ik meemaak in deze ontspannen periode bewust waarnemen en onthouden. Ik zal me wanneer ik weer wakker ben slechts in bijzonderheden die dingen herinneren die een gunstige invloed hebben op mijn lichamelijke en geestelijke welzijn’. Herhaal dit vijf keer in gedachten en begin dan met halfgeopende mond adem te halen!

Tussentijdse controlemethode

Een betrouwbaar testmethode om te kijken of je voldoende ontspannen bent, is het ‘kijken’ met gesloten ogen naar je voorhoofdsholtes. Bij het optimale ontspanningsproces zul je voor je voorhoofd dan een dansende lichtblauwe ‘vlam’ of ‘vlek’ [2] waarnemen. Je zult deze ‘vlam’ niet alleen zien, je zult hem óók voelen. De ervaring, het gevoel van de ‘vlam’, zal je overspoelen van vreugde. Je zult deze liefde noemen. En misschien voel je tedere, zachte tranen in je opkomen. En dit is het moment dat je ‘hallo’ tegen je innerlijke zelf (een diep innerlijk bewustzijn of het vrij-bewustzijn) kunt zeggen. Op dit moment heb jij je ziel – je hogere of innerlijke zelf - ontmoet!

[1] Het normale bewustzijn wordt geassocieerd met bèta-hersengolven; 12-30 Hz. Alpha hersengolven (7,5 – 12 Hz) zijn aanwezig als je in diepe ontspanning bent en meestal met je ogen dicht of als je aan het dagdromen bent. Theta hersengolven (4-7,5 Hz) zijn aanwezig tijden diepe meditatie en lichte slaap met inbegrip van de REM-slaap.
[2] https://www.hetnieuweinzicht.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=283&Itemid=100236

6.0      De juiste trillingsfrequentie tot stand brengen  

‘Stappen om een uittreding te initiëren’

Toestand E. Terwijl je doorgaat met door je halfgeopende mond te ademen, concentreer je je op de duisternis voor je gesloten ogen.
Begin nu je gedachten te concentreren alsof twee lijnen naar voren wijzen vanaf de buitenkant van je gesloten ogen. Stel je voor dat ze elkaar kruisen op dertig centimeter van je voorhoofd. Stel een weerstand of druk voor waar deze lijnen elkaar ontmoeten, alsof twee elektrische draden die onder stroom staan samengevoegd worden. Of denk aan de polen van een magneet die tegen elkaar aan geplaatst worden.
Verplaats nu dit snijpunt van je af tot een meter van je vandaan (armlengte). Doordat nu de hoek veranderd is, is ook de druk anders geworden. Er vindt een samendrukken van de ruimte (krachten) tussen de samenkomende lijnen plaats. Laat de druk toenemen om het samenkomen van de lijnen te handhaven. Nadat het punt op armlengte tot stand gebracht en vastgehouden is, moet je het snijpunt verschuiven naar een afstand van ongeveer 1.80 meter van je voorhoofd, die de indruk wekt van een hoek van 30 graden.
Heb je eenmaal geleerd de hoek van 30 graden naar buiten tot stand te brengen en vast te houden, buig dan het snijpunt 90 graden (of in een L) omhoog in de richting van je hoofd, maar evenwijdig aan je lichaam. Met dit snijpunt ben je in staat om te ‘tasten’ of te ‘reiken’. Rek of reik verder en verder met dit snijpunt totdat je een reactie bespeurt. Tast op die plaats naar trillingen! Wanneer je ze gevonden hebt, trek ze dan in gedachten je hoofd in.

Afbeelding

Sommige volwassenen voelen een licht trillen of vibreren, tijdens dit moment [Bron Bardo Todo: ‘Het Tibetaanse Dodenboek’ en boek van Victor J. Zammit]. Kinderen ervaren deze trillingen als onaangenaam en sterk en zeggen vaak dat ze er misselijk van worden en dat vervolgens de muren op hen afkomen. Anderen noemen het een lichtende knetterende bol die je hoofd nadert of door je hoofd trekt; het lijkt of de bol uit een soort energie bestaat [Bron ‘Het Tibetaanse Dodenboek’ en ‘Het geheim van de gouden bloem’ van Richard Wilhlem/ C.G. Jung]
Ook nu geldt weer dat je weet wanneer je deze vindt, want het lijkt of een aanzwellende, regelmatige pulserende golf van oplichtende vonkjes die je hoofd in komt ‘razen’. Daarvandaan lijkt zij door je hele lichaam heen te snellen en het enigszins star en onbeweeglijk maakt.

Monroe beschrijft dit proces in zijn boek ‘Uittredingen’ als volgt: ‘Tenminste éénmaal leekt het een ring van vonkjes te vormen met een middellijn van ongeveer 60 centimeter, en met mijn lichaam-as in het midden. Ik kon deze ring zelfs zien als ik mijn ogen sloot. De ring bewoog van mijn hoofd naar mijn voeten op en neer met een regelmatige heen en weergaande beweging. Terwijl de ring elk deel van mijn lichaam passeerde, kon ik de trillingen als een band door dat gedeelte heen voelen bewegen. Wanneer de ring mijn hoofd passeerde (beginfase) ging het gepaard met een enorm lawaai, en voelde ik de trillingen in mijn hersenen’.
‘Ze werden gelijkmatiger naarmate ze hoger van frequentie werden (beginnend rond de 27 trillingen per seconde voor zover ik dat kan bepalen, en steeds sneller totdat ik ze nog slechts als een gevoel van warmte ervoer)’

Heb je het proces enkele malen doorlopen en eigen gemaakt, dan is het niet nodig om alle stappen steeds maar te doorlopen. Je hoeft alleen maar aan de trillingen te denken, terwijl je je in een ontspannen toestand bevindt, en ……….. ze dienen zich al rap aan. Er is dan een geconditioneerde reflex tot stand gebracht. Ook dit is niet een techniek die bij de eerste poging zal lukken. De kans op slagen neemt met iedere volgende poging toe.

7.0      Het beheersen van de trillingstoestand

‘Het beheersen van je gedachten is essentieel’

Om de gewenste uittredingsstaat te verkrijgen, moet je eerst een ‘uittredings’-trillingstoestand bereiken én je gedachten volledig kunnen (blijven) beheersen door niet in paniek te raken tijdens een uittreding! Het opwekken van dit effect is het meest kritieke punt in het ervaren van een BLE.

Nadat je de trillingstoestand tot stand hebt gebracht, moet je nog één factor in beschouwing worden genomen. En, deze factor is de beheersing van je gedachten. In de trillingstoestand ben je kennelijk onderworpen aan elke gedachte die je maar te binnen schiet. Als je ‘losse’ gedachte door je hoofd gaat, reageer je onmiddellijk en soms op een ongewenste manier, hetgeen een verklaring zou kunnen vormen voor de vele anders onverklaarbare ‘reizen’ naar plaatsen en mensen die je helemaal niet kent. Ze schijnen veroorzaakt te worden door gedachten of wensen waarvan je niet eens wist dat je ze had – onder de bewustzijnsdrempel dus. Daarom moet je zo dicht als maar mogelijk is bij ‘geen gedachten’ of één enkele gedachte (=concentratie) blijven.

‘Trillingsgolven of -frequenties verhogen’

Een belangrijk thema in het oefenen van het uittredingsproces is het beheersen niet alleen van je (emotionele) gedachten, maar vooral de trillingsgolven [1] die door het fysieke lichaam gaan en nadien ze gaande weg te verhogen door ze mentaal te ‘pulseren’. Hun oorspronkelijke trilsnelheid lijkt in de orde van zevenentwintig trillingen per seconden te liggen (de hoofdfrequentie van de trillingen zelf, niet de frequentie van de hoofd-voet beweging). Het is essentieel dat je dit versnellingsproces of de automatische toename van de trillingsfrequentie in het lichaam leert herkennen, toepast en uiteindelijk beheerst. Het is namelijk de snellere, hogere vibratievorm door het fysieke lichaam die het ‘loskomen’ van het stoffelijk lichaam mogelijk maakt. Heb je eenmaal het versnellen op gang gebracht, dan lijkt het zich vanzelf verder te ontwikkelen! Na verloop van tijd zal je de trillingen alleen nog maar in het begin voelen. Ze zullen in frequentie toenemen tot de frequentie zo hoog is, dat je ze niet meer kunt waarnemen. In dit stadium neem je met je zintuigen alleen nog een gevoel van warmte waar, met een licht tintelend gevoel maar dat is niet hinderlijk.

Het keer na keer kunnen bereiken van dit stadium wijst erop dat je klaar bent voor de eerste pogingen om uit je lichaam te treden.

8.0    Het uittreden zelf

‘Het losmaken van armen en benen’

Met het voorgaande in gedachten kunnen we de eerste oefeningen waarbij ons ‘tweede’ of onstoffelijk lichaam losmaken van het stoffelijk lichaam beperken qua tijd en aantal handelingen. Wat nu volgt is in principe ontworpen als een techniek om te kunnen wennen en oriënteren die een benaderen van het uittreden zonder angst mogelijk moet maken.

Methoden van uittreden

Het losmaken van armen en benen is een perfecte beginnersmethode om aan het gevoel van de uittredingsstaat te wennen, zonder er helemaal aan overgeleverd te zijn.
Na ontspannen en opwekken van de trillingstoestand maak je òf van je rechter òf van je linkerhand gebruik, maar slechts één tegelijk!
Reik met je hand uit naar een voorwerp – bijv. een deur - waarvan je herinnert dat het zich buiten het bereik van je arm (je stoffelijke arm) bevindt. Reik ernaar uit. Reik alsof je je arm uitrekt en dus niet naar boven of beneden. Een iets betere variant is op dezelfde manier met je arm en hand uitreiken, maar dan zonder een bepaald doel op het oog te hebben. Vaak is deze methode beter, aangezien je dan van te voren geen vastomlijnd idee hebt van hetgeen je zult ‘voelen’.
Wanneer je op deze manier uitreikt en niets voelt, duw dan nog iets verder met je arm en hand. Blijf zachtjes duwen alsof je je arm uitrekt, totdat je iets met je hand tegenkomt. Als de trillingen aanwezig zijn, zal het beslist lukken en zul je uiteindelijk iets voelen of aanraken met de hand. Als dat het geval is, ga dan op de tast het voorwerp af tot in de kleinste details. Voel of er barsten, spleten of opmerkelijke details in de vaas zijn die je later zult kunnen herkennen.
Nadat je vertrouwd bent geraakt met het voorwerp door het te betasten met je uitgestrekte arm en hand, maak je je hand recht en duw je met je vingertoppen tegen het voorwerp. Eerst zul je op weerstand stuiten. Duw dan iets harder en overwin zachtjes de weerstand die je ontmoet. Nu zal het erop lijken of je hand recht door het voorwerp heen gaat. Blijf duwen tot je hand helemaal door het voorwerp heen is en je een ander voorwerp tegenkomt. Trek dan voorzichtig en langzaam je hand weer terug. Langzaam tot het weer normaal voelt.
Wanneer je dit gedaan hebt, kun je de trillingen verminderen. De beste manier om dit te doen, is te proberen heel langzaam je stoffelijke lichaam te bewegen. Denk aan je lichaam en open je fysieke ogen. Breng doelbewust je zintuigen weer in actie. Zijn de trillingen weer helemaal verdwenen, blijf dan nog een paar minuten stil liggen, om bij te komen. Sta dan op en maak aantekeningen over het voorwerp dat je ‘gevoeld’ hebt.
Wanneer je antwoorden bevestigend zijn, dan heb jij je eerste succes geboekt. Wanneer de feiten niet kloppen, probeer het dan nog eens op een andere dag!

‘De til-methode’

Een ander eenvoudig(st)e methode die je ook kunt gebruiken om los te komen van je lichaam is het eruit ‘tillen’. De bedoeling is hier niet om een verre reis te ondernemen, maar om het verschijnsel eerst in je eigen slaapkamer beter te leren kennen, zodat je in een vertrouwde omgeving bent. De bedoeling hiervan is dat de eerste echte ervaringen op deze wijze onderzocht en nagegaan kunnen worden met herkenningspunten die terug te vinden zijn. Om dit herkennen en kunnen oriënteren nog verder te ondersteunen, is het aan te raden deze eerste ervaringen van uittreden bij daglicht te doen!
Om weer de gewenste staat te verkrijgen, moet je eerst de trillingstoestand bereiken, en je gedachten volledig blijven beheersen. Je zult slechts binnen de begrenzingen van je eigen vertrouwde kamer blijven. ‘Denk nu aan lichter worden, aan omhoog zweven, aan hoe prettig het zou zijn omhoog te zweven. Wees er vooral zeker van ook te denken hoe prettig het zou zijn, wat de subjectieve gedachte die ermee geassocieerd wordt, is van de grootste betekenis. Je wilt het omdat het iets is dat je emotioneel iets doet; je reageert al voor de handeling zelf, vol verwachting’.
Als je doorgaat met hieraan te denken, zul je loskomen van je lichaam en zachtjes omhoog zweven. Misschien niet de eerste keer dat het lukt, en ook niet de tweede keer. Maar je kunt er zeker van zijn dat het een keer gaat lukken.

De laatste methode is de rotatie-techniek. Een techniek waarin je je langzaam moet omdraaien net zoals je je in je bed omdraait om gemakkelijker te gaan liggen.
Probeer niet jezelf te helpen omdraaien door armen of benen te bewegen. Begin te draaien door de bovenkant van je lichaam om te wentelen, dus je hoofd en schouders eerst. Beweeg vooral langzaam, want als je dit niet doet kun je bij het loskomen gaan rondtollen als een boomstam in het water.
Uit het gemak waarmee je begint te draaien zonder weerstand of gevoel van gewicht, zul je kunnen opmaken dat je een geslaagd begin hebt gemaakt met het uittreden. Dus terwijl je bezig met het draaien bent, moet je langzaam draaien tot je een halve slag gedraaid bent. Deze halve slag of draaiing van 180 graden bestaat slechts uit tweemaal 90 graden draaien en is gemakkelijk aan te voelen. Eenmaal in de 180 graden stand stop je de rotatie, louter door het te denken. Denk vervolgens zonder aarzeling aan omhoog drijven, achteruit van je stoffelijke lichaam vandaan. Ook nu geldt weer dat wanneer je erin geslaagd bent de trillingstoestand te bereiken, deze methode zeker zal slagen.

9.0     Methode van ‘terugkeren’ in het stoffelijk lichaam

‘Experimenten ‘ter plekke’ en vertrouwd raken’
‘Het ‘tweede’ lichaam, zwevend- of niet-stoffelijk lichaam’

Ben je er eenmaal in geslaagd uit te treden, dan is het van groot belang dat je de situatie volledig meester blijft. De enige manier om hierin te slagen – vooral in de beginfase van dit proces – is dicht bij het lichaam te blijven. Dus direct géén ‘verre reizen’ in de beginfase gaan ondernemen. Wat voor gevoelens – ontembare nieuwsgierigheid naar meer informatie - je ook krijgt, zorg dat je dicht in de buurt van je lichaam blijft!
Want ….. wilde onbeheerste ervaringen in dit vroege stadium zouden onprettige situaties kunnen opleveren. Besef en weet dat dit een proces van mentale aanpassing is; dat een geleidelijk aanpassen sterk zal bijdragen tot je gemoedsrust en vertrouwen.

Zover gekomen, bestaat de voornaamste oefening uit het ‘terugkeren’. Houd de afstand tot je lichaam tot ongeveer één meter, zwevend boven je lichaam. Doe op dit moment nog géén pogingen zijwaarts te bewegen of verder omhoog te gaan.
Doe gedurende de volgende drie of vier oefeningen niets anders dan proberen in en uit je lichaam te treden. Om onder deze omstandigheden terug te komen, hoef je slecht jezelf terug te ‘denken’, en je keert automatisch terug in je lichaam. Wanneer je weer helemaal op de juiste manier versmolten bent met je lichaam, zul je elke willekeurig lichaamsdeel weer kunnen bewegen. Open elke keer dat je in je lichaam bent teruggekeerd je ogen, en ga dan fysiek rechtop zitten zodat je er zeker van bent dat je weer helemaal terug bent.

Zowel bij de ‘til’-methode als de ‘rotatie’-methode ga je langzaam naar je lichaam terug, ook weer door er aan te denken! Bij beide methoden lijkt er zich een licht schokje, als een ‘klik’ voor te doen wanneer je in het fysiek lichaam bent ingedaald. De cyclus is voltooid wanneer je kunt uittreden, terugkomen in je lichaam, gaan zitten en de tijd noteren. De volgende stap van de aanpassing bestaat uit het uittreden tot op een grotere afstand. Elke afstand binnen een straal van ongeveer drie meter is geschikt. Houd altijd je gedachten geconcentreerd op één enkel doel, zonder terloopse gedachten, vooral bij deze langere oefeningen. Nadat je gewend bent geraakt aan het gevoel van verder-weg-zijn, zeg dan tegen jezelf dat je kunt zien. Denk niet aan het openen van je ogen, want dat kan je weer in je lichaam doen belanden en de trillingstoestand verminderen. Denk in plaats daarvan aan zien, dat je kunt zien – en je zult zien. In het begin zal je gezichtsvermogen misschien zwak zijn, als in de schemer, onscherp of bijziend. De reden hiervan is onbekend, maar met wat oefening zul je scherper kunnen zien.

10.0    Slot

‘Astrale projectie! Wat moeten we van dit alles denken?’
‘Als het ‘tweede’, zwevend of straal lichaam bestaat, hoe ziet het er dan uit?

Verschijnselen als helderziendheid, telepathie, psychokinese e.d. worden niet in het algemeen niet aanvaard, omdat ze moeilijk te verenigen zijn met onze huidige, materialistische wereldvisie. En aangezien ze niet kunnen bestaan, nemen de meeste wetenschapsmensen niet eens de moeite zich op de hoogte te stellen van het bewijsmateriaal dat erop wijst dat ze wel degelijk bestaan. En, omdat ze niet op de hoogte zijn van de bewijzen worden ze weer gesterkt in de overtuiging dat zulke verschijnselen onmogelijk zijn. Dergelijke cirkelredenaties, die dienen om de vertrouwde levensvisie te versterken, komen beslist niet allen bij geleerden voor. Ook jij en ik zijn onderhevig aan vooroordelen; onze bestaande spirituele overtuigingen.

Wat moet je doen wanneer je met een onbekende factor geconfronteerd word? Omkeren en hem uit je gedachten bannen?

Of je nu twijfelt aan het bestaan van een ‘tweede’ of onstoffelijk lichaam – een ziel die astraal reist – of niet, ik ben van mening dat een ieder het bestaan van een astraal lichaam zelf kan ervaren, als zijn verlangen ertoe maar groot genoeg is. Of iemand het al dan niet moet doen, is echter niet aan mij om te beoordelen.
Maar ik ben ervan overtuigd dat de meeste, zo niet alle mensen tijdens de slaap in verschillende mate hun stoffelijk lichaam verlaten. Bij bestudering van de literatuur blijkt dat dit idee van (nachtelijke) uittreding door de eeuwen heen steeds weer terug te vinden is. Wanneer we dit idee als aanvaardbaar vinden of meer als een feit accepteren, dan zou de ‘tweede’ staat op zich geen onnatuurlijke toestand zijn, maar veel eerder een zegen voor de ziel – je innerlijke of hogere zelf - zijn. Dit proces ‘het verlaten en terugkeren naar het fysieke lichaam’ is dan te beschouwen als een onoplosbaar gebeuren in ieder menselijk leven. Het is een essentieel deel van de cyclus van een mensenleven en is een onlosmakelijk deel van het geheel dat leven heet!

Hans Zevenboom

Literatuurverwijzing:

1. Boek ‘Uittredingen’ van Robert A. Monroe
2. Overzicht van namen die betrokken zijn, of ervaring hebben met het uittredingproces, de ervaringsdeskundigen, zijn o.a. Muldoon, Robert A. Monroe, Sten Oomen, Penny Sartori, Barbara Rommer, Sylvia Lucia, Stefan Ossowiecki, Charles Tart, karlis Osis, Erlendur, Haraldsson, Eileen A. Garett, Ingo Swann, Alex Tanous.