1.0  Inleiding

‘Het overgrote deel (meer dan 85%) van doodsoorzaken op het westelijke halfrond wordt gevormd door degeneratieve ziekten: vooral hartziekten, kanker, suikerziekte en artritis.’

‘Het wordt tijd dat de mensheid een kwantumsprong maakt t.b.v. zichzelf!’

De moderne geneeskunde gaat uit van het denkbeeld dat je gezondheid nauwelijks te beïnvloeden is. De meeste artsen en biologen schrijven het lichamelijk functioneren en de gezondheid van een organisme toe aan het DNA. Het DNA wordt beschouwd als de architect, de bouwmeester én het centrale krachtstation van het lichaam, waarin de blauwdruk van de eiwitten en aminozuren van het lichaam zit. Maar dat verklaart nog niet of onvoldoende waarom mensen ziek worden.

‘Antidepressiva zijn niet verslavend, maar hebben wel bij werkingen’

De reden dat we steeds zieker worden, is volgens mij dat de medische opleidingen en de farmaceutische industrie er niet op gericht zijn om de oorzaken van ziekte op te lossen, maar om de symptomen te verzachten middels medicatie waardoor artsen onbewust op die manier hun patiënten ziek houden. Het gevolg is dat de bijwerkingen van een medicijn een reden verschaft om een volgend medicijn voor te schrijven waardoor je uiteindelijk echt ziek wordt.
Uit een onderzoek in 1997 in Amerika bleek dat van alle mensen die farmaceutische geneesmiddelen voorgeschreven kregen, hielden er uiteindelijk één aan die medicijnen gerelateerd probleem aan over. Van alle ziekenhuisopnames in 1992 was 28% te wijten aan ziektes t.g.v. medicijngebruik! [Electrical Nutrition]

‘Dokters zijn mensen die medicijnen voorschrijven waarvan ze weinig af weten, om ziekten te genezen waarvan ze nog minder af weten, bij mensen van wie ze niets af weten.’ [Franse filosoof een vrije denker Francois Marie Arouet]

2.0 Wat is DNA?

‘De Goddelijke Blauwdruk die je in jezelf meedraagt’
‘DNA slaat jouw genetische informatie op’

Het menselijke DNA heeft 3,3, miljard bouwstenen van de moeder en 3,3, miljard bouwstenen van de vader. Zo’n 10 procent tussen mensen kan verschillen. Ongeveer 40 miljoen variaties komen bij mensen vaak voor en de rest is zeldzamer. De verschillen zitten op zo’n 350 miljoen plekken in het DNA bij de mensen. Deze variaties zijn samengevat in een zogenaamd DNA-profiel, dat informatie is en helpt om verschillen tussen mensen te verklaren zoals welk risico op ziekte je loopt.

‘Als je het chromosoom beschouwt als een lange passagierstrein, dan is ieder compartiment van de trein een lange DNA-sliert, en iedere passagier een gen-code voor één specifiek eiwit’.

Een enkele DNA-molecuul [1] kan bestaan uit een keten van miljoenen nucleotiden [2]. Dit noemen we een chromosoom [3]. De verzameling van chromosomen samen noemen we een genoom. Het genoom bevat voorouderlijke, culturele inprentingen en genetische codes voor huidskleur en kleur van de ogen, bloedgroep, lengte, haar en ieder ander denkbaar menselijke kenmerk. Bovendien is het genoom verantwoordelijk voor aangeboren ziektes en ander erfelijke afwijkingen. Niet zo algemeen bekend is, dat ons DNA beïnvloed kan worden door onze intenties.

Het genoom [4] is onderverdeeld in chromosomen, en de chromosomen zijn opgebouwd uit DNA. Het DNA in iedere celkern vormt ‘rechte’ slierten die chromosomen worden genoemd. Iedere menselijke cel heeft 46 afzonderlijke chromosoomslierten, die in de meeste gevallen voorkomen als 23 chromosoomparen. Iedere chromosoom bestaat uit talrijke genen, en elk van die genen is verantwoordelijk voor één biologische functie.

Iedere cel in je lichaam bevat DNA en alle cellen worden door het DNA bestuurd. Binnen in het DNA zit een genetische code die voor iedereen uniek is! Hierdoor kent ieder wezen een eigen bouwplan en verschillen we – ondanks dat we soortgenoten zijn – toch van elkaar. Maar feitelijk is DNA een erg groot molecuul die in de celkern onze persoonlijke (erfelijke) codes bevat. Dat unieke molecuul is opgebouwd met (maar) vier verschillende soorten bouwstenen (DNA-structuur wordt gevormd door 4 stikstof basemoleculen [5]: Adenine, Guanine, Thymine en Cytosine). Die bouwstenen worden ook wel nucleotiden [2] genoemd. De nucleotiden zijn ‘achter elkaar aan geplakt’ in lange strengen of slierten en gezamenlijk vormen ze een spiraal – de dubbele-helixstructuur; te vergelijken met een wenteltrap of een gedraaid dik stuk touw. Deze wenteltrap bestaat uit twee parallelle ketens van suiker- en fosfaat groepen die worden bijeengehouden door basemoleculen (nucleotiden, [3]). Deze basenucleotiden (treden van de wenteltrap) vormen de genetische code van het DNA en elk ervan heeft uiterst nauwgezet zijn plaats gekregen in overeenstemming met de Goddelijke Blauwdruk!

‘De opkomst van het DNA-bewerkingsgereedschap CRISPR-Cas’

Kort gezegd wordt erfelijke informatie op het DNA vertaald in eiwitten (een passagier met een gen-code) en deze eiwitten sturen de lichaamsprocessen aan. In het zelfhelingsproces is dan ook het ontzettend belangrijk om te weten, dat er oneindig veel mogelijkheden in volgorde van de vier achter elkaar geplakte nucleotiden zijn. En, juist die volgorde van de nucleotiden daar draait het om bij bijvoorbeeld DNA-activatie en DNA-helingstechniek, maar ook bij de CRISPR-CAS methode; de ‘moleculaire schaar’ die een specifiek stukje genetisch materiaal opzoekt in een cel en wanneer hij dit stukje vindt, knipt hij het DNA op die plek door. Tijdens dat reparatieproces ontstaan foutjes in het DNA rondom de breuk, wat ertoe kan leiden dat een gen wordt uitgeschakeld. En, dat is precies wat de wetenschappers willen bereiken.

We kunnen stellen dat iedere cel zijn eigen doelstelling en bewustzijn heeft, en met bewustzijn kan de cel communiceren! Ons vermogen om te communiceren met cellen is een cruciaal aspect van zelfheling!

[1] DNA is de drager van het erfelijk materiaal volgens vele universitaire wetenschappelijke onderzoeken! Het DNA bevat de code waarin al onze erfelijke eigenschappen zijn vastgelegd, zoals je bloedgroep, de kleur van je ogen en haar, de kans op bepaalde erfelijke ziekten .............
[2] https://nl.wikipedia.org/wiki/Nucleotide
[3] Chromosoom. Een streng DNA noemen we een chromosoom
[4] Genoom: De verzameling van chromosomen samen noemen we een genoom. Elke lichaamscel in ons lichaam bevat het hele genoom.
[5] https://biologielessen.nl/index.php/dna/788-bouw-van-het-dna

3.0 Enkele wetenswaardigheden over het DNA

Hieronder een aantal aangetoonde feiten over DNA. De unieke eigenschappen van DNA en RNA hebben te maken met hun vermogen om zich te repliceren en te communiceren! Celdeling is een fantastisch proces dat met recht het predicaat ‘wonder’ verdient.

1. De lengte van 1 volledig genoom bedraagt ongeveer 1,80 meter.
2. Uitgaande van 75 triljoen cellen in je lichaam, levert het uitrollen van het totale DNA een totale lengte op die de aarde ongeveer 5 miljoen keer omspant.
3. DNA is een bron van foton (licht) emissie. Het wordt voor mogelijk gehouden dat er een verband tussen DNA-foto-emissie en bewustzijn bestaat.
4. De hoeveelheid informatie in de dubbele DNA-spiraal is zo gigantisch, dat geschat wordt dat er ongeveer 100.000 genen mee gemoeid zijn.
5. Een cel is een element dat bestaat uit koolstof, zuurstof, waterstof, en voornamelijk stikstof. De cel kan zichzelf vernieuwen en ons lichaam vernieuwt zich dan ook voortdurend. Iedere zes weken vernieuwen we onze lever, smaakpapillen en zelfs het DNA. We vernieuwen ons totale lichaam in minder dan tweeënhalf jaar.
6. Wetenschappers schatten dat er elke seconde ongeveer 1 miljoen rode bloedcellen verdwijnen en vervangen worden door nieuwe. Elk van deze cellen worden gebouwd door een ‘min’ of ‘plus’ gedachtepatroon; het lichaam wordt dus voortdurend herbouwd.

Volgens de oude Hermetische Principes vertoont de dynamiek van cellen overeenkomsten met de dynamiek van sterrenstelsels. De enorme ruimte die bestaat tussen de elektronen en de kern van elk atoom binnen de verschillende moleculen bestaan, wordt diepgaand onderzocht door de kwantumfysica.

4.0 De rol van DNA bij ziekten

Een afwijking of een verandering in het DNA (ook wel een ‘mutatie’ genoemd) kan een ziekte veroorzaken of de kans op een ziekte verhogen (in het laatste geval heb je ‘aanleg’ voor een ziekte). Soms is de aandoening al bij de geboorte zichtbaar, maar het kan ook zo zijn dat je pas (veel) later in het leven ziek wordt.
Ook kan het zo zijn dat je ‘drager’ van een recessieve ziekte bent: je bent dan zelf niet ziek maar je draagt de DNA-afwijking wél bij je. Deze kun je doorgeven aan je kinderen. Een DNA-afwijking kan ook tijdens het proces van bevruchting of tijdens het leven ontstaan. Bijvoorbeeld wanneer schadelijke stoffen je lichaam binnendringen. Wanneer de afwijking zich in lichaamscellen bevindt, is hij niet erfelijk. Als de DNA-afwijking zich in eicellen of zaadcellen bevindt, wordt deze doorgegeven aan het nageslacht. Vanaf dat moment is de mutatie erfelijk geworden.

‘Harvard-onderzoekers ontdekken nieuwe oorzaak van kanker’ [Magazine Wetenschap in Beeld, mei 2023, Nanna Vium]

Kanker kan in vrijwel elk orgaan ontstaan en is met 9,6 miljoen doden per jaar de op één na belangrijkste doodsoorzaak ter wereld. Kanker neemt wereldwijd toe en legt een enorme druk op patiënten, hun familie en de gezondheidszorg. Daarom willen wetenschappers dolgraag begrijpen wat er precies misgaat in het lichaam, zodat ze nieuwe manieren kunnen vinden om deze oude ziekte te bestrijden.
Een mogelijke doorbraak is misschien wel dat de Harvard-onderzoekers het gen CDK13 ontdekte dat als een tumoronderdrukker werkt; een soort opruimingssysteem in de cellen dat zorgt dat kapotte overbrengers van genetische informatie, zgn. RNA-moleculen, worden verwijderd. Bij mensen met kanker troffen ze bij 21 procent van de onderzochte melanomen mutaties aan in CDK13 of in de eiwitten die bij het gen betrokken zijn.

Nieuw onderzoek toont aan dat kankercellen op bepaalde momenten van de dag je lichaam binnendringen en je organen vernietigen [Magazine Wetenschap in Beeld, mei 2023]

‘Mutatie ontdekt die mogelijke bescherming biedt tegen alzheimer’ [Magazine Wetenschap in Beeld, mei 2023, Nanna Vium]

Een internationaal onderzoeksteam een potentieel baanbrekende ontdekking gedaan, die de sleutel kan vormen tot een behandeling voor dementie. Bij de overgrote meerderheid van patiënten met de ziekte van Alzheimer hoopt het bèta-amyloïde-eiwit zich in de loop der tijd op en klontert het in de hersenen samen tot plaques. Het onderzoek van de hersenen van de Colombiaanse man liet inderdaad de karakteristieke klonters bèta-amyloïde zien, maar er werden nauwelijks tau-kluwens aangetroffen in het hersengebied dat bij de ziekte van Alzheimer doorgaans het eerst wordt aangetast, de entorinale schors. De verklaring is volgens de onderzoekers dat de man een andere mutatie had, die ze COLBOS hebben genoemd – een afkorting voor Colombia en Boston. Deze mutatie maakte hem weerbaar tegen dementie. Met deze nieuwe kennis hopen de onderzoekers uiteindelijk moleculen te kunnen ontwikkelen die het effect van de beschermende mutaties nabootsen. Een andere mogelijkheid is gentherapie te gebruiken om het DNA in de hersenen zo te wijzigen dat het effect wordt nagebootst van de mutaties die dementie lijken tegen te gaan.

‘Onderzoekers verlengen het leven van muizen met 20 procent’ [Magazine Wetenschap in Beeld, mei 2023, Nanna Vium]

In de holte van je botten zit een speciale fabriek, het beenmerg, die je hele leven lang nieuwe cellen voor je bloed produceert. Deze productie wordt uitgevoerd door zogeheten bloedstamcellen, die zich delen, rijpen en elke minuut veranderen in een indrukwekkend aantal van 10 miljoen witte bloedcellen, 170 miljoen rode bloedcellen en 500 miljoen bloedplaatjes.

Nu hebben onderzoekers van onder andere de Taipei Medical University in Taiwan ontdekt dat ze, door de bloedstamcellen van muizen te modificeren, het leven van de knaagdieren in het laboratorium naar het lijkt met 10 tot 20 procent kunnen verlengen.
In de studie richtten de onderzoekers zich op een specifiek eiwit genaamd KLF1, dat kan worden gezien als een soort hoofdschakelaar die in bepaalde bloedcellen en immuun-cellen de activiteit van verschillende genen helpt regelen. In het lab merkten de onderzoekers dat muizen met veranderingen in het deel van het KLF1-gen dat de activiteit van het eiwit regelt ongewoon actief waren op late leeftijd, en dat hun haar ook langer zwart en glanzend bleef.

Samengevat zou je kunnen zeggen dat onderzoekers steeds meer aan de weet komen over het proces dat genen aan- en uitzet én door welke invloeden dat gebeurt. Eén van de factoren die invloed hebben op welke genen actief zijn, is bijvoorbeeld onze ervaring, onze omgeving of onze voedingsgewoonten. We nemen feiten en ervaringen in ons op en kennen er betekenissen aan toe. Welke betekenissen we er mentaal, emotioneel of spiritueel aan toekennen, is vaak even belangrijk voor de activering van genen als de feiten op zich. Met als gevolg dat onze gedachten [1] sets van genen aan of uitzetten.

Epigenetica [1] onderzoekt de signaalbronnen buiten het DNA die de genexpressie reguleren. Het is dus het onderzoek naar de signalen die de genen aan- en uitzetten. Sommige signalen zijn van chemische aard; andere hebben een elektromagnetisch karakter. Sommigen komen van binnen het lichaam; andere zijn de reacties van ons lichaam op signalen van buiten het lichaam. Maar onthoudt, dat de activering van genen nauw samenhangt met genezing en de werkzaamheid van het immuunsysteem!

[1] Epigenetica is het vakgebied binnen de genetica dat de invloed bestudeert van de omkeerbare erfelijke veranderingen in de genexpressie die optreden zonder wijzigingen in de sequentie (volgorde van de basenparen) van het DNA in de celkern. Genexpressie is het proces waarbij informatie in een gen ‘tot expressie komt’ doordat het gen afgelezen wordt en RNA en eiwitten worden gemaakt.

5.0 Genetische complexe volksziekten

‘Genetica ter voorkoming van ziekten’

Bij genetische complexe volksziekten, zoals osteoporose, kanker, alzheimer, Parkinson en diabetes heb je het niet over één gen [1] als oorzaak, maar heel veel genen met daarin verschillende variaties die kleine effecten kunnen hebben. Volgens professor A. Uitterlinden kan DNA-onderzoek daarom juist helpen om de oorzaak te vinden van bepaalde ziekten en aandoeningen of afwijkingen op te sporen en voor het bekijken van de afstamming.
Maar hoe ver moet je nu omgaan met het afstaan van je DNA-gegevens? Moet DNA-afname vanaf de geboorte, tijdens de zwangerschap en/ of als bevolkingsonderzoek screening? Echter voor de uitrol van dergelijke DNA-analyses wordt inmiddels gesproken met gezondheidseconomen en het ministerie van Volksgezondheid!

‘DNA-analyse’

Sinds enkele jaren worden DNA-tests commercieel online aangeboden. Ook zijn er tests mogelijk om naar de genen te kijken die het immuunsysteem regelen. ‘Alleen wat spuug afgeven in een buisje of het afnemen van wat wangslijm is genoeg’. Maar voor een goede DNA-test wordt gekeken naar de juiste variabelen. Met de analyse van vele duizenden zogeheten ‘snips’ (single-nucelotide polymorphisms) wordt de aanleg voor bepaalde ziekten getoetst. Hiermee ontstaat een zogenaamde Polygenetic Risk Score (PRS). Omdat DNA tijdens het leven niet verandert (Red.; wel de samenstelling van de genen op de wenteltrap), kan een PRS in theorie al worden berekend bij kinderen en jongvolwassenen. DNA-analyse kan dus helpen in een vroeg stadium risico op ziekten en aandoeningen te ontdekken, en dus iets doen om die ziekte te voorkomen. Desalniettemin kan zelfs de meest krachtige elektronenmicroscoop de fundamentele bouwstenen van het leven niet aan het licht brengen: de indrukwekkende organisatie van het DNA in onze eigen cellen.

‘Welke intelligentie bestuurt ons DNA? De ‘geest’ of de ‘ziel’; het hoger bewustzijn?’

In de gezondheidszorg stuit men echter op weerstand tegen DNA-tests. Toch denkt prof. dr. André Uitterlinden [Medisch Dossier, Jaargang 24, Febr./Maart 2022] dat een veel breder gebruik van DNA-analyse tot een revolutie in de geneeskunde zal leiden. Zelf spreek ik liever over een eerste fase van een totale revolutie in de DNA-geneeskunde, omdat nog steeds niet door de wetenschap de wezenlijke vraag ‘welke intelligentie bestuurt ons DNA’ kan worden beantwoord. Zeker als ze niet leren buiten de bestaande (wetenschappelijke) denkkaders te denken.
Vragen zoals: Wat stelt het DNA nu precies voor? Hoe ordent het DNA zich, opdat het de specifieke blauwdruk voor ons lichaam kan bevatten? Wat veroorzaakt ziekte en veroudering; een ongewenste aanpassing van het DNA? Is elke ziekte, bijvoorbeeld kanker, MS, diabetes, e.d. te genezen middels aanpassing van het DNA? Is DNA-activatie, DNA-helingstechniek of CRISPR-CAS dan de aangewezen oplossing hiervoor; de genetische modificatie technieken ook wel gentechnologie genoemd [1]?

Zullen we ooit het DNA-mysterie ontsluieren?

Maar de vraag die we ons zelf in eerste instantie eens moeten gaan stellen vóórdat we met DNA-helingstechnieken überhaupt gaan toepassen, is: ‘Door welke intelligentie wordt het DNA bestuurd waardoor het de meest ingewikkelde en geperfectioneerde functies vervult die de mensheid ooit heeft mogen aanschouwen?’ En de hieraan gekoppelde vraag is: ‘Hoe cellen en hun DNA met elkaar communiceren’!

‘Wist je dat als een cel zich voortplant door celdeling, het volledige DNA zich ook repliceert?’

[1] Genetische technologie of gentechnologie (gentech) ook wel genetische modificatie genoemd, is een moderne vorm van biotechnologie waarbij het DNA van een organisme direct wordt aangepast. Deze techniek wordt ook wel genetische manipulatie genoemd.

6.0 Een aantal functionele details van het DNA

‘De essentie van de Goddelijke Blauwdruk – het DNA [Divine Natural Awareness] – is consistentie, en exacte informatie’

De werking van cellen, chromosomen en het DNA:

1. De kracht van het DNA berust op het vermogen om de functie, het gedrag en de structuur van cellen aan te sturen. Het DNA geeft instructies, gebruikt zijn eigen taal en bevat in zekere zin een ‘script’ (tekst) dat op cellulair/ moleculair niveau gevolgd wordt door het hele organisme.
   De codering, ofwel het ‘alfabet van dit script’ kan beschreven worden in termen van rangschikking (sequenties) van de treden van de DNA-helix.
2. De genetische informatie in het DNA wordt in feite bepaald door de rangschikking van vier nucleotide zuren (of stikstofbasen): adenine, thymine, cytosine en guanine, respectievelijk afgekort tot A, T, C en G. Dit zijn de letters die samen de informatie dragende tekst van het DNA vormen. De vier bouwstenen van het DNA zijn onderhevig aan hun eigen stelsel van regels (C-G, G-C, A-T, T-A). Dus als je een T ziet op een DNA-trede, dan weet je dat er altijd een A tegenover ligt, en bij een C zul je altijd een G zien. Als de rangschikking aan één kant van de keten bijvoorbeeld A-T-A-G-C-G is, dan moet de andere helft automatisch T-A-T-C-G-C zijn.
3. Iedere reeks van drie opeenvolgende nucleotidebasen (basetriplet of codon) voorziet de cel van een afzonderlijke, specifieke biochemische instructie. Aangezien er vier verschillende basen zijn, is het aantal combinaties van drie basen op een rij 4x4x4, ofwel 64. Dus worden de chemische eigenschappen en functies van een cel gereguleerd door 64 verschillende codons.
4. Het gen [1] is het complete DNA (codon-fragment) dat codeert voor één enkel functioneel eiwit [2]. De bouw van een specifiek eiwit wordt voornamelijk bepaald door de unieke rankschikking van DNA-codons of basentriplet in een bepaald gen.
5. Ieder afzonderlijk DNA-codon of basentriplex levert één enkele instructie of commando als onderdeel van de samenstelling van een gegeven eiwitmolecuul.
6. Elk commando kan één van de volgende instructies inhouden:

1. Start een nieuw eitwit-keten;
2. Voeg een specifiek aminozuur toe aan het keten;
3. Stop de eiwitketen hier.

Middels dit proces bepaalt het genetische materiaal van de celkern (DNA/ genen) de activiteit, structuur en het gedrag van zowel individuele cellen als functionele groepen cellen, bijvoorbeeld organen! Hiermee wordt de complexiteit, maar ook de wonderen van de blauwdruk van het leven weergegeven.

[1] Eén gen is eigenlijk niets anders dan een serie nucleotiden; stukjes DNA dat één biologische eigenschap regelt. Op een chromosoom liggen een aantal genen achter elkaar. Genen zijn onderdeel van chromosomen en bestaan uit stukken DNA. Alle genen samen bepalen het functioneren van de cellen waaruit het organisme is opgebouwd.
[2] Eiwit is een samengesteld molecuul dat bestaat uit een keten van eenvoudiger bouwstenen die aminozuren heten.

7.0 Dogma van genetische bepaaldheid

‘Het centrale dogma’

Het grote publiek is ervan overtuigd dat onze genen alles bepalen, vanaf onze lichamelijke kenmerken tot ons gedrag. Zelf veel wetenschappers gaan nog altijd uit van de veronderstelling dat onze genen een onveranderlijk blauwdruk vormen waaraan onze cellen zich altijd moeten conformeren. Vaak horen we zeggen: ’Zo zijn we geboren’, ‘ze is een geboren atlete’ of ‘die en die is een geboren verliezer’ of ‘ze heeft goede genen’, allemaal voor de verklaringen voor het een of andere gedragsaspect van iemand.
Het dogma van genetische bepaaldheid heeft zich vanuit het laboratorium zo wijd verspreid dat het diep is ingesleten in onze publieke cultuur. Dit komt tot uiting in berichten over genen ‘voor’ schizofrenie, homoseksualiteit, alcoholisme, enzovoort. Een gen voor dit en een gen voor dat!

Het idee dat genen de schatkamers van al onze eigenschappen zijn, staat ook bekend als het centrale dogma. Zo is één van de vele problemen die het dogma oproept, dat het aantal genen in het menselijke chromosoom eenvoudigweg niet groot genoeg is om alle informatie die nodig is om een menselijk lichaam te creëren en te laten functioneren, te kunnen bevatten. Het aantal is zelfs niet groot genoeg om de code te bevatten voor de structuur van een complex orgaan als de hersenen. Bovendien is het een veel te klein aantal om een verklaring te kunnen vormen voor de immense aantal neurale verbindingen in ons lichaam.
Begin jaren negentig hadden onderzoekers de verwachting dat er op zijn minst 120.000 genen zouden worden gevonden. Echter naarmate de uitvoering van het project vorderde, werden de schattingen van het aantal genen steeds kleiner. Toen het project was afgerond, stonden er slechts 23.688 genen op de kaart van het menselijke genoom. Dit geringe aantal genen werpt allerlei vragen op: Als alle informatie die vereist is voor het construeren en in stand houden van een mens – of zelfs maar voor een groot instrument als de hersenen – niet in de genen is opgeslagen, waar komt al die informatie dan wel vandaan? Wie of wat dirigeert de omvangrijke complexe dans van het samenstellen van allerlei orgaansystemen?’ Zo werd het brandpunt van het onderzoek verlegd naar de taak om uit te zoeken hoe de genen precies werken, in de context van een organisme dat ‘in een staat van systemische samenwerking existeert elk deel ‘weet’ wat alle overige bestanddelen doen: elk atoom en elk molecuul, iedere cel en alle weefsels zijn in staat te participeren in een beoogde actie.
Het tekort aan informatie in de genen voor het construeren en managen van een lichaam is dus slechts één van de zwakheden van het centrale dogma.

Een van de andere tekortkomingen is dat genen door de omgeving in het lichaam zelf én daarbuiten kunnen worden geactiveerd of gedeactiveerd! Onderzoekers komen steeds meer aan de weet over het proces dat genen aan- en uitzet en door welke invloeden dat gebeurt. We beschikken over informatie op onze harde schijven, maar zullen er op een willekeurig gekozen moment altijd slechts een deel van benutten. Daar komt bij dat we de date misschien telkens veranderen, zoals het herschrijven van een e-mail voordat we die aan een kennis sturen.
Eén van de factoren die invloed hebben op welke genen actief zijn, is onze ervaring - een feit dat volstrekt onverenigbaar is met het dogma van genetische bepaaldheid. Toch zijn onze ervaringen maar een deel van het totaalbeeld. We nemen feiten en ervaringen en kennen er betekenissen aan toe. Welke betekenissen we er mentaal, emotioneel of spiritueel aan toekennen, is vaak even belangrijk voor de activering van genen als de feiten op zich. Gedachten, emoties en gedragingen [Nieuwsbrief ‘Gedachte-transitie’] zetten sets van genen aan of uit!

‘Wij zijn energiewezens’

Wij zijn wezens die zowel uit materie als uit energie bestaan. Alle leven is doortrokken van elektromagnetisme, want in elk biologisch proces is een elektromagnetisch component aan het werk. Uit talrijke onderzoeken is gebleken dat vrijwel elk biologisch proces hand in hand gaat met elektromagnetische veranderingen – de biologie stelt zich grotendeels tevreden met chemische verklaringen van het hoe en waarom cellen werken. De energie die neuronen instroomt, ze weer verlaat en ze omgeeft, onderhoudt een constante wisselwerking met de uiterlijke omgeving. Genen zijn het medium waarin organismen informatie opslaan; de energie is het medium waarmee ze informatie overdragen.

Het bestuderen van genen zonder aandacht voor de energiecomponent van het DNA komt overeen met het bestuderen van de harde schijf van je computer zonder de stekker in het stopcontact te steken. De harde schijf bestaat uit duizenden sectoren: substructuren die informatie kunnen bewaren. Je kunt imposante theorieën spinnen over de reden dat de structuur van het opslagmedium is zoals ze is, maar alleen als je de harde schijf aanzet en hem ziet functioneren in de context van de energiestroom die hem tot leven brengt – samen met de overige componenten – kun je gaan begrijpen hoe hij functioneert.

8.0 Niet je DNA bepaalt je lot

‘Agouti-muizen hebben niet alleen een gele vacht, maar ook hebben ze een onstilbare honger en komen diabetes en kanker bij deze muizen vaker voor. Bovendien sterven ze vaak vroeg. Als ze nakomelingen verwekken, zijn de jongen even gevoelig voor deze aandoeningen als hun ouders’.

‘Voeding als medicijn’

Prof. Dr. Randy Jirtle ontdekte dat hij dit kon veranderen; normale, slanke en gezonde jongen voortbrengen zonder ook maar enige verandering in het DNA van deze muizen aan te brengen. De ‘truc’ was de Agouti-moeders vlak voor de conceptie op een dieet te zetten dat rijk is aan een chemische stof – methylatoomgroep CH3. Deze clustermoleculen hebben het vermogen om de expressie van genen te blokkeren. Het is griezelig en zelfs beangstigend dat met zoiets subtiels als een verandering in voeding van de zwangere moedermuis zo’n ingrijpende invloed had op de genexpressie van de jongen’. Dit resultaat bewijst hoe belangrijk epigenetische veranderingen kunnen zijn.

De nieuwe wetenschap van de epigenetica herschrijft de regels van ziekte, erfelijkheid en identiteit.

9.0 Een toekomstperspectief

‘Alledaagse (gezondheids-)problemen worden niet veroorzaakt door de hersenen, maar door interne communicatieproblemen’

Dr. Blair Justice. ‘De correlatie tussen enerzijds de instrumenten van ons bewustzijn – zoals onze overtuigingen, gebeden, gedachten, intenties en geloof – en anderzijds onze gezondheid, levensduur en levensgeluk, is veel sterker dan de invloed van onze genen’. Dr. L. Dossey. ‘Uit verscheidene onderzoeken blijkt dat wát wij over onze gezondheid denken één van de meest accurate voorspellers van een lange levensduur is, die ooit is ontdekt’.
Dorothy Nelkin: ‘In een breed gamma van openbare bronnen is het gen verheven tot een super-gen, een welhaast bovennatuurlijke entiteit die de macht zou hebben onze identiteit te bepalen, onze menselijke aangelegenheden te determineren, onze relaties te dicteren en onze maatschappelijke problemen te verklaren. Maar in werkelijkheid zijn onze genen slechts voor circa 35 % verantwoordelijk voor onze levensspanne, terwijl de manier van leven, de eetgewoonten, en andere factoren van buitenaf – met inbegrip van een sociaal vangnet – de voornaamste factoren zijn die bepalen of we wel of niet lang leven’.
De celbioloog dr. Bruce Lipton heeft ooit bekend gemaakt, dat proteïne-receptoren in de cel signalen ontvangen die het gedrag van cellen beïnvloeden. Zodra die zijn gelokaliseerd, kunnen mysteries van het leven zich openbaren. Wat betreft gezondheid en verjonging is er wel degelijk informatie voorhanden, die erop wijst dat de controle van de ‘geest over materie’ begint wanneer het DNA instructies krijgt om iets te doen. Volgens Lipton is ‘onze perceptie van onze omgeving direct verantwoordelijk voor de activiteit van onze genen’. [Boek ‘Biology of Belief’]
Dr. Deepka Copra heeft een hele sectie van zijn boek ‘Ageless Body, Timeless Mind’ gewijd aan het thema ‘DNA en bestemming’, waarin hij erop wijst dat ‘gewaarzijn’ wordt beïnvloedt door bepaalde hormonen in het DNA-moleculaire proces. Hij stelt bovendien dat ‘de verantwoordelijkheid voor het veranderen van dit ‘gewaarzijn’ bij ieder afzonderlijk mens zelf ligt’. Want …. ieder mens is in staat om te communiceren. De hoogste vorm van intelligentie is het vermogen om te communiceren. Communicatie vergt van ons dat we ons bewust zijn van onze intentie. En als we onze intentie verheffen tot de hoogste niveaus van weten, zetten we het scheppingsproces in gang. Intentie is de hoogste vorm van schepping. Bezielde intentie is in beweging gezet geloof. De sleutel tot het leven ligt in ons vermogen om onze intentie te gebruiken en invloed uit te oefenen op verandering in onszelf.
Electrical Nutrition. ‘Het is belangrijk te beseffen dat het voedsel dat we eten in de verste verte nooit in de buurt van onze lichaamscellen komt. 99.9% verlaat het lichaam via onze ingewanden…. Ons lichaam moet de spijsverteringsenzymen en bacteriën veranderen om het pH van de spijsverteringssappen te reguleren die verteerd moeten worden. Deze commandoketen behelst een elektrisch proces … De langzame vernietiging van de elektrische functie van de darmketen leidt in veel gevallen tot het onvermogen van de cel om elektrisch signalen uit te wisselen met zijn DNA-code. In wezen raken de cellen het contact kwijt met de handleiding die hen van aanwijzingen voorziet; dit kan zich later in het leven openbaren als de ziekte die wij kanker noemen’.

‘Genetische veranderingen = verandering in de locatie(s) van de DNA-segmentjes’

Samengevat zou je kunnen stellen, dat je leven afhangt van de wijze waarop deze moleculen denken, doen, invloed uitoefenen en zich delen, maar hebben wij enige zeggenschap over wat we doen? Het antwoord is eenvoudig ja!
Uit hun onderzoeken is namelijk gebleken, dat al onze organen en orgaansystemen op biochemisch niveau met elkaar onder invloed van hormonen en hormoonachtige stoffen (neurotransmitters, prostaglandinen en immuun-regulerende stoffen) communiceren. Dit betekent dat alle denkbare systemen voortdurend met elkaar in contact staan. Dat alle systemen – dus ook alle lichaamscellen -, zoals de psyche, het neurovegetatieve-, het endo-crinologische en het immuunsysteem voortdurend met elkaar communiceren. Het directe en indirecte gevolg is, dat de chemische samenstelling van je lichaam permanent onderhevig is aan de ‘interne communicatie tussen cellen’. Ons lichaam reageert dus met een complex arsenaal van veranderingen op alles wat we denken en voelen. Iedere gedachte en elk gevoel geeft de stoot tot genetische veranderingen in onze lichaamscellen.

Alles wat je denkt, voelt en gelooft verandert van moment tot moment de chemische samenstelling van je lichaam en je genexpressie [1]. Als jij nu beseft, dat jij bij iedere gedachte en elk gevoel op elk moment van de dag bezig bent met het epigenetisch manipuleren van je lichaamscellen, dan beschik je plotseling over een mate van controle op je gezondheid en geluk dat een doorslaggevend verschil kan maken in je leven. Door zelf je overtuigingen, gevoelens en andere epigenetische invloeden die je gezondheid bevorderen te kiezen, kun je een virtuele epigenetische gezondheidscyclus creëren. In deze gezondheidscyclus kiezen we steeds voor positieve overtuigingen, gebeden en visualisaties die ten goede komen aan onze gezondheid. Zo zorgen we bewust, dat er goede signalen naar onze cellen en genen gaan. Zulke signalen verminderen stress en zijn bevorderlijk voor de synthese van heilzame hormonen als DHEA [2] en duizenden andere stoffen die onze gezondheid ten goede komen.
Praat positief tegen jezelf (autosuggesties of affirmaties), positieve overtuigingen, een positieve geesteshouding, bidden, mediteren en menslievende activiteiten voegen de ene baksteen na de andere toe aan de goede kant van de evenwichtsbalans.  

'Nieuw onderzoek in de epigenetica werpt een ander licht op de rol van de genen. Er is veel meer dat uw gezondheid bepaalt!

Wat optimale gezondheid is, verschilt natuurlijk van mens tot mens. Het heeft daarom weinig zin om je eigen gezondheidspiek te vergelijken met die van iemand anders! Echter, hoe gezond of ziek we op dit moment ook mogen zijn, altijd hebben we het vermogen zelf de aard van onze gedachten en gevoelens te bepalen en te kiezen voor die (genees)wijze welke ons kan helpen onze gezondheidspiek te bereiken.

[1] Genexpressie is het proces waarbij informatie in een gen ‘tot expressie komt’ doordat het gen afgelezen wordt en RNA en eiwitten worden gemaakt. Het expressie-proces bestaat uit twee belangrijke stappen: transcriptie (het overschrijven van DNA in mRNA) en translatie (het vertalen van mRNA in eiwit)
[2] DHEA = Dehydro-epidrosteron, een hormoon dat een rol speelt bij veel heilzame lichaamsfuncties en een lang leven.

10.0 Slot

Het denkbeeld om bepaalde ziekten ongeneeslijk te noemen is één van de grootste fouten die de hedendaagse mens – de farmaceutisch-medische wereld – begaat. Eigenlijk betekent het dat hij géén middelen bezit om die ziekten te genezen en ze daarom ongeneeslijk noemt. Maar door een bepaalde ziekte ongeneeslijk (bijv. beenmergkanker ofwel de ziekte van Kahler) te noemen, maakt hij de patiënt hopeloos – niet alleen t.a.v. de hulp van Boven. Als het doel van de Goddelijke Bron volmaakt-zijn is, dan is het bereiken van volmaaktheid mogelijk en daar gezondheid volmaaktheid is, kan deze ook verkregen worden. Iedereen bezit kracht naarmate hij meer of minder dichter bij de ziel – zijn innerlijke of hogere zelf – staat. Maar niet iedereen heeft een vonk van die goddelijke Geest in zich; en iedereen moet dan ook weten dat hij als genezer van zichzelf verantwoordelijk is over zijn eigen gezondheid. En, dat hij een rol in het leven te vervullen heeft voor zichzelf waarvoor niet de dokter of de genezer verantwoordelijk is.

Maar, helaas de chemische-farmaceutische industrieën blijven hameren op thema’s die de mensheid ervan moet overtuigen dat het innemen, het (langdurig) gebruiken en behandelen met geneesmiddelen levensreddend zou zijn! ‘Geneesmiddelen verhelpen, vertragen of voorkomen verergering van klachten. Daarmee kunnen ziekenhuisopnames uitgesteld en zelfs vermeden worden. Ook economisch gezien leveren geneesmiddelen een belangrijke bijdrage aan de samenleving’, zijn de bekende farma-slogans.
Door het gedicteerde farmaceutische ‘beleid’ (= onethische plannen) bent jij als ‘intensieve medicijngebruiker’ in werkelijkheid terecht gekomen in een chemische tredmolen en je verzandt als energiewezen in een beerput van obstakels en valkuilen, waarin het je onmogelijk wordt gemaakt om vrij te kunnen kiezen voor alternatieve en/ of complementaire oplossingen. Je energetisch energiesysteem – het chakra- en aurasysteem – wordt vernietigd, wat uiteindelijk leidt tot een breuk in de essentiële verbinding tussen ziel, geest en lichaam, tussen de verbinding met Boven; met de Goddelijke Komische Levensenergie (Prana). De mens gaat uiteindelijk zombiëren; de geest (niet de ziel) wordt door intensief gebruik van medicamenten als het ware ‘vervlakt’! De spirit – de essentie van de mens – om te willen genezen is dan verdwenen.
Een lichtpuntje in deze (wetenschappelijke) ‘onwetendheid’ of duisternis is, dat recentelijk uit talrijke wetenschappelijke onderzoeken is gebleken, dat er een duidelijk verband bestaat tussen onze geestelijke en emotionele toestand én onze gezondheid. Ook heeft men aangetoond, dat onze emoties onze DNA programmeren en de samenhang van ons immuunsysteem sterk beïnvloeden. Emoties als woede, schuldgevoelens, bezorgdheid, angst, depressiviteit en ongeduld zijn toxisch – ze hebben uiteindelijke een nadelige invloed op het immuunsysteem, het spijsverteringsstelsel, de bloedsomloop en het hormoonstelsel.

‘Gezondheidsparadigma’

Het nieuwe stelsel van met elkaar samenhangende (wetenschappelijke ) theorieën - gezondheidsparadigma - wordt nu: Hoe kunnen wij ons DNA beschermen en repareren? Hoe kunnen we toegang krijgen tot een nieuwe set DNA-kronieken of de DNA-celherinneringstheorie [Nieuwsbrief ‘De unieke eigenschappen van DNA’, deel II, III]

‘Vertel me uw DNA-code en ik zeg welke ziekte u krijgt’ [Professor Mike Snyder, Californië]

Hans Zevenboom